ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 524

บทที่ 524 ชื่อหมู่จุติ (1)

ท้องฟ้าแดนต้องห้ามเซียนถูกสีแดงชาดปกคลุม ดูแล้วเหมือนท้องฟ้ากลายเป็นสีเลือด

บนนั้นเต็มไปด้วยรอยแตกร้าวมากมาย

สีรอยแยกเหล่านั้นยิ่งเข้มด้วยการขับเด่นของม่านสีแดง เมื่อมองอย่างละเอียดจะพบว่าพวกมันเหมือนไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติ

ยิ่งเหมือนมีคนจัดวาง

ลักษณะของมัน ราวกับเป็นอักขระที่แผ่ขยายไปบนฟากฟ้า!

มองแค่ผาดหนึ่งก็ทำให้รู้สึกไม่สบายใจ ถูกกระตุ้นอารมณ์หวาดกลัวจนไม่อาจควบคุมตนเองได้ ราวกับว่านี่คือพฤติกรรมตามสัญชาตญาณ

ดังนั้นที่ใจสั่นสะท้านไม่ได้มีเพียงสวี่ชิงกับนายกอง ตอนนี้ในแดนต้องห้ามเซียน ในพื้นที่ปลอดภัยที่ถูกบุกเบิกรัศมีกว่าสองพันลี้ ผู้บำเพ็ญทั้งหมดเป็นเช่นเดียวกัน

ในใจทุกคนโหมคลื่นขนาดยักษ์ขึ้นมา ความรู้สึกมหันตภัยมาเยือนอย่างหนึ่งปรากฏขึ้นกะทันหัน

ผู้บำเพ็ญเหล่านี้ในกองทัพใหญ่ มีกลุ่มที่สองและกลุ่มที่สามเป็นหลัก ส่วนผู้บำเพ็ญกลุ่มที่หนึ่ง ส่วนใหญ่เลือกออกไปแล้ว เวลานี้ต่างหน้าเปลี่ยนสี

ส่วนต้นเหตุที่ทำให้ท้องฟ้าเปลี่ยนไปอยู่ที่วังของจักรพรรดิโบราณเสวียนโยวใจกลางแดนต้องห้ามเซียน หรือก็คือจุดที่ตำหนักวังจักรพรรดิอยู่

วังหลวงที่เคยยิ่งใหญ่เกรียงไกร บัดนี้สภาพเปลี่ยนไปมาก เลือดเนื้อนับไม่ถ้วนห่อหุ้ม ปูดขึ้นมาเป็นเนื้องอกขนาดยักษ์ มันห่อหุ้มวังหลวงรวมถึงลานกว้างรอบๆ ไว้ด้านใน

มองไกลๆ ก้อนเนื้อนี้ใหญ่โตกินพื้นที่นับหมื่นจั้ง รอบๆ เต็มไปด้วยเส้นเลือดเส้นหนาขนาดใหญ่นับไม่ถ้วน ขณะที่แผ่ขยายไปทั่วสารทิศ ก้อนเนื้อนี้ก็ราวกับเป็นหัวใจ กำลังสั่นไหว

ตึกตัก ตึกตัก

ทุกครั้งที่สั่นไหวล้วนมีเสียงดังราวสายอัสนี กึกก้องไปทั่ว

ท่ามกลางเสียงนี้ มิติที่นี่กำลังบิดเบี้ยว สลัวไปหมด ไอพลังประหลาดเข้มข้นถึงขีดสุด ไม่ได้แปรเป็นปราณหมอก แต่รวมกันเป็นเงาสิ่งประหลาดหลายร่าง ล่องลอยอยู่ระหว่างฟ้าดิน คารวะไปทางก้อนเนื้อ

ไกลออกไปอีก จากการแผ่ขยายของเส้นเลือดบนพื้น พื้นที่ที่ห่างออกไปพันลี้ มีภาพฉากคล้ายกันปรากฏขึ้น แต่ไม่ใช่ก้อนเนื้อ ทว่าเป็นหนามแหลมชี้ขึ้นฟ้าแท่งหนึ่ง

หนามแหลมนี้สีดำสนิทราวกับเป็นมีดแหลมคม แผ่กลิ่นอายเย็นเยียบออกไปเป็นระยะ ตั้งตระหง่านอยู่ตรงนั้นราวกับเป็นอาวุธที่ไร้เทียมทาน

อาวุธเทพที่นี่ ไม่ได้มีเพียงอย่างเดียว

ห่างออกไปอีกพันลี้ ยังมีหนามแหลมแบบเดียวกันอีกเล่มหนึ่งชี้ขึ้นฟ้า กระทั่งไกลออกไปอีกพันลี้ ยังมีอยู่ถึงสามเล่ม!

หากยืนอยู่ที่บนสูงจนสามารถมองเห็นแดนต้องห้ามเซียนได้ทั้งหมด ก้มหน้ามองจะเห็นหนามแหลมทั้งหมดยี่สิบเจ็ดเล่มอย่างชัดเจน โดยจุดเริ่มต้นอยู่ที่วังหลวง เชื่อมไปทางด้านตะวันตก

ราวกับอสูรยักษ์ถูกฝังอยู่ใต้วัง หนามแหลมที่โผล่ออกมาคือเกราะส่วนหลังของอสูรยักษ์

แต่ตอนนี้ อสูรยักษ์ที่ใจกลางวังหลวงตัวนี้ บนท้องฟ้ายังมีค่ายกลแปดเหลี่ยมเหมือนสลักไว้ในม่านฟ้า กำลังเปล่งแสงสีแดงจ้า

แฝงกฎเกณฑ์ไว้ระดับหนึ่ง ทุกครั้งที่เปล่งแสง จะทำให้ท้องฟ้าแดงขึ้นอีก

ยังไม่ทราบส่วนประกอบของค่ายกลนี้ ขนาดประมาณพันจั้ง เมื่อเทียบกับอสูรยักษ์ด้านล่าง นอกจากแสงสีแดงแล้วก็ไม่มีอะไรแปลกประหลาด

แต่ที่นี่กลับเป็นต้นกำเนิดของรอยปริแตกบนท้องฟ้าทั้งหมด

มองออกว่ารอยปริแตกมหาศาลนี้โดยที่นี่เป็นจุดศูนย์กลาง แผ่ลามไปทั้งท้องฟ้า

ส่วนด้านในค่ายกลแปดเหลี่ยมขนาดพันจั้งนี้ มีคนในชุดนักพรตสีดำอยู่ทั้งสิ้นสามร้อยหกสิบเอ็ดคน

ในบรรดานี้สามร้อยหกสิบคนกำลังนั่งขัดสมาธิ ส่งเสียงสาปแช่งซับซ้อนที่ยากจะเข้าใจดังมา

นี่ไม่ใช่ภาษาของเผ่ามนุษย์ ในทุกๆ เสียงมีความแปลกประหลาดอยู่ด้วย กระทั่งในคำสาปนี้ บางครั้งพวกเขาก็ยกมือขึ้นพร้อมกัน ล้วงเข้าไปในร่างกายอย่างพร้อมเพรียงกันโดยไม่ลังเล ควักอวัยวะภายในร่างตนออกมาอย่างหนึ่ง

ประคองไว้ในมือ ชูขึ้นขณะที่เลือดสดยังไหลริน ราวกับกำลังบูชายัญ

อวัยวะเหล่านั้นแห้งเหี่ยวลงอย่างรวดเร็ว กลายเป็นปราณสีดำรวมไปที่ใจกลางค่ายกล

ที่นั่น คือคนที่สามร้อยหกสิบเอ็ด

แม้จะสวมชุดนักพรตสีดำ แต่เพราะร่างสั่นเทิ้มอย่างรุนแรงจนหมวกชุดคลุมหลุดออกมา เผยให้เห็นใบหน้าบิดเบี้ยวที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดสีแดง

จางซืออวิ้นนั่นเอง

เขาคุกเข่าอยู่ตรงนั้น เงยหน้าขึ้น สีหน้าเจ็บปวด เส้นเลือดขยุกขยิกอยู่บนใบหน้าจนเป็นรูปร่างพระจันทร์เสี้ยวขึ้นมารางๆ ยิ่งมีเลือดไหลออกมาจากดวงตา

ตาซ้ายเขาบอดไปแล้ว เหลือแต่รู แต่กลับมีเส้นเลือดนับไม่ถ้วนแผ่ออกมาจากด้านใน ผสานเข้าไปในค่ายกลรอบๆ และถูกค่ายกลสนับสนุนจนแผ่ลามออกไปด้านนอก

ดูจากเส้นเลือด เห็นได้ชัดว่ารอยแยกบนท้องฟ้านี้เป็นเส้นเลือดที่แผ่ลามออกมาจากในตาซ้ายที่บอดไปแล้วไปของจางซืออวิ้น!

เส้นเลือดบนใบหน้าก็ยิ่งขยุกขยิกเร็วขึ้นเรื่อยๆ จากเสียงคำสาปที่สะท้อนก้อง พระจันทร์เสี้ยวสีแดงก็ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

ขณะเดียวกันร่างกายของเขาก็สูดรับปราณสีดำที่มารวมกันที่นี่ไว้จนกลายเป็นสีเลือด กลายเป็นของบำรุง เพิ่มความเร็วการเกิดพระจันทร์สีชาด

ส่วนสองมือของเขาก็ค่อยๆ เคลื่อนไปใกล้ใบหน้า เหมือนเป็นการเคลื่อนไหวครั้งสุดท้าย คิดจะปิดตาทั้งสองหลังจากที่ตาขวาบอดไป

ลักษณะเช่นนี้ คือรูปสลักที่อยู่บนพระจันทร์องค์นั้นที่สวี่ชิงเห็นในทะเลความรู้สึกตอนนั้น

ตอนนี้ คนในชุดนักพรตสีดำสามสิบร้อยหกสิบคนรอบๆ จางซืออวิ้น ส่งเสียงสาปแช่งรุนแรงขึ้น แต่ละคนยกมือ ชูอวัยวะภายในของตนบูชายัญ

ภาพนี้ กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง ไอพลังประหลาดฟุ้งกำจายไปทั่ว เปี่ยมไปด้วยความชั่วร้ายถึงขีดสุด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน