ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 958

บทที่ 958 ชักกระบี่

………………..

ดึงห้วงเวลา ตัดเฉือนอดีต ความสามารถเช่นนี้ผู้บำเพ็ญสามารถควบคุมได้ แต่ไม่มีทางทำได้อย่างล้ำลึกเช่นนี้เด็ดขาด

เพราะนี่คืออำนาจของเทพเจ้า

เพราะนี่คือความหมายของรอบรู้

ในสายตาของเทพเจ้า ในร่างของสรรพชีวิตทั้งหลายบันทึกเรื่องราวทุกอย่าง ทุกอย่างในอดีตล้วนทับซ้อนกับปัจจุบัน ชัดเจนเป็นอย่างยิ่ง

ตอนนี้แม่น้ำแห่งกาลเวลาเดือดพล่าน ปกคลุมไปทั่วทั้งโลกมนุษย์ ร่างในอดีตของเจ้าโหย่วเต๋อนับไม่ถ้วน ประชิดเข้ามายังเจ้าโหย่วเต๋ออย่างรวดเร็ว

แต่ระดับเจ้าเหนือหัวคือระดับที่ในระบบฝึกบำเพ็ญนั้นสูสีกับระดับเตรียมเซียน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเจ้าโหย่วเต๋อที่ซ่อนอำพรางในเผ่ามนุษย์นานหลายปีที่เป็นระดับครึ่งก้าวสู่เทวะขั้นสุดยอดเลย

พลังบำเพ็ญเช่นนี้ เผชิญหน้ากับเทพเจ้าก็มีพลังที่จะต่อสู้ด้วย

ตอนนี้เผชิญหน้ากับอำนาจเทพเจ้าที่คล้ายว่าไม่อาจเข้าใจได้ หลังจากที่เขาสีหน้าเคร่งขรึม มือขวาก็พลันยกขึ้นแล้วคว้าไปยังม่านฟ้าที่อยู่ข้างหน้า

ภายใต้การคว้านี้ ท้องฟ้าหมุนย้อนเหมือนเปลี่ยนฟ้าผืนใหม่

ผืนฟ้าถูกแทนที่ด้วยท้องฟ้าดารากว้างใหญ่

ความใหญ่ของท้องฟ้าผืนนี้ปกคลุมไปทั่วสารทิศ ในขณะที่ปกคลุมก็เหมือนจะแบ่งแยกพื้นที่บริเวณนี้ไปจากแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ให้กลายเป็น…จักรวาลที่เป็นเพียงของเจ้าโหย่วเต๋อ

ในจักรวาลนี้แม้จะมีร่างในอดีตของเขานับไม่ถ้วน แต่ที่มีจำนวนมากยิ่งกว่ากลับเป็นดวงดาว

ดวงดาวนับไม่ถ้วน ในพริบตาที่กะพริบแสงวาบ จากความคิดที่ผุดเป็นระลอกขึ้นลงของเจ้าโหย่ว ก็ต่างดับสลายไป

การดับสลายของดวงดาวนับไม่ถ้วนส่งผลกระทบต่อทั้งจักรวาล ทำให้จักรวาลแห่งนี้เกิดการพังถล่ม

และการพังถล่มก็จะเกิดการยุบลงไป การยุบตัวจะนำแรงดูดมหาศาลมา

เหมือนจักรวาลกลายเป็นหลุมดำขนาดมหึมาหลุมหนึ่ง

เพียงพริบตา ร่างในอดีตของเจ้าโหย่วเต๋อทั้งหมด ภายใต้แรงดูดอันมหาศาลนี้ต่างถูกจักรวาลที่พังถล่มลงมากลืนกิน

ไม่เหลือแม้แต่ร่างเดียว!

ตัดเฉือนเวลาสร้างร่างในอดีตให้ย้อนทำลายร่างจริง ดูเหมือนยากที่จะอธิบาย ต่างไม่อาจแตกดับไปได้ เช่นนั้นวิธีการแก้ก็คือทำให้เหลือเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น

ควบคุม ผนึก ทำให้กลับเป็นหนึ่งใหม่อีกครั้งก็ได้แล้ว

ทุกอย่างนี้พูดเหมือนนานแต่ความจริงแล้วเกิดขึ้นเพียงชั่วเสี้ยวพริบตา ไม่นานนัก ร่างในอดีตทั้งหมดทันทีที่ถูกจักรวาลที่พังถล่มลงมากลืนกิน มือขวาที่ยกขึ้นมาของเจ้าโหย่วเต๋อก็คว้าไปเต็มแรง

ทันใดนั้นฟ้าดินก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม

จักรวาลที่เป็นของเขาพลันหดเล็กลง สุดท้ายก็แปรเปลี่ยนเป็นมุกสีดำเม็ดหนึ่ง ลอยมาอยู่ข้างหน้าเจ้าโหย่วเต๋อ

เขาไม่ลังเลใดๆ ทั้งสิ้น เงยหน้ามองรัชทายาทรัฐม่วงคราม นิ้วชี้ขวาดีดไปบนมุกเม็ดนี้

มุกเม็ดนี้ลอยขึ้นท้องฟ้าทันที

ส่วนร่างของเขาก็หายไปในทันใด มาปรากฏอยู่บนท้องฟ้า บนมุกเม็ดนั้น

“สะกด!”

เจ้าโหย่วเต๋อพลันเอ่ยขึ้นมา

เสี้ยวขณะต่อมา มุกสีดำที่ลอยไปบนท้องฟ้าก็พลันระเบิด แผ่ไปในม่านฟ้า เปลี่ยนผืนฟ้าอีกครั้ง

เพียงแต่ครั้งนี้แปรเปลี่ยนเป็นแม่น้ำดาราผืนหนึ่ง

สะกดไปยังผืนแผ่นดิน ไปยังแม่น้ำแห่งกาลเวลาที่รัชทายาทรัฐม่วงครามเหนี่ยวนำออกมา

ใช้แม่น้ำดาราสะกดแม่น้ำกาลเวลา

รัชทายาทรัฐม่วงครามมองภาพนี้ก็ยิ้มออกมา

“น่าสนใจ”

“เวลาของเจ้า เจ้าควบคุมมันได้ เช่นนั้น เวลาของข้าเล่า”

รัชทายาทรัฐม่วงครามขณะพูดมือขวาก็ยกขึ้น แตะไปที่หว่างคิ้วของตัวเอง

ในพริบตาที่แตะลงมา มิติรอบๆ รัชทายาทรัฐม่วงครามก็บิดเบี้ยวทันที อดีตของเขาปรากฏขึ้นทั่วทุกสารทิศเช่นกัน

เพียงแต่ทั้งหมดล้วนรางเลือน มองเห็นไม่ชัด

เพียงสัมผัสได้ถึงความแค้นและความบ้าคลั่งอันไม่สิ้นสุดเท่านั้น แฝงด้วยความไม่ยอมจำนน แปรเปลี่ยนเป็นเสียงคำรามดังท่วมฟ้าเป็นระลอกๆ ปะทุมาในโลก

ส่วนตัวของเขาสีหน้ายังคงอ่อนโยน ตอนนี้นิ้วยกขึ้นมา คว้าไปในภาพมายารางเลือนที่อยู่รอบๆ ไปง่ายๆ

เขาเฉือนห้วงเวลาของตัวเองช่วงหนึ่งออกมาจากในโลกเมื่อชาติที่แล้วของตัวเองให้มาปรากฏในโลกปัจจุบันนี้ แล้วกดไปในแม่น้ำแห่งกาลเวลา

แม่น้ำแห่งกาลเวลาอันกว้างใหญ่ ในเสี้ยวขณะนี้ซัดโหมเดือดพล่านอย่างรุนแรง คลื่นลูกใหญ่ในนั้นท่วมฟ้า

ในแม่น้ำ นิ้วหยกขาวขนาดมหึมา มาด้วยพลังแข็งแกร่งไม่อาจต้านทาน ทะลุผิวน้ำ หอบม้วนพลังชาติที่แล้ว สั่นคลอนวิถีแห่งฟ้าดิน พุ่งออกมาจากแม่น้ำแห่งกาลเวลา

มองไปไกลๆ เหมือนเสาค้ำฟ้าดิน

พลังแข็งแกร่งเหลือล้ำ ฟ้าดินต่างสั่นสะเทือน

กดอัดไปยังแม่น้ำดาราที่ร่วงลงมาจากม่านฟ้า

แม่น้ำดาราสั่นคลอน กะพริบแสงวูบวาบรุนแรง สุดท้ายก็ระเบิดออก เผยให้เห็นเจ้าโหย่วเต๋อที่สีหน้าเคร่งเครียดอยู่ข้างหลัง

ส่วนนิ้วหยกขาวที่สะท้านฟ้าดินนิ้วนั้น ตอนนี้ไม่หยุดรั้งรีรอแม้แต่น้อย พุ่งตรงไปหาเจ้าโหย่วเต๋อ

จะประชิดเข้าไปใกล้แล้วเต็มที

บนท้องฟ้า เจ้าโหย่วเต๋อสูดลมหายใจลึก มือทั้งสองประสานปางมืออย่างรวดเร็ว ในเวลาเพียงสั้นๆ สำแดงปางมือไปไม่รู้ต่อเท่าไร สุดท้ายมือทั้งสองก็มาอยู่ที่หน้าอก นิ้วโป้งและนิ้วชี้กางออก แล้วพลันแตะเข้าหากัน

เป็นรูปสี่เหลี่ยมรูปว่าว

แล้วพลันกดอัดไปยังนิ้วหยกขาวที่ประชิดเข้ามา

ทันใดนั้นจักรวาลปะทุบนร่างของเขา ยิ่งมีพลังมหาวิถีอยู่ในร่างกายราวแม่น้ำที่โหมบ่า ซัดไปหานิ้วหยกขาว

ในมหาวิถีแฝงไว้ด้วยพลังแห่งมิติ

นี่คือวิถีของเจ้าโหย่วเต๋อ และเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงแอบซ่อนอยู่ในเผ่ามนุษย์มาได้จนถึงตอนนี้

ตอนนี้จากการกวาดโหมมาของพลังมหาวิถีของเขา นิ้วหยกขาวของรัชทายาทรัฐม่วงครามก็พลันสั่นสะเทือน

มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าว่ามันแปรเปลี่ยนเป็นภาพภาพหนึ่งกลางท้องฟ้า

ภาพนี้ไม่เสถียร คล้ายว่าจะแตกสลายไปได้ทุกเมื่อ

เจ้าโหย่วเต๋อลมหายใจหอบถี่ มือทั้งสองประสานปางมือกดไปอีกครั้ง

ทันใดนั้นนิ้วหยกขาวที่แปรเปลี่ยนเป็นภาพ ภายใต้พลังมหาวิถีก็พลันพับซ้อน กลายเป็นเส้นสีขาวเส้นหนึ่ง

จากนั้น ในดวงตาเจ้าโหย่วเต๋อก็เกิดเส้นเลือดขึ้น ก่อนจะกดไปครั้งที่สาม

เส้นสีขาวเส้นนี้พลันกลายเป็นจุดสีขาว!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน