ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 1094

บทที่ 1094 สู้กับระดับเจ้าเหนือหัว

“เหมืองวิญญาณหรือ”

ดวงตาทั้งสองของสวี่ชิงจ้องเพ่ง

ที่นี่มีผู้พิทักษ์เป็นสิ่งที่อยู่ในการคาดการณ์ของเขา ดังนั้นการปรากฏตัวของผู้บำเพ็ญระดับเจ้าเหนือหัวคนนี้ สวี่ชิงจึงไม่รู้สึกแปลกใจเท่าใดนัก

ส่วนพลังบำเพ็ญของอีกฝ่าย สวี่ชิงก็คาดการณ์ไว้เช่นกัน

อย่างไรเสียที่นี่ก็น่าจะเป็นระบบดาวที่ห้า ทั้งยังสามารถสะกดควบคุมได้อย่างสมบูรณ์แบบ

สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจจริงๆ คือคำเรียกต่อสถานที่แห่งนี้ของผู้พิทักษ์คนนี้

เหมืองแร่ โดยทั่วไปหมายถึงทรัพยากร ในความเข้าใจก่อนหน้าของสวี่ชิง เหมืองวิญญาณน่าจะเป็นสายแร่ที่เกิดจากหินวิญญาณ แต่ดูจากตอนนี้…

ใช้เทพเจ้าเป็นแหล่งกำเนิด หลอมชีวิตของเทพเจ้า แล้วผ่านจากการดูดซับของสรรพชีวิตในโลกใบเล็ก ใช้ตัวเองกรองสิ่งเจือปน จากนั้นก็กรองซ้ำอีกครั้งด้วยผู้บำเพ็ญ…

เช่นนี้แล้ว พลังวิญญาณที่แผ่ออกมาก็จะเปลี่ยนมาบริสุทธิ์เป็นอย่างยิ่ง

เมื่อมองเช่นนี้แล้ว ก็สอดคล้องกับคำเรียกที่ว่าเหมืองวิญญาณจริงๆ

“เมื่อรวมกับคำว่าตระกูลของคนพวกนั้นก่อนหน้านี้ และความหมายในคำพูดของคนคนนี้ ที่นี่…เป็นของตระกูลที่พวกเขาอยู่”

“ตระกูลหนึ่ง ผู้พิทักษ์เหมืองวิญญาณเป็นระดับเจ้าเหนือหัว เช่นนั้นบรรพจารย์ของตระกูลนี้จะมีพลังบำเพ็ญระดับใดกัน โลกที่ตระกูลนี้ตั้งอยู่มีตำแหน่งใดกัน”

ในดวงตาสวี่ชิงฉายประกายแวววาว สำหรับการคาดเดาที่ว่าตัวเองไม่ได้เดินผิดทาง มายังระบบดาวที่ห้าจริงๆ ก็มีความมั่นใจเพิ่มขึ้นมาอีกหลายส่วน

“แต่ว่าข้ามาโดยผ่านจากห้วงสมุทรบรรพกาล ทำไมจึงมาปรากฏตัวในโลกใบเล็กนั่นได้ ในนี้มีสถานการณ์ที่ไม่รู้และการแทรกแซงอื่นๆ หรือไม่”

“ส่วนรายละเอียดนั้น ข้าน่าจะได้รับคำตอบบางอย่างจากผู้บำเพ็ญระดับเจ้าเหนือหัวคนนี้”

คิดได้ดังนั้น สวี่ชิงก็เงยหน้าขึ้น จ้องมองขอบฟ้าที่ส่งเสียงกรีดหวีดพุ่งมาอย่างรวดเร็ว

ผู้บำเพ็ญระดับเจ้าเหนือหัวแม้จะแข็งแกร่ง แต่การมาเยือนของสวี่ชิงในครั้งนี้มีการเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ และยังมีไพ่ตายที่สามารถสังหารผู้บำเพ็ญระดับเจ้าเหนือหัวได้ ดังนั้นสำหรับผู้บำเพ็ญระดับเจ้าเหนือหัว…

“ใช่ว่าจะฆ่าไม่ได้ เพียงแต่ผู้บำเพ็ญระดับเจ้าเหนือหัวไม่มีทางยืนอยู่เฉยๆ โดยไม่ทำการต่อต้านใดๆ ดังนั้น… หากคิดจะรับประกันว่าสังหารสำเร็จจริงๆ ข้าต้องหาจังหวะ”

“แน่นอน หากสามารถแก้ไขได้โดยไม่ต้องลงมือ ย่อมดีกว่า”

สวี่ชิงหรี่ตาลง ในครรลองสายตาขอบฟ้าตอนนี้เสียงเลื่อนลั่นสนั่นหวั่นไหว ฝาครอบที่ครอบอยู่ก็เริ่มบิดเบี้ยว

เสี้ยวขณะต่อมา มิติภายใต้ความเร็วสูงสุดของอีกฝ่ายก็ฉีกขาด มองไปไกลๆ ราวมีดวงตาข้างหนึ่งลืมตาขึ้นกลางอากาศ

และในดวงตาที่เกิดจากรอยแยกนั้น มีร่างหนึ่งพลันปรากฏขึ้น

ยืนอยู่กลางอากาศ

นี่คือผู้บำเพ็ญวัยกลางคน รูปร่างหน้าตาแข็งกระด้าง แววตาเย็นชา ร่างกายผอมแห้ง ดูแล้วไม่กำยำ

สวมชุดคลุมยาวสีดำทั้งร่าง แผ่ความเยือกเย็นเป็นระลอกๆ นอกร่างยังโอบล้อมไว้ด้วยหมอกสีแดงกลุ่มหนึ่ง ประดุจแม่น้ำไหลวน น่าสะพรึงกลัวนัก

สิ่งที่น่าตกตะลึงที่สุดคือกลิ่นอายบนร่างของเขา

กลิ่นอายนี้ทำให้ฟ้าดินเปลี่ยนสี ควบคุมความว่างเปล่าทั่วทุกทิศ ทำให้รอบข้างมีเสียงสายฟ้าฟาดสะท้อนก้อง ท่ามกลางเสียงคำรามต่อเนื่องยิ่งแสดงให้เห็นถึงความน่าเกรงขามของผู้มาเยือนได้อย่างชัดเจน

กระทั่งน้ำในโคลนบนพื้นก็ถูกดึงดูดลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า หมุนวนรอบกาย

ราวว่าการปรากฏตัวของผู้บำเพ็ญวัยกลางคนผู้นี้เสมือนหลุมดำที่สามารถดึงดูดทุกสิ่งได้

แม้แต่สายตาเมื่อจับจ้องมาที่เขา ก็ยังถูกบิดเบือน

ในยามที่สวี่ชิงมองไปยังเจ้าโลกวัยกลางตอนนี้ สายตาของคนคนนี้ก็จับจ้องมาที่สวี่ชิงเช่นกัน ประเมินครู่หนึ่ง ก็เอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบ

“ไม่ใช่ทาสในเหมืองวิญญาณ และไม่ใช่สิ่งมีชีวิตประเภทเทพเช่นกัน และที่นี่ก็ไม่มีร่องรอยของการบุกรุกจากภายนอก”

ผู้บำเพ็ญวัยกลางคนมองลงมา จ้องมองสวี่ชิง มองๆ ไป ในใจก็พลันเกิดความรู้สึกแปลกประหลาดขึ้นมา

แล้วมองไปยังโลกใบเล็กที่สวี่ชิงฉีกผ่าออกอีกครั้ง ดวงตาทั้งสองหรี่ตาลง สะกดจิตสังหารเอาไว้ เสียงต่ำๆ ดังก้อง

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะปรากฏตัวขึ้นในเหมืองวิญญาณด้วยจากเหตุการณ์ไม่คาดฝันบางอย่าง ส่วนการฆ่าทาสรับใช้ที่ใช้ในการหลอมวิญญาณไปพวกนั้น นี่ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร”

“แต่สิ่งที่ข้าต้องการรู้คือ ตัวตนและจุดประสงค์ของเจ้า รวมถึงเหตุผลที่เจ้ามาปรากฏตัวที่นี่!”

เสียงของเขาแฝงไว้ซึ่งความกดดันน่าแปลกประหลาด ปกคลุมไปทั่วบริเวณ

ดวงตาของสวี่ชิงจับจ้อง มองวิธีที่ตนเองมาได้ในผาดเดียวเห็นได้ว่าอีกฝ่ายมีสายตาที่เฉียบคม

“คำพูดของคนผู้นี้มีเงื่อนงำบางอย่าง กำลังพยายามสืบข้อมูลเพื่อตัดสินใจ เช่นนั้น…ข้าก็สามารถสืบหาข้อมูลทางอ้อมได้เช่นกัน” สวี่ชิงหลังจากที่ครุ่นคิดครู่ ก็ประสานหมัดขึ้น

“ข้าน้อยเหยียนเสวียนจื่อ ปรากฏตัวที่นี่ด้วยเหตุการณ์ไม่คาดฝันพิเศษบางอย่าง…”

“เหตุการณ์ไม่คาดฝันอะไร” ผู้บำเพ็ญวัยกลางคนขัดจังหวะคำพูดของสวี่ชิง ดวงตาฉายประกายเย็นเยือก ถามซักไซ้

สวี่ชิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เสียงยังคงสงบนิ่ง

“การสำรวจรอยแยกมิติครั้งหนึ่ง”

ผู้บำเพ็ญวัยกลางคนได้ยินดังนั้นก็พลันหัวเราะขึ้น ดวงตาที่มองสวี่ชิงแฝงไว้ด้วยประกายที่แปลกประหลาด

“สำรวจหรือ ข้าว่าไม่น่าจะใช่”

“โลกใบเล็กที่เหมืองวิญญาณอยู่ ลอยอยู่ภายนอกโลกใบใหญ่ ไม่ได้อยู่ในมิติเดียวกัน ดังนั้นการมาถึงโดยบังเอิญผ่านรอยแยกมิติ ความน่าจะเป็นของเรื่องนี้น้อยมาก”

“และพลังบำเพ็ญระดับเตรียมสู่เทวะโลกเจ็ดใบของเจ้า การสังหารทาสรับใช้ที่ไม่ทันฟื้นคืนสภาพเหล่านั้น แม้จะสมเหตุสมผล แต่…สามารถผ่าผืนฟ้าโลกภายในได้…”

“เรื่องแบบนี้หาได้ยากนัก มีเพียงอัจฉริยะฟ้าประทานที่โดดเด่นไร้เทียมทานบางคนเท่านั้นที่ทำได้”

ประกายแปลกประหลาดในดวงตาของผู้บำเพ็ญวัยกลางคนยิ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

“แต่อัจฉริยะ…ไฉนเลยจะไม่รู้กฎเกณฑ์และความอ่อนไหวของเหมืองวิญญาณ ดังนั้นภายใต้การสอบถามก่อนหน้านี้ของข้า ย่อมต้องบอกภูมิหลังออกมา”

“แต่เจ้าดูเหมือนไม่รู้อะไรเลย”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน