ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 270

บทที่ 270 แปลกถิ่นน่าตื่นตาตื่นใจ

การย่างก้าวออกมาของสวี่ชิงสยบทั่วทุกสารทิศ

เขายืนอยู่ตรงนั้น คนทั้งหลายจับจ้อง

ความสง่างามที่เคยเป็นของเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องตอนนี้มาเพิ่มอยู่บนร่างสวี่ชิง

โดยเฉพาะรูปโฉมงามล้ำของเขาประดุจดวงดาวดวงใหม่ที่ผงาดขึ้น ทำให้ลูกศิษย์พันธมิตรเจ็ดสำนักที่อยู่ริมฝั่งต่างต้องก้มหน้าลงไป เหล่าลูกศิษย์หญิงในนั้น ดวงตาต่างฉายแววแปลกประหลาด

บนท้องฟ้า เสี่ยเลี่ยนจื่อมองภาพนี้อย่างพอใจ นายท่านเจ็ดที่อยู่ข้างๆ ใบหน้าก็ฉายรอยยิ้มเช่นกัน ส่วนบรรพจารย์จากหุบเขาประกายวิญญาณและสำนักสมบัติจำนงฟ้าที่อยู่ตรงข้ามพวกเขาต่างยิ้มพลางส่ายหน้า กวาดสายตาไปยังสวี่ชิงที่อยู่ข้างล่าง

“พอหอมปากหอมคอก็พอแล้ว”

“ผู้เยาว์ก็อย่างนี้แหละ ต้องมีความฮึกเหิมบ้าง จะมาเหมือนกับพวกเราไม่ได้” เสี่ยเลี่ยนจื่อหัวเราะฮ่าๆ จากนั้นก็บินไปที่ไกลตามการต้อนรับของสหายสนิททั้งสอง

หลังจากผู้อาวุโสบนท้องฟ้าจากไป บรรยากาศที่ริมฝั่งก็ยิ่งตึงเครียด เพียงแต่การมีตัวตนอยู่ของสวี่ชิงสะกดบรรยากาศนั้นลงไป ทำให้ลูกศิษย์ผู้ชายในสาพันธ์เจ็ดสำนักเหล่านั้นต่างลอบถอนหายใจ

เทียบกับสำนักเจ็ดเนตรโลหิตแล้ว พันธมิตรเจ็ดสำนักเปิดกว้างมาก ดังนั้นความร้อนแรงที่ยิงพุ่งออกมาจากสายตาของลูกศิษย์หญิงเหล่านั้นทำให้สวี่ชิงไม่ค่อยคุ้นเคยเท่าไร

เขาไม่ชอบทำตัวเด่นเช่นนี้

ดังนั้นหลังจากเดินออกมาทำการสยบแล้ว เขาก็สลายประกายแสงพร่างพราวบนตัวออก ก้าวขึ้นไปบนเรือเหาะรับรองแขกของพันธมิตรเจ็ดสำนักท่ามกลางการทยอยถอยหลบจากลูกศิษย์ทั้งเจ็ดสำนัก

ไม่นานนายกองก็ปรากฏตัวออกมาเหมือนกัน

ศิษย์พี่สามอยู่ข้างๆ เขา เมื่อมาถึงเรือเหาะแล้วก็จิปาก

“ใช้ได้เลยนี่นาศิษย์น้อง กลับไปศิษย์พี่จะสอนเจ้าสองสามกลยุทธ์ จะต้องทำให้เจ้ามีเสน่ห์ล้นเหลือไร้เทียมทานในบรรดาลูกศิษย์หญิงของพันธมิตรนี่แน่นอน”

สวี่ชิงมองศิษย์พี่สามแวบหนึ่ง ไม่ได้พูดอะไร นายกองอยู่ข้างๆ ถือผิงกั่ว กัดคำหนึ่งแล้วหัวเราะเยาะ

“เจ้าสามเจ้ามันคนเสเพล พอเถอะเจ้า อาชิงน้อยเหมือนกับข้า เดินสายเคร่งขรึมเย็นชา กลยุทธ์พวกนั้นของเจ้าไร้ประโยชน์”

ศิษย์พี่สามได้ยินดังนั้นก็หัวเราะ นั่งอยู่บนเรือเหาะพลางมองรอบๆ ในดวงตาฉายแววสะท้อนใจ

คนทั้งหลายจ้องสำนักเจ็ดเนตรโลหิตนั่งอยู่บนเรือเหาะพิธีการนี่ทะลุผ่านเมืองภายใต้การคุ้มกันของลูกศิษย์ต้อนรับแขกไปเช่นนี้เอง ทุกสิ่งที่เห็นตลอดทาง ทำให้ความรู้สึกแปลกที่แปลกถิ่นทะลักเข้ามาในใจสวี่ชิง

แม้สิ่งก่อสร้างที่นี่จะเป็นรูปแบบอย่างที่ผืนอินทนิล แต่ในนั้นแทรกหอเล็กๆ ไว้ด้วย หลังคาทรงกลมมากมาย มีสีขาวเป็นหลัก ดังนั้นจึงทำให้รู้สึกสะอาดเป็นระเบียบ

ต้นไม้ในเมืองก็แตกต่างไปจากในทวีปปักษาสวรรค์ทักษิณ มักจะมีใบน้อย กิ่งก้านหนา ยังมีบางต้นที่ส่งกลิ่นหอมจางๆ ออกมา ในยามที่ผ่านก็จะมีกลิ่นติดกายเล็กน้อย

สวี่ชิงลองดมดู แน่ใจว่านี่ไม่ใช่พิษแต่เป็นตัวยาตามธรรมชาติประเภทหนึ่ง สามารถเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติกายได้อย่างช้าๆ ทำให้พลังบำเพ็ญโคจรผันเปลี่ยน ยกระดับได้เล็กน้อย

นอกจากนี้ ระหว่างทาง สวี่ชิงยังเห็นแม่น้ำเล็กๆ มากมายเลี้ยวลดคดเคี้ยวในเมือง น้ำในแม่น้ำแผ่พลังวิญญาณเข้มข้นออกมาหล่อเลี้ยงสรรพชีวิตทั้งหลาย

อุณหภูมิในบริเวณที่พันธมิตรตั้งอยู่ก็แตกต่างจากสำนักเจ็ดเนตรโลหิตเช่นกัน ในขณะเดียวกับที่อุ่นกว่า เสื้อผ้าอาภรณ์ที่คนในเมืองสวมใส่ก็บางกว่ามาก

อีกทั้งแม้บนใบหน้าของทุกคนจะสงสัยใคร่รู้ในตัวพวกเขา แต่ดูจากผิวพรรณก็น้อยนักที่จะเหี่ยวย่น ดวงตาส่วนใหญ่แล้วล้วนมีประกายแวววาว บุคลิกท่วงท่าอย่างสำนักบนล้วนแสดงให้เห็นในทุกรายละเอียด

และที่นี่ก็เป็นเพียงมุมหนึ่งของเมืองพันธมิตรเท่านั้น สวี่ชิงนั่งอยู่บนเรือเหาะทอดสายตามอง ความใหญ่ของเมืองก็มองไม่เห็นจุดสิ้นสุดเช่นกัน

นี่คือเมืองที่ยิ่งใหญ่เมืองหนึ่ง

ไม่นานนัก คนของสำนักเจ็ดเนตรโลหิตทั้งหลายก็มาถึงจุดหมาย ที่นี่เป็นหนึ่งในสถานที่ที่พันธมิตรเจ็ดสำนักใช้รับแขก

เป็นคฤหาสถ์ที่มีพื้นที่ใหญ่มากแห่งหนึ่ง ในนั้นมีหอเล็กใหญ่หลายสิบหอ ทุกหอล้วนเป็นรั้วแกะสลักอิฐหยก งดงามหรูหราเป็นอย่างยิ่ง

มาถึงที่นี่ ลูกศิษย์พันธมิตรเจ็ดสำนักก็เอ่ยลา คนของสำนักเจ็ดเนตรโลหิตทั้งหลายหลังจากเข้าที่พักเรียบร้อยแล้วก็แยกย้ายกันไป โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาล้วนมาพันธมิตรเป็นครั้งแรก ในใจนึกสงสัยใคร่รู้เป็นอย่างยิ่ง เตรียมออกไปดูสักหน่อย

ส่วนพวกปีศาจเฒ่าทั้งหลายกำลังระลึกความหลังกันอยู่ เรื่องรายละเอียดของการเจรจาจะดำเนินขึ้นในวันพรุ่งนี้

ดังนั้น ไม่นานนักองค์หญิงองค์ชายทั้งหลายของยอดเขาต่างๆ ในที่พักก็แยกย้ายกันไป สวี่ชิงเพิ่งสำรวจในห้องที่จัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อย วางค่ายกลบางอย่างที่เอาติดตัวมา แล้วโปรยพิษบางอย่างเสร็จ นายกองกับศิษย์พี่สามก็มาหาพร้อมกัน

“ศิษย์น้อง มาๆๆ ศิษย์พี่จะพาเจ้าไปเดินเล่น” นายกองยักคิ้วหลิ่วตาให้สวี่ชิง ท่าทางเหมือนจะพาไปเปิดโลกแบบนั้น

สวี่ชิงมองไปอย่างสงสัย

ศิษย์พี่สามที่อยู่ข้างๆ ก็กะพริบตาปริบๆ ให้สวี่ชิงเช่นกัน ยิ้มตาหยีเอ่ยขึ้นว่า

“เมื่อครู่ ข้าถามสหายเก่าบางคนในพันธมิตร พวกเขาแนะนำสระเซียนที่นี่มากๆ เลย

“ก่อนหน้านั้นที่แม่น้ำบรรพกาลเร้นหมื่นเทพยังไม่ไหลผ่านพันธมิตร สระเซียนของพันธมิตรมีน้อยมาก ตอนนี้จากการที่แม่น้ำไหลผ่านก็มีสระเซียนเปิดขึ้นมามากมาย พวกเราไปแช่กันสักหน่อยเถอะ”

นายกองในตาเป็นประกาย หลังจากมองไปรอบๆ ก็กระซิบพูดกับสวี่ชิงและเจ้าสาม

“ข้าได้ยินมาว่า มีสระเซียนบางแห่งลูกศิษย์หญิงชายอาบร่วมกัน นี่มันเกินไปแล้ว เรื่องแบบนี้จะทำประเจิดประเจ้อแบบนี้ได้อย่างไร พวกเราแอบไปดูเงียบๆ วิเคราะห์กันสักหน่อย!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน