พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 65

เขาเหมือนกับคนอื่นๆ ที่ไม่คิดมาก่อนเลยว่าพิชญาจะเป็นคนผลัก

ถึงอย่างไรขยานีก็เป็นแม่ลูกแท้ๆ กับเธอ ในฐานะที่เป็นลูกสาว ไม่ว่าอย่างไรก็ลงมืออะไรกับแม่ของตัวเองไม่ได้อยู่แล้ว

เมื่อพิชญาได้ยินคำถามของนัทธี ในใจก็กลัวขึ้นมา แต่ใบหน้ากลับยังมีความแน่วแน่เป็นอย่างมาก “แน่นอนว่าวารุณีเป็นคนผลักสิ！”

“คุณมั่นใจเหรอ？” นัทธีจ้องเธออย่างไม่ละสายตา

“ฉันมั่นใจ คนในแผนกออกแบบเป็นพยานได้！” พิชญาแอบกำหมัดของตัวเองแน่น เพื่อไม่ให้ตัวเองเกิดข้อบกพร่องอะไรในด้านอารมณ์

นัทธีเดาไม่ออกจริงๆ ว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นมันจริงหรือหลอก ก่อนจะนวดคิ้วของตัวเอง “มารุตไปถามที่แผนกออกแบบแล้ว พวกเขาบอกว่าตอนที่เห็นขยานี ขยานีก็สลบไปแล้ว แต่ว่าวารุณีเป็นคนผลักหรือเปล่านั้น พวกเขาไม่เห็นจริงๆ ดังนั้นความจริงเป็นอย่างไรนั้น ยังต้องตรวจสอบต่อไป”

พิชญาผลุบตาลง ก่อนจะแอบด่าอยู่ในใจ

พวกตีสองหน้าเหล่านั้น บอกว่าจะช่วยเป็นพยานให้เธอ สุดท้ายเมื่อนัทธีให้คนไปถาม กลับบอกว่าไม่เห็น น่าโมโหจริงๆ เลย！

ถ้าเกิดบอกว่าพวกเขาบอกไปเลยว่าวารุณีเป็นคนผลัก งั้นนัทธีจะต้องเชื่อแน่นอน เป็นพวกที่ขายเพื่อนกินแท้ๆ เลย！

“ยังมีอีกคำถามหนึ่ง” นัทธีไม่รู้ว่าพิชญากำลังคิดอะไรอยู่ เลยเอานิ้วมือทั้งสองประสานอยู่บนโต๊ะทำงาน ก่อนจะถามเสียงเย็นชา “คุณใช้เงินซื้อตัวคนของสถานีตำรวจใช่ไหม เพื่อให้พวกเขาเค้นให้วารุณียอมรับอย่างเข้มงวดหรือเปล่า？”

เมื่อได้ฟังเขาพูด พิชญาก็เบิกตาโพลง “ฉันเปล่านะ！”

เธอไปซื้อคนของสถานีตำรวจเมื่อไหร่กัน？

เธอตั้งใจให้วารุณีถูกขังสักพักหนึ่งจริงๆ เมื่อขยานีฟื้นแล้ว ก็จะให้กัดฟันเพื่อบอกว่าวารุณีเป็นคนผลัก เพียงเท่านี้วารุณีจะถูกคาดโทษแน่นอน ดังนั้นเลยไม่จำเป็นต้องทำอะไรแบบนี้ ใครกำลังใส่ร้ายเธอกันแน่นะ？

นัทธีสังเกตพิชญาอยู่ตลอดเวลา เมื่อได้เห็นความโกรธบนใบหน้าของพิชญา เขาก็รู้ว่าเธอไม่ได้โกหก เลยรู้สึกหนักใจ

“ฉันเข้าใจแล้วล่ะ คุณออกไปก่อนเถอะ” นัทธีโบกมือใส่

หลังจากที่พิชญาไปแล้ว มารุตก็เข้ามา “ประธาน เหล่าผู้ถือหุ้นให้คุณไปเปิดการประชุม”

นัทธีขมวดคิ้วแน่น “ประชุมอะไรงั้นเหรอ？”

“เกี่ยวกับเรื่องของวันนี้ พวกเขาบอกว่าคุณวารุณีทำให้เกิดผลกระทบที่ไม่ดีกับบริษัท ให้เตรียมไล่คุณวารุณีออก” มารุตตอบ

นัทธียิ้มขึ้นอย่างเยือกเย็น “ส่งผลกระทบงั้นเหรอ？มันน่าตลกสิ้นดี ชีวิตส่วนตัวของพวกเขาที่ทำให้เกิดผลกระทบนั้นยังมากกว่านี้เลย นี่ยังจะไล่หัวหน้านักออกแบบของBath fire rebirthออกอีก พวกเขามีสิทธิ์อะไร！”

เมื่อพูดจบ เขาก็ลุกขึ้น ก่อนจะออกจากห้องประชุมไป

เมื่อจัดการผู้ถือหุ้นเหล่านี้เสร็จ เวลาก็ล่วงเลยไปหนึ่งชั่วโมงแล้ว

นัทธีเดินไปทางลิฟต์ พลางกำชับกับมารุตที่อยู่ด้านหลัง “คุณจัดให้คนไปที่โรงพยาบาลของขยานีสักหน่อย ถ้าเธอฟื้นแล้ว ดูสิว่าจะพอแอบฟังได้ไหมว่าขยานีได้บอกหรือเปล่าว่าเธอล้มลงเอง หรือมีคนผลัก จำไว้นะ ว่าอย่าให้ขยานีจับได้”

เพราะที่ที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่มีกล้องวงจรปิด เลยยืนยันไม่ได้ว่าขยานีล้มลงเองจริงๆ หรือเปล่า

เขาใช้ได้เพียงวิธีนี้แล้วในตอนนี้

“เข้าใจแล้วล่ะ！” มารุตพยักหน้า

นัทธีมองโทรศัพท์ หลังจากที่คิดเล็กน้อย ก็ส่งข่าวไปให้วารุณี พลางถามเธอว่านอกจากพิชญาแล้ว ได้ไปมีปัญหากับใครอีกหรือเปล่า ซึ่งคนคนนั้นอาจจะเป็นคนที่ซื้อตัวผู้ช่วยตำรวจเอาไว้ก็ได้

วารุณีกำลังเตรียมจะไปรับลูกที่โรงเรียนอนุบาล ตอนที่ได้รับข่าวนี้ ก็ตกใจไป

เขาหมายความว่า พิชญาไม่ใช่คนที่ซื้อตัวผู้ช่วยตำรวจ แต่เป็นคนอื่นงั้นเหรอ！

แต่นอกจากพิชญากับขยานีแล้ว เธอก็ไม่มีใครเป็นศัตรูอีก

วารุณีตอบนัทธีไป

เพียงไม่นาน นัทธีก็ไม่ได้ตอบข้อความ เธอเลยถอนหายใจด้วยความผิดหวังเล็กน้อย

ในตอนนี้เอง กริ่งของประตูดังขึ้น

“ใครเหรอ？” วารุณีเก็บโทรศัพท์พลางไปเปิดประตู