พลาด2 นิยาย บท 146

สองเดือนต่อมา...

-Video Calling with TIME-

(พ่อวางแล้วนะคะ ทำงานก่อนน๊า รักแม่และลูก ๆ ทั้งสามค่ะ)

“ปัปป๊า ปัปป๊า... พ่อ..” สองเดือนมาแล้ว สามสาวก็ยังเรียกพ่อไม่เหมือนกันสักคน เพราะพวกเธอนิสัยไม่เหมือนกันด้วยล่ะ น้ำขิงแสบมาก!นางหน้าเหมือนเจ๊หวาน ก็คงแสบเหมือนเจ๊หวานนั่นแหละ แต่น้ำชาเรียบร้อยนะ เป็นคนเดียวที่ไม่ร้องงอแงและดูเป็นผู้ใหญ่มาก ทั้งที่เธอเป็นลูกคนกลาง

ส่วนน้ำมนต์คนเล็กที่หน้าเหมือนฉัน นางเหมือนฉันอย่างกับแกะจริง ๆ ฉันเป็นยังไง นางก็เป็นแบบนั้น เถียงแม่ปุ๊บปับ ตอนนี้บาปกรรมกำลังเล่นงานฉันกลับแล้วค่ะ ไม่เชื่อก็ดู

“น้ำมนต์ แม่บอกว่าไง ของเล่นต้องเก็บเข้ากล่องนะคะ”

“มัมมา... มา... €|$%{{* ” เถียงกลับเสียงแหลมปรี๊ด!

“เถียงแม่?” ฉันชี้มาที่ตัวเอง

“*^~^{^${€|¥ “ เออพอ! ฉันจำใจเดินดุ่ม ๆ ไปเก็บของเล่นลูกแทน เพราะน้ำมนต์สอนยากสอนเย็นสุด ๆ คนอื่นเก็บ นางจะรื้อ รื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า

หึ๋ย เหมือนแม่แกเลยนะ เหมือนกูเนี่ย!

วันนี้ค่อนข้างวุ่นวายเพราะฉันอยู่กับสามสาวตามลำพัง เนื่องจากพ่อกับปู่ย่าเข้าประชุมบอร์ดบริหาร มันก็พอดิบพอดีแหละที่ฉันประจำเดือนขาด ฉันจึงใช้โอกาสนี้ตรวจดู ระหว่างลูก ๆ หลับ

ฉันเข้าไปตรวจในห้องน้ำ โดยที่แง้มประตูดูลูกไปด้วย พอเห็นผลที่แสดงขึ้นบนแท่งสีขาวเท่านั้นล่ะ ฉันก็แทบกรีดร้องออกมา

คุณพระ ท้องแล้ว! มือไม้สั่นไปหมด แต่ฉันก็พยายามลุกขึ้นกดชักโครก และเดินออกไปหยิบโทรศัพท์ เอ่อ... ไทม์ประชุมเสร็จรึยัง? ฉันนอนลงข้าง ๆ ลูกและเล่นโทรศัพท์ไปดัวย

เริ่มแรกฉันส่งที่ตรวจครรภ์ไปในไลน์กลุ่มเพื่อนและครอบครัวก่อนเลย แต่ที่ลังเลก็คือไลน์ผัว กูต้องเซอร์ไพรส์ไหม? หรือไม่ต้อง?

บอกไปเลยดีกว่า ลูกสามขนาดนี้เอาเวลาไหนจัดเซอร์ไพรส์

-TIME-

ฉัน: Send picture

ฉัน: Congrats!

TIME: กรี๊ด...

กรี๊ดเลยเหรอ? บ้า! ชอบดีใจแปลก ๆ ตกใจนะ นึกถึงหน้าลูกก่อนเลย กูกลัวตัวเองได้เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว

TIME: ดีใจมาก ๆ รักแม่แมวนะ กำลังกลับนะคะ เราไปหาหมอไปโรงพยาบาลกัน เตรียมชุดให้สามสาวด้วยนะคะ ปู่ย่าจะรับไปนอนด้วย

ฉัน: ค่ะ รักไทม์นะ ขับรถดี ๆ

TIME: รักแม่แมวมากกว่า รักมาก...

คุยกับเขาเสร็จฉันก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกทีก็ได้ยินเสียงรถไทม์เข้ามาจอด ก่อนที่ฉันจะสะลึมสะลือดูลูกที่ยังนอนหลับปุ๋ยทีละคน หนึ่ง สอง สาม ครบ! เฮ้อ... โชคดีที่ทั้งสามยังหลับอยู่ไม่ได้ไปไหน

แต่เสียงคนเจี้ยวจ้าวข้างนอกมันทำให้ฉันแปลกใจ ใครมาวะ? เสียงดังแบบนี้ลูกฉันตื่นขึ้นมาทำไง! อยากจะเอาน้ำไปสาดจริง ๆ

ฉันเปิดแอปกล้องวงจรปิดในมือถือดูลูก และเดินลงมาด้วยความสงสัย ก่อนที่จะเห็นสนามหญ้าหน้าบ้านมีลูกโป่งสีฟ้าเต็มไปหมด แถมมีโต๊ะอาหาร และ... เฮ้ย! เพื่อน ๆ ฉันนี่ ทุกคนมากันหมด! พ่อแม่ฉันด้วย และที่สำคัญ... พ่อแม่ผัวกำลังเดินยิ้มมาหาฉัน

“น้ำปั่น... มีหลานให้ลุงอีกแล้ว ลุงดีใจมาก” และแม่สามีก็เดินมากอดฉันแน่น

“ขอบคุณนะลูก คราวนี้ไทม์บอกว่าเป็นผู้ชาย ป้าดีใจมาก ในที่สุดอนันธาราก็มีคนสานต่อ”

ชาย? ไทม์เขาสิงในมดลูกฉันรึไง! ถึงรู้ว่าลูกเป็นผู้ชายน่ะ!

“เอ่อเหรอคะ? แล้วงานเลี้ยงนี่คือ? ฉลองที่หนูท้องเหรอคะ”

“ใช่จ้ะ เดี๋ยววันนี้สามสาวไปนอนที่บ้านอนันธารานะ น้ำปั่นกับไทม์จะได้สนุกกับเพื่อน ๆ”

ฉันยืนงง จนพ่อแม่สามีขึ้นไปอุ้มสามสาวลงมา ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจเดินไปหาพ่อกับแม่ ที่ยืนยิ้มอยู่หน้าบ้าน พอเดินไปใกล้ ๆ เท่านั้น ฉันก็เห็นท่านทั้งสองน้ำตาคลอ

“แม่กับพ่อเป็นอะไรคะ? แล้วนี่ต้องเวอร์ขนาดนี้เลยเหรอ?” แม่หันไปทางอื่นแล้วเช็ดน้ำตาตัวเอง

“ก็ไทม์ดีใจ ที่เขาจะได้ลูกชาย พวกเราก็เลยตามใจหน่อย” ว่าแล้ว! ไอ้ความตื่นเต้นไม่มีใครเกินเนี่ย