ผมเป็นเขย(ผู้ไม่ธรรมดา) นิยาย บท 80

ตลอดระยะทางที่เดินมา มือเล็ก ๆ คู่นั้นของเสิ่นเจียเหวินไม่เคยห่างจากฉินเฟยเลย เธอพยุงเขาอยู่ตลอดเวลา

และคนที่มีบุคลิกสดใสอย่างเธอ กลับเงียบและไม่พูดอะไรมาโดยตลอด

เห็นได้ชัดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ทำให้เสิ่นเจียเหวินรู้สึกละอายใจเป็นอย่างมาก ซาบซึ้งใจจนไม่อาจกลั้นไว้ !

กลับมาถึงบ้าน เธอให้ฉินเฟยนั่งลงบนโซฟาโดยห้ามขัดขืน จากนั้นก็รีบไปเทน้ำมาให้เขาดื่ม

ฉินเฟยรู้สึกสบายขึ้นมาหลังจากดื่มน้ำไปแล้วสองแก้ว

“ตามฉันมาที่ห้องนอน” เสิ่นเจียเหวินเองก็ดื่มน้ำไปแก้วหนึ่ง มองมายังโซฟาซึ่งฉินเฟยไม่กล้าเอนตัวลง หลังจากเห็นท่าทางที่อีกฝ่ายไม่กล้าเอนตัวลงมันก็ทำให้รู้สึกอึดอัดใจ เธอยืนขึ้นมา พูดพร้อมกับค่อย ๆ เดินเข้าไปในห้องนอนด้วยใบหน้าที่มีสีแดงเล็กน้อย

“เอ๋ ?” ฉินเฟยมองไปยังเสิ่นเจียเหวินด้วยความตกใจ

อะไรกัน ? ฉินเฟยกำลังจะถามออกมา แต่เสิ่นเจียเหวินเดินเข้าไปในห้องนอนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ในใจเต็มไปด้วยความสงสัย ยืนขึ้นและเดินตามเข้าไป

แม้ก่อนหน้านี้จะเคยมาแล้วครั้งหนึ่ง และมีเหตุการณ์ที่ไม่ชัดเจนอยู่บ้าง แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉินเฟยได้เข้ามาในห้องนอนของเสิ่นเจียเหวิน

ต่างจากสิ่งที่ฉินเฟยคิดไว้ ด้วยบุคลิกสดใสที่เสิ่นเจียเหวินแสดงออกมา เธอเป็นคนมีชีวิตชีวาและเต็มเปี่ยมไปด้วยความกล้า ห้องนอนของเธอควรจะเต็มไปด้วยสีสัน แต่นี่ห้องนอนของเธอกลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน ทำให้ผู้คนรู้สึกอบอุ่น สบายใจเมื่อได้เห็น สีสันเหล่านี้ช่างทำให้นุ่มนวลหัวใจ

แสงแดดจ้าภายนอกส่องผ่านผ้าม่านหนาสีชมพูอ่อน ทำให้ห้องนอนทั้งห้องเต็มไปด้วยโทนสีอบอุ่น

จากท่าทางของเสิ่นเจียเหวิน เธอต้องการให้ฉินเฟยนั่งลงตรงขอบเตียง เงยหน้าขึ้นมองผู้หญิงที่มีเสน่ห์ตรงหน้าเขาด้วยความสงสัย การที่เธอเรียกตนเองเข้ามาในห้องอย่างกะทันหันเช่นนี้มันหมายความว่าอย่างไร ?

ที่จริงฉินเฟยก็คาดเดาไว้ในใจ คงไม่ใช่......เธอคงไม่ได้รู้สึกขอบคุณตนเองจนยอมอุทิศตัวให้หรอกนะ ?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ในใจของฉินเฟยเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง ทำให้เขาไม่สามารถระงับความตื่นเต้นในใจได้ มันทำให้เขาหลุดลอยออกไปสุกขอบฟ้าไกล

“ถอดเสื้อผ้าออก” เมื่อเห็นฉินเฟยไม่สามารถปกปิดความปรารถนาในใจได้ เสิ่นเจียเหวินเข้ามายืนด้านหน้าของฉินเฟยและพูดออกมา

“เอ๋ ?” ฉินเฟยเงยหน้ามองสาวสวยตรงหน้าด้วยความตกใจ

มันทำให้เขาตกใจมากเหลือเกิน !

แต่ด้วยอุปนิสัยที่ตรงไปตรงมาของเสิ่นเจียเหวิน การที่จะบุกเข้ามาแบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ในฐานะเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมในสายตาของคนอื่น ฉินเฟยพร้อมจะเป็นผู้ชายที่แท้จริงอยู่เสมอมา

แต่ความสุขนั้นมาเร็วเป็นอย่างมาก มันเกือบทำให้ฉินเฟยเป็นลมจนหมดสติไป

ชายและหญิงอยู่ในห้องเดียวกัน แถมยังเป็นห้องของผู้หญิง ทันทีที่เข้ามาฝ่ายหญิงก็บอกให้ถอดเสื้อผ้า นี่มันหมายความว่าอย่างไร ?

ขนาดขันทียังรู้เลย !

ฉินเฟยรู้สึกตื่นเต้น ทำให้ไม่สามารถปิดบังภาพที่เกิดขึ้นในหัวของเขาได้

ความตื่นเต้นในหัวใจของเขารุนแรงจนเกือบทำให้ฟ้าถล่ม หัวใจเต้นแรงไปถึงลำคอ หากไม่ใช่ว่าเสิ่นเจียเหวินได้รับบาดเจ็บที่เท้า ฉินเฟยคงดีใจจนพาเสิ่นเจียเหวินออกไปเต้นบัลเล่ต์เพื่อปรับเปลี่ยนบรรยากาศ

ขนาดเด็กโง่ยังรู้ว่าสิ่งที่เสิ่นเจียเหวินพูดออกมานั้นหมายความว่าอย่างไร

ฉินเฟยมองไปยังเสิ่นเจียเหวินด้วยความตื่นเต้นในสายตาซึ่งไม่สามารถปกปิดได้ ฉินเฟยได้กลิ่นหอมจากเรือนร่างของผู้หญิงอย่างชัดเจน กลิ่นหอมน่ารับประทาน ผ้าม่านในห้องถูกปิดแน่น กลิ่นหอมซึ่งเย้ายวนเหมือนไม่มีวันจางหายนั้นทำให้อะดรีนาลีนหลั่งไหลอย่างกะทันหัน

ฉินเฟยจ้องมองเสิ่นเจียเหวินด้วยความตกตะลึง ความหรูหราของคู่นั้นยิ่งแตกต่าง

ฉินเฟยจ้องมองเสิ่นเจียเหวินผู้งามหยาดเยิ้มซึ่งอยู่ตรงหน้าของเขาด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า แม้ตนจะเป็นผู้ชายมีศักดิ์ศรี แต่เมื่อนึกถึงภาพของชายหญิงที่สานสัมพันธ์กันอย่างกลมกลืนซึ่งจะเกิดขึ้นเป็นความจริงในไม่ช้า เขาก็อดจะตื่นเต้นไม่ได้......

“นั่น......นั่นมันอะไร พวกเราจะไม่เร็วไปหน่อยเหรอ ? แต่เธอไม่ต้องห่วง ฉันสามารถรับได้ ที่จริงฉันเองก็เตรียมตัวไว้ตั้งแต่แรก แม้ว่าฉันจะเป็นคนยึดมั่นในหลักการ แต่ได้ฉันตัดสินใจเป็นผู้ชายของเธอไปแล้ว แม้ว่าความตรงไปตรงมาของเธอจะทำให้ฉันทำตัวไม่ถูกไปบ้าง แต่เรื่องแบบนี้มันดีกับทั้งฉันและเธอ มันสามารถยอมรับได้ แต่การที่พวกเราตรงไปตรงมาเช่นนี้มันเร็วเกินไป ช้ากว่านี้สักหน่อยได้ไหม......” เมื่อเห็นเสิ่นเจียเหวินผู้มีเสน่ห์และโตเป็นผู้ใหญ่อยู่ด้านหน้าของเขา ฉินเฟยรู้สึกตื่นเต้นจนพูดอะไรไม่ถูกอยู่พักหนึ่ง

เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกของเขา หากบอกว่าไม่ตื่นเต้นก็คงเป็นเรื่องโกหก แต่อย่างน้อยพวกเราก็เป็นคนที่มีอารมณ์และความรู้สึก จะต้องทำอะไรให้มันช้ากว่านี้สักหน่อย ดำเนินไปทีละก้าว ทีละก้าว......