ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 775

บทที่ 775 ต้นกำเนิดของเซียนต่างวิถี

เจ้าสายเซียนต่างวิถียังคงบอกเล่าเกี่ยวกับรายละเอียดการฝึกบำเพ็ญของสายเซียนต่างวิถีด้วยท่าทีกระตือรือร้นยิ่ง

ดูเหมือนว่าเขาจะซักซ้อมการพูดเช่นนี้ในใจมาหลายครั้งแล้ว แต่ได้ใช้จริงไม่กี่หน การมาเยือนของสวี่ชิงทำให้เขามีโอกาสได้เป็นอาจารย์สอนผู้อื่นบ้าง

“ในตอนนั้นบรรพจารย์หลี่เสวียนเฟิงเรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะฟ้าประทานที่หาได้ยากในรอบพันปี ท่านใช้เวลาเพียงเดือนเดียวก็สัมผัสรับรู้ไหมวิญญาณได้สิบสามเส้น และบุกเบิกเส้นทางใหม่ให้กับสายเซียนต่างวิถีของเรา!”

เจ้าสายเซียนต่างวิถีกล่าวอย่างภาคภูมิใจ ลูกศิษย์ข้างกายไม่ได้โต้แย้ง เพียงแต่ถอนหายใจแผ่วเบา

เห็นได้ชัดว่าผู้ที่เลือกสายเซียนต่างวิถีแม้ในยุคที่สายเสื่อมถอย ต่อให้จะเป็นเพราะถูกหลอกเข้ามาเป็นส่วนใหญ่ แต่สุดท้ายเมื่อเข้ามาอยู่ในสำนักย่อมรู้สึกยอมรับและผูกพันธ์

“ยังมีบรรพจารย์เฉินเต้าเจ๋อที่น่าทึ่งยิ่งกว่า ท่านใช้เวลาเพียงเดือนเดียวก็สัมผัสรับรู้ไหมวิญญาณได้ถึงสิบเก้าเส้น!”

เจ้าสายเซียนต่างวิถีมองสวี่ชิงแล้วพูดอย่างจริงจัง

“ดังนั้นเจ้าต้องพยายามให้มาก ตั้งใจฝึกบำเพ็ญ หากเจ้ารวมไหมวิญญาณได้มากกว่าสิบเส้นภายในหนึ่งเดือน เจ้าสายเซียนต่างวิถีคนต่อไปก็คือเจ้า!”

เจ้าสายเซียนต่างวิถีพูดพลางตบไหล่สวี่ชิง แล้วหยิบแผ่นหยกอีกบางส่วนออกมายัดใส่มือสวี่ชิงจนเต็มไม้เต็มมือ ก่อนจะจากไปเพื่อไปจัดระเบียบแผ่นหยกในเจดีย์ขาวต่อไปอย่างไม่เต็มใจนัก

สวี่ชิงยืนอยู่ตรงนั้น ในใจสับสนอย่างยิ่ง เขาตรวจสอบทะเลความรู้สึกของตนอย่างละเอียด พบว่าไหมวิญญาณที่แผ่สยายอยู่ในทะเลความรู้สึกของเขามีมากกว่าหนึ่งหมื่นเส้นจริงๆ แล้วเมื่อนึกถึงคำพูดของเจ้าสาย เขาคิดว่าค่อนข้างผิดปกติ

“เป็นอย่างไรบ้าง ฟังแล้วรู้สึกฮึกเหิมบ้างหรือไม่” ขณะที่สวี่ชิงกำลังครุ่นคิด ลูกศิษย์ในเจดีย์ขาวก็เดินมาและถอนหายใจข้างๆ สวี่ชิง

“ข้าขอบอกเจ้าไว้ก่อนว่าอย่าไปเชื่อเรื่องไร้สาระพรรค์นี้เลย ตอนที่ข้ากับศิษย์พี่อีกสองคนมาที่นี่ก็ได้ฟังเรื่องนี้มาเหมือนกัน ไม่มีคำไหนเปลี่ยนไปเลยสักคำ

“ครั้งก่อนข้าเตือนเจ้าแล้ว เจ้าไม่ยอมฟัง มาคราวนี้ดีเสียจริง ประทับตราเป็นศิษย์หลักด้วย…นั่นหมายความว่าเจ้าถูกผูกมัดกับสายเซียนต่างวิถีโดยสมบูรณ์แล้ว”

สายตาของลูกศิษย์ผู้นี้ฉายแววเห็นอกเห็นใจ

“แต่ไหนๆ เจ้าก็มาแล้ว จะมานึกเสียใจเอาตอนนี้ก็ไม่ได้ จากนี้ไปก็อยู่กับพวกข้าแล้วกัน มีเจ้าอยู่ด้วย จุลสารของเราจะเผยแพร่ได้มากขึ้นด้วย”

สวี่ชิงมองลูกศิษย์สายเซียนต่างวิถีและสงสัยเกี่ยวกับจุลสารที่คนผู้นี้พูดถึงเล็กน้อย จึงเอ่ยถาม

“ในวังศึกษามีสายต่างๆ มากมาย เรื่องราวที่เกิดขึ้นในแต่ละวันของสายเหล่านี้ล้วนมากล้น ถ้าอยากจะเข้าใจทั้งหมดต้องใช้เวลามาก ดังนั้นในวังศึกษาจึงมีจุลสารที่รวบรวมข่าวสารต่างๆ เอาไว้มากมาย

“ซึ่งในนี้รวมถึงการกระทำต่างๆ ของสายและความเคลื่อนไหวของผู้ศึกษาที่มีชื่อเสียงในสายนั้นๆ แต่หากเทียบกับจุลสารของสายอื่นๆ เนื่องจากสายเซียนต่างวิถีของเรามีประวัติศาสตร์ยาวนาน ทั้งยังตั้งอยู่ในทำเลที่ดี เพราะฉะนั้นแม้ว่าจะอำนาจบารมีแต่ก็ขายดีพอตัว

“อีกทั้งสิ่งที่พวกเราเน้นคือการนำเสนอพวกเรื่องซุบซิบ ซึ่งเป็นที่นิยมมากกว่า”

เมื่อพูดถึงจุลสาร ลูกศิษย์สายเซียนต่างวิถีคนนี้พูดด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ

“นี่เป็นกิจการที่พวกเราศิษย์พี่ศิษย์น้องสร้างขึ้นมา มาๆ ข้าจะพาเจ้าไปทำความคุ้นเคยเอง”

ว่าพลาง คนผู้นี้ก็ลากสวี่ชิงไปยังที่ที่ไกลออกไป ที่นั่นสวี่ชิงเห็นแผ่นหยกเปล่าจำนวนมาก สวี่ชิงก็ได้รู้ว่าแผ่นหยกเปล่าเหล่านี้คือจุลสารผ่านคำแนะนำจากลูกศิษย์ผู้นี้

งานของพวกเขาคือการบันทึกข้อมูลต่างๆ ลงบนแผ่นหยกทีละแผ่นเพื่อวางจำหน่าย

ส่วนแหล่งที่มาของข้อมูล เป็นแผ่นหยกหลายแผ่นที่มีการบันทึกไว้แล้วซึ่งเก็บรวบรวมมาจากแหล่งนิรนาม

สวี่ชิงหยิบแผ่นหยกขึ้นมาแผ่นหนึ่งและใช้จิตเทพกวาดผ่าน

‘เมื่อคืนมีคนได้ยินเสียงร้องโหยหวนจากสายผสานเทพ ผู้ที่กำลังทำตัวเป็นโจรก่อเรื่องราวกลางดึกคือผู้ใด ติดตามต่อได้ในจุลสารสายเซียนต่างวิถี!’

‘แท้จริงแล้วศิษย์ตัวแทนสายพืชพันธุ์ก็คือนาง!’

‘ตัวตนที่แท้จริงของเฉินอวิ๋นแห่งลัทธิหมื่นประกาศิตคือใคร เรารายงานข่าวเป็นเวลาหลายปี ในที่สุดก็ค้นพบจนได้!’

‘สวี่ชิงแห่งแดนใหญ่คลื่นศักดิ์สิทธิ์มาเยือนวังศึกษา เจ้าอยากรู้หรือไม่ว่าเขาสังกัดในสายใด จุลสารของเราจะเกาะติดเรื่องนี้อย่างใกล้ชิด!’

สวี่ชิงวางแผ่นหยกลงเงียบๆ

“เป็นอย่างไรบ้าง จุลสารสายเซียนต่างวิถีของเรามีจุดขายมากพอใช่หรือไม่” ลูกศิษย์คนนั้นหัวเราะเบาๆ

“ไม่เลวเลย”

สวี่ชิงพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เขาไม่ได้รู้สึกต่อต้าน เข้าเมืองตาหลิ่วก็ต้องหลิ่วตาตาม ในเมื่อเข้าร่วมสายเซียนต่างวิถีแล้ว จึงถือโอกาสช่วยเหลือศิษย์พี่ที่อยู่ตรงหน้าบันทึกข่าวสาร

ระหว่างนั้น เจ้าสายแวะเวียนมาหลายครั้ง เมื่อเห็นสวี่ชิงที่เพิ่งเข้าร่วมสายเป็นไปกับเขาด้วย ก็ได้แต่ถอนหายใจ ทว่าไม่ได้กล่าวอะไรมาก

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเช่นนี้ เมื่อตะวันลับขอบฟ้า สวี่ชิงก็ออกจากสายเซียนต่างวิถี

ตอนที่ออกมาจากวังศึกษา หิมะในโลกด้านนอกยังคงโปรยปรายลงมา สวี่ชิงครุ่นคิดถึงวิชาสายเซียนต่างวิถีตลอดทางจนกลับถึงจวน เขาก็นั่งสมาธิ

‘วิชาของสายเซียนต่างวิถีคือการดึงวิญญาณของตัวเองออกมาผสานกับค่ายกลพิเศษเพื่อสร้างไหมวิญญาณ

‘การทำเช่นนี้ต้องใช้พลังวิญญาณมหาศาล หากดึงออกมามากเกินไป วิญญาณของตนก็จะแตกสลาย เท่ากับเป็นการรนหาที่ตาย…

‘นี่คือสาเหตุที่การฝึกบำเพ็ญของสายเซียนต่างวิถีเชื่องช้ามาก เพราะต้องฝึกบำเพ็ญไปด้วย หล่อเลี้ยงวิญญาณไปด้วย

‘ไหนจะจำนวนไหมวิญญาณอีก…’

สวี่ชิงหยิบแผ่นหยกบันทึกสิ่งมีชีวิตประเภทเทพออกมาตรวจสอบ สิ่งมีชีวิตประเภทเทพในนั้นค่อนข้างธรรมดาสำหรับเขา ถึงอย่างไรสวี่ชิงก็เคยเห็นเทพเจ้ามาแล้ว และไม่ใช่แค่หนึ่งองค์

ส่วนเหตุผลที่เขาฝึกฝนวิชาฝึกบำเพ็ญนี้แล้วครู่ต่อมาก็มีไหมวิญญาณมากกว่าหนึ่งหมื่นเส้น สวี่ชิงได้พบคำตอบในขณะที่เขาเขียนจุลสารเมื่อตอนกลางวันเช่นกัน

‘ข้ามีพลังต้นกำเนิดเทพ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน