ภพนี้ตราบภิรมย์รัก นิยาย บท 75

หัวใจของหลินเมิ่งหวันเต้นแรงขึ้นในทันที “มีคนวางยาท่านย่า?! ”

การคาดเดาในหัวของนางชัดเจนมากยิ่งขึ้น สายตาอันโหดเหี้ยมมองไปที่ห้องโถงด้านนอก

เพียงแต่กู่เยว่หานส่ายหัวเบาๆ และกล่าวอย่างยิ้มเยาะว่า “จะว่าถูกวางยาพิษก็ไม่เชิง ของสิ่งนี้หากคนธรรมดากินแล้วจะไม่เป็นอะไร แต่สำหรับฮูหยินใหญ่แล้ว ไม่สามารถทนได้ หากไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เช่นนั้นคนที่ลงมือก็ต้องคิดมาเป็นอย่างดี”

“ฝังเข็มและใช้ยาแบบเดียวกับโรคหลอดเลือดสมองแล้วใช่หรือไม่?” กู่เยว่หานมองไปที่ฉินลั่วเฟิง

หลินเมิ่งหวันตกตะลึง แน่นอนว่าฝังเข็มให้หลินฮูหยินใหญ่อย่างจนปัญญา

“ขอรับ” ฉินลั่วเฟิงตอบรับในทันที รายงานจุดฝังเข็ม และมองไปที่กู่เยว่หานอย่างประหม่า

กู่เยว่หานพยักหน้า “จัดการได้ดี แต่โชคดีที่ไม่ได้ใช้ยา หากใบสั่งยาเป็นตำรับที่ไหลเวียนเลือด ฮูหยินใหญ่คงจะหมดทางรักษาจริงๆ”

ฉินลั่วเฟิงรู้สึกหนาวในหัวใจอย่างฉับพลัน หมอหลวงทุกท่านสีหน้าเปลี่ยนในทันที

เมื่อครู่พวกเขากำลังหารือกันถึงตำรับยาไหลเวียนเลือด แต่เนื่องจากหลินฮูหยินใหญ่อายุมากแล้ว ดังนั้นจึงลังเลที่จะตัดสินใจเรื่องปริมาณยาได้

หากกู่เยว่หานมาช้ากว่านี้ เกรงว่าคงจะสั่งยาไปแล้ว

แต่ตามคำกล่าวของกู่เยว่หาน หากฮูหยินใหญ่ใช้ตำรับยาไหลเวียนเลือด การฝังเข็มก็จะไม่ได้ผล

หรือว่าโรคหลอดเลือดสมองของหลินฮูหยินใหญ่จะไม่ได้เกิดจากขาดเลือด แต่เป็นเพราะเลือดออก?

แต่เห็นได้ชัดว่าชีพจรของนาง......

“ข้าจะฝังเข็มให้ฮูหยินใหญ่ก่อน เจ้าไปตรวจสอบ​​อาหารและชีวิตประจำวันของฮูหยินใหญ่”

กู่เยว่หานสั่งหลินเมิ่งหวัน และหยิบถุงเข็มออกจากในอ้อมแขน

หลินเมิ่งหวันเดือดดาลในใจ และก้าวออกจากประตู สายตาอันเฉียบคมของทุกคนในห้องโถงด้านนอกจับจ้องไปที่ร่างของหลี่อี๋เหนียง

หัวใจของหลี่อี๋เหนียงเต้นแรงในทันที นางกำผ้าเช็ดหน้าในมือไว้แน่น และพยายามรักษาความนิ่งสงบ

เพียงแต่ไม่นานหลินเมิ่งหวันก็ละสายตา และหันไปทางฉู่โม่หยวน

“จิ่งอ๋องเตี้ยนเซี่ย ข้าขอคุยด้วยได้หรือไม่?” นางคำนับให้ฉู่โม่หยวน น้ำใสๆ ในตาที่บวมแดง ยังคงไม่จางหาย แต่กลับเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

กู่เยว่หานบอกว่าอาการป่วยของหลินฮูหยินใหญ่เป็นเพราะกินของผิดสำแดง แต่หลินเมิ่งหวันรู้ดีว่า​​อาหารและชีวิตประจำวันของหลินฮูหยินใหญ่ล้วนมีคนดูแล และเคร่งครัดมาแต่ไหนแต่ไร ย่อมไม่มีเรื่องบังเอิญเช่นนั้นอย่างแน่นอน

ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา เกิดเรื่องขึ้นมากมาย อย่างแรกคือเรื่องที่สวีซื่อใช้ยาเสน่ห์กับหลินย่าหังถูกเปิดเผย และสวีซื่อกับหลินซิงโหรวก็ถูกส่งไปที่หมู่บ้านในชานเมือง

ต่อมาหลินฮูหยินใหญ่ก็ไหว้วานให้แม่นางอู๋ช่วยให้หลินซ่างซูได้แต่งงานใหม่

เมื่อพิจารณาจากสองเรื่องนี้ สวีซื่อกับหลี่อี๋เหนียงล้วนมีเหตุผลที่จะโกรธแค้นหลินฮูหยินใหญ่และลงมือวางยา

หลินเมิ่งหวันไม่มีทางปล่อยคนที่ทำร้ายหลินฮูหยินใหญ่ไปอย่างเด็ดขาด แต่หากต้องการตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียด จวนหลินก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงความเสียหาย และทุกคนในจวนหลินอาจไม่เต็มใจให้ความร่วมมือ

ดังนั้นหลินเมิ่งหวันจึงต้องการใครสักคนที่จะใช้วิธีการเผด็จการ และช่วยนางสืบทุกอย่างให้กระจ่าง!

ฉู่โม่หยวนพยักหน้าและเดินตามหลินเมิ่งหวันไปที่ลานบ้าน

หลินเมิ่งหวันยังไม่ทันเอ่ยปาก มือขนาดใหญ่อันอบอุ่นก็จับมือที่เย็บเฉียบของนางไว้แน่น

ฉู่โม่หยวนมองลงไปมองหลินเมิ่งหวัน และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “รออีกเดี๋ยว ข้าส่งคนไปตรวจสอบแล้ว ไม่นานก็รู้ผล”

หลินเมิ่งหวันใจสั่น และเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ

ฉู่โม่หยวนกล่าวต่อว่า เสวียนยีพาคนของสำนักตรวจการมาล้อมจวนหลินไว้แล้ว จะไม่มีใครออกไปได้ ข้าสั่งให้เขาตรวจสอบอาหารและชีวิตประจำวันของหลินฮูหยินใหญ่ในวันนี้ และเขาก็พาคนที่น่าสงสัยไปสอบสวนแล้ว คืนนี้ข้าจะให้บทสรุปที่น่าพึงพอใจกับเจ้าอย่างแน่นอน”

สีหน้าของเขาสงบนิ่ง น้ำเสียงเยือกเย็น แต่นัยน์ตาอันล้ำลึกทั้งคู่ดูเหมือนจะร้อนระอุ

“แม่นมหลี่ ท่านก็เรียกไปด้วยหรือ?” หลินเมิ่งหวันถามออกมาโดยไม่รู้ตัว

หลินเมิ่งหวันจำได้ว่าเห็นแม่นมหลี่ตอนที่ตนเองเดินเข้าไป แต่ไม่รู้ว่าแม่นมหลี่ไปทำอะไร เมื่อครู่จะต้มยาก็หาไม่เจอ