ภรรยาร้อนรัก นิยาย บท 6

ตอนที่ 6 บนรถม้า

วันที่ห้าของเสี่ยวชิงจะต้องเข้าจวนของนายท่านถง , คุณชายถง หรือสามีของนาง ไม่รู้ว่าวันนี้นั้นจะต้องเผชิญหน้ากับอะไร นางหวาดกลัวว่าฮูหยินใหญ่จะรังแกนาง หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ คงเกรงว่าชีวิตอันที่สวยงามหรือสวยหรูที่เสี่ยวชิงวาดฝันไว้คงต้องดับวูบลงเป็นแน่

แม้ว่าคุณชายถงหรือสามีของนางนั้นเป็นบุรุษที่ยอดเยี่ยมเรื่องบนเตียงแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะปกป้องนางจากฮูหยินที่เขานั้นตกแต่งอย่างออกหน้าออกตา มิใช่สตรีหอนางโลมเช่นนางที่มีแต่ชื่อเสีย มากกว่าชื่อเสียง คิดแล้วก็กลุ้มใจยิ่งนัก มองไปทางใดนางก็ไม่มีวันที่จะหลีกหนีพ้นจากคำว่า นางโลม ไปได้

ตลอดที่อยู่กับมารดาบุญธรรมอีกทั้งยังมีน้องสาวฝาแฝดเสี่ยวชุนนางก็ได้รับความรัก ความเมตตาที่ท่านแม่มีต่อนางและน้องสาว ชาติกำเนิดของนางนั้นท่านแม่มิอยากเอ่ยกล่าวเล่าความให้ฟัง พวกนางสองคนพี่น้องจึงมิได้เอ่ยถามถึงอีก เช่นนั้นพวกนางจึงเป็นเด็กดีของท่านแม่ และท่านพ่อ เพื่อตอบแทนบุญคุณที่เลี้ยงพวกนางทั้งสองอย่างยากลำบาก

เช่นนั้นพวกนางจึงมอาจจะทำให้มารดาผู้นี้ผิดหวังในตัวพวกนาง เมื่อครั้งที่เป็นเพียงดรุณีน้อยของหอบุหลัน สองคนพี่น้องช่วยกันหยิบจับงานต่างๆ ช่วยเหล่าพี่สาวทั้งหลาย งานจะได้เสร็จเร็วขึ้น และพวกนางไม่ได้มีดีแค่เรื่องบนเตียง ยังมีดีอย่างอื่นอีกด้วย ตำรามากมายก็เคยร่ำเรียนมาแล้ว อีกทั้งเครื่องเส้นสายพวกนางก็ร่ำเรียนกับท่านอาจารย์ที่ขึ้นชื่อลือนามของเมืองหลวง

ใบหน้าหวานล้ำนั่งตัวเกร็งอยู่ในรถม้าคันใหญ่ที่สามีของนางนั้นพานางกลับที่จวน จวนของสามีนั้นแยกออกจากของบิดาและมารดา ห่างกันหลายลี้และแน่นอนไม่มีเรื่องเช่นแม่ผัวลูกสะใภ้ทะเลาะกันแน่ เขาเอ่ยให้นางฟัง นางก็รับรู้ไว้คร่าวๆเสียก่อน หน้าต่างภายในรถม้าก็เปิดรับลมเย็นด้านนอก ภายในรถม้ามีโต๊ะตัวเล็กเอาไว้วางขนมและน้ำชาให้รับประทานกว่าจะถึงจวนถง ก็น่าจะใช้เวลาราวสักครึ่งชั่วยามเห็นจะได้ (หนึ่งชั่วโมง)

“เสี่ยวชิงกังวลอันใด ถึงได้ทำหน้าเหมือนเบื่อหน่ายเช่นนี้” น้ำเสียงเอ่ยอย่างห่วงใย ดวงตามอบความอบอุ่นส่งไปให้ร่างบางที่นั่งเหม่อลอย คางเกยหน้าต่างที่รถม้ากำลังเคลื่อนตัวไปไม่ช้าไม่เร็ว นางนั่งคิดอะไรฟุ้งซ่านไปมาเพียงคนเดียว จนทำให้สามีเช่นเขานึกห่วงขึ้นมา

“มิเป็นอันใดเจ้าค่ะ นายท่าน” นางเอ่ยเรียกอย่างลืมตัว จึงได้เพียงแค่หยุดนิ่งงันมองใบหน้าของอีกฝ่ายว่าจ้องมองนางอย่างตาเขียวเข้ม

“พี่บอกกี่ครั้งให้เรียกว่า ท่านพี่อย่างไรเล่า บอกไม่จำเช่นนั้นก็ขอละกันนะ” คำกล่าวที่ไม่พูดเพียงแค่ปากกลับลงไม้ลงมือรวบตัวนางให้หันหน้าเข้าหาตัวเขา จากนั้นริมฝีปากหนาก็ทาบทับลงริมฝีปากล่าง ละเลงลิ้มซากไร้เล็มริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบาอ่อนหวาน จากนั้นก็สอดแทรกลิ้นซากผ่านกลีบปากอวบอิ่มของเสี่ยวชิงอย่างโหยหา เรียวลิ้นเกี่ยวกระวัดรัดร้อยกันอย่างดูดดื่ม เร่าร้อนและร้อนแรง มือหนา ก็ซุกซน เข้าไปสำรวจภายในสาบเสื้อเสี่ยวชิงอย่างถือวิสาสะ

มือหนาบีบเคล้นซาลาเปาใหญ่ยักษ์ ริมฝีปากยังบดขยี้ริมฝีปากบางไม่ยอมปล่อยผ่าน เจ้ามังกรลูกชายก็เริ่มทักทายที่ช่องกุหลาบอย่างพอดิบพอดี เพราะนางนั่งหันหน้าเขาหาเขาเช่นนั้นเมื่อลูกชายตื่นขึ้นจึงพอดีลงตัว

รถม้าก็ขับเคลื่อนไปตามทางมีสารถีเป็นพ่อบ้านแห่งจวนถงคอยตีแส้ให้อาชาตัวใหญ่เคลื่อนไปอย่างนุ่มนวน นายท่านอยู่ด้านในคงจะละเลงบทเพลงรักให้ภรรยารองอีกครั้งก่อนจะถึงจวน พ่อบ้านผู้รู้งานมิได้เอื้อนเอ่ยให้ขัดจังหวะ มีหรือเขาจะไม่รู้ว่านายน้อยของเขาเป็นคนเช่นไร ชอบบรรยากาศแบบนี้เป็นที่สุดแปลกใหม่และสร้างความกระสันได้ดีทีเดียว

ขนาดเขาเป็นพ่อบ้านมาตั้งแต่คุณชายตัวน้อยๆ นับว่าเขาก็เปรียบเสมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง แน่หละเขาก็มีภรรยาหลายคนเช่นเดียวกัน นายท่านใหญ่ก็ด้วย แต่คุณชายน้อยนั้นอยากมีภรรยาเพียงสองคนพอ มีหรือเขาจะไม่รู้อะไรเป็นอะไร ป่านฉะนี้ฮูหยินกำลังบรรเลงฉิ่งกับสาวใช้บนเตียงอยู่แน่ เขารู้ และรู้ทุกอย่างแต่ไม่ได้เอ่ยขึ้นก็เท่านั้นเอง

ภายในรถม้าร่างสองร่างแนบชิดกันอย่างเร่าร้อน ลิ้นซากดูด ดื่ม ดึง ดุน ที่ยอดถันสีหวานของภรรยาตัวน้อย ส่วนลูกชายก็กำลังทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยม เพียงแค่เปิดกระโปรงของนางขึ้นมา ดึงชั้นในตัวเล็กที่ปิดส่วนนั้นออก เขาก็จับเจ้าลูกชายที่หัวเห็ดบาดมีน้ำเยิ้มไหลเอ่อคลอออกมาและใส่ในโพรงกุหลาบทันที

เขากระเด้งขึ้นไปหลายครั้งอย่างรุนแรงจนร่างบางของภรรยาตัวน้อยนั้นบิดเกร็งจะลงเล็บจิกที่แผ่นหลังของเขา สร้างความเสียวได้อีกแบบหนึ่ง ซาลาเปาลูกใหญ่ก็กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทกของสามีที่กระแทกเข้าออกไม่หยุดหย่อนและไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยสักนิด

เสี่ยวชิงกัดริมฝีปากตัวเองแน่น เล็บยาวจิกลงแผ่นหลังของสามี เสียงครางก็ดั่งขึ้นเรื่อยๆ จนนางต้องใช้มือเรียวปิดปากตนเองไว้ด้วยความเขินอาย หน้าต่างที่เปิดรับลมเย็นก็ถูกปิดตั้งแต่ที่จับร่างของภรรยาตัวน้อยขึ้นบนตักแล้ว