พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 747

เมื่อนัทธีได้ยินเสียงมีความสุขของผู้หญิง หัวใจที่พันกันยุ่งเหยิงก็คลายลง “ผมนึกว่า คุณจะไม่ชอบที่ผมจัดไว้ให้”

“เปล่าค่ะ ฉันชอบมาก” วารุณีส่ายหัวยิ้มแล้วพูด

นัทธีพยักหน้าเล็กน้อย “ชอบก็ดี มีเพื่อนอยู่เป็นเพื่อนคุณ คุณจะได้ไม่เหงามาก ผมเองก็สบายใจขึ้น”

“อื้ม ขอบคุณนะคะสามี” วารุณีถือโทรศัพท์มาไว้ตรงหน้า มั๊ว

นัทธีเลิกคิ้ว “นี่คุณ......กำลังจูบผมเหรอ？”

“ใช่ไงคะ แค่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ฉันเลยจูบไม่ถึงคุณ ทำได้แค่แบบนี้แหละ” วารุณียักไหล่อย่างเสียใจ

นัทธีหรี่ตา “วิธีนี้ก็ไม่เลวนะ อีกทีสิ”

“ห้ะ？” วารุณีตะลึง “อีกที？”

นัทธีพยักหน้า “อืม ผมชอบฟังเสียงที่คุณจูบผมเมื่อกี้นี้ เพราะงั้นอีกทีสิ”

“ไม่ดีมั้งคะ น่าอายชะมัด” ใบหน้าเล็กๆ วารุณีพูดอย่างหน้าแดง

เมื่อกี้นี้ที่มั๊วเขา มันออกมาจากความตั้งใจของเธอเอง และมันก็ออกมาตามธรรมชาติในห้วงของความรัก

แต่ถ้ามีคนอื่นมาขอให้ทำอะไรแบนนี้กับคุณ ให้เธอพูด เธอรู้สึกกระดากใจ และรู้สึกอาย

“มีอะไรน่าอายล่ะ ผมเป็นสามีคุณ มันไม่ควรหรือไง？” นัทธีแกล้งพูดอย่างไม่พอใจ

วารุณีสะบัดมือ “เปล่าค่ะ ก็แค่......”

“เอาล่ะ จูบผมก่อน เรื่องอื่นเดี๋ยวค่อยพูด เร็วเข้า ผมต้องประชุมแล้ว” นัทธีเร่ง

ใบหน้าเล็กของวารุณีแดงขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายก็ต้านคำขอของชายหนุ่มไม่ได้ แล้วจุ๊บเขาอีกครั้ง “พอใจยัง？”

แบบนี้นัทธีจึงยิ้มอย่างพอใจ “พอใจแล้ว แต่ถ้าทำอีกสักสองสามครั้......”

“คุณฝันไปเถอะ” วารุณีกลอกตา แล้วตัดบทเขา

การที่เขาขออีกครั้ง ก็ทำให้เธออายไม่ไหวแล้ว

แล้วยังจะขออีกสองสามครั้ง ทำไมถึงฝันหวานอะไรอย่างนั้น？

นัทธีก็รู้ว่าการให้เธอทำกับเขาอีกหลายรอบ จะทำให้เธอไม่พอใจ เขาเลยไม่ไดำแบบนั้นจริง ยิ้มเบาๆ “เอาล่ะ ผมยังมีประชุมอีกครั้ง ดึกๆหน่อยจะโทรหานะ”

“อืม ทำธุระเสร็จก็รีบกลับบ้านนะคะ อย่าเหนื่อยเกิน” วารุณีพยักหน้าเล็กน้อย ตอบกลับอย่างอ่อนโยน

ร่องรอยความอ่อนโยนแวบเข้ามาในสายตาของนัทธี “ผมจะทำตาม”

พูดจบ เขาก็วางสาย

และวารุณี ก็ค่อยๆ วางโทรศัพท์ลง

ตอนนี้ ลีน่าเดินจับราวบันไดลงมา ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน “ที่รัก มั๊ว！”

เธอทำปากจู๋ แล้วทำท่าจูบใส่ไปทางวารุณี

หลังจากวารุณีเข้าใจความหมายที่เธอจะสื่อ รอยแดงเลือดฝาดที่เพิ่งจะหายไป ก็กลับมาอีกครั้ง แถมยังแดงกว่าเก่า “นาน่า เธอ......เธอได้ยินหมดเลยเหรอ？”

ลีน่าปิดปากพร้อมกับยิ้มแล้วพูด “แน่นอน เธอกับประธานนัทธีคุยกันดังขนาดนั้น ฉันไม่อยากได้ยินก็ยากแล้ว”

พูดถึงเท่านี้ ร่างกายเธอชาจนสั่น “จริงๆ เลย ฉันว่าพวกเธอก็แต่งงานกันมานานแล้วนะ ไม่คิดเลยว่าจะเหนียวแน่นหนึบกันขนาดนี้ คุยโทรศัพท์ยังไม่ลืมจุ๊บอีกฝ่าย จริงๆเลย ฉันฟังแล้วขนลุก”

เธอถูแขนตัวเอง