ผมเป็นเขย(ผู้ไม่ธรรมดา) นิยาย บท 20

ฉินเฟยกอดโทรศัพท์ ตื่นเต้นเป็นเวลานานค่อยสงบจิตใจลงมา

ยืนยันซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าข้อความนี้เป็นภรรยาเจียงเยว่ถงส่งมา ฉินเฟยเกือบจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่แล้ว

“เมื่อกี้ยุ่งอยู่กับเอกสารเลยมองไม่เห็น ภรรยา คุณนอนหรือยัง?” ฉินเฟยระงับความตื่นเต้นเอาไว้ รีบตอบข้อความกลับ

ภายในบ้านที่หมู่บ้านเทียนหลัน

เจียงเยว่ถงอาบน้ำเสร็จ ในเวลานี้เธอใส่กระโปรงชุดนอนสีแดงทั้งตัว งอขายาวขาวราวกับหิมะ กำลังนั่งอ่านอีเมลข้างเตียง วางโน๊ตบุ๊คไว้บนขาวยาว

ได้ยินเสียง ‘กริ๊ง’ ดังหนึ่งที อดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้น ในที่สุดฉินเฟยก็ส่งข้อความถึงตัวเองแล้ว

หลังจากเห็นข้อความสองข้อความที่ตัวเองส่งให้ฉินเฟยก่อนนห้านี้ เจียงเยว่ถงก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อยเช่นกัน ตอนนั้นตัวเองเพียงแค่เห็นฉินเฟยไม่ตอบกลับข้อความ ก็เลยถามไปหนึ่งประโยคด้วยความกังวล ทำให้ตัวเองดูเหมือนเป็นห่วงเป็นใยเขา

เจียงเยว่ถงลังเลสักพักหนึ่ง นิ้วสีขาวแตะหน้าจอเบาๆ : “ของขวัญของคุณยายคณซื้อหรือยัง?”

ข้อความของฉินเฟยตอบกลับอย่างรวดเร็ว : “ซื้อแล้ว คุณวางใจได้ รับประกันทำให้คุณยายพอใจแน่นอน”

เจียงเยว่ถงยิ้มอย่างรู้เท่าทัน หลายครั้งที่พิมพ์ลงไปให้ฉินเฟยกลับมานอนที่บ้าน แต่ไม่นานก็ถูกเธอลบทิ้งอีกครั้ง สองวันที่ผ่านมาฉินเฟยไม่อยู่บ้าน เธอมักจะรู้สึกเหมือนว่าที่บ้านขาดอะไรบางอย่าง เงียบเหงาอย่างมาก

กระทั่งนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ภายในใจของเธอยังคงมีความกลัวเล็กน้อย

แต่ใบหน้าของเจียงเยว่ถงบอบบาง คำพูดแบบนี้ท้ายที่สุดแล้วยังคงพูดไม่ออก สุดท้ายพิมพ์ไปไม่กี่คำ : “งั้นฉันนอนแล้วนะ”

ฉินเฟยตอบกลับข้อความทันที : “นอนได้แล้ว ฝันดี”

เจียงเยว่ถงวางโทรศัพท์ไว้ข้างเตียง ปิดไฟแล้วนอนลง

แต่ว่าเธอนอนสักพักหนึ่ง อดไม่ได้ที่จะยื่นมือเล็กๆ ออกจากผ้าห่ม หยิบโทรศัพท์มา เปิดข้อความที่ฉินเฟยส่งมา พิมพ์สองคำอย่างรวดเร็ว : “ฝันดี”

โรงแรมแห่งหนึ่ง กลางดึก เสียงของชายคนหนึ่งตะโกนอย่างตื่นเต้น เจียงเยว่ถงเพียงแค่ตอบกลับสองคำ กลับทำให้ฉินเฟยตื่นเต้นอย่างมาก กลางดึกล้วนแล้วนอนไม่หลับ

วันถัดไปฉินเฟยตื่นเช้าอย่างมาก ก่อนอื่นคือไปตลาดผลไม้ซื้อมะเดื่อสุกหลายลูก หลังจากนั้นฉันไปตลาดดอกไม้เพื่อซื้อว่านหางจระเข้อายุสามขวบมาหนึ่งกระถาง และยังไปซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อน้ำส้มสายชูและหม้อดิน ของเยอะแยะมากมายกองหนึ่ง

เขาเตรียมจะลองกลั่นยาเชื่อมสวรรค์!

“ประธานฉิน นี่คุณ.....กำลังทำอะไร?” ที่ประตูห้องสำนักงานประธานของว่านเซียง มูวี เลขาเหอฉิงมองฉินเฟยด้วยสายตาแปลกๆ อุ้มของกองใหญ่

“ออกคำสั่งลงไป ไม่มีเรื่องสำคัญอะไรไม่ต้องมารบกวนผม ผมมี.....เรื่องที่สำคัญอย่างมากต้องทำ!” ฉินเฟยพูดอย่างจริงจัง

“เรื่องสำคัญ?” เหอฉิงเต็มไปด้วยความสงสัย

แต่ว่าฉินเฟยกลับไม่มีการอธิบาย เข้าไปในห้องสำนักงานแล้วปิดประตูอย่างรวดเร็ว

......

บ่ายสามโมงกว่าๆ ผ่านมาเจ็ดชั่วโมง หลังจากล้มเหลวมาหลายครั้ง ในที่สุดยาเชื่อมสวรรค์ก็ถูกกลั่นออกมาแล้ว!

สองเม็ด!

ใบหน้าของฉินเฟยรมควันจนเปลี่ยนเป็นสีดำ มองซ้ายมองขวา สูดดมหลายครั้ง มองไม่ออกว่าสิ่งที่เรียกว่ายาเชื่อมสวรรค์มีอะไรพิเศษ

ท้ายที่สุดกัดฟันอย่างแรง โยนเข้าไปในปากโดยตรง กลืนมันลงไป สิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วเป็นสิ่งของที่สามารถกินได้ กินแล้วไม่น่าจะทำให้คนตาย

แต่ว่าความรู้สึกเจ็บปวดที่ตามมาหรือว่าความรู้สึกสดชื่นที่ตามมา ล้วนแล้วไม่มีอะไรเลย ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ!

แม่งเอ๋ย อย่างที่คาดเป็นของปลอม!

“กริ๊ง!”

ตอนที่ฉินเฟยกำลังถอนหายใจ โทรศัพท์ได้รับข้อความหนึ่งข้อความ เป็นเซียววี่ที่ส่งมา ส่งข่าวดีมา!

“ข้อมูลของดาบสันโค้งฉันหาให้คุณแล้ว และพบวิธีการคลี่คลายแล้ว มันคือดาบที่มีชื่อเสียง คุณว่างมาตอนไหน?”

ฉินเฟยมีความสุขอย่างมาก รีบตอบกลับข้อความ : “ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลย!”

ประตูห้องสำนักงานเปิดออกอย่างรวดเร็ว เหอฉิงที่อยู่ด้านนอกเงยหน้ามองด้วยความประหลาดใจ มองเห็นประธานฉินวิ่งออกไปด้วยใบหน้าดำ : “ประธานฉิน?”

ฉินเฟยไม่พูดอะไร รีบวิ่งไปทางลิฟต์ที่ประธานใช้เป็นพิเศษ ผ่านไปสักพักหนึ่งก็เห็นเขาวิ่งกลับมาอีกครั้ง

“ของในสำนักงานของผมช่วยผมเก็บสักหน่อย โยนทิ้ง แต่จำเอาไว้ ต้องเก็บเป็นความลับ!”

“อ้ออ้อ” เหอฉิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พยักหน้าด้วยความตะลึง

แน่นอนเรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับ ไม่อย่างนั้นจะทำให้ขายหน้าคนอื่นได้!

.....

ช่วงบ่าย ตระกูลเจียงจัดประชุมฉุกเฉิน แท้จริงแล้วมันคืองานเฉลิมฉลอง!

เมื่อวานสำหรับเจียงเยว่ถงแล้ว เป็นเหมือนกับความฝัน เมื่อคืน เธอคุยกับเสิ่นเจียเหวินทางอีเมลเยอะอย่างมาก กระทั่งในตอนท้ายยังคุยถึงของครอบครัว ทั้งสองสนิทกันมาก

และหลังจากนั้น เสิ่นเจียเหวินโยนเค้กก้อนโตอีกชิ้นให้เธอ!

หลังจากครึ่งเดือนบริษัทว่านเซียง มูวีเตรียมจะถ่ายทำ