เข้าสู่ระบบผ่าน

พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 339

หย่งซวน "..."

"เห้อ เป็นแม่นางหย่งซวนจริง ๆ ใครก็ได้มารีบยกเธอไป"

ไม่รู้ว่าใครพูด แล้วลุงผู้ใจดีก็มาอุ้มเธอขึ้น

ส่งผลให้มือของเขาลื่นและล่วงลงกับพื้นทันที!

"โอ๊ย…"

หย่งซวนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและลุกขึ้นจากพื้น ณ จุดนั้น ขณะที่เธอกำลังจะโกรธชาวบ้านที่อยู่ด้านข้างก็ก้าวไปข้างหน้าทีละคน

"ฟื้นแล้วฟื้นแล้ว ในที่สุดแม่นางก็ตื่นแล้ว!"

"พวกเรากำลังวางแผนที่จะส่งเจ้าไปที่หย่งชุนถัง กลางวันแสก ๆ แบบนี้ เจ้าเป็นลมบนถนนได้ยังไง?"

"..."

หย่งซวนโกรธมาก แต่คนที่อยู่ตรงหน้าเธอดูห่วงใยเธอ เธอได้แต่ดึงหน้ายิ้มแข็งออกมา ก้มหัวลงและวิ่งหนีไปอย่างกระอักกระอ่วนใจ...

ในเวลาเดียวกัน อี้โจวก็ถือไก่ย่างกลับไปที่หย่งชุนถัง

"แม่นาง เมื่อกี้อ๋องชางจากไปอย่างเร่งรีบ ท่านได้เจอกันมั้ย?"

หลิ่วเซิงเซิงเดินลงไปชั้นล่างทีละก้าวแล้วส่ายหัว

อี้โจวถอนหายใจเมื่อรู้เรื่องนี้

แม่นางยังไม่ยอมพบเขา

คิดแล้วก็ใช่ ตอนแรกอ๋องชางไม่ชอบเธอขนาดนั้น แต่แม่นางก็เป็นผู้หญิงที่มีความกล้าหาญก็จะไม่ให้อภัยเขาง่าย ๆ

แต่หลิ่วเซิงเซิงดูเหมือนจะสูญเสียความอยากอาหาร ดังนั้นจึงกินน่องไก่ไปอันหนึ่งแล้วหยุดกิน

เขาเสริมว่า "แม่นาง...มีเรื่องในใจเหรอ?"

บทที่ 0339 1

บทที่ 0339 2

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง