ภรรยาที่น่ารักของฟู่เซา นิยาย บท 2

Ning Xi เดินโซเซเข้าไปในลิฟต์ขณะที่พิงผนัง และผ่านกระจกรอบลิฟต์ เธอสามารถเห็นร่างที่บอบช้ำของเธอได้อย่างชัดเจน

Ning Xi ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ คิ้วและดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่น

ประตูลิฟต์เพิ่งปิดลง จากนั้นก็เปิดอีกครั้ง หนิงซีมองไปที่ประตู และร่างสูงก็เข้ามาเห็นเช่นนั้น เขากลับมามีรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาอีกครั้ง ราวกับว่าชายผู้ดุร้ายและโหดร้ายเมื่อวานเป็นเพียงการตัดสินผิดโดย Ning Xi

"ซีน้อย!" หลินชิงไม่คาดคิดว่าจะเห็นหนิงซีอยู่ในลิฟต์ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

Ning Xi ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็น Lin Qing เขาเห็นว่าประตูห้อง 513 ปิดอยู่ในขณะนี้ Ning Xi ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และหลังจากรู้ตัว เธอรีบกดปุ่มปิดประตูลิฟต์

เธอไม่อยากเจอเขาตอนนี้! ฉันไม่ต้องการจริงๆ!

Lin Qing หยุดชั่วคราว: "Xiaoxi ฟังคำอธิบายของฉัน!" Lin Qing พิงประตูลิฟต์เพื่อเข้าไป และโบกแขนยาวของเขา เขากอด Ning Xi ไว้ในอ้อมแขนโดยตรง คิ้วและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสำนึกผิด

"ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าทำไมเมื่อคืนฉันอยู่กับ Ning Tangli ฉัน ฉัน..."

Ning Xi ไม่ได้ต่อต้านหรือพูดอะไร เธอขมวดคิ้ว ดวงตาเย็นชาของเธอมองไปที่ Lin Qing เบา ๆ ราวกับว่าเขาเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่ไม่มีนัยสำคัญ

หัวใจของ Lin Qing ปวดร้าวเมื่อเห็นเธอ เขาไม่กลัวว่า Ning Xi จะทุบตีและดุด่าเขา สิ่งที่เขากลัวที่สุดคือ Ning Xi ไม่สนใจเขา!

"หนิงซี ฉัน..." ใบหน้าของหลินชิงเต็มไปด้วยความเจ็บปวด มองเข้าไปในดวงตาของหนิงซี เขาไม่ได้พูดอะไรเป็นเวลานาน

เมื่อเห็นว่า Lin Qing ยังคงเงียบเป็นเวลานาน Ning Xi ก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยด้วยสีหน้าจริงจัง: "Lin Qing ไปแล้ว เราเลิกกันเถอะ"

“คุณพูดอะไร!” Lin Qing ยืดไหล่ของ Ning Xi ให้ตรง “ฉันไม่เห็นด้วย!”

ทันทีที่เขาพูดจบ สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่คอของ Ning Xi โดยไม่ได้ตั้งใจ และสตรอเบอร์รี่สีชมพูตัวเล็ก ๆ ก็บอบบางและมีเสน่ห์มาก

เมื่อสัมผัสได้ถึงการจ้องมองของ Lin Qing Ning Xi หดคอของเธออย่างไม่สบอารมณ์ และดึงปลอกคอโดยไม่มีร่องรอยใด ๆ เพื่อปกปิดร่องรอย

ก่อนที่เธอจะปล่อยมือ Lin Qing ก็คว้าตัวเธอ Ning Xi เงยหน้าขึ้น และ Lin Qing ก็มองไปที่ Ning Xi ด้วยใบหน้าที่โกรธ Ning Xi ผงะไปชั่วครู่ จากนั้นก็ดึงมือของเธอทันที: "Lin Qing คุณจะทำอะไร!"

ลิฟต์หยุดที่ชั้นหนึ่ง Ning Xi ขมวดคิ้วเบา ๆ ผ่าน Lin Qing และเดินออกไปข้างนอก แต่หลินชิงคว้าข้อมือของเขา: "หนิงซี หยุด!"

Ning Xi ไม่สนใจที่จะมองย้อนกลับไปและดึงมือของเธออย่างแรง แต่เธอไม่ได้ดึงมันออกไป แต่ลาก Lin Qing ออกจากลิฟต์ ผู้คนรอบ ๆ มองมาที่เขาด้วยความสงสัย หนิงซีหันศีรษะของเธอด้วยความโกรธ และกำลังจะตบหน้าหลินชิง: "คุณจะทำอะไร!"

"ฉันทำอะไรน่ะ!" ความรังเกียจฉายชัดในดวงตาของ Lin Qing เขาคว้าข้อมือของ Ning Xi ที่ถูกเหวี่ยงออกไป และอีกมือหนึ่งก็ดึงเสื้อผ้าของ Ning Xi ออกไปโดยตรง

มีเสียงฟู่ตามมาด้วยเสียงหอบหายใจจากผู้คนรอบข้าง

Ning Xi สวมเสื้อกั๊กสีขาวที่ยาวลงมาถึงสะดือ แม้ว่ามันจะถูกปกป้องอย่างดี แต่ร่องรอยบนผิวหนังที่เปิดออกทำให้เดาไม่ออกว่าเมื่อคืนเธอเจอเรื่องบ้าๆ อะไร

"ปล่อยฉันไป!" Ning Xi ย่อตัวลงอย่างรวดเร็ว เธอโกรธมาก ความรู้สึกอัปยศอดสูอย่างแรงกล้าพลุ่งพล่าน และน้ำตาก็คลอเบ้า

เดิมทีเธอควรจะเป็นเจ้าหญิงน้อยผู้มีความสุขที่ถูกคนรักของเธอกอดและทะนุถนอม แต่ตอนนี้เธอถูกถอดเสื้อผ้าต่อหน้าสาธารณชนโดยคนที่เธอห่วงใยหลังจากเผชิญกับการทรยศและสูญเสียพรหมจรรย์

เธอเกลียดมัน! เธอเกลียดมัน!

Lin Qing กลับมารู้สึกตัวหลังจากถูกทุบตี และยกมือขึ้นเพื่อต่อสู้กลับ แต่มือของ Fu Jingsi คว้าข้อมือของเขาไว้ เขามองไปที่ Ning Xi อย่างกังวลและตะโกน: "Ning Xi! คุณแค่ดูแฟนของคุณถูกพวกเขารังแกแบบนี้เหรอ!"

“หึ!” หนิงซีเย้ยหยัน และเอาผมที่เสียบนหน้าผากของเธอไปไว้หลังใบหูของเธอ “ตั้งแต่วินาทีที่คุณกับลูกพี่ลูกน้องของฉันอยู่ด้วยกัน เราก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน!”

“ผายลม! เห็นได้ชัดว่าเจ้า ไอ้เลวไร้ยางอาย ทำอะไรน่ารังเกียจกับชายป่าคนอื่น!”

เมื่อมองดูท่าทางดุร้ายและโกรธของ Lin Qing แล้ว Ning Xi รู้สึกว่าเขาเหลือเชื่อจริงๆ เมื่อคืนเธอกินข้าวที่บ้าน และต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งชั่วโมงในการเดินทางจากบ้านถึงโรงแรม ถ้ามีอะไรผิดปกติกับอาหารของเธอ ฤทธิ์ยาคงหมดฤทธิ์ไปนานแล้ว ระหว่างทาง ฉันไม่ได้ดื่มน้ำเลย ปัญหาเดียวคือ กลิ่นหอมในห้อง

ถ้าไม่ใช่เพราะสูดดมกลิ่นนั้น แล้วฉันจะ...

Ning Xi ขมวดคิ้ว หันหลังกลับและจากไป Fu Jingsi ตามมาติดๆ รักษาสมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างทั้งสอง เขาเดินเร็วเท่ากับเธอเดิน และเขาเดินช้าเท่าเธอเดิน มีบรรยากาศแปลก ๆ อยู่เสมอ

หลังจากนั้นไม่นาน Ning Xi ก็หยุดข้างรถของเธอ หันไปมอง Fu Jingsi พร้อมกับยิ้มฝืนๆ ที่มุมปากของเธอ: "Fu Jingsi ขอบคุณ"

Fu Jingsi เลิกคิ้วมองเธอ ใบหน้าของเธอเหนื่อยเล็กน้อยและซีดเล็กน้อย เธอแตกต่างจากเมื่อคืนนี้ แต่ก็ยังมีสิ่งล่อใจที่ต่างออกไป

คิดถึงความรู้สึกเมื่อคืนและสีแดงสดบนผ้าปูที่นอนเมื่อตื่นนอนตอนเช้า

เมื่อเห็นว่า Fu Jingsi ไม่พูด Ning Xi ก็ก้มหัวลงเล็กน้อย เธอกลัวเขาตั้งแต่ยังเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากคืนนั้นเมื่อ 3 ปีก่อน เธอมักจะฝันร้ายเกือบทุกคืน: "หลังจากซักผ้า ฉัน จะส่งพวกเขาไปที่ Fu "บ้านฉันฉันออกไปก่อน"

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เมื่อเธอพูดถึงครอบครัวของ Fu เธอรู้สึกว่าดวงตาของ Fu Jingsi ระเบิดออกมาอย่างรุนแรง ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน และนึกถึงฉากนองเลือดเมื่อสามปีก่อน Ning Xi รีบเข้าไปในรถและรีบออกจากที่จอดรถใต้ดิน