ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 536

บทที่ 536 ไป๋เซียวจัว ปิดฉาก (1)

…………….

จิตเทพที่แผ่ออกมา แม้จะมาจากแค่ที่วังจักรพรรดิที่สวี่ชิงเคยไปครั้งนั้น แต่อันที่จริงในตอนนี้ ดวงตายักษ์วังจักรพรรดิทั้งโลกวิญญาณบรรพกาลเปลือกตากระตุกเล็กน้อย

ความจริงคือ…นับตั้งแต่ที่ดวงชะตาแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ย้อนกลับทำลายชนเผ่า หลังจากพาคนในเผ่าหลบซ่อนตัวในที่แห่งนี้และยังถูกคำสาป จักรพรรดิวิญญาณโบราณที่อยากจะคืนชีพอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ไม่มีทุกอย่างเหมือนดังเคย จึงคับข้องใจอย่างยิ่ง

ด้วยกายทิพย์ขององค์ท่าน ด้วยความรุ่งโรจน์ในอดีตขององค์ท่าน ตอนนั้นที่ตะโกนคำว่าไสหัวไปเดี๋ยวนี้ออกมา ก็นึกภาพระลอกคลื่นในใจของเขาได้

ถึงอย่างไรในสายตาองค์ท่าน สวี่ชิงก็ประหนึ่งมดปลวก และมดปลวกเช่นนี้กลับใช้สัญลักษณ์ของชื่อหมู่ข่มขู่ตน ยังไม่พูดเรื่องที่ฉกชิงวิญญาณบูชาเซ่นไหว้ไป ยังจะรีดไถดวงชะตาวิญญาณบรรพกาลอีกสายหนึ่งด้วย

โอหังกำเริบ ไม่เคารพเช่นนี้ หลังจากให้สวี่ชิงออกไป ทำให้องค์ท่านต้องใช้เวลาหลายเดือนถึงค่อยๆ สงบลงได้

แต่ตอนนี้ อีกฝ่ายยังกล้ากลับมาอีก!

ต่อให้จักรพรรดิวิญญาณบรรพกาลไม่ได้รุ่งโรจน์เช่นตอนนั้น การคืนชีพหลังจากดับสูญทำให้สูญเสียความสามารถในการวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วน เล่ห์เหลี่ยมก็ไม่ได้มากมายอย่างเคย เนื่องจากใคร่ครวญได้เชื่องช้าทำให้ตื้นเขินมากขึ้น

แต่ความหยิ่งทะนงขององค์ท่านยังคงอยู่ กายทิพย์ขององค์ท่านยังคงเป็นจักรพรรดิโบราณที่เคยรวมต้องประสงค์ให้เป็นหนึ่ง

เมื่อเสวียนโยวอยู่ต่อหน้าองค์ท่าน ล้วนเป็นชนรุ่นหลังทั้งสิ้น

ดังนั้น กลิ่นอายคุ้นเคยมาอยู่อีกครั้ง ปฏิกิริยาแรกขององค์ท่านจึงเป็นโทสะ ตอนนี้ท้องฟ้าแผ่นดินใหญ่จักรพรรดิวิญญาณบรรพกาลก็เปลี่ยนแปลงไปจากการที่จิตเทพปะทุขึ้น

บนท้องฟ้า วิญญาณทั้งหมดเงยหน้าขึ้น สัมผัสความพิโรธของจักรพรรดิได้ พวกมันจึงร้องคำราม กลายเป็นคลื่นเสียงน่าครั่นคร้ามขึ้นมา

บนพื้นดิน โครงกระดูกทั้งหมดแผ่จิตสังหาร ชูดาบกระดูกขึ้น

แม่น้ำยมโลกโหมซัด สัตว์ตัวมหึมาหลายร่างพุ่งขึ้นมา เมฆหมอกบนท้องฟ้าก็ตีเกลียวราวกับมหาสมุทร ธงสีดำโบกสะบัด กองทัพทหารเกรียงไกรปรากฏจากความว่างเปล่า

ขณะที่จิตปฏิปักษ์ซึ่งมาจากทั้งโลกวิญญาณบรรพกาลน่าครั่นคร้าม คลื่นวนขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นเหนือภูเขาเลือดเนื้อวังจักรพรรดิที่สวี่ชิงเคยไปมา

ตรงนั้น คือที่ที่เขาส่งหลิงเอ๋อร์ออกไปตอนนั้น หรือก็คือเบื้องหน้าดวงตายักษ์จักรพรรดิวิญญาณบรรพกาลที่ลื่มตื่นอยู่

ในคลื่นวน มีเสียงดังครืนคันดังออกมา ร่างเงาสองร่างปรากฏขึ้น

หนึ่งใหญ่หนึ่งเล็ก หนึ่งอยู่ด้านซ้ายหนึ่งอยู่ด้านขวา

ตัวใหญ่สูงสามสิบจั้ง ตัวเล็กที่เป็นคนขนาดปกติกลับจับนิ้วโป้งของคนตัวใหญ่ไว้ ทั้งสองคนดูสนิทสนมกันยิ่ง จูงมือกันในคลื่นวนค่อยๆ ชัดเป็นรูปเป็นร่าง!

“พาผู้ช่วยมาด้วยรึ”

จักรพรรดิวิญญาณบรรพกาลโมโหระคนตกใจเป็นอย่างยิ่ง ดวงตายักษ์เบิกกว้างขึ้นทันที แววตาสีทองทำให้ฟ้าดินสว่างไสวไปหมด

รอบด้านบิดเบี้ยวเลือนราง ยิ่งมีไอพลังประหลาดพิเศษแผ่ซ่าน ทำให้พลังที่มาจากภายนอกทั้งหมดสลายไป ถูกสะกดสยบทั้งสิ้น

ยิ่งมีอำนาจเทพที่ปะทุออกมาจากแววตาจักรพรรดิวิญญาณบรรพกาลดวงนี้ด้วย

อำนาจเทพขององค์ท่าน ทำให้คนที่เป็นปฏิปักษ์กับเขา หลังจากได้รับบาดเจ็บ อาการก็ยิ่งแย่ลงสิบเท่า!

บาดเจ็บเล็กน้อยกลายเป็นบาดเจ็บสาหัส บาดเจ็บสาหัสกลายเป็นความตาย!

ร่างสองร่างที่ปรากฏในคลื่นวน ยังไม่ทันชัดเจนดีก็สั่นเทิ้มไปหมด ได้รับผลกระทบจากอำนาจเทพอย่างเห็นได้ชัด

ทางขวา ร่างเทพเจ้าแหลกสลายไปกว่าครึ่ง

ทางซ้าย ร่างเลือนราง สลายไปเหมือนถูกลบเลือน เผยเสี้ยวหน้าออกมา

หลังจากสัมผัสไปรอบด้าน สีหน้าของเสี้ยวหน้านี้ก็เปลี่ยนไปอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน กระทั่งบิดเบี้ยวไปหมด และสีหน้าเช่นนี้ ปรากฏขึ้นครั้งแรกบนเสี้ยวหน้าปลัดเขตปกครองอีกด้วย

ต่อให้เขาถูกเปิดโปงทั้งหมดก่อนหน้านี้ ก็ยังไม่ถึงขั้นสีหน้าเป็นเช่นตอนนี้

เขาไม่อาจสีหน้าเรียบเฉย ไม่อาจนิ่งสงบได้ เพราะ…เขาเห็นดวงตายักษ์แล้ว และสัมผัสกายทิพย์น่าตกตะลึงจากร่างของอีกฝ่ายที่แผ่ออกมา

แม้จะสู้ชื่อหมู่ไม่ได้ แต่ก็เหนือกว่าเทพเจ้าแดนต้องห้ามเซียน กระทั่งพูดได้ว่าดวงตายักษ์เบื้องหน้านี้ก็คือเทพเจ้า

และฐานะของอีกฝ่าย เขาก็คาดเดาได้จากที่นี่

“จักรพรรดิวิญญาณบรรพกาล?!”

จะอย่างไรเขาก็คิดไม่ถึงว่าไม้ตายของสวี่ชิงจะเป็นจักรพรรดิวิญญาณบรรพกาล!

สิ่งนี้เกินกว่าที่เขาคาดการณ์ไว้ เกินกว่าที่เขาจะสัมผัสรับรู้ จักรพรรดิวิญญาณบรรพกาลซ่อนตัวลึกลับได้เกินไป ถ้าไม่ใช่เรื่องของหลิงเอ๋อร์ สวี่ชิงก็คงไม่มีทางรู้

ดังนั้นตอนนี้ ใจปลัดเขตปกครองจึงสั่นสะท้านรุนแรง เขาไม่ลังเลแม้แต่น้อย ถอยหลังไปทันที ทั่วร่างเปล่งแสงสีทองวูบวาบ คิดจะส่งข้ามหวนกลับไป หนีออกจากที่ที่น่ากลัวนี้

แต่มีหรือที่สวี่ชิงจะยอมให้เขาสมปรารถนา!

แทบจะพริบตาที่เสี้ยวหน้าปลัดเขตปกครองคิดจะหลบหนี สวี่ชิงก็ค้อมตัวลงหน้าจักรพรรดิวิญญาณบรรพกาลขณะที่รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวราวกับคลื่นน้ำกระหน่ำซัดแผ่ลามในใจและร่างที่แหลกสลายย่อยยับไปแล้วกว่าครึ่ง

“จักรพรรดิวิญญาณบรรพกาลผู้ยิ่งใหญ่ ผู้เยาว์มาถวายอาหารแด่ท่าน นี่คือดอกเบี้ยงวดแรกของดวงชะตาวิญญาณบรรพกาล หลังจากท่านย่อยแล้ว ข้าจะเข้ามาส่งดอกเบี้ยงวดที่สองให้ท่าน!”

“ดอกเบี้ย?”

จักรพรรดิวิญญาณบรรพกาลตกตะลึง จากนั้นก็พลันเบิกตากว้าง ละสายตาจากร่างสวี่ชิง มองเสี้ยวหน้าปลัดเขตปกครองที่คิดจะหลบหนี

ความสนใจก่อนหน้านี้ของเขาล้วนอยู่ที่ร่างสวี่ชิง ตอนนี้หลังจากจ้องไปที่ปลัดเขตปกครอง เสียงหัวใจเต้นราวกับสายอัสนี ดังขึ้นมาจากใต้ดินโลกวิญญาณบรรพกาลฉับพลัน

ตึกตัก ตึกตัก!

แม่น้ำยมโลกคลอนไหวราวกับเป็นสิ่งที่แปรมาจากน้ำลายของจักรพรรดิวิญญาณบรรพกาล จู่ๆ ก็เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว ตีเกลียวออกไปด้านนอกทั้งสี่ทิศ จากนั้นก็สลายหายไปเป็นวงกว้าง

เสียงกลืนน้ำลาย มาพร้อมกับความน่าหวาดหวั่นทำให้รู้สึกหนังศีรษะชาหนึบ อัดแน่นไปทั่วสารทิศ

ปลัดเขตปกครองตื่นตระหนกระคนโมโห ระเบิดแสงสีทองเพิ่มความเร็วในการหลบหนีสุดกำลังอย่างไม่เสียดาย จนเสี้ยวหน้าของตนเองปรากฏรอยปริแตก

สวี่ชิงก็ถูกผลกระทบของแสงสีทองเช่นกัน ร่างแหลกสลายอีกครั้ง นิ้วเทพเจ้าในร่างร้องโอดครวญ ต้านทานสุดกำลัง คิดจะฟื้นฟูร่างกายนี้!

ขณะเดียวกัน ปลัดเขตปกครองก็เปล่งแสงสีทองเจิดจ้าจนกลายเป็นหนามแหลม พุ่งเข้าไปในคลื่นวน คิดจะทวนกระแส เปิดทางเส้นหนึ่ง พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน