บทที่ 121 จวีอิงตื่นขึ้น
“นายกองติดพิษแล้ว” สวี่ชิงมองนายกองผาดหนึ่ง
“ติดพิษ? ข้าไม่ได้ติดพิษ ข้าแข็งแกร่งเสียขนาดนี้ จะมาติดพิษได้อย่างไร” นายกองเลิกคิ้ว ตอบกลับอย่างประหลาดใจ
“เจ้าติดพิษแล้วจริงๆ นายกอง”
สวี่ชิงมองนายกองที่หน้าตาดูดำคล้ำจนใกล้เคียงกับน้ำทะเลสีดำสนิท เอ่ยขึ้นอย่างตั้งใจ
นายกองพอได้ยินก็สีหน้าเคร่งขรึม
“รองนายกองสวี่ เจ้าอย่าพูดส่งเดช พูดอะไรต้องมีหลักฐานด้วย! ข้าแค่เพิ่งเห็นผลไม้ในทะเลที่ดูแล้วน่าจะรสชาติดีผลหนึ่ง กินไปแล้วเจอสิ่งแปลกปลอมไปเพียงนิดเท่านั้น ดูแล้วผลไม้ในทะเลจะกินมั่วซั่วไม่ได้”
นายกองพูดพลางก็เหมือนรู้สึกหน้าจะชาๆ จึงรีบหยิบยาแก้พิษออกออกมากำหนึ่ง ยัดปากเคี้ยวกร้วมๆ เหมือนเม็ดถั่วแล้วกลืนลงไป
ส่วนในใจเขาตอนนี้ค่อนข้างกลัดกลุ้ม ในอุโมงค์มืดก่อนหน้าหลังจากตนเองลงไปในน้ำแล้วซ่อนตัว ก็แค่คิดจะให้สวี่ชิงออกไปสำรวจทางก่อน แล้วตนเองตามอยู่ด้านหลังเท่านั้น
ไม่คิดว่าเจ้าเด็กคนนี้ จะปล่อยพิษเอาไว้ตลอดทาง!
ปัจจุบันเมื่อเห็นสวี่ชิงยังคิดจะเอ่ยปาก เขาก็รีบกวาดตามองไปรอบๆ แล้วชี้นิ้วไปยังจางซานที่แกล้งนอนเป็นศพอยู่ใกล้ๆ
“เอ๊ะ นั่นใครน่ะ ไม่ใช่จางซานหรือ”
พูดพลาง ร่างของนายกองก็โยกไหวแยกจากตัวสวี่ชิง พุ่งตัวเข้าไปหาจางซาน หลังจากมาถึงข้างกายจางซานเขาก็วาดเท้าเตะออกไปทีหนึ่ง แต่จางซานที่แกล้งเป็นศพอยู่ก็เบี่ยงออกอย่างฉับไว เงยหน้าขึ้นมาจากพื้นเห็นนายกอง และเห็นสวี่ชิงด้วย
“นายกอง เจ้าติดพิษหรือ” จางซานมองสีดำคล้ำบบนใบหน้านายกองอย่างประหลาดใจ
“หุบปาก” นายกองกระแอมเสียงหนึ่ง รีบร้อนเอ่ยขึ้นว่า
“เหตุใดเจ้าทำตัวเช่นนี้ เอาแต่แกล้งเป็นศพจะไปหาของดีอะไรได้ ตามข้ามา ข้ารู้ว่าของดีอยู่ที่ใด” พูดพลาง นายกองก็ตรวจสอบรอบๆ ทันที พุ่งออกไปทิศหนึ่งอย่างรวดเร็ว
จางซานไม่ลังเล กระโดดขึ้นจากพื้น ทักทายกับสวี่ชิงแล้วก็ตามไปทันที
“รองนายกองสวี่ จุดที่ข้าจะไปมีลูกกลอนสร้างฐานที่เจ้าต้องการ รีบมาเร็ว” นายกองที่ไกลออกไปวิ่งไปด้วยพลางหันมากวักมือเรียกสวี่ชิง
สวี่ชิงเก็บสายตากลับ กวาดมองยังความวุ่นวายของการต่อสู้รอบๆ จากนั้นก็มองไปยังนายกองที่อยู่ห่างออกไป ที่นั่น…ก็เป็นตำแหน่งที่ตะเกียงดับวิญญาณชี้นำมาเช่นกัน จึงไม่ลังเล รีบสาวเท้าก้าวตามนายกองกับจางซานไป
ทั้งสามคนจึงออกจากสนามรบโลกใต้ดินของเผ่าเงือกอย่างรวดเร็วเช่นนี้ และพวกเขาเดิมทีก็แข็งแกร่งมาก ดังนั้นตอนที่ออกมาแม้จะเจอการขัดขวางอยู่บ้าง แต่ก็ยังจัดการได้อย่างราบรื่น
นายกองดูร้อนรนอย่างเห็นได้ชัด เวลานี้พอลงมือก็มีไอเย็นแผ่ออกมา ผู้บำเพ็ญเผ่าเงือกทั้งหมดที่สัมผัสมัน ล้วนกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งไปในทันที
ส่วนนิสัยของจางซานแตกต่างจากนายกอง ของเล่นของเขามีเยอะแยะมากมายเต็มไปหมด ยิ่งไปกว่านั้นเจ้าพวกนั้นพอแตะก็ระเบิดออกมา พลังสังหารไม่ธรรมดา
ขณะตรงไปด้านหน้าก็โยนออกไปรอบๆ ทำให้เผ่าเงือกเข้าใกล้จากทั้งสองด้านไม่ได้เลย
เวลาเดียวกันสิ่งที่เขาใช้มากสุดคือด้ายที่มองแทบไม่เห็นเส้นหนึ่ง ด้ายเส้นนี้ก็พันไปรอบๆ ตามการเคลื่อนย้ายของร่างเขา ความคมกริบไร้เทียมทานนี้กรีดตัดเข้าไปตามรูปปั้นน้ำแข็งที่มาจากการลงมือของนายกอง
เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนนี้ใช่ว่าเคยร่วมมือกันแค่ครั้งเดียว ดูเข้าขากันอย่างมาก ดังนั้นความเร็วที่มุ่งตรงไปด้านหน้าของพวกเขาจึงเร็วขึ้นเรื่อยๆ
กระทั่งสวี่ชิงยังเห็นว่าจางซานผูกด้ายเส้นหนึ่งไว้ที่ตัวนายกอง นี่จึงยิ่งทำให้การตรงไปด้านหน้าของจางซานสบายขึ้นไปอีก
ส่วนสวี่ชิง การลงมือของเขาไม่เหมือนกับนายกองและจางซาน พูดให้ถูกก็คือเขาไม่ได้ลงมือเลย แต่เลือกใช้ผงพิษไร้สีที่เขาค้นคว้าเพ่งเล็งไปยังเผ่าเงือกโดยเฉพาะ ละลายไปในน้ำจนกระจายไปรอบตัว
ดังนั้นตอนที่ตรงไปด้านหน้า เผ่าเงือกที่เข้าใกล้เขาทั้งหมดร่างกายจึงพากันสลายหายไป ต่อให้จะถอยหนีอย่างรวดเร็ว ก็ยังเปลี่ยนแปลงการเน่าสลายของร่างกายไม่พ้น กรีดร้องเสียงแหลม ในดวงตาหวาดกลัวขึ้นสุดขีด
เมื่อจางซานเห็นภาพนี้ก็หน้าเปลี่ยนสีเหมือนกัน รีบร้อนล้วงยาแก้พิษออกมากิน ใช้ความเร็วทั้งหมดตรงไปด้านหน้า คิดจะรักษาระยะห่างออกจากสวี่ชิงที่อยู่ด้านหลัง
ส่วนนายกอง ก็กินยาแก้พิษลงไปหลายเม็ดนานแล้ว
ขณะที่ทั้งสามคนกะลังวิ่งทะยานอย่างบ้าคลั่งไปตลอดทางเช่นนี้ จึงค่อยๆ ออกห่างจากสนามรบฝั่งทางออก และสวี่ชิงก็มองออกว่าทิศทางที่นายกองตรงไป มันคือทางที่พวกชิ้นส่วนเทวะในสนามรบก่อนหน้านั้นเข้ามา จึงทำให้เขาต้องครุ่นคิดเล็กน้อย
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม ระหว่างที่ทั้งสามคนวิ่งทะยาน ตอนที่เสียงครืนครันจากสนามรบแผ่วลง ด้านหน้าของพวกเขาปรากฏสิ่งปลูกสร้างประหลาดขึ้น
วัสดุของสิ่งปลูกสร้างนี้แม้จะเป็นปะการัง แต่สีกลับดำสนิท ประกอบกันจนกลายเป็นตำหนักทรงกลมสูงแห่งหนึ่ง จากลักษณะที่เห็น ดูคล้ายกับหมู่ศาลเจ้าที่สวี่ชิงเห็นจากในฐานที่มั่นคนเก็บกวาด
“ศาลเจ้า?” สวี่ชิงหรี่ตา พลังวิญญาณที่เขาสัมผัสได้จากคลื่นชี้นำของตะเกียงดับวิญญาณเหมือนจะมาจากที่นี่ แต่เวลานี้ยังไม่สะดวกนำออกมายืนยัน จึงไม่บุ่มบ่าม
“ที่นี่เลย” นายกองที่ยืนอยู่ด้านหน้าส่งเสียงตื่นเต้นออกมา เพิ่มความเร็วขึ้นฉับพลัน รีบตรงไปยังศาลเจ้า
และการมาเยือนของพวกเขา กระตุ้นความระแวดระวังขององครักษ์เผ่าเงือกด้านในศาลเจ้านี้ ทยอยพุ่งตัวออกมาคิดจะล่าสังหาร เพียงแต่จำนวนองครักษ์ไม่เยอะมากนัก
หากในเวลาปกติที่นี่จะต้องถูกคุ้มกันอย่างแน่นหนาแน่นอน แต่ตอนนี้เผ่าเงือกกำลังเผชิญภัยพิบัติใหญ่ สถานที่มากมายในโลกใต้ทะเลนี้กำลังเปิดฉากเข่นฆ่าสังหาร จนกระทั่งชิ้นส่วนเทวะส่วนใหญ่ก็ยังต้องออกไป ดังนั้นการคุ้มกันของที่นี่จึงน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด
เมื่อรวมกับความแข็งแกร่งของนายกองและของเล่นมากมายของจางซาน และยังมีพิษไร้สีของสวี่ชิงอีก ดังนั้นเพียงไม่นานพวกเขาจึงมุ่งตรงและสังหารตลอดทางมาจนถึงพื้นที่ของหมู่ศาลเจ้านี้
ในนี้มีผู้บำเพ็ญระดับสร้างฐานที่ถูกสะกดพลังบำเพ็ญลงไปจนถึงระดับรวมปราณขั้นบริบูรณ์ปรากฏตัวขึ้น แต่ความแข็งแกร่งของนายกองก็ระเบิดขึ้นมาในวินาทีนี้ ทุกจุดที่แล่นผ่านกลายเป็นน้ำแข็ง ไม่ว่าจะพลังบำเพ็ญแบบใดเมื่ออยู่ต่อหน้าเขาจุดจบล้วนเป็นเช่นเดียวกัน กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งในพริบตา
สวี่ชิงเห็นภาพนี้จิตใจสั่นสะเทือน พลังต่อสู้ของนายกองน่าหวาดหวั่น ขณะเดียวกันเขายืนยันแล้วว่าที่นายกองมาที่นี่ มีการตั้งเป้าหมายไว้ชัดเจนมาก
ตั้งแต่ต้นจนจบ อีกฝ่ายเหมือนจะไม่นอกลูกนอกทางเลย ตรงมาที่นี่อย่างรวดเร็ว
“หรือนายกองจะมีเป้าหมายเดียวกับข้ากัน” สวี่ชิงระแวดระวัง แอบตามอยู่เงียบๆ ความระแวดระวังในใจรุนแรงมากขึ้น
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง พวกเขาทั้งสามคนก็สังหารฝ่ามาจนถึงพื้นที่ใจกลางหมู่ศาลเจ้า ด้านหน้าศาลเจ้าสีน้ำเงินแห่งหนึ่ง นายกองเอ่ยปากขึ้นอย่างรวดเร็วที่นี่
“จางซาน วางกลไกเอาไว้รอบๆ เสีย เอาของดีของเจ้าออกมาให้หมด กลับไปข้าจะชดเชยให้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้กล้าเหนือกาลเวลา