ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 789

บทที่ 789 ต่อหน้าเทพเจ้าไม่อาจปกปิดได้

ผู้บำเพ็ญลักษณะเหมือนเจ้าของร้านคนนั้นตอนนี้จิตใจโหมกระหน่ำด้วยคลื่นโถมฟ้า ภาพที่เกิดกับตน ทำให้ในสมองเขามีเสียงครืนครัน

เขาเคยได้ยินวิชาย้อนเวลา แต่ส่วนมากนำมาใช้ในการย้อนระลึก ทำได้แค่เห็น ไม่สามารถเปลี่ยนเป็นจริงได้ อีกทั้งก็ต้องเป็นหวนสู่อนัตตาที่เก่งกาจยิ่งใหญ่เท่านั้นถึงจะทำได้

แต่ตอนนี้…ทั้งๆ ที่เขาใช้วิธีการฆ่าตัวตายทุกอย่างแล้ว โดนพิษแล้ว กายเนื้อปะทุพันธนาการต้องห้าม ไฟแห่งวิญญาณเผาไหม้ ตอนนี้ตามปกติ เขาตายไปแล้ว อีกทั้งไร้ร่องรอยอีกด้วย

แต่…สวี่ชิงที่อยู่เบื้องหน้าคนนี้เพียงแค่ยกมือ ทุกอย่างย้อนกลับ เวลาของตัวเองเปลี่ยนไป ย้อนกลับมาเมื่อเจ็ดอึดใจก่อนหน้านี้

เรื่องนี้ทำให้ในใจเขาเกิดคลื่นรุนแรง และเงาน่ากลัวที่ปรากฏข้างหลังสวี่ชิงทำให้วิญญาณของเขาสั่นสะท้าน กระทั่งว่าดวงตาทั้งสองเจ็บปวด

“นี่เป็นไปได้อย่างไร”

นอกจากความกลัว ร่างผู้บำเพ็ญท่าทางเหมือนเจ้าของร้านถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว คิดอยากจะลงมือแบบเดิม ฆ่าตัวตายอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าสายเกินไป

เพียงก้าว ร่างสวี่ชิงก็มาอยู่ด้านหน้าผู้บำเพ็ญเจ้าของร้านคนนี้ทันที ยกมือขวาขึ้นคว้าคางของอีกฝ่ายไว้ เพียงสะบัด ฟันของคนคนนี้พร้อมทั้งลูกกลอนพิษที่ปรากฏขึ้นมาใหม่อีกครั้งก็ร่วงออกมาจากปากทั้งหมด

ดวงตาผู้บำเพ็ญเจ้าของร้านฉายแววตื่นกลัว กำลังจะดิ้นรน

ไหมวิญญาณแต่ละกลุ่มๆ แผ่ออกมาจากร่างสวี่ชิง ราวกระบี่คม มาพร้อมประกายวาววาม สอดแทรกเข้าไปในเลือดเนื้อของคนผู้นี้ ทุกที่ที่ผ่าน พันธนาการทุกอย่างพังทลาย ยากจะปะทุขึ้นอีกแม้เพียงเล็กน้อย

เสียงอึกดังออกมาจากปากของผู้บำเพ็ญลักษณะเหมือนเจ้าของร้านคนนี้ เสี้ยวขณะต่อมา เมล็ดพันธุ์วิญญาณในร่างก็ย้อนโจมตีตัวเอง พุ่งตรงไปยังวิญญาณของเขา ควบคุมจิตที่จะเผาไหม้

วิธีทุกอย่างของเขาในเสี้ยวขณะนี้ล้วนไร้ผล ถูกสวี่ชิงควบคุมเอาไว้ล่วงหน้า และทุกอย่างนี้ก็เกิดขึ้นในเวลาเพียงเสี้ยวพริบตา นับแต่ต้นจนจบสวี่ชิงล้วนสีหน้าไร้อารมณ์

ในสายตาของเจ้าของร้านคนนี้ เรื่องทุกอย่างล้วนฉายความแปลกประหลาดและน่าเหลือเชื่อ แต่สำหรับสวี่ชิง ทุกอย่างง่ายดายราวพลิกฝ่ามือ

ตอนนี้หลังจากควบคุมวิธีการทุกอย่างของอีกฝ่าย เขาก็คร้านจะถาม ปฏิกิริยาเป็นขั้นเป็นตอนของอีกฝ่ายก่อนหน้านี้ เขาวิเคราะห์พื้นฐานไว้ในใจแล้ว

จึงไม่ลังเลใดๆ ยกมือซ้ายขึ้นกดไปที่กระหม่อมของผู้บำเพ็ญท่าทางเหมือนเจ้าของร้านคนนี้ ผสานจิตเทพเข้าไป เริ่ม…ค้นวิญญาณ

การค้นวิญญาณในโลกของการฝึกบำเพ็ญเป็นวิธีการที่เหี้ยมโหดเป็นอย่างยิ่งวิธีหนึ่ง เพราะการกระทำเช่นนี้เป็นการลงมือของผู้บำเพ็ญระดับสูงต่อผู้บำเพ็ญระดับต่ำ ดังนั้นการสัมผัสรับรู้ภายใต้การบังคับ สถานเบาก็ทำให้วิญญาณหมองหม่นไปด้วยการค้นวิญญาณ สถานหนักก็วิญญาณดับสลาย

ยิ่งไปกว่านั้นหากอยากรู้รายละเอียด เช่นนั้นการค้นวิญญาณก็ต้องเด็ดขาดมากขึ้น ระหว่างนั้นอาจใช้วิธีการแยกส่วนและทำลายประกอบด้วย

สวี่ชิงในตอนนี้ วิธีการที่ใช้ก็คือวิธีนี้

วิญญาณของผู้บำเพ็ญท่าทางอย่างเจ้าของร้านคนนี้ ภายใต้การค้นวิญญาณของเขาก็เกิดสัญญาณแตกสลาย รอยแยกเป็นทางๆ มากขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งน่าเวทนาเป็นอย่างยิ่ง เสียงร้องโหยหวนที่ไม่เหมือนเสียงมนุษย์ดังออกมาจากปากของอีกฝ่าย

เสียงนี้ราวผีร่ำไห้หมาป่าหอน แฝงด้วยความเจ็บปวดเป็นอย่างยิ่ง หากคนธรรมดาได้ยินจะต้องฝันร้ายไปอีกนานแน่นอน ต่อให้เป็นผู้บำเพ็ญได้ยินก็ต้องขนลุกขนพองเช่นกัน

แต่ที่นี่คือท้องฟ้าสูงหมื่นลี้ รอบๆ ไร้ผู้คน ทำให้ความสุนทรียะของเสียงนี้ไร้คนยลยิน

มีเพียงสวี่ชิงที่ทำลายวิญญาณของคนผู้นี้ไปทีละนิดๆ ตรวจดูความทรงจำทั้งหมดในอดีต ค่อยๆ มีตลอดทั้งชีวิตของเจ้าของร้านคนนี้ผูดขึ้นในสมองของเขา

ที่มาที่ไปของอีกฝ่าย ฐานะต่างๆ ค่อยๆ ปรากฏชัดเจนขึ้น เพราะสะเปะสะปะมากเกินไป สวี่ชิงจึงไม่ได้สนใจ แค่กวาดดูแล้วผ่านไป จุดสำคัญคือเมื่อครึ่งเดือนก่อน

สุดท้ายก็เห็นภาพที่เขาอยากรู้

เมื่อประมาณครึ่งเดือนก่อน ในบ้านชาวบ้านลับหูลับตาผู้คนแห่งหนึ่ง เงาร่างคนชุดดำและบทสนทนา

แต่ในตอนที่สวี่ชิงอยากดูรายละเอียดที่ละเอียดกว่านี้ ภาพก็หายไป วิญญาณของเจ้าของร้านสลายไปโดยสมบูรณ์ ไม่เหลืออยู่อีกต่อไป เหลือเพียงกายเนื้อที่ตัวอ่อนยวบ นิ่งไม่ไหวติง

สวี่ชิงคิ้วขมวดเล็กน้อย

‘วิญญาณของคนคนนี้เกิดมาก็บกพร่อง…ทนรับการค้นวิญญาณที่พลังแข็งแกร่งกว่านี้ไม่ได้’

สวี่ชิงนึกย้อนถึงในตอนที่เริ่มตรวจดูชีวิตของคนผู้นี้

‘เขาเข้าร่วมกลุ่มที่แม้แต่ตัวเองก็ไม่รู้ที่มาที่ไปเหมือนกันกลุ่มหนึ่ง กลุ่มนี้ให้ชีวิตใหม่กับเขา แต่ก็ควบคุมชีวิตเขาเช่นกัน’

‘ส่วนรายละเอียด…’

สวี่ชิงหรี่ตา ค้นถุงเก็บของของคนผู้นี้ เจอกาน้ำสีดำใบหนึ่งในนั้น

จิตเทพกวาดไป สีหน้าของสวี่ชิงยิ่งย่ำแย่ ในนี้มีวิญญาณเผ่ามนุษย์หลายแสนดวง…

เงียบนิ่งไปครู่หนึ่ง สวี่ชิงร่างเพียงไหววูบก็หายไปจากที่เดิม ไปยังตำแหน่งหลายๆ แห่งในความทรงจำของคนผู้นั้น

ทุกตำแหน่งล้วนเป็นจุดเก็บเกี่ยวที่อีกฝ่ายวางค่ายกลเอาไว้ เนื่องจากเรื่องทางสหายร่วมแผนการแดงออกมา สถานการณ์ตอนนี้ตึงเครียดมาก ดังนั้นจุดเก็บเกี่ยวเหล่านี้เขาไม่ได้กระตุ้น

สวี่ชิงมุ่งหน้าไปทุกที่ ขณะที่ทำลายก็บันทึกหลักฐานไว้ด้วย

จากนั้นก็ไปจากพื้นที่วงแหวนแห่งนี้

ส่วนศพของเจ้าของร้านเขาย่อมต้องเอาไปด้วย นี่ก็เป็นหลักฐานเช่นกัน

เวลาไหลไป หลังจากนั้นห้าวัน แผ่นดินใหญ่วิถีสวรรค์ ในเขตปกครองเก้าแผ่นดิน

เขตปกครองนี้เป็นหนึ่งในเจ็ดดินแดนปิดล้อมเผ่ามนุษย์ นับว่าห่างกับแดนใหญ่เมืองหลวงจักรพรรดิไม่ไกลนัก ดังนั้นจากการทะยานไปอย่างรวดเร็วและใช้ค่ายกลส่งข้ามอย่างไม่สนค่าใช้จ่าย เขาใช้เวลาห้าวัน ในที่สุดก็เดินทางมาถึง

ในตอนที่มาถึงที่นี่ก็เป็นเวลากลางดึกแล้ว

เขตปกครองแห่งนี้ สวี่ชิงเคยผ่านระหว่างที่เดินทางไปยังเมืองหลวงก่อนหน้านี้ แต่ไม่ได้หยุดอยู่นาน ก็กระตุ้นดวงอาทิตย์บรรพกาลส่งข้ามจากไป

ตอนนี้กลับมา ในใจเขาจิตสังหารลอยเอ่อ ทันทีที่เดินออกไปจากค่ายกลส่งข้าม เงาร่างก็พลันหายไป ทะยานไปยังจุดที่เมล็ดพันธุ์วิญญาณจับเป้าหมายเอาไว้

สามคนในตอนนั้น คนหนึ่งถูกเจ้าเขตปกครองประจักษ์ฟ้าสังหาร คนหนึ่งถูกสวี่ชิงฆ่า คนสุดท้าย…อยู่ที่นี่

คนนอกยากจะหาจุดที่ซ่อนตัวของอีกฝ่ายเจอ แต่ในสายตาของสวี่ชิง ผสานเมล็ดพันธุ์วิญญาณของเขาไป ต่อให้เป็นร่องรอยก็ชัดเจนเป็นอย่างยิ่ง

ในเมื่อคิดจะชำระล้างสำนัก หาคนอยู่เบื้องหลัง เขาย่อมต้องขุดรากถอนโคนอีกฝ่าย ขณะเดียวกันเขาก็ต้องค้นวิญญาณอีกครั้ง เพื่อยืนยันคนชุดดำในบ้านชาวบ้านคนนั้น

‘เมล็ดพันธุ์วิญญาณของอีกฝ่าย อยู่ในที่แห่งหนึ่งไม่เคลื่อนไหวมาหลายชั่วยามแล้ว’

ในราตรีมืดมิด เงาร่างของสวี่ชิงเคลื่อนไหวชั่วพริบตาในเขตปกครองเก้าแผ่นดิน หลังจากนั้นครึ่งชั่วยาม เขามาปรากฏตัวบนเทือกเขาแห่งหนึ่ง

กวาดตามองไป เทือกเขาแห่งนี้มืดสนิทไปทั้งหมด มีเพียงเสียงสิงสาราสัตว์เท่านั้นที่ดังมาบ้างเป็นครั้งคราว แล้วก็เสียงที่เกิดจากลมพัดใบไม้ใบหญ้าจนเสียดสีกัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน