ตอนที่ 12 ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ – ตอนที่ต้องอ่านของ ผิดที่รัก
ตอนนี้ของ ผิดที่รัก โดย So Nonny ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 12 ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
EP 12
"อ่า...สงสัยคงคอแห้งเกินไป" ใบหน้าหวานก้มหงุด แทนไทจึงผละมือออกแล้วหลุดยิ้มออกมา
"ใครกันแน่ที่เด็กกว่ากัน หื้มม?"
"สงสัยตอนนี้คงเป็นลูกพีชแล้วแหละ"
พูดจบเธอก็กินไอศครีมในมือต่อ ส่วนคนข้างกายก็ลอบมองใบหน้าหวานเหมือนต้องการพูดอะไรบางอย่างออกมา มือหนาเอื้อมมือปัดปอยผมที่ปกลงมาคลอเคลียร์พวงแก้มของเธอ จนลูกพีชต้องหันมามองหน้าของชายหนุ่ม..
"ลูกพีช"
"คะ?"
"ถ้าวันหนึ่ง...พี่ทำอะไรที่มันผิดมากๆลูกพีชจะรับได้ไหม?" คำถามของแทนไท ทำเอาลูกพีชหยุดชะงัก เธอเลือกที่จะไม่ตอบแล้วจัดการกับไอศครีมในมือจนหมด
"อยู่ที่ว่าเหตุผลของการทำแบบนั้นมันขึ้นอยู่กับอะไรมากกว่าค่ะ...การที่จะทำอะไรทุกคนล้วนมีเหตุผลของการกระทำนั้นๆกันทั้งสิ้น.."
"...."
"พี่แทนถามแปลกๆนะคะ"
"ป้าว...แค่อยากรู้ความคิดของลูกพีช" แทนไทหลบสายตา คำถามของชายหนุ่มทำให้เธอฉุกคิดขึ้นมาในใจแล้วถ้าวันหนึ่งแทนไทรู้ว่าเธอเคยมีอะไรกับคนที่ชายหนุ่มเกลียดล่ะ...เธอจะทำยังไง?
"แล้วถ้าลูกพีชทำผิดมากๆ พี่แทนจะยังรักลูกพีชอยู่ไหมคะ"
"คำตอบคงจะเหมือนกันนะ"
พอได้รู้คำตอบก็ทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวไม่หยุด ถ้ามันเป็นแบบนั้นและแทนไทรับได้ก็คงดี แต่ส่วนมากไม่มีใครอยากให้คนของตัวเองไปมีอะไรกับคนอื่นหรอกยิ่งถ้าเป็นคนที่เกลียด...ยิ่งคิดในสมองก็ยิ่งหนักอึ้งขอบตาเริ่มร้อนผ่าวเหมือนจะร้องให้ออกมาอยู่ร่อมร่อ...
คอนโด....
"อะไรทำให้มึงหน้าเครียดถึงขนาดนี้ว่ะ" ทิศเหนือเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่บุกเข้าห้องของเขามาอย่างถือวิสาสะด้วยสีหน้าบึ้งตึง มาถึงก็เดินมาคว้ากระป๋องเบียร์ในตู้เย็นขึ้นมาเปิดกระดกรวดเดียวหมดเหมือนหงุดหงิดอะไรบางอย่าง...
"เสือก"
"พูดจาหมาๆบุกเข้าห้องกูมาแท้ๆ...ถ้าไม่พูดก็ไสหัวออกไปรำคาน"
"เอาเบียร์มาอีกดิ...จะแดกแม่งให้ลืมเรื่องเหี้ยๆ"
"ไม่ตอบเสือกใช้กูเฉย"
ทิศเหนือส่ายหน้าเอือมระอาแต่ก็ยอมลุกจากโซฟาตรงกันข้ามเดินไปหอบเบียร์มากองไว้บนโต๊ะตัวหรู ชายหนุ่มตวัดขาขึ้นพาดกันแล้วเคาะซองบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบพร้อมกับปรายตามองไฟนอลที่นอนเหยียดกายบนโซฟาท่อนแขนยกขึ้นก่ายหน้าผาก สภาพเหมือนคนโดนหักอก
"ถ้าไม่ติดว่ามึงเหี้ย...กูจะคิดว่ามึงอกหัก"
"...."
"หรือว่ามึงใจง่ายไปชอบใครเขาเข้า กูละอยากรู้จริงๆว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครที่ทำให้มึงเป็นหนักขนาดนี้.."
"กูมานอนห้องมึง ไม่ได้ให้มาซํ้าเติม"
"จริงสินะ"
"หุบปากไป"
ทิศเหนือเค้นยิ้มออกมา แล้วจงใจพ้นควันบุหรี่ใส่ใบหน้าของไฟนอล ปลายเท้ากระดิกชอบใจ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าอาการแบบนี้กำลังอยู่ในช่วงปวดใจแต่แค่ไม่ยอมรับ ถึงแม้จะไม่เคยมีแฟนและค่อนข้างรำคาญผู้หญิงแต่เขาก็มองออก
"ชอบเมียเขาก็ทนเอาหน่อยนะ..."
"...."
"เพราะเขาไม่ได้ชอบมึง" ตอกยํ้าเพื่อนรักเสร็จ มือหนาก็เขี่ยก้นบุหรี่แล้วทิ้งลงถาดเขี่ยก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นจากโซฟาเต็มความสูง "อยากแดกก็ตามบาย...กูเข้าห้องก่อน"
"...."
ไม่รอให้ไฟนอลตอบทิศเหนือก็เดินหายเข้ามาในห้องนอนปล่อยให้เพื่อนรักนอนกลุ้มใจอยู่ห้องนั้งเล่นเพียงลำพัง เขาไม่ใช่คนที่จะมานั้งปลอบใจหรือให้กำลังใจใคร สิ่งที่ถนัดคือตอกยํ้าและพูดความจริงต่างหาก...
01:00 AM.
หอพัก...Quick
[ ลูกพีช ]
lien!!
นีโม่ "วันนี้ฉันไม่กลับห้องนะแก...นอนคนเดียวไปก่อนนะ ฝันดีจ้ะจุ๊ปๆ"
อีกแล้วหรอ ? นี้คือคำถามที่เกิดขึ้นในใจฉันอีกครั้ง ได้ยินข่าวว่านีโม่เพื่อนรักพึ่งอกหักจากพี่เพิร์ธเสือผู้หญิงมา หาไหม่ได้เร็วซะจริงๆวันนี้คงจะไปต่อกับรุ่นพี่ที่ออกเดทอีกละมั้ง ส่วนข้อความนีโม่ก็ทักมาบอกก่อนหน้านี้แล้วแหละ แต่พึ่งมาเปิดอ่านตอนตีหนึ่ง เพราะตอนนี้ฉันพึ่งทำรายงานเล่มหนาเสร็จหน่ะสิสูบแรงไปไม่น้อยเหมือนกัน
พอทำอะไรเสร็จเรียบร้อยก็จัดการเก็บโน๊ตบุ๊คเข้าที่เดิม แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้บิดขี้เกียจหลังจากที่นั้งอยู่ที่เดิมมาหลายชั่วโมง ก่อนที่ฉันจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาเตรียมตัวจะอาบนํ้าชำระร่างกาย ก็อยากบอกอยู่เหมือนกันว่าฉันยังไม่อาบนํ้ามาจนรู้สึกเน่าหมดแล้ว ตอนนี้ก็กำลังอยู่ในชุดนักศึกษาเหมือนเดิม..
"ไม่รู้สิ" นํ้าเสียงแหบพร่าตอบออกมา ก่อนจะดูดเม้มซอกคอฉันอย่างเอาแต่ใจ ริมฝีปากร้อนฝากรอยเอาไว้เป็นจํ้าๆ ก่อนจะผละออกใบหน้าห่างกันเพียงไม่ถึงคืบ "ถ้าบอกว่าไม่ชอบให้เธออยู่กับไอ้แทนจะผิดไหม?"
"พี่พูดบ้าอะไร...คนที่ควรต้องออกห่างจากหนูคือพี่ต่างหาก" ฉันคบกรามแน่นกับคำพูดไร้สติของพี่ไฟนอล ที่เขาพูดออกมาก็เพราะฤทธิ์แอลกอฮอร์และความอยากเอาชนะของตัวเองทั้งนั้น ฉันมั่นใจว่ามันไม่มีความรู้สึกอะไรแบบนั้นจริงๆหรอก
"ทำไม....ไอ้แทนมันมีอะไรดีกว่าฉัน?" เหมือนพี่ไฟนอลจะถามเพื่อตอกยํ้าความโมโหตัวเอง ถามจบในดวงตาคู่นั้นก็เหมือนลุกโชนด้วยไฟโทสะ..และน้อยใจ หรอ?
"พี่ถามอะไร...พี่เมามากแล้วนะคะเราคงพูดกันไม่รู้เรื่อง"
"ตอบ"
"มีสติหน่อยค่ะ"
"ฉันเลี้ยงเธอได้ทั้งชาติ...แล้วมันมีปัญญาทำห่าอะไรได้บ้าง"
เพี๊ยะ ! จู่ๆมือฉันมันก็ฟาดลงที่แก้มขวาของพี่ไฟนอลเข้าเต็มๆ จนใบหน้าหล่อเหลาหันไปตามแรงตบ ไม่รู้สิฉันแค่อยากเตือนสติพี่ไฟนอลและไม่ชอบให้ใครมาดูถูกคนที่ตัวเองรักก็เท่านั้น..
"ปล่อยหนูด้วยค่ะ...แล้วกรุณาออกไป"
"...." พี่ไฟนอลนิ่งเงียบพร้อมกับซบใบหน้าลงที่บ่าไหล่ ท่าทางของพี่แกทำให้ฉันแอบแปลกใจ ทั้งที่โดนตบไปเต็มๆแทนที่จะผลักร่างฉันออกแล้วตะคอกด่า แต่กลับไม่ นึกได้ดังนั้นฉันก็พยายามใช้มือดันศรีษะโตออก...
"อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ..."
"ไม่...ฉันแค่อยากให้เธอเลิกกับมัน"
"...."
"ไปเลิกกับมันแล้วมาคบกับฉันไม่ได้หรอ?"
.
.
.
คนเมานี้พูดตรงเนาะ5555555555555555555555555555
Next..
"สถานการณ์แบบนี้ยังกล้าปากดี..?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผิดที่รัก