พลาดรัก นิยาย บท 52

เช้าวันต่อมา..

"ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่าย

ไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้

กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่

หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้น

พออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม

"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ

"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะ

หญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง

"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ"

"แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง"

"กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน

"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก็รู้แล้วว่าถูกไอ้พ่อเลี้ยงหลอก

"ขนาดไอ้หมอนั่นเธอยังให้มันได้เลย ทำไมจะให้ฉันบ้างไม่ได้"

"แกเป็นผัวแม่ฉันนะ" หญิงสาวถอยไปจนติดผนังห้อง

"จะเอาลูกด้วยอีกสักคนจะเป็นไรไป" ว่าแล้วไอ้หื่นกามก็ถอดเสื้อตัวเองออก พร้อมกับก้าวเดินเข้าไป

"ช่วย.."

ปัง!!

ตุ๊บ! ตุ๊บ!! มันยังก้าวเดินเข้าไปไม่ถึงตัวเธอเลยด้วยซ้ำ ประตูห้องก็ถูกพังเข้ามาก่อน และคนที่พังประตูไม่รอช้า กระโดดเข้าไปกระทืบซ้ำอีกหลายที

"เป็นอะไรไหม มันทำอะไรคุณหรือเปล่า"

คนตัวเล็กยืนสั่นด้วยความกลัว เธอกลัวว่าตะโกนแค่นี้เขาจะไม่ได้ยิน เพราะไม่มีแรงแม้แต่จะร้อง หรือต่อสู้กับพ่อเลี้ยงใจทรามคนนี้

"เข้ามาได้ครับ" ไชยาตรงเข้าไปโอบกอดเธอไว้พร้อมกับบอกให้คนที่อยู่ด้านนอกเข้ามา

"แม่?"

"ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ฉันไม่คิดว่าแกคิดแบบนี้กับลูกสาวของฉัน แกออกไปจากบ้านฉันจะไปตายที่ไหนก็ไป!" ถึงว่าทำไมลูกสาวไม่อยากจะกลับบ้าน แต่ลูกก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้ฟังเลย รวมถึงสามีใหม่ก็ทำเหมือนเอ็นดูลูกสาวของนางมาก

"มันเป็นแผนของพวกมึงใช่ไหม!" พ่อเลี้ยงที่นอนกองอยู่ที่พื้นค่อยๆ ลุกขึ้นแบบช้าๆ

"คนเลวแบบแกสมควรแล้ว! มันถูกตัวคุณหรือยัง" เขาหันกลับมาถามเธออีกครั้ง แต่ขวัญตาไม่ได้ตอบ เพราะเธอมัวสงสัยและตกใจ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก

ตุ๊บ!

"โอ๊ย.. กูยังไม่ได้ทำอะไรเมียมึงเลย" เห็นลูกเลี้ยงไม่ตอบพ่อเลี้ยงก็เลยรีบบอกไปเพราะกลัวจะถูกซ้ำอีก

"หนูเป็นอะไรไหมลูก" ถึงแม้จะรักสามีใหม่มากเพียงใด แต่ถ้าทำแบบนี้กับลูก แม่คนไหนจะไปทนได้

ขวัญตาส่ายหน้าตอบแม่ไป และเธอก็เลยถามอาการป่วยของแม่ ซึ่งแม่ไม่รู้เรื่องเลยว่าพ่อเลี้ยงบอกไปแบบนั้น

"มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วคุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง" หญิงสาวหันมาถามเขาบ้าง ทีแรกเหมือนเขาทำเป็นไม่สนใจ แต่ก็เข้ามาช่วยเธอได้ทันเวลา

"แม่พูดเองก็ได้ วันก่อนแฟนของหนูโทรมา"

"โทรมาเหรอคะ?"

ทีแรกแม่ก็ไม่ค่อยเชื่อหรอก แต่พอได้ยินสามีบอกให้ไปต่างจังหวัดเป็นเพื่อนญาติของเขานางก็เลยลองทำตามแผนที่ไชยาบอกมา

"คุณไปเอาเบอร์โทรแม่ฉันมาจากไหน" พอได้อยู่กันสองคนขวัญตาก็เลยถามสิ่งที่สงสัย เพราะเธอไม่ได้ให้เบอร์โทรกับเขาสักหน่อย

"เอาที่ฝ่ายบุคคล" กว่าจะได้เบอร์โทรญาติที่สามารถจะติดต่อได้ ไชยาต้องใช้วิชาล่อหลอก แต่มันก็ไม่ได้เกินความพยายามของผู้ชายกะล่อนแบบเขาไปได้

"ขอบคุณนะคะ คุณรู้เหรอว่าสามีใหม่แม่ฉันเป็นยังไง"

"ผมคงอ่านใจคนออกมั้ง"

"จริงเหรอคะ"

"อย่าบอกนะว่าคุณเชื่อ"

"แต่ถึงยังไงฉันก็ขอบคุณมากนะ"