พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+) นิยาย บท 48

สรุปบท บทที่ 48 แย่งชิงกันเซ็นสัญญา: พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+)

ตอน บทที่ 48 แย่งชิงกันเซ็นสัญญา จาก พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+) – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 48 แย่งชิงกันเซ็นสัญญา คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+) ที่เขียนโดย ตงไห่หนิงเหมิง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

บทที่ 48 แย่งชิงกันเซ็นสัญญา

ชิวมู่เฉิงไม่ค่อยเชื่อใจในตัวเอง หยิบเอาคอมพิวเตอร์มาเข้าสู่ระบบหมายเลขบัญชี ดูอย่างละเอียดถึงได้พบว่าเว่ยซื่อกรุ๊ปลิมิต ดาวน์จริง ๆ แถมสื่อมวลชนทั้งหมดล้วนแต่แย่งชิงกันในการเสนอข่าว

เว่ยซื่อกรุ๊ปนั้นเป็นหนึ่งในตระกูลตัวพ่อของเมืองตงไห่ แบบเขานี้ถึงแม้ว่าจะไม่ตกต่ำลงแต่ถึงจะตกต่ำทว่าก็เคยยิ่งใหญ่มาก่อน เพียงชั่วข้ามคืนจะสามารถแย่ลงถึงขั้นนี้ได้อย่างไร?

นี่มันก็จะน่าเหลือเชื่อเกินไปไหม?

“เมื่อคืนวานนี้วิลล่าซิงเยว่ถูกพบว่ามันเรียบเป็นหน้ากอง สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ล้วนหายไปทั้งหมด”

“แท้จริงแล้วเรื่องมันเป็นอย่างไรกันแน่? หรือว่าจะเป็นการแก้แค้นของศัตรู?”

“พิสูจน์ยืนยันแล้ว วันนี้เช้ามืดวิลล่าซิงเยว่ขนาดใหญ่นั้นระเบิด ยืนยันแล้วว่า เป็นผู้อำนวยการ ของเว่ยซื่อกรุ๊ปที่กักตุนชนวนระเบิด ก่อให้เกิดระเบิดขึ้น”

ชิวมู่เฉิงยิ่งมองยิ่งรู้สึกว่าน่าประหลาดใจ จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะมีคนกักตุนชนวนระเบิดจำนวนมากไว้ที่ที่พักของตนเอง?

เธอกำลังคิดจะตรวจดูอย่างละเอียดต่อไป ทางด้านเลขาก็ส่งข่าวสารที่ซีเรียสมาให้เธอดู

“ผู้อำนวยการ! โครงการของเว่ยซื่อกรุ๊ปที่ถูกเปลี่ยนมือมาที่พวกเราทั้งหมดแปดโครงการ! ขณะนี้อยู่ในขั้นตอนการจัดการแทน!”

“นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

ตอนนี้เว่ยซื่อกรุ๊ปเละเป็นโจ๊กเรียบร้อยแล้ว ก็เหมือนกับเรือขาดหางเสือ ตลาดหลักทรัพย์ของเขาถูกกดดันอย่างรุนแรง ถ้าหากว่าเธอไปรับช่วงต่อแปดโครงการนั้นมา นั่นได้ที่ไหน?

“โครงการใหญ่ทั้งแปดนี้เป็นพวกเขาไปรับเหมามา พวกเราเชิญคนมาตรวจสอบบัญชีแล้ว โครงการทั้งแปดนี้ไม่มีปัญหาใด ๆ รับช่วงต่อได้ทันที นั่งรอรับเงินได้เลย!”

“คุณรอก่อน เดี๋ยวฉันจะไปหา”

ชิวมู่เฉิงล้างหน้าบ้วนปากทันที เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ออกไปอย่างรีบร้อน

“พี่ใหญ่ อาหารเช้าไม่ทานแล้วหรือ?”

“เสี่ยวเฟิง นายอยู่ที่บ้าน พี่จะไปที่บริษัทสักรอบหนึ่ง!”

ชิวมู่เฉิงมาถึงที่บริษัทเทียนหลงอย่างรีบร้อน เวลานี้ที่ด้านนอกบริษัทเทียนหลงนั้นมีคนมารออยู่ไม่น้อย หลังจากที่เห็นชิวมู่เฉิง บนใบหน้าของพวกเขาก็ปรากฏรอยยิ้มที่ผลิบานเหมือนยกภูเขาออกจากอก!

“คุณชิว ในที่สุดคุณก็มา เชิญคุณลงนามในสัญญากับพวกเราทันที!”

“คุณชิว ฉันมาก่อนชัด ๆ สัญญานี้ควรจะเซ็นกับฉันก่อน!”

“เพ่ย! คุณชิว! สัญญาฉบับนี้ของพวกเรานั้นยกผลประโยชน์ให้ค่อนข้างสูง คุณร่วมมือกับพวกเราจะต้องได้กำไรมากมายมหาศาลอย่างแน่นอน!”

พวกเขากลุ่มหนึ่งต่างแย่งกันพูดไปมา

ชิวมู่เฉิงรู้สึกเพียงปวดหัวไม่หยุด นี่เป็นโครงการของเว่ยซื่อกรุ๊ป ด้านล่างนี้อสังหาริมทรัพย์ก็มีอยู่มาก ทำไมจะต้องมาหาเธอโดยเฉพาะ?

“ทุกท่านรอสักครู่”

ขณะนี้ชิวมู่เฉิงก็ยังลูบคลำหาต้นสายปลายเหตุที่ชัดเจนไม่เจอ แต่ในเมื่อการค้าขายมาส่งถึงประตู งั้นเธอก็จำเป็นต้องยืนยันว่าสัญญานั้นมีหรือไม่มีมูลค่า

หลังจากที่ชิวมู่เฉิงยืนยันได้แล้ว เห็นว่าไม่มีปัญหาอะไรใด ๆ ถึงแม้ว่าในเวลานั้นจะมีความน่าสงสัยอย่างสุดขีด แต่ก็ยังคงเซ็นสัญญากับพวกเขา

“ประธาน! มีโครงการพวกนี้ พวกเราก็มีอนาคตที่สดใสแล้ว!”

ชิวมู่เฉิงกลับไม่ได้ดีใจมากเท่ากับเลขา เธอไม่ค่อยเข้าใจนักว่าทำไมคนพวกนี้ถึงได้มาร่วมมือกับเธอ

และที่อีกด้านหนึ่ง เนี่ยเหล่าสี่โทรศัพท์หาเนี่ยเฟิง

“คุณชาย รายการการลงทุนของพวกเราได้ส่งไปถึงพวกเขาแปดบริษัทเรียบร้อยแล้ว พวกเขาทั้งแปดบริษัทล้วนแต่ยินดีที่จะร่วมมือกับพวกเรากอบกู้ความเสียหายกลับคืนมา วันนี้ได้เซ็นสัญญากับชิวมู่เฉิงแล้วเรียบร้อย

“ทำดีมาก อสังหาริมทรัพย์อื่น ๆ ทั้งหมดก็ให้เป็นของภายในสำนักมังกรแล้วกัน”

หุ้นของเว่ยซื่อกรุ๊ปนั้นตกลงอย่างหนัก บริษัทที่ร่วมมือกับพวกเขาก็ใช้ชีวิตดี ๆ ไม่ได้ ขณะนี้ล้วนแต่เผชิญหน้ากับการขาดทุนเป็นจำนวนมาก

การลงทุนของเนี่ยเฟิงนั้นไม่เป็นที่สงสัยดังนั้นจึงสามารถแก้ไขได้ทันการ การลงทุนของเขานั้นมีเพียงเงื่อนไขเดียว นั่นก็คือโครงการในมือของพวกเขาทั้งหมดในขณะนี้ให้มอบให้บริษัทเทียนหลง

นอกจากฟางหลงเทียนแล้ว อีกสองตัวพ่อก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน ชัดเจนว่าพวกเขาใช้ความเร็วอย่างที่สุดในการฉวยผลประโยชน์แล้ว ยังเกือบจะถูกตระกูลเว่ยลากไปพัวพันในนั้น

ตระกุลเว่ยหมดอำนาจ พริบตาใจคนก็หวาดผวา ความยากลำบากเกิดขึ้นทุกที่

มีเพียงคนที่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลังมองสถานการณ์ความไม่สงบในบ้านเมืองแล้วยิ้มอย่างเนี่ยเฟิง เนี่ยเฟิงรู้ นี่ก็เป็นเพียงแค่ก้าวแรกเท่านั้น

ชิวมู่เฉิงยุ่งอยู่กับงานทั้งวัน แม้กระทั่งข้าวก็ยังลืมกินเลย เธอลากร่างกายที่เหนื่อยล้ากลับมาที่บ้าน ก็ได้กลิ่นหอมของกับข้าว

“พี่ใหญ่! รอพี่อยู่เลย! รีบมากินข้าวเร็ว!”

ชิวมู่เฉิงอึ้งไป ก็พบว่าในคฤหาสน์ของตัวเองนั้น พี่น้องนั่งลงเรียบร้อยแล้ว เตรียมที่จะกินข้าว

“พวกเธอมาได้อย่างไงกัน?”

“แน่นอนว่าเพื่อฉลองน่ะซิ!”

คางเมิ่งแบะปากยิ้ม ยกแก้วเหล้าในมือขึ้นมา “ฉลองที่ตระกูลเว่ยหมดอำนาจแล้ว!แบบนี้ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของพี่ใหญ่ก็จะสามารถมีชื่อเสียงอยู่ในอันดับต้น ๆ แล้ว!”

ชิวมู่เฉิงจะร้องไห้หัวเราะก็ไม่ได้ “พวกเธอล้วนดูข่าวของวันนี้แล้ว?”

“นี่มันแน่นอนอยู่แล้ว! เว่ยฉางจ้านก็ถือว่าสมควรได้รับโทษแล้ว ใครใช้ให้เขากองชนวนระเบิดจำนวนมากไว้ที่นอกคฤหาสน์ของตัวเองกัน ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว ฉันว่าคนแบบนี้จะต้องมีอาการระแวงว่าตนเองจะถูกกลั่นแกล้ง สะกดรอย หมายเอาชีวิตแน่!”

เย่หรูเสว่เชอะเย็นหนึ่งที

“คนทั่วไปก็ไม่สามารถกองชนวนระเบิดจำนวนมากไว้ที่นอกคฤหาสน์ได้ ฉันคิดว่าเรื่องนี้จะต้องลับลมคมในอะไรแน่”

หยูจิงหงวันนี้ไม่ง่ายเลยที่จะหาเวลาลาพัก จริง ๆ แล้วก็คือที่เมืองตงไห่นี้ผันผวนไม่แน่นอนเกินไป ในใจของเธอนั้นไม่วางใจเนี่ยเฟิง

“ฉันก็คิดอย่างนั้น แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ไอ้ตัวหายนะอย่างเขาในที่สุดก็กำจัดออกไปได้สักที จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่ลืม เรื่องราวในตอนนั้น......”

หลินซูอินพูดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในปีนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+)