ผู้ชนะเลศคือราชา นิยาย บท 50

บทที่ 50 หมอบลงเดี๋ยวนี้

เมื่อเฉินตงลงจากรถอย่างเร่งรีบใจร้อน

สายตาของเขาแข็งค้าง

จุดที่ไม่ไกลออกไปในลานจอดรถ รถพอร์เชอ911จอดอยู่ตรงนั้นหนึ่งคัน

เป็นรถของกู้ชิงหยิ่ง！

หรือมาสายแล้ว？

เฉินตงสนใจอะไรมากไม่ได้แล้ว ดวงตาแดงก่ำราวกับสัตว์ร้ายพุ่งตรงเข้าไปในโรงแรมไท่ซาน

เพิ่งเข้าห้องโถงมา เขาก็เห็นร่างเงาที่คุ้นเคยของคนเดินแทรกเข้าไปในลิฟต์

“เสี่ยวหยิ่ง！”

เฉินตงตะโกนเรียก แต่ประตูลิฟต์ได้ปิดลงแล้ว และดึงดูดสายตาผู้คนมากมายที่อยู่ในห้องโถง

รีบวิ่งไปที่เคาน์เตอร์ เขาตวาดเสียงพูด“ผู้ชายกับผู้หญิงคู่นั้นอยู่ห้องไหน？”

พนักงานหน้าเคาน์เตอร์สะดุ้งตกใจ แต่การรักษาความลับส่วนตัวของลูกค้าคือหน้าที่สำคัญของพวกเธอ

เธอกำลังจะตอบอย่างติดอ่าง

ปัง！

เฉินตงทุบใส่โต๊ะเคาน์เตอร์ กัดฟันพูดว่า“แฟนสาวของผมถูกวางยา หากเธอเป็นอะไรไป โรงแรมไท่ซานของพวกคุณก็ แม่ง อย่าเปิดเลย”

บัดนี้เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟไม่อยากจะใส่ใจอะไรทั้งนั้น

ยิ่งไปกว่านั้นด้วยฝีมือของท่านหลง การที่ทำให้โรงแรมไท่ซานปิดกิจการก็ไม่ใช่จะเป็นไปไม่ได้！

พนักงานสาวหน้าเคาน์เตอร์ตกใจกลัวกับคำพูดของเฉินตง รีบกล่าวว่า “ชั้น 18 ห้องวีไอพี 999”

เฉินตงหันกายวิ่งไปที่ลิฟต์

โชคดีที่ไม่เสียเวลาที่หน้าเคาน์เตอร์มากนัก ตอนเขาไปถึงชั้นที่ 18ก็เห็นจางเห้อหมิงประคองกู้ชิงหยิ่งเดินไปตรงหน้าห้องห้องหนึ่ง

“ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้！”

เฉินตงก้าวเท้ายาวเข้าไป

จางเห้อหมิงที่เตรียมจะเคาะประตูก็สะดุ้งตกใจ ขณะที่ประคองกู้ชิงหยิ่งอยู่ก็หันหน้าไปมอง จากนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนทันที

“เฉิน……ตง……”ตอนนี้กู้ชิงหยิ่งไม่มีแรงเหลืออีกเลย แม้กระทั่งการรับรู้ก็เริ่มพร่ามัว

ชั่วพริบตาเฉินตงก็กระโจนเข้ามาถึง

ไม่รอให้เสียเวลา ปล่อยหมัดชกจนจางเห้อหมิงกระแทกที่บานประตู

จางเห้อหมิงคิดอยากจะหลบ แต่ช่วงนี้เฉินตงฝึกซ้อมอย่างหนักหนาทารุณกับคุนหลุน พละกำลังและทักษะการต่อสู้ของเขาไม่ใช่คนธรรมดาจะต้านทานไหว

เกิดเสียงปัง จางเห้อหมิงตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวด พลางปล่อยตัวกู้ชิงหยิ่ง แล้วโซเซไปด้านหลังจนล้มลงไปในที่สุด

เขากุมใบหน้าเกิดความเจ็บปวดราวหมูถูกเชือด เลือดสดไหลลงมาจากระหว่างนิ้ว

หมัดครั้งนี้ชกจนสันจมูกของเขาหักไปเลยทีเดียว

“เสี่ยวหยิ่ง……”

เฉินตงอุ้มกู้ชิงหยิ่งขึ้นมาด้วยใบหน้าวิตกกังวล

เกือบไปแล้ว！

เกือบไปแค่นิดเดียวเอง！

ถ้าหากเขามาช้าแค่แป๊บเดียว หรือระหว่างทางมีเรื่องเกิดขึ้น

สิ่งที่รอคอยเขากับกู้ชิงหยิ่งก็จะเป็นอีกแบบหนึ่ง

กู้ชิงหยิ่งค่อยๆเงยหน้าขึ้นมอง สายตาเลือนรางจ้องมองเฉินตง ยิ้มอย่างใสซื่อ“คุณมาแล้วจริงๆ？”

พูดจบเธอก็หลับตาสลบไสลไปเลย

โครม！

สมองของเฉินตงเกิดเสียงระเบิดขึ้นมา เพลิงโกรธก็ลุกโชนขึ้นมาอย่างรุนแรง

ราวกับภูเขาไฟระเบิดออกมาจากกลางอก

เขาจ้องลึกจางเห้อหมิงดุจสัตว์ เปล่งวาจาออกจากระหว่างฟัน“คุณไม่รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงของผมเหรอ？”

พูดจบเขาประคองกู้ชิงหยิ่งอย่างอ่อนโยนไว้ที่พื้น

จากนั้นใบหน้าอันเย็นชาก็ค่อยๆเดินมายังจางเห้อหมิง

บัดนี้จางเห้อหมิงตกใจจนเอ๋อไปแล้ว นอกจากปิดเลือดสดที่ไหลออกมาทางจมูกก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี

เขาคาดไม่ถึง เรื่องที่วางแผนอย่างดีกลับมีเฉินตงเข้าแทรกแซงกลางคัน

กินปูนร้อนท้อง มือข้างหนึ่งของเขาดันพื้นเอาไว้พร้อมกับถอยหลังด้วยความหวาดผวา“เฉินตง คุณ คุณฟังผมอธิบายก่อน นี่ นี่มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันครับ ”

“คิก！”

เฉินตงหัวเราะเป็นพิธี

จากนั้นก็ยกเท้าขึ้น

ปัง！

เท้าถีบใส่หัวของจางเห้อหมิงอย่างแรง

จางเห้อหมิงยกมือขึ้นบังด้วยสัญชาตญาณ แต่พลังอันน่าสะพรึงกลัวทำให้เขากระเด็นไปชนกันผนัง แล้วสลบคาที่ไปเลย

เฉินตงจ้องมองจางเห้อหมิงที่อยู่บนพื้นอย่างเย็นชา สีหน้าไม่ได้เปลี่ยนแปลงตั้งแต่ตั้งยันจบ ยิ่งไม่ได้สนใจว่าถีบออกไปแล้วจางเห้อหมิงจะตายหรือเปล่า

เขาไม่ใช่คนอ่อนแอ

เฉินเทียนหย่างก็กระโจนเข้าหาเฉินตงโดยฉับพลัน

พอเข้าใกล้เขาก็กระโดดขึ้น เท้าข้างหนึ่งไปแตะที่ผนัง ส่วนอีกข้างแหวกกลางอากาศจนเกิดเสียง จากนั้นก็ปล่อยเท้าแตะเข้าหาเฉินตง

เฉินตงสีหน้าเคร่งขรึมพร้อมกับยกมือสองข้างขึ้นมา เกิดเสียง ปัง เขาบังลูกแตะของเฉินเทียนหย่างได้

“หืม？”

เฉินเทียนหย่างตกตะลึง

แต่วินาทีต่อมาสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

เฉินตงใช้สองมือบังเท้าของเฉินเทียนหย่างได้ด้วยความแรงแสงแล้ว สองมือก็เคลื่อนที่ไปจับขาขวาของเฉินเทียนหย่างอย่างว่องไว

“คลานลงไปเดี๋ยวนี้！”

หลังมีเสียงตะโกนดังขึ้น เฉินตงก็ใช้แรงกดเฉินเทียนหย่างไปที่พื้นอย่างอุกอาจ

เฉินเทียนหย่างหน้าเปลี่ยนสี ไม่ทันตอบสนองใดๆ

ถูกเฉินตงเล่นงานจนเกิดเสียงปังไปกระแทกที่พื้น

แม้แต่คนอย่างเขาสีหน้าก็ต้องซีดขาว เกือบจะลอยกระเด็นออกไป

ไม่รอให้เฉินตงมาถึง เฉินเทียนหย่างก็รีบลุกขึ้น จ้องเฉินตงตาเขม็งด้วยความประหลาดใจ

เขาคาดไม่ถึงว่าไอ้ลูกสวะคนนี้จะเปลี่ยนแปลงได้มากในเวลาสั้นๆเช่นนี้

เขามั่นใจว่าทักษะการต่อสู้ของเมื่อกี้ครั้งที่แล้วเฉินตงยังใช้ไม่เป็นอยู่เลย

ถึงแม้ใช้เป็น แต่ก็ไม่อาจงัดออกมาใช้ในเวลาชั่วพริบตาเช่นนี้

ความสามารถต่อสู้เช่นนี้ทำให้เขาเสียวที่แผ่นหลัง

แต่เฉินเทียนหย่างก็เต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลน

เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์ซึ่งผ่านการฝึกฝนจากตระกูลเฉินมาอย่างมีระบบ ก็แค่ตกตะลึง แต่ยังไม่อาจทำลายความเชื่อมั่นในตัวเองของเขาได้

“น่าสนใจ วันนี้มึงต้องนอนคลานอยู่ที่นี่ ผู้หญิงข้างนอกก็ต้องนอนอยู่ตรงนี้ด้วย”

เขาหัวเราะถากถาง พลางเผยความเชื่อมั่นในตัวเองที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของตระกูลเฉิน

วินาทีต่อมา

เฉินเทียนหย่างพุ่งเข้าหาเฉินตงอย่างอุกอาจ

เฉินตงเตรียมรับมือด้วยสีหน้าจริงจัง

ทันใดนั้น

สายตาของเขามีแสงกะพริบปรากฏขึ้นมา เห็นว่ามือขวาของเฉินเทียนหย่างถือกริชไว้ในมือ

เมื่อนำกริชออกมาก็คล้ายกับงูพิษพุ่งทะยานมายังทิศทางของเขา