พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 595

“ครับๆ” มารุตเพิ่งจะตอบสนอง เขารีบอุ้มวารุณีและวิ่งออกจากบ้านพักไปที่โรงรถ

เชอรีนและลีน่าเอาเด็กๆ ติดตามไปด้วย

ไม่นาน ก็ไปถึงโรงพยาบาล วารุณีถูกนำตัวไปที่ห้องฉุกเฉินแผนกสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยาโดยตรง

นอกห้องฉุกเฉิน เด็กทั้งสองจับมือกันแน่น พวกเขามองไปที่ประตูห้องฉุกเฉินอย่างกังวล ดวงตาทั้งสองบวมจากการร้องไห้

เชอรีนนั่งลงและพูดเบาๆ “อารัณ ไอริณไม่ต้องกังวลนะ หม่ามี๊ของพวกหนูต้องไม่เป็นอะไร!"

“หม่ามี๊จะไม่เป็นไรจริงๆ เหรอคะ?” ไอริณกะพริบตาและมองไปที่เธอ

เชอรีณพยักหน้า “แน่นอน”

“แต่หนูเห็นแม่เสียเลือดมาก” ไอริณร้องไห้

“ผมก็เห็นเหมือนกัน” อารัณพยักหน้า

สีหน้าของทั้งสามคนเปลี่ยนเป็นไปทันที

“วารุณี มีเลือดออก?” เชอรีนมองไปที่มารุต และเธอก็เห็นเลือดบนเสื้อผ้าของมารุตจริงๆ

ทันใดนั้น ผู้ใหญ่ทั้งสามก็ตื่นตระหนก

“พระเจ้า บนเสื้อผ้าของมารุตมีเลือดไหลมากขนาดนี้ เป็นไปได้ว่าวารุณีอาจตะมีเลือดออกมาก แล้วเธอกับลูกจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม” ลีน่ากล่าวอย่างกังวล

แม้ว่าเธอจะไม่เคยตั้งครรภ์มาก่อน แต่เธอก็รู้ว่าวารุณียังไม่ถึงเวลากำหนดคลอด แต่ก็มีเลือดไหลขนาดนั้น ซึ่งมันดูผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด

มารุตและเชอรีนต่างก็ส่ายหัวโดยไม่ตอบอะไร

พวกเขาจะตอบได้ยังไง

เลือดที่มากมายขนาดนั้น พวกเขาไม่มีความมั่นใจที่จะบอกกับเด็กๆ ทั้งสอง ว่าวารุณีไม่เป็นอะไร

เด็กสองคนอารัณและไอริณเฝ้าดูผู้ใหญ่สามคนอย่างเงียบๆ หัวใจของพวกเขาก็เจ็บปวดมาก

ไอริณถึงกับร้องไห้ออกมาเสียงดัง

อารัณไม่ร้องไห้ เขากัดริมฝีปากอย่างดุดัน และจ้องไปที่ห้องฉุกเฉิน

“หม่ามี๊...ต้องไม่เป็นอะไร!” อารัณบอกตัวเองทีละคำ และยังบอกไอริณและคนอื่นๆ อีกด้วย

ผู้ใหญ่สามคนมองไปที่เขา

เขารู้สึกได้ เขาหันศีรษะไปดูพวกเขา และพูดย้ำอีกครั้งว่า “หม่ามี๊ ต้องไม่เป็นอะไร!”

ผู้ใหญ่ทั้งสามคนชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วมองหน้ากันก่อนจะยิ้มออกมา

“ใช่ อารัณพูดถูก หม่ามี๊ของหนูจะไม่เป็นอะไร” เชอรีนสัมผัสหัวของเขา

ลีน่าหยิบทิชชู่ออกมาและเช็ดน้ำตาของไอริณ “ใช่ เราเชื่อว่าหม่ามี๊ของหนู เธอจะไม่เป็นอะไร”

มารุตก็พยักหน้า

พูดตามตรง พวกเขายังรู้สึกละอายอยู่เล็กน้อย

เด็กคนหนึ่ง ยังมีความมั่นใจแบบนี้ และเชื่อว่าวารุณีจะไม่เป็นอะไร

ผู้ใหญ่ทั้งสามคน จะไม่มีความมั่นใจได้ยังไง

เมื่อเห็นว่าผู้ใหญ่ทั้งสามอยู่ข้างเขา และเชื่อว่าวารุณีจะไม่เป็นอะไร และในที่สุดใบหน้าเล็กที่คล้ายกับนัทธีก็มีรอยยิ้มเผยออกมา

ในเวลานั้น ประตูห้องฉุกเฉินถูกเปิดออก และพยาบาลคนหนึ่งก็เดินออกมาจากข้างใน “ใครคือสมาชิกในครอบครัวของหญิงมีครรภ์”

“เราเป็นเพื่อนของเธอ” เชอรีนและลีน่ารีบเดินไปข้างหน้า

นางพยาบาลขมวดคิ้ว “สามีของหญิงมีครรภ์ไม่อยู่เหรอ?”

เธอมองไปที่มารุต

มารุตส่ายหัวอย่างอึดอัดใจ “ผมไม่ใช่สามีของหญิงมีครรภ์ ผมเป็นผู้ช่วยของสามีของหญิงมีครรภ์ สามีของหญิงมีครรภ์อยู่ในประเทศจีน ไม่สามารถเดินทางมาที่นี่ได้ ขอสอบถามหน่อยว่าหญิงมีครรภ์ที่อยู่ข้างในเป็นยังไงบ้าง”

“หญิงมีครรภ์ถูกกระตุ้นอย่างรุนแรง เลยทำให้มีการบีบรัดอย่างรุนแรง และทารกในครรภ์ก็ถูกกดทับเช่นกัน ตอนนี้ต้องคลอดก่อนกำหนดเท่านั้น” นางพยาบาลตอบ