ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 216

บทที่ 216 ใช้เลือดเป็นเส้นทาง

บนท้องฟ้า นายท่านหกกำลังหัวเราะ

เพียงแต่เสียงหัวเราะมีความปวดใจและความเศร้าโศก มีความเจ็บปวดที่ยากจะเอื้อนเอ่ย มีความบ้าคลั่งที่สะกดกั้นไว้หลายปี

บรรพจารย์เผ่าดาราสมุทรคนนั้นเวลานี้ร่างกายแตกสลายไปหลายครั้งด้วยการลงมือของนายท่านหก โหดร้ายทารุณ

แม้พลังวิเศษของบรรพจารย์เผ่าดาราสมุทรนี้จะแปลกประหลาด หลังจากร่างกายแตกสลายไปหลายต่อหลายครั้งก็ยังสามารถเกิดใหม่ได้ แต่การเกิดใหม่เช่นนี้ ก็ทำให้นายท่านหกสังหารอย่างบ้าคลั่งเข้าไปอีก

เห็นได้ชัดว่าศัตรูคู่อาฆาตยิ่งเจ็บปวด ยิ่งร้องโหยหวน จิตสังหารในก้นบึ้งจิตใจเขาก็ยิ่งโถมขึ้นฟ้า

ดังนั้นเขาก็แทบจะสับบรรพจารย์เผ่าดาราสมุทรนั้นทั้งเป็นกลางอากาศ เลือดเนื้อมากมายสาดกระเซ็น และยังถูกเปลวไฟสีน้ำเงินแผดเผาจนกลายเป็นเถ้าธุลีลอยฟุ้ง

แต่ยังคงบรรเทาความเคียดแค้นในใจไม่ได้

และสวี่ชิงที่อยู่บนพื้นดินดวงตาแดงเถือก

เขาก็สังหารอย่างบ้าคลั่งเช่นกัน

ตั้งแต่จุดที่เขาร่อนลงมา เผ่าดาราสมุทรทั้งหมดที่พบระหว่างทางไปยังศาลบรรพบุรุษเผ่าดาราสมุทรล้วนหนีความตายไม่พ้น!!

ขณะนี้สวี่ชิงยกมือขวาขึ้น ไฟพิฆาตดวงหนึ่งพลันปรากฏออกมา เขาก้าวเท้า พริบตานั้นมาอยู่เบื้องหน้าผู้บำเพ็ญเผ่าดาราสมุทรคนหนึ่ง ปาดไปทีคออย่างแรง

ระหว่างที่ศีรษะหลุดลอย สวี่ชิงก้าวเท้าไปอยู่เบื้องหน้าผู้บำเพ็ญเผ่าดาราสมุทรอีกคนหนึ่ง

ออกแรงใช้กริชแทงไปที่หน้าอกอีกฝ่าย แทงไปหลายต่อหลายครั้ง สุดท้ายก็โบกมือในพลัน กริชลอยไปแทงทะลุที่คอของเผ่าดาราสมุทรคนที่สาม สวี่ชิงก็มาถึงตัวในพลัน จับกริชไว้แน่นแล้วปาดสุดแรง

ศีรษะร่วงหลุดกะทันหัน และในร่างศพที่ล้มลง สวี่ชิงก็มองเห็นหนอนเส้นไหมตัวเล็กที่มีรอยตัดอีกครั้ง

หนอนเส้นไหมตัวเล็กเหล่านี้มีจำนวนมหาศาล แต่ละตัวพัวพันกันอยู่ บางตัวก็อยู่เดี่ยวๆ ดูแล้วแปลกประหลาดมาก

สวี่ชิงที่สังหารมาตลอดทางก็เห็นว่าในร่างกายของผู้บำเพ็ญเผ่าดาราสมุทรเกือบทุกคนมีอยู่ กระทั่งเมื่อเขาลงมือยังมีหลายตัวในนั้นที่คิดจะชอนไชเข้ามาในร่างกายเขาอีกด้วย

แต่ด้วยกายเนื้อที่แข็งแกร่งของเขา หนอนเส้นไหมเหล่านี้จึงไม่สามารถชอนไชเข้าไปได้ และถูกไฟในร่างกายสวี่ชิงแผดเผาทิ้ง

หนอนเส้นไหมเหล่านี้มีพลังชีวิตที่ดื้อรั้น เปลวไฟเพียงทำให้พวกมันหดตัวเท่านั้น แต่ไม่อาจแผดเผามันจนตายได้

ท้ายสุดการกลืนกินของวิหคทองจึงสังหารพวกมันได้

ขณะเดียวกันสวี่ชิงก็มองออกว่าหนอนเส้นไหมเหล่านี้นอกจากความประหลาดแล้ว เหมือนจะสามารถส่งผลกระทบกับปณิธานและจิตวิญญาณผู้บำเพ็ญเผ่าดาราสมุทรได้ด้วย เพราะเขาเห็นอย่างชัดเจนหลายครั้งว่าหนอนเส้นไหมเหล่านี้เปล่งประกายในดวงตาผู้บำเพ็ญเผ่าดาราสมุทร

และทุกครั้งที่เปล่งประกาย ก็จะทำให้ผู้บำเพ็ญเผ่าดาราสมุทรคลุ้มคลั่ง พุ่งเข้ามาอย่างไม่รักตัวกลัวตาย

ขณะเดียวกัน ขณะที่เพลิงพิฆาตกลืนกินวิญญาณ สวี่ชิงเองก็สัมผัสได้ว่าวิญญาณที่กลืนกินมานั้นไม่สมบูรณ์ ราวกับว่าก่อนหน้านี้ก็ถูกกลืนกินไประดับหนึ่งแล้ว

ส่วนต้นกำเนิดเลือดลมเองก็เช่นกัน แม้วิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณจะได้อะไรมาบ้าง แต่ก็ไม่มากนัก

ราวกับว่าภายนอกทั้งเผ่าดาราสมุทรดูเหมือนปกติ แต่อันที่จริงภายในถูกพลังบางอย่างกลืนกินไปเจ็ดแปดส่วนแล้ว

“นายท่านหกพูดถูกต้อง ในเผ่าดาราสมุทรนี้ซ่อนความลับใหญ่เอาไว้จริงๆ” สวี่ชิงคิดถึงคำพูดของนายท่านหก แต่เวลานี้สำหรับเขาแล้วไม่สำคัญ

สวี่ชิงร่างไหววูบ วิหคทองด้านหลังก็พุ่งหวีดหวิวออกไปปกคลุมตัวผู้บำเพ็ญเผ่าดาราสมุทรทั้งหกที่เขาสังหารไปก่อนหน้าฉับพลัน ขณะที่กำลังกลืนกิน เหล็กแหลมสีดำที่บรรพจารย์สำนักวัชระอยู่ ก็พุ่งแทงทะลุร่างของผู้บำเพ็ญที่อยู่ห่างออกไปทีละคน

และทุกครั้งที่แทงทะลุ ก็ล้วนแผ่สายอัสนีออกมาสังหารชีวิตครืนครัน

ส่วนเจ้าเงาก็เช่นกัน ในขอบเขตที่มันครอบคลุม ในเงาของผู้บำเพ็ญเผ่าดาราสมุทรมากมายล้วนมีดวงตาเบิกโพลงอยู่ และกำลังกลืนกินอย่างบ้าคลั่ง แม้หลายครั้งมันจะยังกลืนกินอีกฝ่ายไม่ทันเสร็จ ก็ถูกสวี่ชิงรวมถึงบรรพจารย์สำนักวัชระสังหารจนตายไปแล้ว

แต่มันก็ยังไม่ลดละ สุดท้ายมันก็ยังคงควบคุมได้สำเร็จอยู่ดี และในช่วงเวลานี้ก็มักจะเป็นช่วงเฉิดฉายของเจ้าเงา มันจะควบคุมร่างกายพุ่งออกไปฉับพลัน แหงนหน้าหัวเราะร่า จากนั้นก็พุ่งเข้าไประเบิดตัวเองในกลุ่มของเผ่าดาราสมุทร

แต่เรื่องเหล่านี้…ก็ยังไม่ใช่หอกแหลมคมที่สุดในการสังหารของสวี่ชิงในปัจจุบัน สิ่งที่ทำให้นายกองที่ติดตามมาด้านหลังตกตะลึงก็คือ หมอกดำรอบตัวสวี่ชิงเหล่านั้น

เมื่อสวี่ชิงแผ่หมอกดำที่เกิดขึ้นจากกลุ่มแมลงสีดำเหล่านี้ออกไปรอบๆ ทุกจุดที่แล่นผ่านก็ทะลวงได้ทุกสิ่ง ไม่มีสิ่งใดมันที่ไม่กัดกิน ไม่ว่าจะต้นปะการัง หรือว่าผู้บำเพ็ญเผ่าดาราสมุทร แต่เมื่อพวกมันชอนไชเข้าไป ก็จะถูกกลืนกินฉีกทึ้งอย่างบ้าคลั่ง

ขณะที่เสียงกรีดร้องแหลมดังก้อง ขนาดที่หนอนเส้นไหมเหล่านั้นก็ยังกลายเป็นอาหารของแมลงสีดำ แต่ก็การกลืนกินก็ไม่ได้ราบรื่นนักอย่างชัดเจน มักจะต้องชอนไชเข้าไปปริมาณมหาศาล จึงจะสะกดหนอนเส้นไหมเอาไว้ได้

แต่ไม่ว่าอย่างไรสวี่ชิงก็ได้ปลดเปลื้องความกลัดกลุ้มในก้นบึ้งจิตใจออกมาจนหมดบนสนามรบ เวลานี้เขาเดินไปเบื้องหน้า สังหารไปตลอดทาง จนสุดท้ายทั่วร่างของเขาก็โชกไปด้วยเลือดเมื่อมาถึงศาลบรรพบุรุษเผ่าดาราสมุทร ด้านหลังมีซากศพนับไม่ถ้วน

ด้านนอกศาลบรรพบุรุษ มีร่างสี่ร่างนั่งขัดสมาธิอยู่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน