ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 887

บทที่ 887 คู่ต่อสู้สุดหิน

เงาร่างที่ปรากฏข้างกระแสวน ผมสวยพลิ้วไหว ชุดคลุมสีขาวตัวโคร่งไม่อาจปกปิดรูปร่างโค้งเว้าได้ โดยเฉพาะใบหน้าเล็กงดงามอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แม้จะเต็มไปด้วยปราณพิฆาต แต่กลับยิ่งทวีเสน่ห์ความสง่างาม

เมื่อนางลงมือ ถ้ำทั้งถ้ำพลันสั่นสะเทือน คล้ายจะมีสัญญาณของการพังทลาย แท้จริงแล้วหมัดของเหยียนเสวียนจื่อ เทียบเท่ากับพลังบำเพ็ญระดับมหาขั้นเตรียมสู่เทวะที่ระเบิดออกมาเต็มกำลังเพราะความแค้น เพียงพอที่จะบดขยี้ทุกสรรพสิ่ง

หมัดเดียว บิดเบือนห้วงอากาศ รบกวนกาลเวลา ทะลุผ่านความว่างเปล่า ทำลายชีวิตและความตาย

แม้แต่สวี่ชิงยังลงมือไม่ทัน ฝั่งนายกองกรีดร้องออกมา ร่างกายกระแทกกับหมัดของเหยียนเสวียนจื่อจนแตกกระจาย สลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

เศษเนื้อชิ้นเล็กชิ้นน้อยมากมาย เศษกระดูก พร้อมกับหมอกเลือด กระจายไปในอากาศหลายสิบจั้ง

จิตสังหารเหยียนเสวียนจื่อพุ่งพล่าน ไม่หยุดยั้งหลังจากปล่อยหมัดออกไป ร่างกายพุ่งทะยาน ตรงไปที่เลือดเนื้อที่แหลกสลายของนายกอง กำลังจะปล่อยหมัดอีกครั้งเพื่อสังหารให้สิ้นซาก

ส่วนสวี่ชิง ในขณะนี้ดวงตาลุ่มลึกดุจน้ำ ชั่วพริบตา ทันทีที่เหยียนเสวียนจื่อกำลังจะปล่อยหมัดที่สอง เขาก็พุ่งตัวเข้ามา

สภาวะเทพเจ้าของเขาขยายไปสู่ระดับที่สี่ทันใด เกราะเวทแปลงมาจากนพกาฬเก้าหัวปกคลุมร่างกาย

พลังต่อสู้ปะทุ เทียบเท่ากับพลังบำเพ็ญมหาขั้นหวนสู่อนัตตาขั้นบริบูรณ์

ขณะที่กำลังทำปางมือ พิษต้องห้ามถูกปล่อยออกมา ดวงจันทร์สีม่วงฉายแสง ทำให้วิชาเทพเจ้าอินทนิลปรากฏ แบ่งแยกห้วงสูญตา และปรากฎดาบสวรรค์

เห็นเพียงศาลเจ้าโบราณปรากฏขึ้นในอากาศ ประตูศาลเจ้าเปิดออก เทวรูปเยื้องย่างลงมา ชักดาบฟาดฟัน

แสงดาบดุจรุ้ง ดุจม่านฟ้าเอียงลง ผสานกับพลังการต่อสู้ของเทพเจ้าสวี่ชิง ภายใต้การเสริมพลังของจิ่วหลี ในความผันผวนที่กระจายออกมาจากรอยแยกประตูลับบานที่สามที่เปิดออกนั้นมากกว่าเดิม

พุ่งตรงไปยังเหยียนเสวียนจื่อ

ร่างของเหยียนเสวียนจื่อหยุดชะงัก หมัดที่ตกลงไปในเลือดเนื้อของนายกองก็หมุนไปตามแรง ส่งไปยังดาบสวรรค์ที่มาถึง

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวสะเทือนเทพดังขึ้น

หมัดไม่เป็นไร ทว่าดาบพังทลาย!

พลังการต่อสู้จากเหยียนเสวียนจื่อนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง ความรู้สึกที่สวี่ชิงได้รับนั้นราวกับว่าสิ่งที่เผชิญหน้าไม่ใช่มหาขั้นหวนสู่อนัตตา หากแต่เป็นมหาขั้นเตรียมสู่เทวะที่แท้จริง!

แท้จริงแล้วในในมหาขั้นหวนสู่อนัตตา เหยียนเสวียนจื่อในฐานะลำดับที่หนึ่งแห่งเผ่านภาคิมหันต์ แม้ว่าพลังบำเพ็ญจะยังไม่ถึงที่สุด แต่ความสามารถที่โดดเด่น พื้นฐานที่ไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้นางเหนือกว่าขั้นสูงสุดในด้านพลังการต่อสู้ กำหนดขีดจำกัด!

ในขณะนี้หมัดเดียว ไม่เพียงแต่ดาบสวรรค์จะพังทลาย แต่เจตจำนงอันกล้าแกร่งที่เกิดขึ้นยังพัดพาไปทั่งร่างกายของสวี่ชิง ราวกับภูเขานับไม่ถ้วนพุ่งเข้ามา ราวกับว่าฟ้าดินถล่มลงมาบนร่างกาย

เกราะเวทของเขาแตก แม้แต่สภาวะเทพเจ้ายังสลายไป กลายเป็นเส้นวิญญาณหลายล้านเส้นกระจัดกระจายไปทุกทิศทาง

สวี่ชิงกระอักเลือดออกมา ถอยหลังออกไปหลายสิบจั้ง

แต่ในที่สุดก็ซื้อเวลาให้กับนายกองได้

กลางอากาศ นายกองที่ถูกต่อยจนระเบิด เลือดเนื้อของเขารวมตัวกันอย่างรวดเร็ว ในพริบตาก็กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง โดยอยู่คนละทิศทางกับสวี่ชิง จ้องมองเหยียนเสวียนจื่อที่อยู่กึ่งกลางระหว่างพวกเขา

ในขณะที่สีหน้าเคร่งขรึม จิตสังหารก็รุนแรงขึ้น

“ศิษย์น้องเล็ก พวกเราจัดการไอ้คนสองเพศนี่กันเถอะ!”

ความบ้าคลั่งในดวงตาของนายกอง ในขณะที่พูด ใบหน้าก็ปรากฏขึ้นในดวงตาทั้งสอง ใบหน้าในดวงตายังมีใบหน้า จำนวนนับไม่ถ้วน ซ้อนกันเป็นชั้นๆ กลิ่นอายประหลาดแผ่กระจายไปทั่วร่างกาย

ซ้ำความเย็นยะเยือกนับไม่ถ้วนยังแผ่กระจายออกมาจากร่างนายกอง ในขณะที่มือขวาของเขายกขึ้น เลือดเนื้อที่แขนก็ขยับตาม กลายเป็นดาบน้ำแข็งสีฟ้า

ดาบนี้เพียงแค่โบกเบาๆ ห้วงสูญตาก็แตกออก บ่งบอกถึงความคมของมัน เขาก้าวไปข้างหน้า ตรงไปยังเหยียนเสวียนจื่อแล้วฟันเข้าใส่

และในขณะที่ฟัน มือซ้ายของนายกองก็ทำมือร่ายคาถา แสงสีฟ้าที่พร่างพราวปะทุออกมาจากร่างกาย ก่อตัวเป็นทะเลแสงสีฟ้า พัดพาความเย็นยะเยือกไม่รู้จบ และน้ำแข็งซัดสาดไปตลอดทาง

ทุกที่ที่มันผ่านไป ความว่างเปล่ากลายเป็นชั้นน้ำแข็ง แผ่ขยายไปยังเหยียนเสวียนจื่อด้วยเสียงกึกก้อง

สวี่ชิงเองก็สีหน้าเคร่งเครียดเช่นกัน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาต่อสู้กับเหยียนเสวียนจื่อ แม้ว่าจะเป็นเพียงดาบเดียว แต่หมัดของเหยียนเสวียนจื่อและพลังอันเกินต้านที่แผ่กระจายออกมาในขณะนี้ ทำให้เขาคิดถึงใครคนหนึ่ง

ฉู่เซิ่งอวิ๋น!

ทั้งสองคนไม่เหมือนกัน และไม่สามารถเปรียบเทียบได้เลย และเหตุผลที่สวี่ชิงนึกถึงฉู่เซิ่งอวิ๋น เป็นเพราะความรู้สึกที่เหยียนเสวียนจื่อมอบให้เขาในขณะนี้ เหมือนกับตอนที่เขาเผชิญหน้ากับฉู่เซิ่งอวิ๋นในแดนต้องห้ามปักษาราชันเมื่อครั้งอดีต

ทั้งคู่แข็งแกร่งมาก สูงส่งมาก และไม่อาจต้านทานได้!

แต่สวี่ชิงในอดีตเอาชนะฉู่เซิ่งอวิ๋น ขัดขวางเส้นทางไร้พ่ายของฉู่เซิ่งอวิ๋น วันนี้เมื่อเผชิญหน้ากับเหยียนเสวียนจื่อ เจตจำนงต่อสู้ก็เกิดขึ้นในใจของเขา

เจตจำนงต่อสู้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทะเลความรู้สึกของเขาปะทุ ประตูลับคำราม พลังบำเพ็ญทั่วร่างกายปั่นป่วน สภาวะเทพเจ้าก่อตัวขึ้นอีกครั้ง เกราะเวทหล่อหลอมใหม่ เศียรทั้งเก้าปรากฏเป็นโคมไฟเลือดเนื้อเก้าดวง หัวมังกรคำราม

และมีภูเขาสามลูกปรากฏ วิหคทองพ่นเพลิงดำกระจายไปทั่ว หอกยาวส่งเสียงแหลมคม สวี่ชิงจับในมือมั่น พุ่งตรงไปยังเหยียนเสวียนจื่อพร้อมกับนายกอง

ในพริบตา ทั้งสามก็ปะทะกัน

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวก้องไปทั่วถ้ำ ราวกับฟ้าถล่มดินทลาย สะเทือนเลือนลั่น

และความแข็งแกร่งของเหยียนเสวียนจื่อ ในขณะนี้ก็ปรากฏออกมาอย่างสมบูรณ์ เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของสวี่ชิงและเอ้อร์หนิว วิธีการรับมือของนางหาใช่พลังพิเศษ หาใช่ของวิเศษเวท แต่ยังคงเป็นหมัดของนาง!

หมัดเดียวทำลายดาบของเอ้อร์หนิวแตกเป็นเสี่ยงๆ

หมัดเดียวพัดหอกยาวถอยกรูด

หมัดเดียวทำลายน้ำแข็งของเอ้อร์หนิว ความเย็นไม่อาจทำอันตรายได้แม้แต่น้อย

หมัดเดียวแยกเขาสามลูกที่บดบังท้องฟ้า ภูเขาถล่มดินทลาย!

ดูเหมือนว่าเมื่อเผชิญหน้ากับทุกสิ่ง นางสามารถทำลายได้ด้วยหมัดเดียว ในขณะนี้นางก้าวไปข้างหน้าด้วยที่รัศมีอันแข็งแกร่งและดุดันน่าตกใจ ความน่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายไปทุกทิศทาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่าทางไม่ย่อท้อกลับรวมตัวกันเป็นเจตจำนงไร้พ่าย พุ่งตรงไปยังเอ้อร์หนิวด้วยหมัดเดียวอีกครั้ง

เมื่อมองดูขณะที่หมัดกำลังจะตกลง เขตติงหนึ่งสามสองก็ปรากฏขึ้นปกคลุมร่างของเขา

เหยียนเสวียนจื่อเต็มไปด้วยพลังไร้เทียมทาน ปล่อยหมัดลงกระแทก เขตติงหนึ่งสามสองก็พังทลายลงทันที ส่วนนางหันกลับมาโจมตีสวี่ชิง

ก้าวเดียวหมัดเดียว ทำลายจิ่วหลี ทำลายสภาวะเทพ สวี่ชิงพ่นเลือดออกมา ล่าถอยอย่างต่อเนื่อง เมื่อมองดูเหยียนเสวียนจื่อที่รุกคืบอย่างจนตรอก ฝ่ายนายกองเองก็อ้าปากพร้อมกับใบหน้านับไม่ถ้วนในดวงตาทั้งสอง เสียงหวีวแหลมไร้รูปร่าง สั่นสะเทือนจิตใจ ทำลายจิตวิญญาณ

ร่างเหยียนเสวียนจื่อหยุดชะงัก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน