ตอนที่ 128 ยอมเชื่อฟังฝ่าบาทข้าดี ๆ
เชือกที่มัดมือและเท้าถูกแก้ออกมา หลิงจือพบว่าตนเองสามารถเคลื่อนไหวได้แล้ว รีบคุกเข่าลงทูลขอวิงวอนทันที
“องค์รัชทายาท อย่าทรงไปฟังเฉินซูเสียนยุแหย่ หล่อนจงใจคิดยั่วความสัมพันธ์ของพระองค์ท่านและพระอนุชาสอง พระองค์ท่านทรงรีบปล่อยหม่อมฉันไปเถอะ วันนี้เรื่องนี้ก็ทำเป็นไม่เคยเกิดขึ้น หม่อมฉันจะไม่พูดออกไปเด็ดขาดเพคะ”
ตอนนี้เฉินซูเสียนไม่ได้อยู่ที่นี่ กำลังเป็นเวลาที่ดีที่จะโน้มน้าวองค์รัชทายาท มั่นใจว่าเขาต้องตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องราว จากนั้นปล่อยนางไป
แต่ว่านางยังไร้เดียงสาเกินไปแล้ว เป่ยจื่อเฉินโง่เง่าอย่างไรอีก เขาก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง ท้ายสุดผู้ชายก็มิอาจต้านทานความงดงามอันล่อใจเย้ายวน
ตอนนี้เขามีเฉินซูเสียนแล้ว ถ้าเขามีสาวที่ยิ่งงามกว่าอีกคน นั่นไยมิใช่ยิ่งดี เขาเป็นองค์รัชทายาทแท้ ๆ ไม่ว่าเขาคิดอยากได้อะไรล้วนเป็นสิ่งที่เขาสมควรได้รับอย่างสมเหตุสมผล แม้แต่ผู้หญิงของพระอนุชาเขาก็เช่นเดียวกัน
ถ้ากระทั่งผู้หญิงเพียงคนเดียวก็มิยอมยกให้ อย่าพูดถึงความเคารพยำเกรงเขาซึ่งเป็นพระเชษฐาคนนี้
หลิงจือยังคงมีความหวังอย่างเปี่ยมล้นว่าเขาจะเปลี่ยนความคิด แต่เขาพุ่งกระโจนมาเบื้องหน้าโดยแรงกอดนางไว้ นางจึงเพิ่งคิดได้ว่าความคิดของตนเมื่อครู่ช่างไร้เดียงสาเพียงไร
“ฮ่าฮ่า แม่สาวน้อย ครั้งสุดท้ายในวันนั้นที่เจ้าถวายร่ายรำอย่างงดงามลือทั่วเมืองในงานเลี้ยงเฉลิมฉลองที่พระราชวัง ได้ประสบความสำเร็จในการดึงดูดความสนใจของข้า ตอนนี้เป็นลิขิตสวรรค์ที่ให้เจ้าตกอยู่ในมือของข้า มิเช่นนั้นเจ้าก็เชื่อฟังยินยอมข้าดี ๆ”
“ไม่ปล่อยข้านะ ปล่อยข้านะ!” หลิงจือดิ้นรนต่อสู้สุดชีวิต สีหน้าแววตาล้วนแสดงออกถึงความไม่อยากเชื่อ “เจ้าเป็นองค์รัชทายาทแท้ ๆ ว่าที่ฮ่องเต้ของหนานหชู่ ทำไมเจ้าสามารถทำสิ่งที่น่ารังเกียจไร้ยางอายเช่นนี้ออกมา ถ้าข่าวลือออกไปแล้ว เจ้าจะยืนอยู่ในราชสำนักได้อย่างไร เจ้าได้เอาศักดิ์ศรีความยำเกรงของราชนิกูลไปทิ้งไว้ไหน?”
นางพูดสิ่งเหล่านี้กับเป่ยจื่อเฉิน ล้วนเป็นการสีซอให้ควายฟัง ถ้าเขาได้รู้ว่าความสัมพันธ์ในประโยชน์โทษของเรื่องนี้ นางก็ไม่ถูกจับมาที่นี่ด้วย
“หุบปาก เจ้าอย่าสุราให้เกียรติไม่ดื่ม ดื่มสุราใช้กำลังบังคับ คาดไม่ถึงยังกล้ากบฏกับข้า เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร ได้เกี่ยวพันกับองค์ชายสอง ก็กล้าไม่เห็นข้าอยู่ในสายตาเจ้า บอกเจ้า ข้าเป็นองค์รัชทายาทแท้ ๆ ตำแหน่งฐานะล้วนอยู่เหนือเขา ถ้าเจ้ากล้าต่อต้านอีก เชื่อหรือไม่ว่า ข้าจะประหารเจ้าทั้งครอบครัวและล้างตระกูลเจ้าเก้าชั่วโคตร!”
เขาเป็นบ้าไปแล้ว! คนแบบนี้ไหนเลยคู่ควรเป็นองค์รัชทายาท ถ้าประเทศหนานหชู่ต้องตกอยู่ในมือของเขาจริง ๆ ไยมิใช่ทั้งประเทศนี้ล้วนถูกทำลายไปหมดสิ้นแล้วหรือ?
...
เวลานี้เฉินซูเสียนกำลังอยู่ข้างนอกดื่มชาตามสบาย คิดถึงสิ่งที่อาจจะเกิดอะไรขึ้นข้างใน เห็นได้ชัดว่านางภูมิใจมาก อารมณ์ก็ดีมากด้วย
ฮ่า ๆ หลิงจือ เจ้านังสารเลวฐานะต่ำต้อยนี่ ไม่มีคุณสมบัติที่จะได้อภิเษกสมรสกับองค์ชายสองได้อย่างสิ้นเชิง
เป่ยจื่อหัว ต่อให้ข้าไม่ได้เจ้า ข้าก็ไม่ปล่อยให้เจ้าได้รับสิ่งที่ในหัวใจเจ้ารัก ข้ารักชอบเจ้ามาหลายปีเช่นนั้น แต่แลกกลับมาเป็นการปฏิบัติอย่างโหดร้ายไร้เทียมทานของเจ้าจริง ๆ ถ้างั้นข้าก็จะให้เจ้ารู้จุดจบของการล่วงเกินข้า
รอจนจัดการหลิงจือจบแล้ว ถัดมาหล่อนก็จะจัดการกับจางยวี่โหร่วอย่างสุดกำลัง เพราะหล่อนรู้ว่าหลิงจือเป็นลูกสมุนของจางยวี่โหร่ว หักปีกของหล่อนก่อน แล้วค่อยเล่นงานนางในยกเดียว
พวกเขาทุกคนทั้งหมด หล่อนจะไม่ปล่อยไปสักคนเดียว
เวลานี้ จู่ ๆ นางกำนัลคนหนึ่งรีบเข้ามาแจ้งข่าว
“คุณหนูเฉิน ไม่ดีแล้ว ไม่ดีแล้ว องค์ชายสองมาแล้ว คิดขอเข้าเฝ้าฝ่าบาทองค์รัชทายาทเพคะ”
ก้นบึงในตาเฉินซูเสียนตามีแววโหดร้ายกระแสหนึ่งแวบผ่านไปครา มาหาถึงที่เร็วขนาดนี้ ดูแล้วเขารีบร้อนดั่งเพลิงเผาจริง ๆ
“กลับไปรายงานว่าองค์รัชทายาททรงป่วยกำลังพักผ่อน ไม่พบใคร”
ตอนนี้เฉินซูเสียนได้รับพระราชโองให้อภิเษกสมรสกับองค์รัชทายาท แม้ว่ายังไม่ได้เข้าพิธี แต่ในตำหนักดองกงนี้ทั้งเบื้องบนและเบื้องล่าง หล่อนได้รับเกียรติเป็นพระแม่แล้ว คำสั่งของหล่อน พวกเขาล้วนทำตาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ
เรื่องนี้ยังไม่จบเลยค่ะ ทำไมสถานะเสร็จสิ้น ไม่อัพแล้วหรอ...