ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 3

บทที่ 3 จง…หลับให้สบาย

“สิ่งนี้…”

ในดวงตาสวี่ชิงเผยประกายร้อนแรงออกมา ในหัวมีแต่ภาพศพสภาพสมบูรณ์ศพนั้นตอนที่ยังไม่ถูกเขาชิงผลึกวารีออกมาก่อนหน้า

‘ทำให้ศพมีสภาพสมบูรณ์ ทำให้คนเป็นรักษาตัวได้อย่างรวดเร็วเช่นนั้นหรือ’

สวี่ชิงกำผลึกวารีสีม่วงไว้แน่น ในใจเต้นระรัวมองไปทั่วทิศทาง

ถึงแม้เขาจะรู้ว่าสถานที่นี้น่าจะไม่มีคนเป็นคนอื่นเหลืออยู่อีกแล้ว แต่สัญชาตญาณยังคงระแวดระวังขึ้นมาเพราะได้รับของมีค่าอยู่ดี

เวลานี้จะหยุดพักไม่ได้ จึงพุ่งทะยานไปยังถ้ำที่ซ่อนตัวของตนเองด้วยความเร็วทั้งหมดที่มี

ระหว่างทางเขาพบว่าผลึกสีม่วงนี้ไม่ใช่แค่รักษาอาการบาดเจ็บของตนเองอย่างรวดเร็ว แต่กระทั่งความเหนื่อยล้าของร่างกายก็เหมือนจะทุเลาลงไปมาก

แต่ก่อนถ้าเขาวิ่งเช่นนี้ ประมาณครึ่งชั่วยามก็จำเป็นต้องพักเสียรอบหนึ่ง แต่ปัจจุบันผ่านไปครึ่งชั่วยามแล้ว เขารู้สึกว่าอุ่นขึ้นทั้งตัว พละกำลังราวกับยังมีอยู่เต็มเปี่ยม

กระทั่งระหว่างทางกลับ เขายังคว้าเอาสัตว์ปีกที่ร่วงลงพื้นมาได้ตัวหนึ่งอีกด้วย

ไม่ได้สังหารให้ตาย แต่ปล่อยให้มันสลบไสล เพราะของเป็นเก็บรักษาได้นานกว่า

ถึงแม้จะทำเช่นนี้ ระยะเวลาตอนกลับถ้ำของเขาก็สั้นลงมามาก เหลือเวลาอีกพอควรกว่าจะค่ำ เขาก็มองเห็นถ้ำของตนเองไกลๆ แล้ว

อารมณ์ของสวี่ชิงดีขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่เขาก็ไม่ได้ประมาทเลินเล่อ

เพราะเขารู้ บางทีสาเหตุคงเพราะเทพเจ้าลืมตาขึ้นจนพื้นที่ต้องห้ามก่อตัวระดับต้นขึ้นมา นอกจากการตื่นขึ้นของอสูรกลายพันธุ์ยามค่ำคืนของเขตพื้นที่แห่งนี้ ยังมีการปรากฏของตัวตนประหลาดบางอย่างอีกด้วย

เขาเคยได้ยินมาจากถ้ำยาจกว่า สถานที่ที่มีความตายอยู่มากมายจะก่อเกิดสิ่งประหลาดเช่นนี้ขึ้นระหว่างฟ้าดิน

ราวกับเสียงหัวเราะที่ดังมาจากด้านนอกยามค่ำคืนคืน ก็มาจากตัวตนประเภทนี้

และรับรู้โดยทั่วกันว่าสิ่งประหลาดพวกนี้ ห้ามมอง ห้ามสัมผัส ห้ามพบเจอ

ถึงแม้ประสบการณ์ก่อนหน้าของเขา ตัวตนเหล่านั้นล้วนปรากฏตัวยามค่ำคืน แต่สวี่ชิงก็ไม่แน่ใจว่าพวกมันจะออกมาหลอกหลอนยามกลางวันบ้างหรือไม่

ดังนั้นเขาจึงไม่ลดความเร็วลงแม้แต่น้อย เข้าประชิดตัวถ้ำอย่างรวดเร็ว หลังจากมุดเข้าไปก็จัดการอุดช่องลอดถ้ำเอาไว้

จากนั้นเขาก็นั่งขัดสมาธิ กางฝ่ามือที่กำแน่นของตนเอง

แสงสีม่วงแผ่ซ่านออกมาจากฝ่ามือส่องสว่างในถ้ำเล็กแห่งนี้ ใต้แสงจ้านั้นใบหน้าและดวงตาของสวี่ชิงก็ถูกย้อมจนกลายเป็นสีม่วงเช่นกัน

เขาไม่เบนสายตา จ้องมองผลึกวารีสีม่วงกลางฝ่ามือเขม็ง

ผลึกวารีนี้รูปร่างเป็นเส้นยาว ขนาดใหญ่ไล่เลี่ยกับนิ้วมือของเขา ด้านในเหมือนมีสิ่งหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายปุยฝ้ายอยู่ด้านใน และแสงสีม่วงก็เปล่งออกมาจากปุยฝ้ายเหล่านั้น

“สมานปากแผลหรือ…” สวี่ชิงตรวจสอบอยู่นาน เปิดเสื้อออกมามองรอยแผลที่หน้าอกตนเองและพบว่ารอยแผลสมานตัวไปแล้วกว่าเก้าส่วน

ส่วนที่เหลืออยู่ในตอนนี้ราวกับไม่ต้องใช้เวลานานนักก็สามารถสมานแผลได้สมบูรณ์ กระทั่งรอยแผลเป็นรอบๆ ก็ยังหายไปแล้ว

เมื่อนึกถึงตอนที่ตนเองวิ่งกลับมาตลอดทาง ความอ่อนล้าน้อยลงกว่าแต่ก่อนมาก สวี่ชิงวิเคราะห์ผลึกวารีสีม่วงนี้ขั้นแรกในใจคร่าวๆ ได้แล้ว

บทบาทของวัตถุชิ้นนี้ เห็นได้ชัดว่าคือฟื้นฟู

ฟื้นอาการบาดเจ็บ ฟื้นฟูพลังกาย ฟื้นฟูพลังชีวิต!

“ไม่รู้ยังมีสรรพคุณอะไรอยู่อีก” สวี่ชิงงึมงำ ในดวงตาเผยแววครุ่นคิด

เขาไม่รู้ว่าผลึกวารีสีม่วงชิ้นนี้จะเกี่ยวข้องกับการลืมตาของเทพเจ้าหรือไม่ แต่มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นเช่นนั้น

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นสมบัติชั้นยอดชิ้นหนึ่ง อย่างน้อยสวี่ชิงตั้งแต่เล็กจนโตก็ยังไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีสิ่งของที่สามารถมีพลังฟื้นฟูที่น่าตื่นตะลึงแบบนี้อยู่

สิ่งของเช่นนี้วางไว้ข้างกาย คอยช่วยเหลือร่างกายเขานับว่าเป็นชีวิตที่สองเลยก็ว่าได้

แต่สวี่ชิงก็เข้าใจอย่างดี ว่าที่ตนเองสามารถมีสิ่งของนี้ไว้ในครอบครองได้ เป็นเพราะนอกจากตนเองแล้วไม่มีใครอื่นอยู่ในเมืองนี้อีก

และเมื่อฝนเลือดหยุดลง หลังจากที่ตนเองจากไป…สมบัติเช่นนี้ เขาก็เกรงว่าจะไม่มีกำลังปกป้องมัน

ดังนั้นวิธีการเดียว ก็คือจัดการซ่อนผลึกวารีสีม่วงนี้เสีย…

สวี่ชิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง มองดูสัตว์ปีกที่ตนเองจับกลับมาตัวนั้นก็จับมันหยิบออกมา

หลังจากบีบจะงอยปากไม่ให้มันส่งเสียงแล้ว เขาก็ล้วงชักกริชที่น่องออกมาแล้วกรีดลงบนตัวสัตว์ปีก

ขณะที่สัตว์ปีกดิ้นรน สวี่ชิงก็ยัดผลีกวารีสีม่วงเข้าไป จากนั้นก็จับจ้องสังเกตอย่างใกล้ชิดดวงตาไม่กระพริบ

ตอนแรกเห็นว่าสัตว์ปีกตัวนี้ยังคงดิ้นรนอยู่ แต่เพียงไม่นานรอบตัวก็มีกระแสมืดหลั่งทะลัก พลังวิญญาณราวกับถูกดึงดูดเข้ามา กระทั่งมีพลังวิญญาณยังมากกว่าสวี่ชิงตอนฝึกบำเพ็ญเสียอีก แล่นอย่างรวดเร็วเข้าไปในร่างกายสัตว์ปีกตัวนี้

และระดับพลังดีดดิ้นของสัตว์ตัวนี้ก็แข็งแกร่งกว่าก่อนหน้าขึ้นมาในพริบตา พลังของสวี่ชิงเมื่อเทียบกับมันก็เหมือนจะจับไว้ไม่อยู่เสียแล้ว

ภาพฉากนี้ทำให้สายตาสวี่ชิงเปล่งประกาย

คอสัตว์ปีกที่เคยแค่บิดก็หักได้ในอดีต เวลานี้เขาออกต้องออกแรงบิดหลายครั้งถึงจะหักมันได้

รีบล้วงเอาผลึกวารีสีม่วงออกมาจากในร่างกายมัน สำรวจมันครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หลับตาลงครุ่นคิด

‘สัตว์ปีกไม่ตาย แต่กลับมีพลังวิญญาณหลั่งทะลักเข้าไป ยิ่งไปกว่านั้นพลังของสัตว์ปีกก็แกร่งมหาศาลขึ้นกะทันหัน…น่าจะไม่ผิดแล้ว’

ครู่ต่อมา สวี่ชิงลืมตาขึ้น ในสายตามีแววเด็ดขาด จัดการนำผลึกวารีสีม่วงยัดเข้าไปในปากแผลบนหน้าอกที่กำลังจะสมานกันดี

ขณะที่ยัดเข้าไปเจ็บเล็กน้อย แต่สวี่ชิงก็กัดฟันทนไว้

ไม่มีสถานที่ไหนจะปลอดภัยกว่าซ่อนไว้ในร่างกายตนเองอีกแล้ว

และเขาก็พิสูจน์ง่ายๆ ไปแล้วว่าของสิ่งนี้ถ้าใส่ไว้ในร่างกาย เหมือนประสิทธิภาพจะดียิ่งกว่า

จากการผสานเข้ากับผลึกวารีสีม่วงและการสมานปิดกันดีของบาดแผลที่อกเขา ไม่ทันที่สวี่ชิงจะได้ตรวจสอบอย่างละเอียด ในร่างกายเขาก็ส่งเสียงครืนครันออกมา

พลังวิญญาณที่ยิ่งใหญ่กว่าพลังที่สัตว์ปีกสูดรับมาก่อนหน้านี้ พุ่งหวีดหวิวจากทั่วสารทิศทะลุดินโคลนออกมาเข้าสู่ตัวเขา

พลังวิญญาณนี้น่าตกตะลึงมาก ร่างกายของสวี่ชิงมีสีดำจางๆ ขึ้นในพริบตา ความเย็นเยียบที่ไม่อาจพรรณนาได้แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย

นี่เกิดขึ้นจากไอพลังประหลาดในพลังวิญญาณเข้มข้นเกินไป

แต่สวี่ชิงก็เตรียมตัวไว้แล้ว จัดการกระตุ้นเคล็ดคีรีสมุทรอย่างไม่รอช้า

พลังวิญญาณที่ทะลักเข้าสู่ตัวเขาถูกแยกไอพลังประหลาดออกมามหาศาลในฉับพลันจากการกระตุ้น

พลังวิญญาณบริสุทธิ์ที่เหลืออยู่ไหลไปตามชีพจรทั้งร่างของเขา ไหวเวียนไปทั่วกาย จนทำให้ร่างกายของสวี่ชิงตอนนี้ ส่งเสียงปึงปังออกมา

ราวกับจุดอุดตันบางส่วนในร่างกายถูกเปิดออกในพริบตา เลือดเนื้อได้รับการชุบเลี้ยงและหล่อหลอมขึ้นในเวลานี้

ภาพเซียวที่จินตนาการอยู่ในหัวเขา ช่วงเวลานี้ก็ราวกับมีชีวิต ทำท่าทำทางต่างๆ ออกมา

แม้เคล็ดคีรีสมุทรจะเป็นวิชาฝึกบำเพ็ญ แต่มันก็ไม่ใช่วิชาฝึกฝน กลับเป็นประเภทฝึกกายาอย่างหนึ่ง

ทั้งหมดแบ่งเป็นสิบระดับ สิบระดับของขั้นรวมปราณ

บนตำราไม้ไผ่อธิบายถึงมันไว้แล้วอย่างละเอียด ทุกระดับสามารถเพิ่มพลังหนึ่งพยัคฆ์ให้กับผู้บำเพ็ญได้ และห้าพยัคฆ์เท่ากับหนึ่งเซียว สองเซียวจะเท่ากับหนึ่งขุย[1]

ว่ากันว่าเซียวสามารถเคลื่อนย้ายขุนคีรี ขุยสามารถเคลื่อนย้ายมหาสมุทร ดังนั้นจึงถูกตั้งชื่อว่าเคล็ดคีรีสมุทร

หน้าอกเขาตอนนี้ฝังผลึกวารีสีม่วงไว้ในร่างกาย ราวกับกระแสไหลวนกระแสหนึ่ง ดูดดึงและปล่อยออกอย่างต่อเนื่อง พลังวิญญาณราวกับได้รับการปัดเป่าอย่างไรอย่างนั้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน