ผิดที่รัก นิยาย บท 13

EP 13

ฉันสตั้นไปกับคำพูดที่หลุดออกจากปากพี่ไฟนอล ใบหน้าชาวาบไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้จากผู้ชายนิสัยเสีย คำพูดที่ดูเหมือนจะสนใจในตัวฉัน แต่แล้วยังไงมันได้มีผลกระทบอะไรต่อหัวใจฉันเลยซักนิด..

"ถ้าหนูจะเลิก หนูจะเลิกก็ต่อเมื่อเราไม่เข้าใจกันไม่ใช่เพราะคำขอพล่อยๆจากปากพี่"

"...แล้วคิดว่าจะคบกันมันได้นานซักเท่าไหร่?"

"พี่คิดจะทำอะไร"

"คนที่มันมีแต่ด้านมืดในจิตใจแบบฉัน...ทำได้ทุกอย่างที่ตัวเองต้องการ"

ใบหน้าหล่อเหลาผละออกจากบ่าไหล่ แววตาสีดำสนิทคู่นั้นมองอะไรแทบไม่ออกมันคงมืดสนิทเหมือนกับใจของพี่ไฟนอลอย่างที่พูดไว้จริงๆ...

"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...หนูไม่มีวันเลิกรักพี่แทนแน่นอน"

"โลกสีชมพู...กับโลกสีดำมองก็รู้ว่าสีไหนมันเข้มกว่ากัน..."

"พี่จะบอกว่าพี่จะทำให้หนูไปอยู่แค่ในโลกของพี่งั้นหรอคะ?"

"จนลืมรสชาติโลกแสนหอมหวานของเธอไปเลยล่ะ.."

พูดจบก็กระตุกยิ้มมุมปากอย่างเหี้ยมเกรียมก่อนที่ร่างของฉันจะถูกกระชากแล้วทุ่มลงบนเตียงอย่างแรง ฉันจึงเอื้อมผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างเปลือยเปล่าของตัวเองเอาไว้พร้อมกับถอยมาชิดหัวเตียงด้วยร่างกายที่สั่นเทา สายตามองไปที่มือถือที่พึ่งสุดท้าย แต่มันอยู่ไกลเกินกว่าจะเอื้อมถึงจนนํ้าตาที่กลั้นไว้มันหยดแหมะออกมาไหลตามพวงแก้มอย่างห้ามไม่ได้..

"มันได้ใจ...แต่ไม่มีปัญญาได้ร่างกายเธอคิดว่าผู้ชายทุกคน..คนไหนบ้างจะไม่ต้องการเรื่องพวกนี้ มันไม่ได้จากเธอแล้วคิดหรอว่ามันจะไม่ได้จากคนอื่น?"

สิ่งที่พี่ไฟนอลพูดออกมาทำให้ฉันแอบคิดตาม แต่ก็เลือกที่จะเชื่อใจคนรักมากกว่า เขาพึ่งบอกเองว่าคนที่มีหัวใจเป็นสีดำแบบนั้น ทำได้ทุกอย่าง...นี้มันอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นก็ได้...

"อย่างน้อยๆหนูก็ยินดีให้ใจ...ไม่ได้โดนบังคับข่มเหงเหมือนใครบางคนที่กำลังทำอยู่ตอนนี้"

"สถานการณ์แบบนี้ยังกล้าปากดี..?"

"...."

ฉันนิ่งเงียบจิกผ้าปูที่นอนแน่น สายตาเหลือบมองคนตรงหน้าที่กำลังถอดเข็มขัดออก แล้วเลื่อนมาปลดกางเกงและเสื้อออกจนหมดทุกชิ้นจนร่างกายเปลือยเปล่า ฉันมองเรือนร่างสมส่วนราวกับนายแบบตรงหน้าก่อนจะยกมือขึ้นปาดคราบนํ้าตาบนพวงแก้มออกหมดหนทางสู้..

[ AND.. ]

"ทางที่ดีเธอควรตั้งใจนอนถ่างขาให้ฉันเอาจนพอใจ ไม่ใช่นั้งบีบนํ้าตาเหมือนตัวเองไม่เคยกับฉันมาก่อน ทั้งที่ฉันเป็นคนแรก" คำพูดตอกยํ้าสถาะนะของชายหนุ่ม ทำให้ลูกพีชจุกภายในอกจนพูดไม่ออก ดวงตากลมโตที่คลอเบ้าด้วยหยาดนํ้าตามองไปยังบานประตูอย่างไร้สิ้นความหวัง "มองให้ตายยังไง ถ้าไม่ใช่วันพรุ่งนี้เพื่อนเธอก็ไม่โผล่หัวมาหรอก"

ไฟนอลกระตุกยิ้มพอใจแล้วฉุดร่างเล็กลุกขึ้นจากที่นอน มาชิดยังผนังห้องสีขาวสะอาด แล้วล็อคเธอไว้ด้วยร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองมือหนาจับหลังมือเรียวแผ่หลากับผนังแล้วซุกไซร้จมูกคมสันตามซอกคอหอมกรุ่นทุกอณูของร่างกายราวกับตัวเองเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอคนเดียว แผงอกกว้างชิดกับแผ่นหลังเนียน แก่นกายเกินขนาดใหญ่บดเบียดกับบั้นท้ายกลมกลึง..

"ฮึก.."

ลูกพีชสะอื้นรํ่าให้ เธอเม้มกรีบปากบางเข้าหากันจนเผลอกัดมันเกิดรอยแผล ความเจ็บแสบเข้าเล่นงาน ลำคอถูกรุกรานรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ...

"หึ..นํ้าตาไม่ช่วยให้ฉันหยุดความต้องการได้หรอกนะ"

ไฟนอลกระซิบด้วยนํ้าเสียงเยือกเย็น แล้วกระเด้งเอวเสียดสีบั้นท้ายเธอ ความแข็งชันราวท่อนเหล็กกระทบกับผิวอ่อนนุ่มนิ่ม สัมผัสถึงความเปียกชุ่มจากแก่นกายของชายหนุ่มจนร่างกายร้อนวูบวาบเหมือนโดนไฟลวก...นิ้วแกร่งเลื่อนลงมาสัมผัสกับช่องทางรักคับแคบ..พร้อมกับกระดิกนิ้วในความอ่อนนุ่มรัวๆจนร่างกายขาวเนียนอ่อนปวกเปียกกับสัมผัสแข็งกระด้าง..

"อ...เอามันออกไป..."

"งั้นเปลี่ยนเป็นเอาท่อนเอ็นยัดแทนนิ้วก็แล้วกัน"

ไฟนอลเร่งนิ้วเร็วกว่าเดิม จนนํ้าหล่อลื่นผลิตออกมาเป็นจำนวนมาก ก่อนที่ชายหนุ่มจะชักนิ้วกลับแล้วชักแก่นกายสองสามที ก่อนจะจ่อมันเข้าที่ด้านหลังความเปียกชุ่ม..

สวบ !!

"อื้อ!!"

ปึก! ปึก! เอวสอบกระแทกเข้าอีกสองครั้งเน้นๆจนเข้าสุดความยาว ร่องแคบที่ตอดรัดแน่นทำให้ไฟนอลขบกรามแน่นจนเกิดเส้นเลือดปูดโปนตามลำคอ มืออีกข้างเลื่อนมาจับเอวขอดเอาไว้แล้วเริ่มออกแรงกระแทกเนิบนาบ พร้อมกับเสียงลมหายใจหนักๆที่เริ่มเล็ดลอดออกมาเพียงแรกเริ่ม..

"โอ๊ย!!"

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!