บทที่ 141 เปิดช่องเวทในเกาะร้าง
ชุดนักพรตของเจ็ดเนตรโลหิตแตกต่างกันไปตามยอดเขาทั้งเจ็ด แบ่งออกเป็นเจ็ดสี
ในนี้สีส้มคือยอดเขาลำดับสอง สีฟ้ายอดเขาลำดับหก สีม่วงยอดเขาลำดับเจ็ด
ส่วนยอดเขาลำดับหนึ่งคือสีแดงที่เหมือนเลือด
เจ็ดเนตรโลหิตที่เลื่องชื่อไปทั้งทวีปปักษาสวรรค์ทักษิณและทะเลต้องห้าม อันที่จริงคือยอดเขาลำดับหนึ่งและยอดเขาลำดับเจ็ด
ในนี้ยอดเขาลำดับหนึ่งเลื่องชื่อจากการสังหารและความโหดร้าย ศิษย์ทุกคนล้วนฝึกบำเพ็ญเพื่อการรบ ปกติแล้วออกทะเลน้อยมาก ส่วนใหญ่จะลับคมตนเองอยู่ในแดนต้องห้ามปักษาราชัน
มีเพียงศิษย์ที่มั่นใจในพลังฝึกบำเพ็ญและพลังรบของยอดเขาลำดับหนึ่งเท่านั้นที่บางครั้งจะเลือกมาลับฝีมือวิชารบของตนเองในทะเลต้องห้ามที่ไม่คุ้นเคย ดังนั้นไม่ว่าจะในสำนักหรือว่าทะเลต้องห้าม นี่จึงเป็นผู้บำเพ็ญการรบจากยอดเขาลำดับหนึ่งคนแรกที่เขาพบ
และยังไม่มีทางจำผิดจากชุดนักพรตอีกด้วย
เพราะบนชุดนักพรตแต่ละยอดเขาล้วนมีลวดลายที่เลือนรางอยู่บ้างเล็กน้อย ข้องเกี่ยวกับป้ายฐานะและกลิ่นอาย ทำให้ขณะที่แต่ละฝ่ายพบกันลวดลายบนชุดคลุมจะเปล่งแสงขานรับ
สิ่งนี้ออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้คนภายนอกลักลอบแต่งกายปลอมตัวเนื่องจากสำนักที่ใหญ่โตจนเกินไปนั่นเอง
แม้จะเป็นสำนักเดียวกัน แต่ความระแวดระวังของสวี่ชิงก็ไม่ลดลงเลยแม้เพียงน้อย คำพูดประหลาดของอีกฝ่าย เขาฟังความหมายไม่ออก แอบรู้สึกเหมือนเตือนตนเองว่าอย่าเข้าไปแย่งชิงอย่างไรอย่างนั้น
ถึงอย่างไรคำว่าซุกไว้ในถุง รวมกับการกระทำที่อีกฝ่ายไล่ล่าฉลามฟันยักษ์ ก็เหมือนส่งความนัยออกมากลายๆ แล้ว
ดังนั้นตอนที่สวี่ชิงมองเย็นชาไป เหล็กแหลมสีดำของเขาก็เปล่งแสงเย็นอยู่ข้างกาย ส่วนเงาใต้เท้าก็ดูเหมือนจะเป็นเช่นเดียวกัน แต่อันที่จริงเตรียมพร้อมไว้แล้วที่จะกระโจนออกไปภายใต้การควบคุมของสวี่ชิง ไอรีนโนเวล
ขณะเดียวกันเรือเวทของเขาก็ด้วย อสูรคอยาวบรรพกาลในร่างกายก็แหวกว่ายอยู่ในช่องเวท แผงหนามบนคอสั่นไหวอย่างรวดเร็ว
พริบตาที่สวี่ชิงจ้องออกไป ฉลามฟันยักษ์ที่หลบหนีมาทางเขาตัวนั้น พอเห็นว่าข้างหน้ามีคนที่กลิ่นอายไม่ธรรมดา จึงคำรามเสียงหนึ่งแล้วหมุนตัวอ้าปากกลับไปหาชายหนุ่มที่ไล่มาด้านหลัง
ขณะที่อ้าปากใหญ่ หมอกเลือดกลุ่มหนึ่งก็พ่นพรวดออกมา กลายเป็นเงาของกุ้งปลาจำนวนมหาศาล พุ่งตรงเข้าไปหาชายหนุ่มยอดเขาลำดับหนึ่ง
“เป็นเพียงหยาดน้ำแห่งเทพธิดา จงเฝ้ารอข้าดื่มมันจนหมด” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ มือขวายกขึ้นทำปางมือ กระบี่สัมฤทธิ์เล่มใหญ่ใต้เท้าเขาก็ครางฮือขึ้นฉับพลัน และมีเงากระบี่ปรากฏเป็นภาพมายาขึ้นรอบด้านอีกหลายแถว
เพียงชั่วพริบตา รอบตัวเขาก็มีกระบี่ทองสัมฤทธิ์เล่มใหญ่แบบเดียวกันก่อตัวขึ้นมากกว่าห้าสิบเล่ม กลิ่นอายสังหารลอยเข้ามากะทันหันกลางคัน และกระบี่ทองสัมฤทธิ์เล่มใหญ่รอบๆ นอกจากเล่มที่อยู่ใต้เท้าของเขาก็หวีดหวิวพุ่งตรงไปหาฉลามฟันยักษ์ทันทีจากการชี้นิ้วลงของชายหนุ่ม
พริบตาต่อมา เสียงครืนครันสะเทือนฟ้า
ผืนทะเลกระพือคลื่นยักษ์ ฉลามฟันยักษ์ตัวนั้นแผดเสียงคำรามแหลม ร่างกายนับร้อยจั้งถูกกระบี่เล่มทองสัมฤทธิ์ใหญ่เจ็ดแปดเล่มแทงทะลุ ขณะที่เลือดสาดกระเซ็นมันก็ดำลงไปยังส่วนลึกในทะเลอย่างรวดเร็ว
ทุกจุดที่ว่ายผ่านเลือดสดก็ผสานเข้ากับน้ำทะเล ในนี้แฝงไว้ด้วยกลิ่นอายสร้างฐานจนทำให้อสูรทะเลมากมายไม่กล้าเข้าใกล้ แต่จินตนาการได้ว่าเป็นอย่างนี้ต่อไปอีกหน่อย จะต้องมีอสูรทะเลที่ดุร้ายยิ่งกว่าเข้ามาแน่
สวี่ชิงมองดูผาดหนึ่ง
ขณะเดียวกันชายหนุ่มยอดเขาลำดับหนึ่งกลางอากาศก็มองมหาสมุทร แค่นเสียงเย็นขึ้นเสียงหนึ่ง
“กระต่ายหยกขาววิ่งหนีบนท้องนภา คางคกดำเจ้าหนาแหวกว่ายในผืนนที”
พูดพลาง กระบี่ทองสัมฤทธิ์ใหญ่ใต้ตัวเขาก็ส่งเสียงอื้ออึง หนาใหญ่ขึ้นกว่าเดิมจนเกือบร้อยจั้ง พาเขาพุ่งทะยานไปในมหาสมุทร แหวกผืนทะเลมุดลงไป ไล่ตามฉลามฟันยักษ์ที่หนีไป
สวี่ชิงจากต้นจนจบไม่พูดอะไรเลย เขาไม่ไปลงมือแย่งชิง เขาฟังคำพูดมั่วๆ ซั่วๆ ของอีกฝ่ายอย่างสงบ จากนั้นก็มองเขาที่มุดลงไปในผืนทะเล ในใจยังรักษาความระแวดระวัง
จนตอนที่ร่างของชายหนุ่มยอดเขาลำดับหนึ่งหายไป สวี่ชิงก็เก็บสายตากลัย ควบคุมเรือเวทใต้ตัวเขาออกห่างจากที่นี่ ดฮณ๊ฯดฯฌซ
สวี่ชิงสัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าตนเองผ่านการลงมือก่อนหน้านี้ แต่ก็แข็งแกร่งกว่าไม่มากนัก ยังไม่ถึงระดับสภาวะแสงนภา อย่างมากสุดก็น่าจะเปิดช่องเวทไปยี่สิบกว่าช่อง
เหมือนกับว่าถ้าตนเองทุ่มสุดกำลังไปต่อสู้กับเขา สวี่ชิงรู้สึกว่าตนเองเอาชนะได้ แต่การจะไปสังหารเพื่ออสูรทะเลสร้างฐานตัวหนึ่ง ดูไม่จำเป็นเลย
ดังนั้นสวี่ชิงจึงควบคุมเรือเวท หลังจากเดินเรืออยู่หลายวันจนมาถึงพื้นที่อีกแห่งหนึ่ง
ที่นี่อยู่ระหว่างหมู่เกาะปะการังตะวันตกกับทวีปปักษาสวรรค์ทักษิณ เป็นเกาะร้างแห่งหนึ่งที่ไม่ห่างจากสถานที่ที่พบกับเถาวัลย์เมื่อครั้งนั้น
เกาะแห่งนี้ไม่ใหญ่นัก ตำแหน่งชายขอบเว้าแหว่งเข้าไปจนเป็นอ่าวทะเลธรรมชาติ
เกาะร้างบนทะเลต้องห้ามมีมากมาย มีทั้งที่แบบอยู่มานานแล้ว มีทั้งแบบที่เกิดขึ้นชั่วคราว ฝ่ายแรกนั้นเป็นจริง แต่ฝ่ายหลังส่วนใหญ่มักจะเกิดขึ้นจากที่อสูรทะเลใต้ทะเลโผล่ขึ้นมา
ส่วนเกาะร้างแห่งนี้ สวี่ชิงลองไปตรวจสอบใต้ทะเลแล้ว และมีแนะนำอยู่บนแผนที่ทะเลจริงๆ เนื่องจากไม่มีอะไรจึงไม่ค่อยมีคนมานัก
ส่วนบนเกาะสวี่ชิงก็สำรวจมาแล้ว ยืนยันได้ว่าไม่มีปัญหาอะไร เขาจึงนั่งขัดสมาธิลงที่ดาดฟ้าเรือในอ่าวทะเล ล้วงขวดใบเล็กออกมาจากถุงใส่ของ
ด้านในใส่ของเหลวสีน้ำเงินอยู่
ของเหลวนี้คือเลือดของแมงดาพรายปรารถนา
หลังจากที่หลอมเลือดแมงดาพรายปรารถนาทำการเพียบพร้อมหยินหยางไปแล้ว รวมเข้ากับหญ้าสมุนไพรบางอย่าง สามารถหลอมเป็นกลิ่นอายดึงดูดอสูรที่โหดร้ายในทะเลต้องห้ามได้
ครั้งนั้นสิ่งที่เด็กหนุ่มเผ่าเงือกใช้ก็คือของเช่นนี้
นี่เป็นวิธีในการเปิดช่องเวทได้ไวที่สุดที่สวี่ชิงคิดออก เขาจะดึงดูดอสูรทะเลจำนวนมหาศาลเพื่อมาสังหารแล้วดึงวิญญาณออกมา เพียงแต่ว่ากลิ่นอายนี้มันควบคุมได้ยากมาก มีความเป็นไปได้สูงที่จะล่อเอาสัตว์ร้ายที่ไม่อาจต้านทานได้เข้ามา


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้กล้าเหนือกาลเวลา