ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 142

บทที่ 142 จิตสังหารล้นทะลัก

เวลาดุจสายน้ำไหล ทะลักโหมบ่าอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

ซากสัตว์ดุจใบไม้ร่วง ร่วงโรยไปทุกใบ

พริบตาเดียวก็ผ่านไปยี่สิบกว่าวัน

สวี่ชิงไม่อยู่ที่อ่าวที่เคยอยู่แล้ว เขาเปลี่ยนเกาะร้างมาห้าเกาะแล้ว

ตอนนี้อยู่ที่เกาะร้างเกาะที่หก นั่งอยู่ในอ่าวที่เขาบุกเบิกเองง่ายๆ

ยี่สิบกว่าวันนี้เขานอกจากเปลี่ยนสถานที่แล้วก็จมอยู่ในการทะลวงช่องเวท ทำให้ในที่สุดช่องเวทของตัวเองเปิดได้สิบช่องแล้ว

บรรพจารย์สำนักวัชระที่อยู่ในเหล็กแหลมสีดำในครึ่งเดือนนี้ใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ไม่รู้กี่ครั้งตั้งนานแล้ว จนมาตอนหลังมีความรู้สึกเหมือนฝันรางๆ เขารู้สึกว่าตัวเองเหมือนเข้ามาในโลกตำราโบราณ…

การเปิดช่องเวทธรรมดาทั่วไปยิ่งทะลวงต่อไปก็ยิ่งต้องการพลังวิญญาณมาก การเปิดก็จะยิ่งยากลำบาก เขาเปิดช่องที่สิบใช้เวลาไปแปดปี

แต่สวี่ชิงใช้เวลายี่สิบกว่าวัน… ดฮณ๊ฯดฯฌซ

ความเร็วนี้ทำให้บรรพจารย์สำนักวัชระในใจตื่นตะลึงบ้าคลั่ง และเขารู้ว่าผู้บำเพ็ญระดับสร้างฐานของสำนักเจ็ดเนตรโลหิต โดยปกติแล้วหากคิดจะเปิดช่องเวทสิบช่อง ส่วนมากล้วนต้องใช้เวลาประมาณสองปีกันทั้งนั้น

นอกเสียจากจะมีการต่อสู้ขนาดใหญ่ อีกทั้งยังสังหารเข่นฆ่าในนั้นไม่หยุดแล้วรอดชีวิตมาได้ เช่นนี้แล้วถึงจะมีความเร็วถึงระดับสวี่ชิง

เพียงแต่สำนักเจ็ดเนตรโลหิตไม่มีสงครามครั้งใหญ่มานานหลายปีแล้ว โดยปกติแล้วเรื่องกระทบกระทั่งเล็กๆ ล้วนถูกควบคุมขนาดให้อยู่ในระดับหนึ่ง ส่วนอสูรทะเล แม้ทะเลต้องห้ามจะกว้างใหญ่ สติปัญญาของอสูรทะเลจะต่ำ แต่ก็ยากที่จะสังหารเป็นกลุ่มเป็นฝูง

มีเพียงใช้ยาพิษ ค่ายกล หรือไม่ก็วิธีพิเศษอื่นๆ ถึงจะยกระดับได้รวดเร็วเหมือนสวี่ชิง

ทว่าคนแบบนี้มีไม่มาก

นี่ไม่ใช่แค่ต้องอาศัยแรงภายนอกและพลังของตัวเองที่ไม่ธรรมดาเท่านั้น แต่ยิ่งต้องป้องกันอสูรทะเลที่ไม่สามารถต่อกรได้ปรากฏขึ้น ขีดจำกัดมีมากมาย

ตัวสวี่ชิงเองก็รู้ดีว่าตัวเขาไม่สามารถทำแบบนี้ในระยะยาวได้

อันดับแรก แมงดาพรายปรารถนาพบเห็นได้น้อย สองตัวนั้นของเขาเคยหลอมยาไปแล้วตัวหนึ่ง เลือดที่เหลือตอนนี้ก็หมดแล้ว ขณะเดียวกันหอยโบราณก็มีเหลือไม่มาก

นอกจากนั้น หลายวันนี้สวี่ชิงก็มีความรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนอย่างหนึ่ง เป็นเพราะซากอสูรในอ่าวทุกแห่งมีจำนวนไม่น้อยเลย ต่อให้สวี่ชิงเปลี่ยนที่บ่อยก็ยังดึงดูดความสนใจของตัวตนที่น่ากลัวในทะเลบางตัวอยู่ดี

ดังนั้นใจสวี่ชิงจึงมีความคิดที่จะจากไปแล้ว ตอนนี้หลังจากที่เขาดึงวิญญาณของอสูรคอยาวบรรพกาลตัวหนึ่งที่มาเยือน ทะลวงช่องเวทช่องที่สิบเอ็ดในร่างพลางลุกขึ้นยืน เตรียมจากไป

แต่ในตอนที่ช่องเวทที่สิบเอ็ดเกิดรอยแยกมากขึ้น แต่ยังไม่เปิดออก ดวงตาสวี่ชิงก็พลันจ้องเพ่ง ทอดสายตามองไปยังมหาสมุทรไกลโพ้น ในดวงตาค่อยๆ ฉายประกายวาววับออกมา

“กลิ่นอายนี้…”

ตอนที่เขากำลังมองอยู่นั้น จู่ๆ ผิวน้ำก็ระเบิดขึ้น อสูรทะเลตัวประมาณร้อยจั้ง ทั้งตัวมีเกราะที่มีความเป็นโลหะ ปากมหึมาเหี้ยมเกรียมตัวหนึ่งพุ่งขึ้นมาจากผิวน้ำ

ร่างของมันหยุดนิ่งอยู่กลางอากาศ มองสวี่ชิงที่อยู่ในอ่าวไกลๆ

“ปลาเกราะเหล็กระดับสร้างฐาน!” สวี่ชิงหรี่ตา นี่ไม่ใช่อสูรทะเลระดับสร้างฐานตัวแรกที่เขาได้เจอในยี่สิบกว่าวันนี้ เมื่อเจ็ดวันก่อนเขาก็เจอตัวหนึ่งเหมือนกัน อีกฝ่ายคือฉลามฟันเลื่อย

ขนาดที่น่ากลัว กลิ่นอายน่าครั่นคร้าม และยังมีความรู้สึกที่เหมือนในกายมีเตาไฟลุกไหม้ ทำให้สวี่ชิงตระหนักได้ว่าอีกฝ่ายมีสภาวะแสงนภา เขาไม่กล้าหยุดนิ่ง รีบขึ้นฝั่งทันที ในใจระมัดระวังถึงขีดสูงสุด เรือเวทก็เปิดคุณสมบัติเวทเต็มที่

ส่วนอีกฝ่ายตอนนั้นก็เหมือนไม่ได้สนใจเขาเท่าไร หลังจากมองแวบหนึ่งก็จากไป

แต่ความระมัดระวังของสวี่ชิงมากกว่า ตอนนี้เขาจ้องปลาเกราะเหล็กที่อยู่ข้างหน้า ในใจประเมินความแข็งแกร่งอ่อนแอของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว และเห็นได้ชัดว่าปลาเกราะเหล็กตัวนี้มีสติปัญญา ไม่ได้เข้ามาใกล้ แต่หลังจากที่มองอยู่ไกลๆ ก็ทิ้งตัวลงผิวน้ำ ว่ายวนเวียนรอบๆ อย่างรวดเร็วเหมือนกำลังประเมินอยู่เช่นกัน

เกราะบนตัวของมันสั่นสะเทือนไม่หยุด ส่งเสียงกระทบเคร้งๆ ออกมา นี่คือเสียงอันเป็นลักษณะเฉพาะของปลาเกราะเหล็ก และหลังจากที่มั่นว่ายวนเวียนอยู่หนึ่งก้านธูป ความเร็วของมันก็ปะทุขึ้น พุ่งมายังอ่าวที่สวี่ชิงอยู่อย่างเร็วรี่

และในขณะที่พุ่งมาร่างของมันก็กระโดดขึ้นอีกครั้ง ส่งเสียงคำรามมาหาสวี่ชิง เสียงนี้กลายเป็นคลื่นเสียงหอบม้วนไปยังผิวน้ำที่อยู่ข้างล่าง เกิดเป็นคลื่นถล่มภูเขาทลายสมุทร ซัดมาหาสวี่ชิง

ดวงตาสวี่ชิงฉายประกายวาววับ ใต้เรือเวทส่งเสียงวิ้งขึ้นมาทันที ในขณะเดียวกับที่หลอมรวมคุณสมบัติเทพ มือขวาของเขาก็ยกมือคว้าไปกลางอากาศ ทันใดนั้นอสูรคอยาวบรรพกาลของเขาก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ ก่อนจะโจมตีไปยังปลาเกราะเหล็ก

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวดังทั่วฟ้า ปลาเกราะเหล็กถอยไปข้างหลัง เหมือนจะรู้ว่าสวี่ชิงหาเรื่องไม่ได้ง่ายๆ จึงล้มเลิก ทิ้งตัวไปในทะเลอย่างไม่ลังเล คิดจะหนีไป

“ไม่มีสภาวะแสงนภา!” สวี่ชิงตาเป็นประกายวาววาบ อสูรทะเลระดับสร้างฐานที่ไม่มีสภาวะแสงนภาประเภทนี้เป็นสิ่งที่เขาเฝ้าปรารถนาเป็นอย่างยิ่ง ตอนนี้จะปล่อยให้มันหนีไปได้อย่างไร

ดังนั้นแล้วร่างของเขาจึงพลันพุ่งออกไป เร็วจนแปรเปลี่ยนเป็นสายรุ้งยาว ระหว่างสะบัดมือ ดาบสวรรค์ที่อยู่เหนือศีรษะก็กะพริบวูบวาบ ฟันผิวน้ำข้างล่างเต็มกำลัง 艾琳小說

มหาสมุทรระเบิดดังครืนครัน แยกออกเป็นรอยแยกขนาดร้อยจั้งทางหนึ่ง เผยให้เห็นปลาเกราะเหล็กที่อยู่ข้างล่าง เกราะเหล็กบนร่างของมันน่าตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก หลังจากที่ปะทะกับดาบสวรรค์แล้วก็ไม่เสียหายเลยแม้แต่น้อย กลับมีความดุร้ายแผ่อวล หมุนตัวพุ่งมาหาสวี่ชิง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน