ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 314

บทที่ 314 พบกันใต้แสงจันทร์

ของวิเศษเวททุกชิ้นในโลกนี้ ต่อให้เป็นของวิเศษเวทต้องห้าม ไม่ว่าจะมีพลานุภาพมากเพียงใดก็ล้วนไม่อาจเทียบกับพลังแสงตาที่เกิดขึ้นเมื่อเสี้ยวหน้าเทพเจ้าลืมตาได้

เพราะนั่นเป็นสิ่งที่เทพเจ้ามอง

ไม่ว่าจะเป็นผู้บำเพ็ญผู้วิเศษพลังบำเพ็ญระดับใด ต่อให้พลังวิเศษ วิชาเต๋าของพวกเขาสามารถเปลี่ยนแปลงฟ้าดินได้ แต่ก็…สู้เสี้ยวหน้าเทพเจ้าบนท้องฟ้าไม่ได้

เพราะนั่นคือการบดขยี้ระดับขั้นชีวิต นั่นเป็นยันต์เป็นตายที่แขวนอยู่เหนือศีรษะของหมื่นเผ่าพันธุ์ทั่วทั้งแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์

และระดับขั้นตัดสินทุกอย่าง

ตอนนี้ จากการที่กล่องไม้เปิดออก จากการที่แสงไร้สีไร้รูปร่างนั่นสาดส่องออกมา ฟ้าดินก็เปลี่ยนไป หมอกเมฆหอบม้วนกระหน่ำ เหมือนจะแปรเปลี่ยนเป็นทะเลพิโรธ กำลังซัดโหม

แผ่นดินยิ่งตกอยู่ในความมืดมิดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ทุกสิ่งที่เห็นล้วนรางเลือน

เหมือนมีเสียงพึมพำที่สั่นคลอนจิตใจดังสะท้อนอยู่ในฟ้าดินแว่วๆ ทำให้คนร่างกายไม่มั่นคง หมุนไปทั้งแปดทิศ เหี้ยมเกรียมเจ็บปวดส่งเสียงคำราม

ไม่รู้ว่าเสียงพึมพำนี้ทำให้โลกรางเลือน หรือโลกนี้บิดเบี้ยวเพราะแสง พื้นที่ทั้งพันธมิตรแปดสำนักในเสี้ยวพริบตานี้รางเลือนเป็นอย่างยิ่ง บิดเบี้ยวจนถึงขีดสุด

สรรพสิ่งทั้งหลายเหมือนสั่นคลอนท่ามกลางความรางเลือนและบิดเบี้ยว

ไอพลังประหลาดที่เหมือนในพื้นที่ต้องห้ามพลันปรากฏขึ้นมา

จากบนพื้น จากน้ำในแม่น้ำ จากเม็ดทราย

จากอิฐทุกก้อน กระเบื้องทุกแผ่น จากในอาหารทุกอย่าง จากวัตถุทุกชิ้น จากภายในทุกสิ่งทุกอย่าง ลอยขึ้นข้างบน เกิดเป็นหมอกเป็นกลุ่มๆ สะท้านฟ้าสะเทือนดิน

ชั้นเมฆบนท้องฟ้าภายใต้การผสมจากหมอก สีบนท้องฟ้าก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เพียงพริบตาก็กลายเป็นเมฆดำที่ชวนให้คนรู้สึกกดดัน

สายฟ้าสีแดงฟาดผ่าเปรี้ยงปร้าง ฝนเลือดทุกหยดร่วงลงมาจากฟ้า

ความหวาดกลัวที่ไม่อาจจินตนาการได้ และไม่อาจต้านทานได้ลงมาเยือน

เมืองในพันธมิตรแปดสำนักเหมือนเมืองเล็กที่ทวีปปักษาสวรรค์ทักษิณในตอนนั้น เงียบนิ่งในฝนเลือด

พลังจากเทพเจ้าราวช่วงฤดูกาลตื่นจำศีล ส่งผลกระทบให้กับวงจรชีวิตของสรรพชีวิตทั้งหลาย ทำให้พวกเขาถูกเปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่อาจควบคุมได้

ทั้งพันธมิตรแปดสำนักกำลังกลายเป็นพื้นที่ต้องห้ามอย่างรวดเร็ว!

ทั้งมณฑลต้อนรับราชันในความหวาดกลัว ณ เสี้ยวพริบตานี้ ขั้วอำนาจฝ่ายต่างๆ สำนักทุกสำนัก ผู้ที่สัมผัสได้ถึงระลอกคลื่นพลังของที่นี่ ในใจล้วนเกิดคลื่นซัดถาโถม

พื้นที่ดินแดนในพันธมิตร จะเป็นประชาชนธรรมดาก็ดี จะเป็นบรรพจารย์ก็ดี ล้วนยากจะหลบหนี ล้วนยากจะหลบหลีก ทุกอย่างของทุกอย่างกลายเป็นความสิ้นหวัง!

บ้านเรือนในเมืองพันธมิตรถูกกัดกิน พังถล่มเป็นแถบๆ เพียงเสี้ยวพริบตา

สิ่งมีชีวิตทุกอย่างล้วนถูกกัดกิน เกิดจุดกลายพันธุ์บนร่างอย่างบ้าคลั่ง

ต่อให้พลังบำเพ็ญถึงในระดับหนึ่ง ซ่อนและชะลอจุดกลายพันธุ์ แต่ตอนนี้ก็ไม่อาจควบคุมการแผ่ลามจำนวนมหาศาลได้

คนธรรมดายิ่งเป็นเช่นนี้

ผู้บำเพ็ญยากจะเอาชีวิตรอด

ฟ้าดินก็อยู่ในนั้นด้วยเช่นกัน

ทุกสิ่งของทุกสิ่ง ทุกอย่างของทุกอย่างล้วนถูกชะตาควบคุม

ทั้งเมืองหลักมืดมนอย่างเห็นได้ด้วยตาเปล่า เสียงร้องครวญคร่ำยิ่งดังมาจากทั่วทุกทิศในเสี้ยวพริบตานี้

เวทนาเป็นที่สุด ในขณะที่อเนจอนาถน่าสังเวช และทำให้ทุกคนที่ได้ยินขนลุกขึ้นมาตามสัญชาตญาณ แสงในดวงตาและวิญญาณในร่างกายก็ค่อยๆ อับแสง

ล้วนกำลังสลายหายไป

ยิ่งมีลูกศิษย์บางคนที่ไอพลังประหลาดในร่างเดิมก็ค่อนข้างเข้มข้นอยู่แล้ว แต่ควบคุมเอาไว้ชั่วคราว ร่างระเบิดกลายเป็นเศษเนื้อในทันที และมีบางคนที่ตายกลายเป็นซากร่างมีดำม่วง

และการกลายพันธุ์ก็เกิดขึ้น

จะเห็นสัตว์ร้ายที่เปลี่ยนมาจากผู้บำเพ็ญตัวแล้วตัวเล่า ท่ามกลางเสียงโหยหวนที่ไม่เหมือนเสียงมนุษย์เหล่านั้น ลุกยืนขึ้นมาจากพื้น ผิวหนังทั่วทั้งร่างปริแตก ในขณะที่เลือดเนื้อเปรอะเปื้อนก็มีสิ่งประหลาดกำเนิดออกมาจากความว่างเปล่า

เพียงชั่วเสี้ยวพริบตา การเปิดกล่องออกทำให้พันธมิตรแปดสำนักทั้งพันธมิตรวุ่นวายไปหมด เหมือนจะกลายเป็นนรกบนดิน

บนท้องฟ้า ไม่ว่าจะเป็นเสี่ยเลี่ยนจื่อและนายท่านเจ็ดที่มาถึง หรือจะเป็นบรรพจารย์แห่งพันธมิตรแปดสำนัก ล้วนสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมหาศาล

เผยให้เห็นความไม่อยากเชื่อและหวาดกลัว ภาพฉากนี้เหนือกว่าจินตนาการของเขา อยู่เหนือความคาดหมายของเขาโดยสิ้นเชิง

ท่ามกลางแสงสายตาที่สาดมา บรรพจารย์เหล่านี้ต่อให้ปกติจะแข็งแกร่งไร้เทียมทาน แต่วันนี้ก็ต่างมีไอพลังประหลาดเกิดขึ้นมหาศาล เลือดสดๆ กระอักออกมา

พวกเขาอยากลงมือ แต่ใต้แสงสายตาเทพเจ้านี้ ร่างของพวกเขาถูกควบคุมโดยสิ้นเชิง การปะทุอย่างบ้าคลั่งของไอพลังประหลาดในร่างกายทำให้พวกเขาต้องสะกดมันสุดกำลัง ไม่อาจเสียสมาธิแม้เพียงเล็กน้อยได้เลย

มีเพียงประธานพันธมิตรที่ตอนนี้พอจะดิ้นรนได้ แต่ใบหน้าของเขาก็สั่นอย่างรุนแรงไปเช่นกัน ร่างจริงปรากฏขึ้นในฟ้าดิน ไอพลังประหลาดสีดำลอยเอ่อทั่วร่าง ลมหายใจถี่กระชั้น จับจ้องพื้นดินข้างล่างเขม็ง

ในจุดลึกของดวงตายิ่งมีความตื่นกลัวที่ไม่ได้ปรากฏจากในตัวของเขามานานหลายปี คำรามเสียงต่ำออกมา

“ทัศนเทพเจ้า เจ้า…เป็นใครกันแน่!!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน