พลมังกรเวทย์ประการ นิยาย บท 17

จินเจิ้งซานในเวลานี้ ตกใจจนตัวสั่นไปหมดแล้ว!"

จินเจิ้งหลงหวาดกลัว!

ความตกตะลึงและความกลัวจากก้นบึ้งของหัวใจ!

ในขณะนี้ เขาลืมไปแล้วว่าเขาเป็นเจ้าบ้านตระกูลจินแห่งซูหางไปแล้ว และเขาลืมไปแล้วว่าเขาจะทำอะไรในวันนี้! แม้ว่าจะมีอันธพาลตระกูลจิน นับพันอยู่รอบตัวเขา และนักฆ่าเลือดเหล็กมากกว่าโหลที่ได้รับการฝึกฝนโดยตระกูลจินในราคาสุดคุ้ม แต่สิ่งนี้ก็ยังไม่ทำให้จินเจิ้งหลงมีความมั่นใจเพียงพอ!

เซียวจ้านอุ้มเจียงอวี่โหรวไว้ในอ้อมแขน ความโกรธในดวงตาของเขากลายเป็นกระแสน้ำไปแล้ว!

หมอเทวดาทั้งสามก็ปรากฏตัวข้างๆ เซียวจ้านในเวลานี้ และพวกเขาต่างก็ตกใจเมื่อเห็นอาการบาดเจ็บของเจียงอวี่โหรว!

"จอมพล ท่านผู้หญิงยังรอด!"หมอเทวดาหัวตะโกน

เมื่อเซียวจ้านได้ยินคำพูดนั้น ดวงตาของเขาก็เกิดความหวังอันริบหรี่ที่เต็มไปด้วยเจตนาสังหาร เขาไม่ชักช้า รีบส่งเจียงอวี่โหรวไปให้หมอเทวดาทั้งสามคนอย่างรวดเร็ว!

เมื่อเห็นกลุ่มคนที่คุ้มกันเจียงอวี่โหรวและหมอเทวดาทั้งสามออกไป สายตาเย็นชาของเซียวจ้านก็สบเข้ากับจินเจิ้งหลง และยิ้มพูดอย่างเย็นชา:"คุณถามว่าฉันเป็นใคร? ฮ่าฮ่า ฉันเป็นแค่เด็กบ้าบิ่นในสายตาของคุณ เป็นแค่สามีที่ไม่เคยปรากฏตัวของเจียงอวี่โหรว และเป็นแค่พ่อของเข่อเข่อ! จินเจิ้งหลง คุณเกือบจะฆ่าผู้หญิงที่ฉันต้องการปกป้องมากที่สุดในชีวิต คุณรู้ไหมว่า คุณก่ออาชญากรรมที่ชั่วร้ายประเภทใด ลูกสาวที่น่าสงสารของฉัน เพราะลูกชายของคุณ ได้ตาบอดแล้ว! คุณคิดว่าวันนี้ฉันจะปล่อยตระกูลจินและคุณไปไหม?"

"ตูม!"

จินเจิ้งหลงสั่นสะท้านไปทั้งตัว! แม้ว่าเซียวจ้านจะไม่ได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา แต่จินเจิ้งหลงที่มีดวงตาชั่วร้ายจากออร่าของยอดฝีมือของวิหารเทพมังกร3,000นาย ที่แสดงเจตนาฆ่าออกมารอบตัว และร่างทั้งแปดที่อาฆาตอยู่เบื้องหลังเซียวจ้าน และร่างที่น่ากลัวทั้งสี่นั้น ผู้ที่สามารถสั่นคลอนเขตสงครามได้..... เขาสามารถบอกได้ว่าเซียวจ้านคือร่างของสวรรค์อย่างแน่นอน!

แข็งแรงมาก!

ด้วยพลังที่ทรงพลังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ การที่สามารถเชื่อฟังเซียวจ้านได้เช่นนี้ก็เหมือนกับกองทัพนับพัน! นี่ยังห่างไกลจากสิ่งที่อันธพาล และนักฆ่าของตระกูลจินสามารถเทียบได้!

ไม่มีทางได้พบกลุ่มที่ทรงพลังเช่นนี้ได้ในทั้งประเทศหลง! ! !

"ฉันไม่สนว่าคุณจะเป็นใคร! นี่คือซูหาง! แม้ว่าคุณจะมีความสามารถในการไปถึงท้องฟ้า ฉันจินเจิ้งหลงก็ไม่กลัว! ฆ่า! ฆ่าพวกมันทั้งหมดซะ! ล้างแค้นให้เท่เอ๋อของฉัน !"

คิ้วและดวงตาของจินเจิ้งหลงขมวด กลายเป็นความเกลียดชังอย่างลึกซึ้งและเจตนาฆ่า!

แม้ว่าคู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งมาก แล้วไงล่ะ นี่คือซูหาง และเป็นวิลล่าตระกูลจิน! เขาต้องฆ่าพวกมันทั้งหมด! ต้องฆ่าด้วยเลือดเหล็ก!

นี่เป็นทางออกเดียวของเขา!

"ฆ่า!"

ด้วยเสียงคำรามของจินเจิ้งหลง อันธพาลตระกูลจินหลายพันคนต่างก็พุ่งเข้าหายอดฝีมือของวิหารเทพมังกรที่อยู่ใกล้ๆ !

แต่ว่า สิ่งที่รอพวกเขาอยู่คือการดำรงอยู่ที่พวกเขาไม่สามารถจินตนาการและเข้าใจได้ในชีวิตนี้!

ตูม ตูม ตูม!

ร่างที่มีเจตนาสังหารพุ่งตรงกลับมาเหมือนหอกและดาบ กวาดล้างอันธพาลตระกูลจินนับพันต่อหน้าพวกเขา!

นี่มันเหมือนรวงข้าวที่ถูกพายุฝน ถูกฆ่าตายในชั่วพริบตาเดียว!

ไม่ว่ายอดฝีมือคนไหนจากวิหารเทพมังกรพุ่งออกไป เขาก็จะเตะอันธพาลหลายสิบตัวตรงหน้าเขาลอยไปเลย!

และในเวลาไม่ถึงนาที อันธพาลของตระกูลจินนับพัน ก็ล้มลงภายใต้กำปั้นและเท้าของยอดฝีมือหลายสิบคนจากวิหารเทพมังกร!

มันเป็นสถานการณ์ที่ล้มลงด้านเดียว!

จินเจิ้งหลงจ้องมองฉากนี้อย่างตกตะลึง และร่างกายของเขาก็ทรุดลงอย่างสมบูรณ์!

"ไม่! ไม่มีทาง! เป็นไปได้ยังไง! เป็นไปไม่ได้! พลังการต่อสู้แบบไหนกัน? นี่ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า? นี่เป็นเป็นการสังหารหมู่!"

จินเจิ้งหลงถามตัวเองด้วยความไม่เชื่อ ดวงตาของเขาเบิกกว้างในขณะนี้!

เมื่อเขาเห็นอันธพาลคนสุดท้ายต่อหน้าเขาล้มลงภายใต้กำปั้นของยอดฝีมือจากวิหารเทพมังกร ขาของเขาก็เริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้!

จินเจิ้งหลงคุกเข่าลง คุกเข่าลงตรงหน้าเซียวจ้านซึ่งอยู่ห่างออกไปกว่าสิบเมตร คุกเข่าและร้องขอความเมตตาเซียวจ้านไม่หยุด:"คุณเซียว โปรดไว้ชีวิต! ผมผิดไปแล้ว! ลูกชายของผมสับสน และทำให้คุณเซียวขุ่นเคือง! เขาตายแล้ว นั่นคือสิ่งที่เขาสมควรได้รับ!ได้โปรดปล่อยผมไปด้วยเถอะ! ให้ตระกูลจินมีชีวิตอยู่ด้วยเถอะ……"

ปัง ปัง ปัง!

หัวของจินเจิ้งหลง กระแทกกับพื้นกระเบื้องเย็นอย่างแรง ฝนผสมกับเลือด!

ตระกูลจินที่เหลือเห็นฉากนี้ ต่างก็ตกตะลึง!

เสาหลักของพวกเขา เจ้าบ้านแห่งตระกูลจิน กำลังคุกเข่าเหมือนสุนัขต่อหน้าชายที่เหมือนชูร่า ร้องขอความเมตตาไม่หยุด!