พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 73

ตอนที่73 ไปขอโทษถึงพระตำหนัก

ที่เป่ยจื่อห้าวรอก็คือคำพูดคำหนึ่งนี้ของเขา ถ้าเพราะเรื่องนี้ให้เขาสามารถได้รับอำนาจของตำหนักเฉินกั๋วกงแล้ว ถ้างั้นก็เป็นเรื่องให้ผู้คนน่าพอใจมากแล้ว

ล้อเล่นน่า ไฉนเขาถึงสามารถได้ยินว่าวาจาจางไท่ซือได้ล่วงเกินตำหนักเฉินกั๋วกงน่ะ กล่าวอย่างไรอีกนี่ก็เป็นพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่มากแหล่งหนึ่ง ก่อนหน้านี้เพราะพวกเขาคิดจะฝักใฝ่จริงใจต่อองค์ชายสอง เขาคิดจะดึงสมัครพรรคพวกก็มิสามารถ แต่ตอนนี้พระเชษฐาสองได้ฉีกหน้ากับพวกเขาแล้ว เขาต้องหยิบยืมโอกาสนี้ฉวยสภาพการณ์เก็บคืนมาแล้ว

ทางด้านตระกูลจาง เขาไม่ใช่ได้แก้ต่างคืนความยุติธรรมแก่จางยวี่โหร่วต่อหน้าพระพักตร์ฮ่องเต้ ชี้ให้เห็นถึงความชั่วร้ายต่ำช้าของเฉินกั๋วกง นี่ไม่ใช่บ่งบอกอย่างชัดเจนเต็มที่ว่าเขาได้รักปกป้องจางยวี่โหร่วแล้วหรอกหรือ?

ต่อฮ่องเต้ที่นั่น พระองค์ยังช่วยเขาแก้ปัญหาใหญ่เรื่องหนึ่งแล้วด้วย สถานการณ์ในตอนนั้นแม้ว่าพระองค์ทรงเป็นฮ่องเต้ ก็ยังไม่ดีมากที่จะทำให้การตัดสินใจเด็ดขาดในเรื่องนี้ มองผิวเผินเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ในความเป็นจริงกลับเกี่ยวข้องกับการต่อสู้แย่งชิงระหว่างกองกำลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ในราชสำนักสองฝ่าย กระตุกเส้นผมหนึ่งเส้นก็ทำให้เคลื่อนไหวไปทั้งร่าง ขณะนี้เรื่องใหญ่กลายเป็นเรื่องเล็ก เรื่องเล็กกลายเป็นไร้เรื่อง ก็เป็นผลบั้นปลายที่ฮ่องเต้ทรงเต็มพระทัยอยากทอดพระเนตรเห็น

ผ่านเรื่องนี้ ในพระทัยเสด็จพ่อก็ต้องรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่มีความสามารถและความกล้าหาญ

ดังนั้นเขานี่มิใช่เป็นเพียงยิงคราเดียวได้นกอินทรีสองตัว แต่เป็นยิงคราเดียวได้นกอินทรีสามตัวอย่างสิ้นเชิง

...

วันต่อมา หน้าประตูและลานประตูตำหนักไท่ซือราวกับตลาด มีคนมากมายมาร่วมชุมนุมกันที่นั่นซุบซิบนินทากัน

เพราะเวลานี้รถม้าใหญ่สองสามคันที่จอดหน้าประตู รถแต่ละคันล้วนตุนเต็มไปด้วยของขวัญทั้งหมด

เมืองหลวงแห่งนี้สิ่งที่ไม่ขาดแคลนมากที่สุดก็คือการซุบซิบนินทา หัวใจของซุบซิบนินทามีกันทุกคน และเหตุการณ์เรื่องนี้ที่เกิดขึ้นก็ได้ก่อกวนจนกระพือลมและฝนไปทั่วเมืองอย่างเห็นได้ชัด กลายเป็นประเด็นการสนทนาที่หยิบยกมานินทาช่วงดื่มชาหลังอาหารของทุกคน

ต้องบอกว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลจางนี่ เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีเรื่องที่เกิดขึ้นเรื่องหนึ่งต่อด้วยอีกเรื่องหนึ่งจริง ๆ

ภายในหนึ่งเดือนสั้น ๆ เริ่มจากขึ้นเกี้ยวผิดพลาดอภิเษกสมรสผิดคู่ หลังจากนั้นนำให้อ๋องชิงผินและองค์ชายสามต่อสู้แย่งชิงกันเพื่อนาง ทำสัญญา “คำมั่นสัญญาบุรุษ” ต้องการเอาชนะใจหญิงงาม

นี่ก็เป็นเรื่องเพียงพอที่จะสะท้านทั่วโลกาแล้ว แต่ต่อมานางกับคุณหนูแห่งตำหนักเฉินกั๋วกงก็ได้ต่อสู้อย่างเปิดเผยที่เทียนเซียงโหลว และยังได้รับบาดเจ็บ ซึ่งอดไม่ได้ที่จะเป็นสิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจแก่ผู้คน เดิมพวกเขาคิดว่าพวกนางต่างเป็นคุณหนูทองพันชั่งทั้งหมด ต้องเป็นกุลสตรีที่อ่อนโยนเปี่ยมคุณธรรม มีเกียรติสง่างาม พฤติกรรมแบบนี้มีอะไรที่แตกต่างจากอันธพาลซึ่งร่วมชุมนุมแออัดกันในเขตสลัมของเมืองเหล่านั้นกันเล่า?

วันนี้เป็นวันที่เฉินกั๋วกงพาธิดาไปขอโทษขอโพยถึงพระตำหนัก ประชาชนเหล่านั้นแต่ละคนต่างคอยืดคอยาวนัยน์ตาแทบถลนอยากที่จะเข้าไปในตำหนัก คิดหวังจะได้เห็นว่าข้างในเวลานี้สภาพการณ์เป็นอย่างไรบ้าง

“คุณหนู คุณหนู เฉินกงกั๋วและเฉินซูเสียนนั่นได้มาแล้ว เวลานี้กำลังรออยู่ที่ข้างนอกเจ้าค่ะ” เสี่ยวเฟิงรีบวิ่งเข้ามารายงาน

เวลานี้ จางยวี่โหร่วกำลังหวีเผ้าผมแต่งตัวที่โต๊ะเครื่องแป้ง หลิงจือนั่งอยู่ด้านข้าง พอได้ยินข่าวนี้ อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยคราหนึ่งทันที

“ด้วยบุคลิกของหล่อน ทำไมยินยอมเต็มใจที่จะมาตำหนักขอโทษได้น่ะ? เกรงว่าไม่ใช่มีแผนการชั่วร้ายอะไรน่ะ?”

จางยวี่โหร่วหันศีรษะกลับมา ทันใดนั้นก็หัวเราะเบา ๆ ครั้งหนึ่ง

ดูนางตอนนี้ แก้มก็หายบวมไปตั้งนานแล้ว แต่งเติมประทินโฉมทาแป้งอีกสักเล็กน้อยปกปิดสักครู่ก็ต่างดูอะไรไม่ออกมาแล้ว

ริมฝีปากสีแดงสวย แต่งหน้าวิจิตรบรรจง แต่งแต้มประดับมุกดอกไม้อันงามวิจิตรที่หว่างคิ้ว แทบจะงามเกินสิ่งใด ๆ

“ตอนนี้หล่อน...ยังมีทุนรอนใด ๆ เล่นกลลวงอุบายชั่วร้ายอะไรอีก? ก่อนหน้านี้หล่อนได้ให้เจ้ารับความอับอายอัปยศมากเพียงไร ครั้งนี้ยังทำให้ข้าได้รับบาดเจ็บอีก คราวนี้ข้าจะไม่ปล่อยปละละเว้นหล่อนไปอย่างเด็ดขาด บัญชีใหม่และบัญชีเก่านี้ต้องรวมเพิ่มขึ้นคำนวณดี ๆ แล้ว”

หลิงจือได้ยินวาจา อดที่จะก้มศีรษะลงแสดงสีหน้าเศร้าเล็กน้อยออกมาไม่ได้

“ล้วนเป็นข้าไม่ดี วันนั้นจ้าวซินซินมา ข้าไม่ควรปล่อยให้เจ้าไปคนเดียวกับหล่อน ถ้าข้าอยู่ที่นั่นในเวลานั้น ข้าจะไม่ปล่อยให้หล่อนแกล้งรังแกเจ้าแน่ ๆ”

จางยวี่โหร่วลุกขึ้นมาจับมือนางเบา ๆ “พูดอะไรโง่ ๆ น่ะ เราไม่ใช่คุยดี ๆกันแล้วหรือ? ในวันเหล่านั้นเราต้องทำทีดูห่างเหิน เพื่อหลีกเลี่ยงจ้าวซินซินพวกเขาสงสัย หรือให้เฉินซูเสียนได้ชิงลงมือก่อนย่อมได้เปรียบ และข้าได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่แผนการกลับก้าวหน้าดำเนินต่อไปได้อย่างราบรื่น เรื่องของเจ้าและองค์ชายสองก็ได้ตัดสินใจตกลงแล้ว ความพยายามของข้าไม่สูญเปล่า”

“พี่ยวี่โหร่ว ข้า...ไม่รู้จริง ๆ ว่าจะขอบคุณท่านยังไงดี” หลิงจือ มองนางน้ำตาคลอ น้ำตาก็ได้หลั่งลงมาอีก

“ถ้าเจ้าคิดจะขอบคุณข้าจริง ๆ ภายหน้าได้เป็นกุ้ยเฟยองค์ชายสองอย่าลืมข้าพี่น้องที่ดีคนนี้ก็ใช้ได้”

ก้นบึงในตาจางยวี่โหร่วมีความรู้สึกลึกซึ้งกระแสหนึ่งแวบผ่านไป คิดบรรลุการใหญ่ ก่อนอื่นก็คือต้องปลูกฝังเลี้ยงดูคนของตัวเองไว้บ้าง หลิงจือ อภิเษกสมรสกับองค์ชายสอง ถ้างั้นวันข้างหน้ามีอีกหลายเรื่องก็สามารถใช้นางช่วยเหลือแล้ว

หล่อนทุ่มสุดตัวเช่นนี้ไปทำเรื่องนี้ ไม่เพียงเพราะความรู้สึกฉันพี่น้องของพวกนาง แน่นอนยังมีความเห็นแก่ตัวของหล่อนเองบ้างด้วย

“แน่นอน ชีวิตของข้านี้ล้วนเป็นเจ้ามอบให้ ถ้าให้เลือกระหว่างเจ้าและองค์ชายสอง ถ้างั้นคนที่ข้าเลือกต้องเป็นเจ้าแน่ ๆ”

พระคุณเพียงหยดน้ำควรทดแทนดุจน้ำพุ ยิ่งกว่านั้นจางยวี่โหร่วดีกับหล่อน ไม่ว่าหล่อนจะทำอะไรก็ตามล้วนมิอาจชดเชยได้แล้ว

ปัจจุบัน ชื่อเสียงและสถานะของหล่อน แม้แต่ความสุขในปัจจุบันของหล่อน ล้วนแล้วแต่มาจากความช่วยเหลือของจางยวี่โหร่วจึงได้เป็นจริงทั้งสิ้น มิฉะนั้นหล่อนจะไม่มีโอกาสได้พบเห็นเป่ยจื่อห้าวแม้สักครั้ง ไหนเลยจะสามารถติดต่อเชื่อมสัมพันธ์เป็นพันธมิตรกับเขาได้น่ะ

“อืม เจ้าไม่ต้องพูดจริงจังขนาดนั้น ความสัมพันธ์ฉันพี่น้องของเรากับความสุขชั่วชีวิตของเจ้าไม่ขัดแย้งกัน หยุดร้องไห้ได้แล้ว รอสักพัก ยังต้องออกไปดูละครสนุกดีน่ะ”

หลิงจือพยักหน้าแล้ว หลังจากนั้นพวกเขาก็ออกไปด้วยกัน

เวลานี้เฉินกั๋วกงและเฉินซูเสียนได้มาถึงห้องโถงใหญ่ ทุกคนในตระกูลจางเจียล้วนมาถึงกันหมดแล้ว