ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 471

บทที่ 471 สวี่ชิงที่บ้าคลั่ง!

……….

ท้องฟ้ามืดมิด เมฆหมอกม้วนทะลัก พลังกดดันจากเทพเจ้าประดุจขุนเขากดอัดมาที่ร่างของสวี่ชิงเป็นระลอกๆ

สมองมีเสียงสายฟ้าฟาดผ่าอยู่ตลอด ร่างของสวี่ชิงสั่นสะท้านอย่างไม่อาจควบคุมได้ สูญเสียอำนาจในการเหาะเหิน ร่วงลงมาบนพื้นที่เน่าเฟะ

เสี้ยวขณะต่อมา อวัยวะภายในของเขาตีรวน กระอักเลือดสดๆ ออกมาคำโต

เลือดมากมายยิ่งกว่านั้นไหลออกมาจากทั้งเจ็ดทวาร กระทั่งว่าร่างกายในเสี้ยวขณะนี้เนื่องจากไม่อาจทนรับได้ ก็เกิดรอยปริเป็นทางๆ

เลือดเนื้อแหลกทะลัก

ชุดนักพรตผู้ครองกระบี่สีขาวเพียงพริบตาก็ถูกอาบย้อมด้วยสีเลือดจากภายในสู่ภายนอก

ในยามที่ความเจ็บปวดมหาศาลแผ่ซ่านไปทั่วร่าง สวี่ชิงเงยหน้าอย่างดิ้นรน จ้องเพ่งไปยังขอบฟ้าที่ไกล

สุดปลายสายตา ในฟ้าดินนอกจากวิญญาณหลายร้อยดวงที่เหมือนเครื่องเซ่นไหว้เหล่านั้น ยังมีหมอกสีเขียวครามประเดี๋ยวเลือนราง ประเดี๋ยวปรากฏอีกสิบกว่าทางลอยอ้อยอิ่งไปทั่วทุกทิศ ราวมังกรอสรพิษมากมาย ส่งเสียงคำรามก้องไปทั่ว

ทุกอย่างนี้ สวี่ชิงคิดว่าเหมือนพิธีกรรมอย่างหนึ่ง

‘เซ่นไหว้เทพเจ้า…’

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นเทพเจ้า แต่ความรู้สึกที่ไม่อาจสั่นคลอนได้และความสั่นสะท้านที่มาจากขั้นชีวิต ก็ยังพวยพุ่งขึ้นมาจากในตัวเขาไม่หยุด

สุดท้ายก็แปรเปลี่ยนเป็นเจตจำนงที่ไม่อนุญาตให้ต่อต้าน เกิดเป็นพลังอำนาจเทพ

สะกดสยบมาในสมองสวี่ชิง ทำให้วิญญาณของเขาเกิดความเจ็บปวดจากการฉีกทึ้ง

ต่อให้ลูกกลอนพิษต้องห้ามปกคลุมทั่วทั้งกายก็ยังคงไม่อาจขัดขวางทุกอย่างนี้ได้

นี่ไม่เหมือนกับดวงตาแห่งเทพเจ้าที่เขาเห็นในอุโมงค์ภูตตอนนั้น ไม่เหมือนกับพลังเทพในตัวฉู่เทียนฉวินเช่นกัน

พลังอำนาจสะกดของพวกเขาคือบิดม้วนรอบๆ ทำให้โลกรางเลือน ทำให้เลือดเนื้อของทุกคนมีชีวิตขึ้นมา เหมือนแบ่งเป็นตัวตนนับไม่ถ้วน แยกกระจัดกระจายไปด้วยเหตุนี้

แต่ดวงตาบนท้องฟ้าในตอนนี้ พลังที่แผ่ออกมาทำให้เกิดความเจ็บปวดอย่างรุนแรง และการฉีกทึ้งจากกายวิญญาณ

‘คล้ายเทพเจ้าแต่ก็ไม่ใช่เทพเจ้า…’

ขณะเดียวกัน จากการปกคลุมมาของพลังอำนาจเทพ ในวังที่อยู่ใต้ภูเขาเนื้อชุ่มเลือดลูกนั้น เสียงคำรามโหยหวนดังก้องไปในฟ้าดิน คล้ายเสียงคำรามจากมาร จากปีศาจ

ขณะที่ดังก้องไปทั่วทุกสารทิศ วิญญาณร้ายนับไม่ถ้วนมาพร้อมกลิ่นอายน่าหวาดกลัว ก็พุ่งออกมาจากในวัง

พวกมันแต่ละตนโหดเหี้ยมเป็นอย่างยิ่ง ตัวที่ใหญ่มหึมามีขนาดถึงหลายร้อยจั้ง ตัวที่เล็กก็มีขนาดถึงหลายสิบจั้ง

บ้างมีลำตัวเป็นงู บ้างเป็นมนุษย์ ไม่ว่าตนใด ระลอกคลื่นที่แผ่ออกมาล้วนเหนือกว่าหงส์ที่สวี่ชิงได้เจอมา

เห็นได้ชัดว่าเทพเจ้าที่มีสิทธิ์อยู่ในวัง ได้รับการบวงสรวงเซ่นไหว้ ย่อมเป็นผู้ที่ในยามมีชีวิตพลังบำเพ็ญน่าครั่นคร้าม

และในขณะที่ฟ้าดินเป็นคลื่นขยุกขยิก โครงกระดูกเหี้ยมโหดชั่วร้ายเต็มไปด้วยคุณสมบัติเทพก็คลานออกมา

จำนวนมากมายมหาศาลมืดฟ้ามัวดิน!

ที่นี่ถึงอย่างไรก็เป็นโลกใบใหญ่ของจักรพรรดิวิญญาณบรรพกาล เป็นดินแดนสุสานของเผ่าเขาทั้งเผ่า กระทั่งในประสาทสัมผัสรับรู้ของสวี่ชิง โลกใบนี้ไม่ได้มีวังแห่งนี้เพียงแห่งเดียวเท่านั้น แต่มีอีกหลายแห่ง

เห็นผีร้ายกับโครงกระดูกนับไม่ถ้วนรวมมาจากทั่วทุกทิศ ปกคลุมไปบนพื้นดิน ประชิดมาทางเขาทางนี้อย่างรวดเร็ว ในดวงตาสวี่ชิงฉายแววบ้าคลั่ง

มือขวาของเขาเปลี่ยนมาเป็นกึ่งโปร่งแสงทันที ไม่ลังเลใดๆ ทั้งสิ้นก็ทะลวงหน้าอกทะลุ ล้วงไปในวังสวรรค์วังที่สี่ คว้าพลังต้นกำเนิดเทพพระจันทร์สีม่วงเอาไว้

แล้วกระชากออกมาข้างนอกสุดแรง!

แสงสีม่วงปะทุออกมาจากหน้าอกสวี่ชิง เหมือนตอนนั้นที่ต่อกรกับฉู่เทียนฉวิน มือสวี่ชิงที่ถือพลังต้นกำเนิดเทพพระจันทร์สีม่วงเอาไว้ยกขึ้นสูง คำรามเสียงต่ำ

“ถอยไป!!”

ครั้งนี้เขาไม่ได้จะใช้พลังพระจันทร์สีม่วงต้านทานพลังอำนาจเทพ แต่ในเสี้ยวขณะที่ยกขึ้น ก็กระตุ้นมันอย่างไม่ออมพลังใดๆ ปะทุพลังต้นกำเนิดเทพสีม่วงของตนออกมาโดยสมบูรณ์

ฟ้าดินในเสี้ยวขณะนี้เปลี่ยนสีไปในทันที!

ขณะที่ลมเมฆหอบม้วน แสงสีม่วงเจิดจ้าพร่างพรายก็สาดแสงออกมาตามง่ามนิ้วมือขวาของสวี่ชิง ภายใต้หลอมรวมมาก็พวยพุ่งขึ้นฟ้าก่อเป็นเสาแสงสีม่วง ในเสี้ยวขณะที่ยิงพุ่งไปบนท้องฟ้า ท่ามกลางหมอกเมฆก็แผ่ระลอกคลื่นเป็นวงแหวนออกมา

เหมือนระลอกน้ำแผ่ไปทั่วทุกทิศ เผยพระจันทร์สีม่วงสุกสว่างที่ลอยเด่นอยู่ในนั้นออกมา

ในเสี้ยวขณะนี้ต่างสาดแสงใส่ซึ่งกันและกัน!

หมอกสีม่วงไร้ขอบเขตก็ก่อเป็นลมพายุรอบๆ สวี่ชิงพันล้อมไปรอบเสาแสงสีม่วง เชื่อมต่อกับฟ้าดิน

หากบอกว่าปกติสวี่ชิงใช้พลังพระจันทร์สีม่วง ภายใต้ความระมัดระวัง ระลอกคลื่นที่แผ่ออกมาคือหนึ่งส่วน

ศึกที่สู้กับฉู่เทียนฉวินตอนนั้น ระลอกคลื่นที่แผ่ออกมาคือสิบส่วน

เช่นนั้นตอนนี้คือร้อยส่วน!

การปลดปล่อยเต็มกำลังเช่นนี้ย่อมก่อเกิดสัญญาณที่เด่นชัดแน่นอน!

ประโยชน์ของมันมีเพียงอย่างเดียว ดึงดูดพระจันทร์สีชาด!

เพียงพริบตา พลังอำนาจเทพสูงสุดสั่นคลอนฟ้าดินกลุ่มหนึ่ง ก็พลันปะทุมาจากนอกโลกใบใหญ่ใบนี้ พัดกวาดมิติ คล้ายค้นหา

ทุกที่ที่พาดผ่าน มิติพังทลาย โลกใบเล็กแต่ละใบๆ สั่นสะเทือนเกิดรอยร้าว

และในโลกใบใหญ่ใบนี้ของจักรพรรดิวิญญาณบรรพกาลก็สั่นสะเทือนขึ้นมาเช่นกัน ฟ้าดินในเสี้ยวขณะนี้เกิดแสงสีแดงที่น่าหวาดกลัวเขย่าขวัญสั่นประสาทขึ้นมา

เจตจำนงที่เย็นชาต่อสรรพชีวิตถึงขีดสุด อยู่สูงส่ง คล้ายว่าจะหาที่นี่เจอ ลงมาเยือนได้ทุกเวลา

ภาพนี้ทำให้โครงกระดูกวิญญาณร้ายที่พุ่งมาจากรอบๆ เหล่านั้นหยุดชะงักไปในทันที

สีหน้าท่าทางเหี้ยมเกรียมถูกแทนที่ด้วยความหวาดกลัวจับจิต!

วังหลวงและยอดเขาเนื้อชุ่มเลือดในที่ไกลก็ไหวโอนเอนในเสี้ยวขณะนี้ รอยแยกบนท้องฟ้ายิ่งหดลงในทันที

มองทุกอย่าง ในดวงตาสวี่ชิงเกิดรอยบ้าคลั่งอย่างไม่เคยมีมาก่อน เขายกพระจันทร์สีม่วงขึ้นสูง ทอดสายตามองรอยแยกบนท้องฟ้า เอ่ยปากเสียงต่ำทุ้มเนิบนาบ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน