ภรรยาสุดเจ๋งของมหาเศรษฐี นิยาย บท 3

เบลล่าเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มรูปงามที่เกี่ยวข้องกับเธออย่างจับจ้อง เขามีรอยยิ้มเย้ยหยันที่ลอยอยู่รอบริมฝีปาก

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอพบว่าสถานการณ์ทั้งหมดไร้สาระและเฮฮามาก

เธอหัวเราะออกมา

ด้วยการพยักหน้าเล็กน้อย เธอเปิดประตูและเข้าไปในรถ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เธอจำเป็นต้องชี้แจงกับตระกูลหรั่ง

ร่องรอยของความสับสนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชายหนุ่ม แต่วินาทีต่อมา เขาก็มีสีหน้าเย้ยหยันอีกครั้งและไม่พูดอะไร

คนขับหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาครอบครัวทอมป์สัน ไม่นาน นายกับนางทอมป์สันและซาแมนธาก็เดินออกมาพร้อมกัน

เมื่อทั้งสามขึ้นรถก็ต้องแปลกใจที่เห็นเบลล่าอยู่ที่นั่นด้วย นางทอมป์สันอ้าปากค้างถามว่า "เบลล่า เธอมาทำอะไรที่นี่ย่ะ"

เบลล่าหลับตาอย่างเหนื่อยอ่อนและตอบว่า "ฉันกำลังเดินทางกลับไปเจอคุณหรั่ง"

นางทอมป์สันขมวดคิ้วเล็กน้อย ตอนนี้เธอคาดว่าเบลล่าจะอยู่บนเตียงของชายชราคนนั้นแล้ว “ไม่เป็นไร เธอนอนกับเขาแล้ว นั่นก็สำคัญ”เธอคิด

จากนั้นนางทอมป์สันก็เหลือบมองเจสันและพูดอย่างซาบซึ้งว่า"คุณหรั่งเราเอ็นดูเบลล่ามาก โปรดอย่าตำหนิเธอหากเธอพูดหรือทำอะไรไม่เหมาะสม"

ก่อนเข้ารอบเธอบอกเป็นนัยว่าเบลล่าเป็นสาวใจแตกไม่รู้จักวางตัวให้เหมาะสม

ขนตาหนายาวของเบลล่ากระพือ และริมฝีปากสีซีดของเธอโค้งงอเป็นการประชดประชัน อารมณ์ในดวงตาของเธอไม่สามารถอ่านได้

เธอไม่เคยรู้ว่านายและนางทอมป์สันเคยหลงใหลในตัวเธอ

“ฉันไม่ทำ” เจสันตอบ

โดยธรรมชาติแล้วเขาเป็นคนเย็นชา แต่เขาพยายามทำดีเพราะเป็นแม่แท้ๆของซาแมนธาที่เขาพูดด้วย

นางทอมป์สันไม่พูดอะไรอีก เธอไม่สนใจเบลล่าและโดยธรรมชาติแล้วเธอไม่ได้ยิ้มเย้ยหยัน

แต่ซาแมนธาแตกต่างออกไป เธอลอบมองเบลล่าตั้งแต่ขึ้นรถแล้ว

เมื่อเธอเห็นใบหน้าของเบลล่าซึ่งดูคล้ายกับนางหรั่งมาก เธอรู้สึกเหมือนมีถังน้ำแข็งราดบนศีรษะของเธอและทำให้เธอหนาวไปถึงกระดูก

นางหรั่งยังไม่เคยพบเบลล่าเลย ซาแมนธาสงสัยว่านางหรั่งจะหวั่นไหวหรือไม่เมื่อเห็นใบหน้าของเบลล่า ซึ่งคล้ายกับเธอมาก

ซาแมนธากำหมัดแน่น "ทำไม ทำไมฉันถึงไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของแม่"เธอถามข้างใน

ถ้าเธอเป็นลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลหรั่ง เธอคงไม่สบายใจขนาดนั้น

เธอเคยคิดว่าเบลล่า เป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดาๆที่งี่เง่าแต่รอยยิ้มเย้ยหยันบนใบหน้าของ เบลล่า ในตอนนี้พิสูจน์ให้เห็นว่าเธอคิดผิดและรบกวนจิตใจเธออย่างอธิบายไม่ได้

รถมุ่งหน้าไปยังที่ซึ่งครอบครัวหรั่งอาศัยอยู่ ในห้องโถงของตระกูลหรั่งบรรยากาศอึมครึม

อีธาน หรั่งเป็นหัวหน้าตระกูลหรั่งและประธานหรั่งกรุ๊ป เขาอายุมากกว่า 50 ปี แต่วิถีชีวิตที่มีสุขภาพดีของเขาทำให้เขาดูอายุ20ต้นๆ

นางหรั่งดูอ่อนกว่าเขาด้วยซ้ำ เธอมีรูปร่างที่ดีและมีอากาศที่สง่างามเกี่ยวกับตัวเธอ คนที่ไม่รู้จักเธอคงไม่สามารถบอกได้ว่าเธอเป็นคุณแม่ลูกสอง

อีธานพูดว่า "ไม่ว่ายังไง เธอก็คือเลือดเนื้อของเรา ดังนั้น แค่มีคนอยู่กับเราเพิ่มอีกคนก็เพียงพอแล้ว"

เห็นได้ชัดว่านางหรั่งกำลังลำบากในการรับลูกสาวคนใหม่“แล้วแซมมี่ล่ะ แซมมี่จะคิดยังไงถ้าเราเอาผู้หญิงคนนั้นเข้ามา”เธอตะโกน

เธอรับแซมมี่เป็นลูกสาวของตัวเองมาตลอดและรักเธอสุดหัวใจ แซมมี่เก่งตั้งแต่เด็กและนางหรั่งไม่รู้จักสาวคนไหนหวานกว่าเธอ

สำหรับนางหรั่ง เบลล่าเป็นเพียงหญิงสาวที่เธอไม่เคยพบเจอมาก่อน เธอคงไม่สามารถปฏิบัติต่อเบลล่าและซาแมนธาได้เท่าเทียมกัน

ยิ่งกว่านั้นเธอยังถือว่าซาแมนธาเป็นลูกสาว

อีธานเงียบไปครู่หนึ่ง ลึกลงไปเขาแบ่งปันความรู้สึกของภรรยาของเขา

แม้ว่า...

เมื่อเธอคิดว่าเบลล่าถูกเลี้ยงดูมาในครอบครัวธรรมดาและเติบโตเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาที่มีบุคลิกบูดบึ้งและเก็บตัว เธอรู้สึกโกรธมาก

เหมือนตอนนี้เธอหวังให้เบลล่าทำมากกว่าแค่ยืนเงียบๆ

“อย่างน้อยเธอก็ควรจะทักทาย เธอไม่มีมารยาท!”เธอรำพึงในใจ

นางหรั่งสูดลมหายใจลึกเพื่อสงบสติอารมณ์และสังเกตว่าอารมณ์ของเบลล่าไม่ได้ดีไปกว่าเธอเลย

อีธานยังรู้สึกหลากหลายเมื่อเห็นใบหน้าของเบลล่า ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับใบหน้าของภรรยาของเธอถึง 70เปอร์เซ็นต์และหน้าของเขาอีก 30 เปอร์เซ็นต์

เขาอดรู้สึกผิดหวังไม่ได้เมื่อเบลล่ายังคงเงียบ

ซาแมนธามีไหวพริบมากกว่าเธอมาก

"แม่!"

ขณะนั้นซาแมนธาร้องเรียกเบาๆ

นางหรั่งกลับมามีสติสัมปชัญญะหลังจากได้ยินเสียงอันอ่อนโยนของลูกสาว และมองเธอด้วยความรักทันที เมื่อเห็นท่าทางที่สง่างามของซาแมนธาและคิดว่าเธอเป็นเลิศในทุกด้านของชีวิตได้อย่างไร ในที่สุดนางหรั่งก็ดูหม่นหมองน้อยลง

เมื่อเธอสังเกตเห็นความเศร้าในดวงตาของซาแมนธาหัวใจของเธอก็เต้นรัวเพื่อเธอ

“แซมมี่ มานี่สิ ดูไม่ค่อยดีเลย”

นางหรั่งยกมือให้ซาแมนธาและคนหลังก็เดินไปหาเธออย่างเชื่อฟัง นางหรั่งจับมือเธอด้วยใบหน้ากังวลและรู้สึกประหลาดใจกับความเย็นชาของพวกเขา “แซมมี่ทำไมมือเย็นจัง”

“แม่คะ...”ซาแมนธาซบหน้าซบไหล่มารดาเหมือนที่เคยทำเมื่อตอนเป็นเด็ก แล้วพูดต่อด้วยเสียงสำลัก “หนูกลับมาเพื่อบอกลาพ่อและแม่...หนู...”

“แซมมี่!” สีหน้าของนางหรั่งเปลี่ยนไปอย่างมาก และนางขัดจังหวะซาแมนธาด้วยความตื่นตระหนก

อีธานก็หงุดหงิดเช่นกัน