ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 306

บทที่ 306 สมบัติวิญญาณ หวนสู่อนัตตา เตรียมสู่เทวะ

ข้างหูสวี่ชิงมีคำพูดของนายท่านเจ็ดสะท้อนก้อง

เขาฟังไปพลางทอดสายตามองไปไกลๆ ยังภูเขาที่เปลี่ยนมาจากจักรพรรดิภูตคีรีใต้

คลื่นลูกยักษ์ในจิตใจซัดโหมอย่างยากจะควบคุม ลูกใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ กระหน่ำซัดไม่หยุด

ต่อให้จ้องเพ่งภูเขาลูกนั้นดวงตาของเขาค่อยๆ เจ็บปวดขึ้น แต่สวี่ชิงก็ยังมองไปอย่างละเอียด มองอย่างตั้งใจ

เขาไม่อาจจินตนาการได้เลยว่าเทพที่นายท่านเจ็ดพูดองค์นี้จะมีพลังบำเพ็ญระดับใด ถึงได้เมื่อตายไปก็กลายเป็นภูเขา อีกทั้งร่างยังมีพลังมหาศาลท่วมท้นถึงปานนี้

พูดได้ว่า นี่เป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดในความรู้ความเข้าใจของสวี่ชิงที่ได้เจอมาทั้งหมด

ต่อให้เป็นจวีอิงในตอนนั้นก็ไม่อาจเทียบได้เลย ต่อให้เป็นบรรพจารย์กิ้งก่าทะเลที่เขาได้เห็นที่ทะเลต้องห้ามในตอนนั้นก็เหมือนจะต่างชั้นจากจักรพรรดิภูตคีรีใต้เป็นอย่างมาก

ผู้เดียวที่สามารถเทียบเคียงได้คือเทพหมีเอ้อเผ่าเงือกตนนั้นที่สวี่ชิงได้เห็นบนภาพฝาผนังเกาะเงือก

และเป็นที่ที่สวี่ชิงได้ตะเกียงแห่งชีวิตดวงแรกมา

ในความทรงจำของสวี่ชิง บนร่างหมีเอ้อก็แบกโลกเอาไว้สองใบเช่นกัน

เขาไม่รู้ว่านี่เป็นการเปลี่ยนแปลงพิเศษของขอบเขตใดหรือไม่ แต่นี่ก็ไม่กระทบต่อระลอกคลื่นที่ซัดโหมในใจ

โดยเฉพาะเมื่อ…นายท่านเจ็ดเอ่ยต่อไปว่า

“เจ้าสี่ วันนี้อาจารย์ได้เปิดประตูสวรรค์ของผู้บำเพ็ญแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ให้กับเจ้าที่นี่ ให้เจ้าได้เห็นทุกอย่างอย่างกระจ่างแจ้ง

“พวกเราผู้บำเพ็ญ ขอบเขตหลังจากแก่นลมปราณวังสวรรค์ก็คือขอบเขตปราณก่อกำเนิด ในขอบเขตนี้แบ่งเป็นขอบเขตเล็กหลายขอบเขต วันหน้าเจ้าก็จะรู้เอง แต่เรื่องที่ข้าจะพูดคือขอบเขตหลังจากปราณก่อกำเนิด!

“หลังจากขอบเขตปราณก่อกำเนิด ในทุกขอบเขตล้วนแบ่งขั้น ความแตกต่างของแต่ละขั้นโดยพื้นฐานแล้วราวฟ้ากับเหว ยากจะก้าวข้าม อีกทั้งยิ่งฝึกฝนไปก็จะยิ่งเป็นเช่นนี้

“กระทั่งว่าเจ้าจะมองเป็นคนละระดับขั้นเลยก็ได้!

“หลังจากระดับปราณก่อกำเนิดคือระดับสมบัติวิญญาณ!

“ระดับสมบัติวิญญาณแบ่งเป็นห้าสมบัติลับ หลังจากห้าสมบัติลับก็คือระดับมหาขั้นหวนสู่อนัตตา!

“และมหาขั้นหวนสู่อนัตตาแบ่งเป็นสี่ขั้น หลังจากสี่ขั้นแล้ว…ก็จะเป็นมหาขั้นเตรียมสู่เทวะ!”

สวี่ชิงจิตใจสั่นสะท้าน นายท่านเจ็ดพูดถึงตรงนี้ก็ชี้ไปยังภูเขาที่เปลี่ยนมาจากจักรพรรดิภูตคีรีใต้

“บ่าแบกโลกสองใบคือผู้วิเศษเตรียมสู่เทวะขั้นสอง!

“บรรพจารย์เสี่ยเลี่ยนจื่อคือระดับหวนสู่อนัตตาขั้นที่หนึ่งพันสายทลายฟ้า ประธานพันธมิตรคือระดับหวนสู่อนัตตาขั้นที่สองหมื่นภาพเงามายา หลังจากระดับขั้นของพวกเขาไปยังมีขั้นที่สามและขั้นที่สี่ เจ้าลองคำนวณดูว่าระหว่างพวกเขากับจักรพรรดิภูตคีรีใต้ห่างชั้นกันมากเพียงไร

“และหากหลังจากนี้ท่านบรรพจารย์ได้วาสนาใหญ่มา บางทีอาจจะมีเศษเสี้ยวของความเป็นไปได้ที่จะก้าวสู่ระดับหวนสู่อนัตตาขั้นที่สอง ส่วนระดับหวนสู่อนัตตาขั้นที่สาม…ยากราวก้าวสู่สวรรค์ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงระดับหวนสู่อนัตตาขั้นที่สี่

“ส่วนระดับเตรียมสู่เทวะ…พูดแบบนี้ก็แล้วกัน จากการวิเคราะห์ของข้า ทั้งมณฑลรับเสด็จราชันไม่มีระดับเตรียมสู่เทวะที่มีชีวิตอยู่แม้แต่คนเดียว กระทั่งกวาดตามองไปทั่วทั้งเขตปกครองผนึกสมุทรก็ไม่มีผู้บำเพ็ญระดับเตรียมสู่เทวะที่มีชีวิต!

“มีเพียงจักรพรรดิภูตที่อยู่ในสภาวะกึ่งตายที่เป็นระดับเตรียมสู่เทวะขั้นที่สอง!

“แต่เขาก็ไม่ใช่ผู้บำเพ็ญของมณฑลรับเสด็จราชัน ทว่ามาแตกดับอยู่ที่นี่ ความสูงของระดับขั้นของเขาถึงในระดับที่น่าครั่นคร้ามนัก ผู้แข็งแกร่งเช่นนี้ไม่ว่าใครก็เรียกได้ว่าเป็นเทพเจ้าได้แล้ว”

สวี่ชิงฟังทุกอย่างนี้ด้วยจิตใจที่ระลอกคลื่นอารมณ์รุนแรง มีความเข้าใจต่อระดับขั้นฝึกบำเพ็ญของแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์อย่างกระจ่างแจ้งจากคำบรรยายของนายท่านเจ็ด

“และมณฑลรับเสด็จราชัน ก่อนที่จักรพรรดิภูตจะแตกดับที่นี่ ทุกหนแห่งล้วนยากแค้นแสนสาหัส แม้จะมีสำนักมากแต่ก็วุ่นวายเป็นอย่างยิ่ง มีผู้แข็งแกร่งถือกำเนิดน้อยมาก จวบจนจักรพรรดิภูตองค์นี้มาแตกดับที่นี่ พลังชีวิตของเขาแปรเปลี่ยนเป็นสารอาหารหล่อเลี้ยงเผ่าพันธุ์ทั้งหลาย

“พูดได้กระทั่งว่าขั้วอำนาจสี่ส่วนครึ่งจากขั้วอำนาจทั้งหกในมณฑลรับเสด็จราชันล้วนเกี่ยวข้องกับเขาอย่างแนบแน่น!

“สำนักเซียนล้ำบารมี ไม่ต้องสนว่าข้างโลกเล่าลือกันเช่นไร แต่ความจริงแล้วพวกเขาได้มรดกของจักรพรรดิภูตองค์นี้ ถึงได้ยิ่งใหญ่อย่างเช่นทุกวันนี้ได้

“สามวิญญาณแห่งเขาไตรวิญญาณสะกดมรรคาก็คือจิตสามดวงของจักรพรรดิภูตเปลี่ยนมา โจวจิงเป็นจิตมนุษย์ เจวี๋ยหยางเป็นจิตดิน และไทกวงเป็นจิตฟ้า!

“โลกสองใบบนบ่าของจักพรรดิภูตมีเจ็ดพิฆาตอยู่ ซึ่งเกิดขึ้นจากเจ็ดวิญญาณของผู้วิเศษ!

“แล้วยังมีเสามรรคาสวรรค์พ้นพันธะที่ผู้ครองกระบี่ควบคุม ณ ดินแดนเหนือสุด ความจริงแล้ว…คืออาวุธของจักรพรรดิภูตที่ก่อนตายปักลงบนผืนดิน!”

คำพูดของนายท่านเจ็ดแต่ละคำดุจอัสนี แต่ละคำดุจสายฟ้าฟาดผ่ามาในจิตใจสวี่ชิงไม่หยุด โดยเฉพาะเรื่องที่พูดภายหลังพวกนี้ ยิ่งทำให้สวี่ชิงรับรู้ถึงความน่ากลัวและความน่าอัศจรรย์ของมหาขั้นเตรียมสู่เทวะอย่างกระจ่าง

ผู้วิเศษเตรียมสู่เทวะขั้นสองคนหนึ่ง หลังจากตายแล้วก็แปรเปลี่ยนเป็นพื้นที่มณฑลหนึ่ง ทำให้ที่นี่หลังจากหลายพันปีก่อนเป็นขั้วอำนาจมากมายที่เกิดขึ้นหลังจากเขาตาย

นี่คือสามารถเรียกได้ว่าเทพอย่างแท้จริง

และตอนนี้สวี่ชิงก็เข้าใจแล้วว่า เทพหมีเอ้อที่แตกดับไปของเผ่าเงือกถึงได้เป็นผู้วิเศษของขอบเขตนี้

“เหนือเตรียมสู่เทวะขึ้นไปคืออะไรหรือขอรับ” สวี่ชิงสูดลมหายใจ ถามไปอย่างสงสัย

นายท่านเจ็ดเงยหน้ามองท้องฟ้า สิ่งที่เขามองไม่ใช่เสี้ยวหน้าเทพเจ้า แต่เป็นท้องฟ้าดารา

“ในแดนศักดิ์สิทธิ์ที่เจ้าเหนือหัวจักรพรรดิโบราณสร้าง และในประวัติศาสตร์เผ่าใหญ่ต่างๆ บางทีอาจมีบันทึก” นายท่านเจ็ดเอ่ยเสียงแผ่วเบา เพียงสะบัดชายเสื้อ เรือเวทก็หายไป พาสวี่ชิงและติงเสวี่ยที่อยู่ข้างๆ ฟังคำพูดเหล่านี้ของเขาแล้วสับสนงุนงงเล็กน้อย ลอยต่ำลงสู่พื้นดิน

ทุกอย่างก่อนหน้านี้ติงเสวี่ยได้ยินแล้ว แต่กลับไหลออกจากสมองหมด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน