ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 711

บทที่ 711 นัยยะของคำว่าเซ่นจันทรา [ภาค 9 คิมหันต์แผดเผา]

เหตุการณ์เปลี่ยนแปลงแผ่นดินใหญ่เซ่นจันทราเริ่มจากศึกหลังจากที่ชื่อหมู่สำเร็จเทพกับหลี่จื้อฮว่าในตอนนั้น

บางทีการต่อสู้ระหว่างพวกเขาความจริงไม่ได้จบลงไปตั้งนานแล้วอย่างที่ผู้คนในศักราชแล้วศักราชเล่าเข้าใจ

บางทีมหาศึกครั้งนี้ จากบรรพกาลทะลุผ่านกาลอวกาศ ตลอดมาล้วนดำเนินไปด้วยวิธีที่ผู้คนไม่อาจเข้าใจ

ดำเนินไปในห้วงเวลานับไม่ถ้วน…

จวบจนสุดท้ายแล้ว การต่อสู้ครั้งนี้ถึงได้มีจุดจบ

หมอกคลุมเครือที่ปกคลุมทั่วทั้งแผ่นดินใหญ่ผืนนี้เป็นเวลาเนิ่นนาน จากการที่ดาวพระจันทร์สีชาดหายไปก็สูญสลายไป

สำหรับพระจันทร์สีชาดไปที่ไหน

ชื่อหมู่ตายจริงๆ หรือไม่

หลี่จื้อฮว่าจะปรากฏตัวอีกครั้งหรือไม่…

เรื่องเหล่านี้ไม่มีใครรู้คำตอบ คนนอกไม่แน่ใจ คนทั้งหลายที่เข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้พวกเขาก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

สำหรับคนทั้งหลายในแผ่นดินใหญ่เซ่นจันทราตอนนี้ สิ่งเดียวที่สามารถแน่ใจได้คือศึกนี้จะกลายเป็นตำนาน พวกเขาจะบอกเล่ามันต่อไปรุ่นแล้วรุ่นเล่า

สามารถจินตนาการได้ว่าในเวลาเนิ่นนานหลังจากนี้ เผ่าพันธุ์ทั้งหลายที่ถือกำเนิดบนแผ่นดินแห่งนี้ พวกเขาจะเห็นร่องรอยที่เกี่ยวกับศึกนี้จากในตำราโบราณ พวกเขาจะรู้ว่าในห้วงเวลาอันยาวนานมา แผ่นดินใหญ่ที่ตนอยู่อาศัยเคยถูกสาป

และพวกเขาก็จะรู้ว่า คำสาปนี้จากการสิ้นสุดของศึกในตำนานนั่นได้ถูกทำลายลง

หากมีวันหนึ่ง ชนรุ่นหลังที่อาศัยบนแผ่นดินใหญ่แห่งนี้มีคุณสมบัติเหยียบย่างเข้าไปในกาลอวกาศ กลับไปในวันนี้ เช่นนั้นพวกเขาก็จะสัมผัสได้ว่าแผ่นดินใหญ่เซ่นจันทราทั้งดินแดนในตอนนี้ กำลังเปลี่ยนแปลงหลังจากที่พระจันทร์สีชาดหายไป

สรรพสิ่งกำลังฟื้นกลับคืน

ความหวังกำลังมาเยือน

แม่น้ำเซ่นจันทราที่ล้อมรอบแผ่นดินใหญ่ น้ำในแม่น้ำเปลี่ยนจากสีแดงเป็นใสกระจ่าง กระดูกที่ฝังในนั้นเป็นเวลาเนิ่นนานกลายเป็นดินโคลน ไม่ซัดโหมขึ้นมาอีกต่อไป

ในสายเลือดของสรรพชีวิตทั้งหลายไม่มีคำสาปพระจันทร์สีชาดอีกต่อไป นับจากนี้ไม่ต้องการลูกกลอนบรรเทาทุกข์ ไม่ต้องการลูกกลอนปลดคำสาปอีกต่อไป ฝีเท้าของพวกเขาไม่ถูกจำกัดอยู่แค่ในแผ่นดินใหญ่ผืนนี้อีกแล้ว

อิสระคืนกลับสู่สรรพชีวิตทั้งหลายในแผ่นดินใหญ่เซ่นจันทราอีกครั้ง

เพียงแต่ผ่านความทรมานมาเป็นศักราชนับไม่ถ้วน ทั้งยังแบกรับกับความสิ้นหวัง ตอนนี้พวกเขาที่ยืนอยู่บนรอยต่อของยุคสมัยเก่าและใหม่ ในขณะที่โห่ร้องยินดีและฮึกเหิม ก็ยากที่จะกำจัดความเหนื่อยล้าในกายใจ

พวกเขาเหนื่อยมาก

แผ่นดินใหญ่เซ่นจันทราก็ต้องพักฟื้นหล่อเลี้ยงชีวิตเช่นกัน

ดังนั้นรัฐทายาทจึงเดินออกมา ฐานะของเขาทำให้เขาในเสี้ยวขณะนี้จำต้องทำหน้าที่และภารกิจของตัวเองให้สำเร็จ

พลังบำเพ็ญของเขามากพอที่จะแบกรับ

ดังนั้น ภายใต้ความหวังของทุกคน รัฐทายาทจึงรับอำนาจในอดีตของบิดาเขา กลายเป็นนายแห่งเซ่นจันทรา

วังเซ่นจันทราแห่งใหม่ รัฐทายาทเลือกไว้ที่เทือกเขาทนทุกข์ นับจากนี้ เขาจะเฝ้าดูแลอยู่ที่นี่ ปกปักษ์รักษาแผ่นดินใหญ่แห่งนี้เอาไว้

และในส่วนลึกของวังเซ่นจันทราแห่งนี้ ที่นั่นมีร้านยาธรรมดาๆ ร้านหนึ่ง

ที่นี่ไม่จำเป็นต้องนิยามอะไร มันเชื่อมต่อกับตำนาน เพราะร้านยาร้านนี้เดิมก็เป็นส่วนหนึ่งของตำนานอยู่แล้ว และก็เป็นจุดเริ่มต้นของตำนานด้วยเช่นกัน

เจ้าของร้านยาไม่ใช่รัฐทายาท แต่เป็นคนที่ชื่อว่าสวี่ชิง

ส่วนการกลับคืนของแผ่นดินใหญ่เซ่นจันทรา สุดท้ายแล้วรัฐทายาทก็ไม่ได้เลือกให้กลับคืนสู่เผ่ามนุษย์ แต่ให้มันเป็นเอกเทศ

ชื่อเซ่นจันทราก็ไม่ได้เปลี่ยน

แต่ความหมายของมันแตกต่างออกไปแล้ว

ไม่ใช่เซ่นสังเวย แต่เป็นบวงสรวงบูชา

บูชาพระจันทร์สีชาด!

นี่คือการตัดสินใจของรัฐทายาทกับเหล่าพี่น้อง และเป็นการตัดสินใจของสรรพชีวิตในแผ่นดินใหญ่เซ่นจันทราเช่นกัน ส่วนองค์หญิงหมิงเหมยทางนั้นก็มีหน้าที่ของตัวเองเช่นกัน

นางไปยังที่ราบน้ำแข็งทางเหนือ ที่นั่นเดิมก็เป็นที่ดินบรรดาศักดิ์ของนางอยู่แล้ว

ที่ทางเหนือ องค์หญิงหมิงเหมยก่อตั้งสำนักศึกษาแห่งหนึ่ง ตั้งชื่อว่าวังแสงอุดร ในช่วงเวลาหลังจากนี้ก็สั่งสอนมอบความรู้ให้คนทั้งหลาย มอบทุกอย่างของตนให้กับประชาชน

ส่วนองค์หญิงห้าทางนั้น นางเองก็มีภารกิจเช่นกัน

นางใช้พลังความสามารถของตัวเองซ่อมแซมกระจกขบถจันทร์ หลังจากที่ประกอบมันใหม่อีกครั้ง ก็ลอยมันขึ้นสูง ลอยอยู่บนท้องฟ้าแผ่นดินใหญ่เซ่นจันทรา

กลายเป็นดวงอาทิตย์

ส่วนตัวนางก็เลือกที่จะเข้าไปในกระจกขบถจันทร์ เข้าฌานที่นั่นไปตลอดกาล ปลดปล่อยอำนาจของตัวเอง แผ่แสงของตัวเอง ให้แผ่นดินใหญ่เซ่นจันทรานับจากนี้มีแสงอาทิตย์ สรรพสิ่งได้รับการหล่อเลี้ยง เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังชีวิต

ส่วนผู้บำเพ็ญในตำหนักขบถจันทร์ พวกเขาก็ได้รับอิสระอีกครั้งเช่นกัน สามารถเลือกเส้นทางของตัวเองได้ ดังนั้นคนส่วนหนึ่งเลือกที่จะยุติการติดต่อกับตำหนักขบถจันทร์ กลับไปยังเผ่าพันธุ์ของแต่ละคน มุ่งมั่นพยายามเพื่อการฟื้นฟู

และยังมีอีกส่วนหนึ่งยินยอมที่จะอยู่ในกระจกขบถจันทร์ ใช้ชีวิตอันไร้ขีดจำกัดมาเป็นองครักษ์ของดวงอาทิตย์

ส่วนสุดท้ายเลือกที่จะติดตามรัฐทายาท ร่วมปกปักษ์รักษาบ้านเมืองผืนนี้

ส่วนทางเลือกของผู้อาวุโสแปดต่างไปจากพี่น้องคนอื่นของเขา นิสัยของเขาไม่เหมาะที่จะอยู่ในที่แห่งใดแห่งหนึ่งนานๆ การคุมขังในอดีตยิ่งทำให้เขามีการพิจารณาคิดวิเคราะห์ของตัวเองกับการเปลี่ยนแปลงของโลกข้างนอกในช่วงเวลาเนิ่นนานนี้

ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะพเนจรไปในโลก ไปจากแผ่นดินใหญ่เซ่นจันทรา เขาจะไปดูแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ที่ทั้งคุ้นเคยและแปลกหน้าให้ดีๆ สักหน่อย

ส่วนผู้อาวุโสเก้า…ในฐานะที่เป็นผู้ที่กำลังรบแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาพี่น้องทั้งหมด เขาเดินเข้าไปในที่ราบสำนึกบาป เดินไปยังข้างๆ ภูเขาเลือดเนื้อที่แปรเปลี่ยนมาจากเลือดเนื้อบิดาตน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน