ภพนี้ตราบภิรมย์รัก นิยาย บท 27

แสงเทียนสั่นไหวสาดส่องใบหน้าอันโกรธเคืองของฉู่โม่หยวน เขาขมวดคิ้วแน่น แววตาเฉียบคมดั่งใบมีด

ตั้งแต่ตอนที่หลินเมิ่งหวันเข้ามาจากประตู ฉู่โม่หยวนก็ได้กลิ่นหอมที่คุ้นเคย กับกลิ่นเครื่องหอมที่หลินเมิ่งหวันใช้คล้ายคลึงกันมาก

แต่เขาคิดไม่ถึงเลย คนที่เข้ามาจะเป็นหลินเมิ่งหวันจริง

มิหนำซ้ำ นางยังแต่งกายสภาพแบบนี้

หลินเมิ่งหวันปรากฏตัวในสภาพแบบนี้ที่หอจุ้ยหง อยากทำอะไรกันแน่?

ความโกรธในใจของฉู่โม่หยวนดุเดือด รีบร้อนที่อยากจะได้คำตอบ

เพียงแค่วินาทีต่อมา หลินเมิ่งหวันกลับผลักมือของฉู่โม่หยวนออก

“จิ่งอ๋องเตี้ยนเซี่ย หม่อมฉันก็อยากถาม ทำไมท่านถึงอยู่ที่นี่?”

“งานแต่งของท่านกับหม่อมฉันก็ใกล้แล้ว หรือว่า จิ่งอ๋องเตี้ยนเซี่ยเวลาแบบนี้อัดอั้นความเหงาไว้ไม่อยู่ มาหาความสุขในหอจุ้ยหง?”

หลินเมิ่งหวันมองฉู่โม่หยวนโดยตรง ด้วยน้ำเสียงเหมาะสม ดวงตาที่ตาดำตาขาวเด่นชัดมีแววแห่งความดื้อรั้นในการถาม

ฉู่โม่หยวนขมวดคิ้ว “แน่นอนว่าข้ามีธุระสำคัญ”

“เฮอะ ธุระสำคัญ?” หลินเมิ่งหวันหัวเราะเย็นชา ในใจรู้สึกหึงหวงอย่างมาก

นางซักถาม “เรื่องสำคัญอะไรต้องคุยกันในหอจุ้ยหง? แค่เกรงว่าในหอจุ้ยหงนี้ จะมีคนที่จิ่งอ๋องเตี้ยนเซี่ยอยากเจอมากกว่า!”

“เมิ่งหวันไม่ทราบว่านหญิงสาวในหอจุ้ยหงที่ดึงดูดจิตใจของจิ่งอ๋องเตี้ยนเซี่ยนั่นเป็นนางฟ้านางสวรรค์แบบไหน เพราะฉะนั้นอยากมาเห็นกับตาตัวเอง หากรบกวนความสนุกของจิ่งอ๋องเตี้ยนเซี่ย ยังหวังจิ่งอ๋องเตี้ยนเซี่ยอภัยด้วย”

“หรือไม่ ท่านจิ่งอ๋องเตี้ยนเซี่ยบอกฮ่องเต้โดยตรง ยกเลิกการแต่งงานของเราสองคน จะได้รับหญิงสาวคนนั้นเข้าจวน.......ซี๊ด.......”

ในใจของหลินเมิ่งหวันมีความเจ็บแสบน้อยใจ คำพูดที่พูดออกมาก็ส่อถึงความหึงหวง

เพียงแค่ คำพูดของนางยังไม่พูดไม่จบ ก็เปลี่ยนเป็นเสียงร้องเจ็บปวด เพราะว่าฉู่โม่หยวนจับข้อมือผอมบางของนางไว้แน่น

ฉู่โม่หยวนสีหน้าเย็นชา ในแววตาแสดงถึงความโกรธอย่างรุนแรง “เจ้าก็ยังคงอยากถอนการแต่งงาน!”

หลินเมิ่งหวันวนเวียนอยู่ในความทรมาน ในที่สุดก็พูดเป้าหมายที่แท้จริงของตัวเองออกมา

หลินเมิ่งหวันตะลึง ปวดจนขมวดคิ้ว “ท่านปล่อยข้า! ทั้งๆที่เป็นท่านที่มาหาความสุขในสถานที่แบบนี้ ทำไมถึงเป็นข้าที่อยากถอนการแต่งงาน?”

“เรื่องการแต่งงานของเราไม่ใช่ข้าขอร้องมา และไม่ใช่ข้าที่ยืนยันอยากจะแต่งงานกับท่าน หากท่านไม่ได้จริงใจกับข้า สู้ยกเลิกสัญญาหมั้นหมายของเราแต่เนิ่นๆดีกว่า”

ในใจของหลินเมิ่งหวันเจ็บปวดอย่างมาก ดวงตาก็มีหมอกบางๆหนึ่งชั้นบดบังอย่างห้ามตัวเองไม่ได้

ชาติที่แล้ว นางมอบหัวใจให้กับหลี่จิ่นซู แต่กลับถูกเหยียบย่ำอย่างรุนแรง

ชาติที่แล้ว นางเชื่อใจหลี่อี๋เหนียงและหลินเป้ยเหยา พยายามดีต่อพวกเขาที่สุด สิ่งที่ได้กลับมาคือการวางแผนคิดร้าย

หลินเมิ่งหวันรู้ดีว่าตัวเองไม่ถือว่าเป็นคนฉลาด เพราะฉะนั้นมีชีวิตใหม่อีกชาติ นางแค่อยากพยายามปกป้องคนที่ตัวเองใส่ใจ

นางคิดว่าฉู่โม่หยวนจริงใจต่อนาง สาบานว่าจะใช้ชีวิตกับฉู่โม่หยวนอย่างดี

แต่ว่า วันนี้นางกลับเห็นฉู่โม่หยวนปรากฏตัวที่หอจุ้ยหง

คำพูดที่หลินเป้ยเหยาพูดก่อนฆ่านาง วนเวียนอยู่ในหัวสมองของหลินเมิ่งหวัน

หลินเป้ยเหยาพูดว่า นางจะแต่งงานกับจิ่งอ๋องเตี้ยนเซี่ย จะกลายเป็นจิ่งหวังเฟย

หลินเมิ่งหวันไม่รู้ว่าเรื่องนี้จริงหรือปลอม ยิ่งไม่รู้ว่าทำไมฉู่โม่หยวนต้องแต่งงานกับหลินเป้ยเหยา

แต่ว่า เรื่องนี้กลับทำให้หลินเมิ่งหวันสงสัย ฉู่โม่หยวนซื่อตรงใจเดียวต่อนางหรือไม่

หลี่จิ่นซูล่อลวงนาง ก็เพื่อเงินทองสมบัติของจวนฉิน ถ้าเช่นนั้นฉู่โม่หยวนแต่งงานกับนาง จะเพื่ออะไรบางอย่างหรือไม่?

การหวาดระแวงเหล่านี้ ต่างก็ทับถมเข้ามาหัวใจของหลินเมิ่งหวันในวินาทีที่ฉู่โม่หยวนปรากฏตัวที่หอจุ้ยหง

เพราะฉะนั้นหลินเมิ่งหวันเปลี่ยนเสื้อผ้ากับชูยียี เสี่ยงภัยเข้ามาในห้องของฉู่โม่หยวน

หลินเมิ่งหวันก็อยากเห็นกับตาตัวเอง ฉู่โม่หยวนต้องการอะไรกันแน่