ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 84

บทที่ 84 ตระหนักรู้ท้องทะเล

สวี่ชิงมองเห็นอย่างชัดเจนว่าตัวตนที่น่ากลัวใต้ทะเลเวลานี้ยังไม่ได้จากไปไหนผ่านวาฬบรรพกาลในทะเล

ส่วนร่างกายบิดงอที่ห่างออกไปก็หยุดลงทันที คอยาวอสูรส่ายไหว ศีรษะที่เหมือนมังกรเหมือนจระเข้หันมาทางพวกเขา

สายตาเย็นชาแผ่จิตสังหารออกมา เพ่งเล็งไปที่เรือสวี่ชิงรวมไปถึงวาฬบรรพกาลอยู่ข้างใต้ด้วย ราวกับกำลังชั่งน้ำหนักความแข็งแกร่งของเหยื่อ พร้อมโจมตีตลอดเวลา

ร่างของมันราวกับเป็นเพนกวินตัวมหึมาขนาดประมาณสองร้อยจั้ง ครีบมังกรใหญ่โตทั้งสี่สั่นไหวเล็กน้อย ด้านบนมีเพรียงเกาะแผ่หนวดเล็กออกมานับไม่ถ้วนอยู่เต็มไปหมด ที่น่าตกตะลึงก็คือลำคอเล็กที่ยาวเกินจริงของมันมีหนามแหลมสีดำเรียงรายอยู่

เป็นอสูรคอยาวบรรพกาลจริงๆ!

นี่เป็นสิ่งที่บันทึกท้องสมุทรเอ่ยถึง หนึ่งในนักล่าที่พบได้บ่อยในทะเลต้องห้าม

สวี่ชิงหายใจหอบถี่แต่ยังคงรักษาความสงบ ประสบการณ์ในป่าพื้นที่ต้องห้ามทำให้เขารู้ว่าเมื่อเผชิญหน้ากับอสูรร้ายที่แข็งแกร่ง ต่อให้มีความเป็นไปได้ที่อาจไม่มีการต่อสู้เกิดขึ้น ก็ห้ามแสดงท่าทางขลาดเขลาออกมาโดยเด็ดขาด

โดยเฉพาะอสูรคอยาวบรรพกาลที่บันทึกท้องสมุทรบรรยายไว้ มีนิสัยรอบคอบ ดังนั้นถ้ามันรู้สึกว่าศัตรูไม่ควรไปยั่วยุ ส่วนใหญ่ก็จะหนีไปก่อน

พอคิดถึงจุดนี้ ดวงตาสวี่ชิงก็เปล่งประกายเย็นเยียบ

“พวกเจ้าทั้งสองคน แผ่พลังบำเพ็ญทั้งหมดออก สร้างพลานุภาพขึ้นมา!”

ศิษย์พี่ติงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ทำตามทันที พลังบำเพ็ญระเบิดออกมาอย่างรุนแรง ก่อคลื่นขึ้นมา เจ้าจงเหิงแม้จะโง่เขลา แต่ก็ไม่ได้โง่จนกู่ไม่กลับ รีบร้อนแผ่พลังบำเพ็ญ และควบคุมเรือวิหคหงส์อยู่ในสภาพพร้อมโจมตี

ทั้งหมดนี้ ทำให้อสูรคอยาวบรรพกาลใต้ทะเลกระสับกระส่ายขึ้นมา ร่างกายเคลื่อนที่เชื่องช้า แต่เห็นได้ชัดว่าไม่คิดจะยอมแพ้

สวี่ชิงหรี่ตาลง ร้องเชอะเย็นชา ทำปางมือด้วยมือข้างเดียว ใบเรือทั้งแปดของเรือเวทหุบลงทันที ขณะที่การป้องกันรอบด้านเปิดขึ้น พลังบำเพ็ญในร่างกายเขาก็โคจรสุดกำลังในเวลานี้

ขณะที่ส่งเสียงครืนครัน กลิ่นอายเคล็ดคีรีสมุทรขั้นแปดก็ระเบิดออกฉับพลัน เงาป๋าปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเขา

ผิวหนังที่แตกแห้ง ร่างกายสีดำ เขาเดี่ยวหมุนเกลียว และยังมีดวงตาสีชาดบ้าคลั่ง ทำให้พริบตาที่ป๋าปรากฏก็มีเสียงคำรามดุร้ายพุ่งลงไปใต้ท้องทะเล

ยิ่งมีอุณหภูมิสูงร้อนแรงที่น่าตกตะลึงแผ่กว้างออกไป

และอุณหภูมิสูงประหลาดนี้เหมือนใช้น้ำดับไม่ได้ ผิวทะเลรอบด้านปรากฏไอน้ำจากการถูกทำให้เดือดขึ้นบางส่วน ทำให้บนทะเลรอบๆ ดูเลือนราง อสูรคอยาวบรรพกาลเองก็กระสับกระส่ายขึ้นมา เหมือนรู้สึกหงุดหงิดกับการเปลี่ยนแปลงกะทันหันนี้ เริ่มถอยออกห่าง แต่ไม่มากนัก

ฉากนี้ทำให้ศิษย์พี่ติงถลึงตาโต ดวงตาเผยประกายแรงกล้า เจ้าจงเหิงทางนั้นเองก็สูดลมหายใจลึก สายตาที่มองไปทางสวี่ชิงก็ตกตะลึงขึ้นอีกครั้ง

สวี่ชิงไม่สนใจพวกเขาทั้งสองคน เวลานี้ความสนใจทั้งหมดล้วนตกอยู่บนอสูรคอยาวบรรพกาล ต่อจากเคล็ดคีรีสมุทร เขาก็กระตุ้นคัมภีร์แปรสมุทรสุดกำลังโดยไม่ลังเล น้ำทะเลรอบๆ เรือเวทกลายเป็นกระแสมืดหลั่งทะลัก และยังมีกลิ่นอายวาฬบรรพกาลระเบิดอย่างบ้าคลั่ง พุ่งเป้าไปที่อสูรคอยาวบรรพกาล

ไม่เพียงแค่นี้ เขาเดี่ยวของเรือเวทสวี่ชิงรวมไปถึงขาทั้งสี่ก็ล้วนแผ่แสงเจิดจ้า พร้อมด้วยพลานุภาพรุนแรงแผ่กว้างออกไป

การกลืนกินที่แฝงอยู่ในเขาเดี่ยว รวมไปถึงคมดาบสามพันกว่าเล่มในขาแต่ละข้าง เวลานี้เตรียมพร้อมจะระเบิดออกเรียบร้อย เย็นเยียบน่าตกตะลึง จนทำให้อสูรคอยาวบรรพกาลสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง หนามแหลมเป็นแผงที่คอกวัดแกว่งขึ้นอย่างรวดเร็ว สัมผัสได้ถึงพลานุภาพที่รุนแรงอย่างเห็นได้ชัด จึงเริ่มคุมเชิงกับสวี่ชิง

ดวงตาที่หลอมรวมกันของสวี่ชิงกับวาฬบรรพกาล จ้องเขม็งเย็นชา

ผ่านไปหนึ่งชั่วก้านธูปเช่นนี้

อสูรคอยาวบรรพกาลตัวนั้นว่ายวนรอบหนึ่ง เมื่อสังเกตเห็นว่าสวี่ชิงไม่ควรไปยั่วยุ จึงค่อยๆ ถอยหนี สุดท้ายร่างกายก็ไหววูบ ปล่อยวางเรื่องการล่าแล้วหายตัวห่างไป

สวี่ชิงไม่ได้ผ่อนความระแวดระวัง ยังรักษายุทโธปกรณ์เหล่านี้ไว้ ควบคุมเรือเวทเคลื่อนย้าย จนกระทั่งเรือเวทออกห่างจากเขตทะเลพื้นนี้ประมาณครึ่งวัน เขาจึงผ่อนลมหายใจลึกออกมา

ศิษย์พี่ติงที่อยู่ข้างๆ กับเจ้าจงเหิงที่อยู่บนเรือวิหคหงส์ ก็ต่างพากันโล่งใจ

“บันทึกท้องสมุทรบอกว่าอสูรทะเลบางส่วนมีนิสัยไม่ชอบเสี่ยง จะลงมือตอนที่มั่นใจว่าจะชนะได้เท่านั้น และก็เป็นเช่นนี้จริงๆ”

สวี่ชิงเงยหน้าขึ้น มองไปยังมหาสมุทรเบื้องหน้า

เขารู้ว่าที่นี่อันที่จริงก็เป็นแค่ทะเลรรอบนอกเท่านั้น ยังห่างจากเขตพื้นที่ทะเลส่วนลึกอีกไกล

แต่ระยะแค่นี้ก็ยังอันตรายเสียถึงเพียงนี้ แค่คิดก็รู้แล้วว่าทั้งท้องทะเลนี้ จะต้องประหลาดและอันตรายอย่างมากแน่นอน

ดังนั้นสายตาของสวี่ชิงจึงมองไปยังท้องฟ้า ที่เสี้ยวหน้าเทพเจ้า

ทั้งหมดนี้ ล้วนเกิดจากการมาถึงขององค์ท่าน

การปรากฏตัวขององค์ท่าน เปลี่ยนแปลงสรรพชีวิต ทำให้ทั้งหมดกลายเป็นโหดเหี้ยมและน่ากลัวขึ้น

สวี่ชิงนิ่งงัน มองไปยังมหาสมุทร นานพอควร…สมองของเขาถึงค่อยๆ ปรากฏภาพของอสูรคอยาวบรรพกาลเมื่อครู่ ในสายตาเผยแววครุ่นคิดออกมา

‘รูปร่างของอีกฝ่าย ดูเหมือนจะเหมาะกับการใช้ชีวิตในทะเลต้องห้ามมาก’

สวี่ชิงครุ่นคิดในใจ หลังจากจึงนั่งลงขัดสมาธิสองมือประกบปาง วาฬบรรพกาลทะเลต้องห้ามใต้เรือ รูปร่างก็ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปตามการทดลองของเขาทันที

ขณะเดียวกัน ศิษย์พี่ติงกับเจ้าจงเหิงที่รอดพ้นจากอันตราย ตอนนี้นอกจากการผ่อนใจโล่งแล้ว ก็ล้วนมองไปทางสวี่ชิง คนแรกเปล่งประกายยิ่งกว่าเดิม ส่วนคนหลังในความขมขื่นยังคงมีความหวาดผวาหลงเหลืออยู่

ถึงแม้จะไม่เห็นสวี่ชิงลงมือ แต่พลังความแข็งแกร่งของเขารวมไปถึงความน่ากลัวของเงาป๋าเมื่อครู่ และยังมีตัวตนวาฬบรรพกาลทะเลต้องห้าม ที่ทำให้พวกเขาทั้งสองคนเข้าใจชัดเจนว่าสวี่ชิงตรงหน้านี้จึงแข็งแกร่งขึ้นกว่าก่อนหน้านี้เป็นแน่

“เลือดลมหลอมเป็นเงา สกุลสวี่นี้ไม่เพียงแต่คัมภีร์แปรสมุทรกลายเป็นวาฬบรรพกาลทะเลต้องห้ามเท่านั้น ฝึกกายาก็ยังไปจนถึงขั้นบริบูรณ์อีก ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งได้ถึงเพียงนี้!!”

“ศิษย์น้องสวี่คนนี้ไม่ใช่แค่หน้าตาดี แต่พลังบำเพ็ญก็ยังล้ำลึกยิ่งกว่าก่อนหน้าเสียอีก ยิ่งไปกว่านั้นก็ไม่แน่ว่ายังมีวิชาที่ซ่อนไว้ไม่ยอมใช้ออกมาอีก ภายภาคหน้าคนเช่นนี้มีความเป็นไปได้สูงที่จะไปถึงสร้างฐาน…”

ตอนที่อารมณ์ของพวกเขาแตกต่างกัน วาฬบรรพกาลใต้เรือเวทสวี่ชิง ก็ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงมากขึ้นเรื่อยๆ

คอของมันค่อยๆ เรียวยาว มีหนามแหลมแผงหนึ่งปรากฏขึ้น ร่างกายมีครีบสี่ครีบ ใกล้เคียงกับอสูรคอยาวบรรพกาลมากขึ้นเรื่อยๆ

ความรู้สึกก้าวข้ามอดีตเปลี่ยนเป็นความโหดร้ายยิ่งกว่า รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จากที่ตัวมันเกิดการเปลี่ยนแปลง

ก่อนหน้าจะได้เห็นกับอสูรคอยาวบรรพกาล สวี่ชิงไม่ได้ศึกษาละเอียดลึกซึ้ง แต่ตอนนี้เมื่อได้มาเห็น เขารู้สึกว่ารูปร่างอีกฝ่ายสามารถเร่งความเร็วได้รวดเร็วยิ่งกว่า ยิ่งไปกว่านั้นยังมีความคล่องแคล่วและพลังโจมตียิ่งกว่าในด้านการล่า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน