ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 1035

บทที่ 1035-2 ธุลีสีขาวอันลึกลับ (2)

………………..

เสี้ยวขณะต่อมา ท่ามกลางเสียงสะท้านสะเทือนในใจเสี่ยเฉินจื่อ เงาร่างของสวี่ชิงก็ใช้วิธีแปลกประหลาดเป็นอย่างยิ่ง ปรากฏออกมาจากคลื่นเสียงในเสียงคำรามต่ำของเสี่ยเฉินจื่อ

เพียงพริบตาก็ปรากฏชัดเจนเป็นอย่างยิ่ง มือขวายิ่งยกขึ้นคว้าคอของเสี่ยเฉินจื่อเอาไว้

พุ่งไปข้างหน้าตามแรง นำร่างของเสี่นเฉินจื่อออกมาจากค่ายกลส่งข้าม กดไว้ที่ผนังถ้ำอย่างเต็มแรง

เสียงบึ้มดังขึ้น

ถ้ำสั่นคลอน ขุนเขาสั่นสะเทือน

เสี่ยเฉินจื่อดวงตาเบิกกว้าง ในใจหวาดหวั่น คิดจะลองตอบโต้ แต่มือที่บีบคอตนอยู่ของอีกฝ่ายส่งแรงที่ทำให้เขาสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ร่างกายของเขาถูกไอพลังประหลาดโจมตีอย่างทั้งบ้าคลั่งและรุนแรง

ภาพนี้ทำให้เขาอกสั่นขวัญหาย คิดจะสำแดงไพ่ตายซ่อนอำพรางกายบางอย่าง แต่ในพริบตาต่อมาเขาก็ค้นพบอย่างตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้นว่า ร่างของตัวเอง…ไม่อาจขยับได้เลย

ในเงาของเขามีดวงตานับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น

ภายใต้การลงมือของสวี่ชิง เจ้าเงาอาศัยความหวั่นไหวของจิตใจเสี่ยเฉินจื่อ ทำการสิงร่างได้สำเร็จ

ดังนั้น ในดวงตาของเสี่ยเฉินจื่อ แววตาความหวาดกลัวยิ่งรุนแรง โดยเฉพาะคนข้างหน้า ผาดแรกที่เขามองรู้สึกแปลกหน้า แต่ก็กลับมีความรู้สึกคุ้นอยู่เลาๆ

ความรู้สึกแปลกหน้าแต่ก็คุ้นเคยนี้ประสานถักทอเข้าด้วยกัน หลังจากปะทุในสมองของเขา เขาก็พลันนึกขึ้นมาได้

สำหรับเขาที่เคยได้รับแต้มความชอบมหาศาล และฆ่าผู้บำเพ็ญเผ่ามนุษย์ไปไม่น้อย ภาพบันทึกเงาของผู้นำระดับสูงบางคนของเผ่ามนุษย์เขาก็เคยเห็นมาก่อนเหมือนกัน

และท่านที่อยู่ข้างหน้า…ก็คือท่านอาจารย์สวี่ชิง…เจ้าดินแดนทั้งสองดินแดนของเผ่ามนุษย์ที่เขาเคยเห็นในภาพบันทึกเงาผู้นำระดับสูงเผ่ามนุษย์!

สวี่ชิงมาปรากฏตัวในแดนศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งยังปรากฏต่อหน้าตน ลงมือกับตน…

เรื่องนี้ทำให้ในใจของเสี่ยเฉินจื่อปานว่ามีอัสบาตฟาดผ่า ท่ามกลางเสียงฟาดผ่าเปรี้ยงปร้าง เขาก็พลันตตั้งสติขึ้นมาได้ เรื่องนี้จะต้องเกี่ยวกับเยวี่ยตงอย่างแน่นอน

ต้องพูดเลยว่า ปฏิกิริยาตอบสนองของเขานับว่าว่องไวมาก

แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้สุดท้ายก็สายเสียแล้ว

สวี่ชิงใบหน้าไร้อารมณ์ คว้าเสี่ยเฉินจื่อ หันหลังไปจากถ้ำ

อำพรางตนมาตลอดทาง หลังจากนั้นหลายชั่วยาม ก็หาทุ่งหญ้ารกร้างแห่งหนึ่ง เดินลงไปใต้ดิน หลังจากบุกเบิกถ้ำใต้ดินแห่งหนึ่งแล้ว นี่ถึงจะปล่อยคอของเสี่ยเฉินจื่อ นั่งขัดสมาธิอยู่ข้างๆ

จ้องเสี่ยเฉินจื่อเขม็ง ครุ่นคิดไม่พูดจา

ส่วนในดวงตาของเสี่ยเฉินจื่อ ทั้งมีความสิ้นหวังและความบ้าคลั่ง แต่กลับไม่อาจควบคุมตัวเองได้ ทำได้เพียงมองร่างของตัวเองคุกเข่าต่อหน้าสวี่ชิงตาปริบๆ

ถ้ำใต้ดินเงียบสงัด

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง สวี่ชิงใช้ลูกกลอนจันทราปีศาจฟ้าทมิฬของเผ่าอาภรณ์ โดยใช้เสี่ยเฉินจื่อเป็นเป้าหมายทำเป็นลูกกลอน จากนั้นรอยเต๋าที่แปรเปลี่ยนมาจากพลังอำนาจลบเลือนในดวงตาขวาก็พลันกะพริบงาบขึ้นมา สิ่งที่เห็นในดวงตา ในร่างของเสี่ยเฉินจื่อมีเส้นไหมแห่งชะตามหาศาลปรากฏขึ้น

หลังจากตรวจดูอย่างละเอียด ท่ามกลางจิตใจที่สั่นสะท้านของเสี่ยเฉินจื่อ สวี่ชิงยกมือดึงมาเส้นหนึ่ง สังเกตอย่างละเอียด

บนเส้นไหมมายานี้ เหมือนกับที่สวี่ชิงเคยเห็น มีฝุ่นผงสีขาวจำนวนมากมาย พวกมันก็เป็นมายาเช่นกัน ปกคลุมไปในเส้นไหม อีกทั้งยังกำลังกลายเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างช้าๆ อีกด้วย

สวี่ชิงมีความคิดจะเก็บฝุุ่นผงเหล่านี้มา และได้ลงมือทดลองดู แต่เสี้ยวพริบตาที่เก็บมา ฝุ่นก็สลายไปเอง

สวี่ชิงขมวดคิ้ว

ฝุ่นสีขาวเหล่านี้สำคัญกับเขามาก

มีเพียงหาต้นกำเนิดของมันเจอ ได้ฝุ่นผงมากเพียงพอ เขาถึงจะอาศัยความพิเศษที่ไม่แปดเปื้อนผลกรรมเวรของมัน ทำให้ความคิดที่สร้างร่างแยกไปฝึกบำเพ็ญของตัวเองมีความเป็นไปได้ที่จะลงมือ

ดังนั้นหลังจากนั้นครู่หนึ่ง ดวงตาซ้ายของสวี่ชิงก็กะพริบรอยเต๋าเช่นกัน นั่นคืออำนาจวิชาเซียนหกรากราคะตัณหา

ในเสี้ยวขณะนี้ ในใจของเสี่ยเฉินจื่อมีสายฟ้าฟาดผ่าอีกครั้ง ด้านหนึ่งคือเขามั่นใจว่าสวี่ชิงกับเยวี่ยตงจะต้องเป็นพวกเดียวกันอย่างแน่นอน อีกด้านหนึ่งคือเขาสั่นสะท้านจากอำนาจของสวี่ชิง

ก่อนที่จะสำเร็จเป็นเจ้าเหนือหัวก็มีอำนาจสองอำนาจ เรื่องนี้ในความทรงจำของเขาเป็นเรื่องที่ไม่เคยมีมาก่อน!

และไม่ทันให้ความตื่นตะลึงของเขาอยู่ต่อไปได้นาน ภายใต้การจับจ้องจากรอยเต๋าในดวงตาทั้งสองของสวี่ชิง ความคิดของเสี่ยเฉินจื่อก็รางเลือน สูญเสียสติสัมปะชัญญะไป

แต่การศึกษาค้นคว้าของสวี่ชิงเพิ่งจะเริ่มขึ้น

เขาจะค้นหาว่าฝุ่นผงนี่คืออะไรกันแน่

ตอนนี้ภายใต้รอยเต๋าในดวงตาทั้งสอง เส้นไหมในร่างเสี่ยเฉินจื่อไม่เพียงแต่ครบสมบูรณ์ แต่ยังมีสีสันอีกด้วย

ในนั้นแฝงไว้ด้วยผลกรรมเวร แฝงไว้ด้วยเจ็ดอารมณ์หกปรารถนา

สวี่ชิงยกมือคว้า ศึกษาแต่ละเส้นๆ

เช่นนี้เอง เวลาค่อยๆ หมุนผ่าน ห้าวันผ่านไป

ในห้าวันนี้ สวี่ชิงไม่กินไม่นอน จมอยู่ในการศึกษาค้นคว้า แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือไม่ว่าเขาจะลองกี่รอบ ฝุ่นผงสีขาวเหล่านั้นล้วนสลายไปเองในทันทีที่เขาเก็บมา

วิธีได้ก็ไม่สามารถเก็บมันไว้ได้

นี่ทำให้คิ้วของสวี่ชิงขมวดแน่นขึ้นเรื่อยๆ

“หรือว่าทิศทางไม่ถูก…”

ตอนนี้ ในยามรุ่งอรุณของวันที่หกในโลกภายนอกมาเยือน สวี่ชิงพลันยกมือขึ้น เด็ดนิ้วเสี่ยเฉินจื่อขาด ถือไว้ในมือสังเกตเลือดเนื้อ ขณะเดียวกันก็ไม่ปล่อยให้เลือดทุกหยดของอีกฝ่ายเสียเปล่า เริ่มทำการศึกษาค้นคว้ากายเนื้อของอีกฝ่ายอย่างลึกซึ้ง

ทีแรกก็นิ้ว จากนั้นก็เป็นฝ่ามือ ต่อมาก็เป็นแขน สุดท้ายก็ขยายไปยังอวัยวะภายใน

กระทั่งว่าในโลกใบใหญ่ของเสี่ยเฉินจื่อก็อยู่ในการศึกษาค้นคว้าของสวี่ชิงเช่นกัน

ในที่สุด เขาก็ค้นพบฝุ่นผงสีขาวซ่อนอยู่ลึกเป็นอย่างมากในเลือดเนื้อของเสี่ยเฉินจื่อ

การค้นพบนี้ทำให้สวี่ชิงฮึกเหิม

แต่ก็เป็นแค่นี้เท่านั้น เพราะฝุ่นสีขาวในเลือดเนื้อหลังจากที่แยกออกมาจากร่างของเสี่ยเฉินจื่อ ก็สลายไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน

เหมือนว่าร่างของเสี่ยเฉินจื่อถึงจะเป็นต้นกำเนิด

“มีในเส้นไหมแห่งชะตา ในเลือดเนื้อก็มีเหมือนกัน แต่ในโลกใบใหญ่ไม่มี ถ้าเช่นนั้นในวิญญาณเล่า…”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน