ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 15

เมื่ออวี้หนานเฉิงรีบมาโรงพยาบาล ผู้ป่วยบนเตียงยังไม่ฟื้น อวี้จิ่งซีลูกชายของตัวเองยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยซ้ำ เขาใส่ชุดนอนนั่งวาดรูปอยู่ข้างเตียง

ฉากนี้ทำให้อวี้หนานเฉิงรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย

“จิ่งซี”

เมื่อได้ยินเสียง อวี้จิ่งซีหันศีรษะมา เมื่อเห็นอวี้หนานเฉิงสีหน้าของเขาก็ดูผ่อนคลายคงเล็กน้อย และยกรูปวาดในมือขึ้นมา

มันคือภาพวาดดินสอที่อวี้จิ่งซีใช้วาดบ่อยๆ เขาพูดไม่ได้ จึงทำให้รู้จักตัวอักษรเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น ดังนั้นเมื่อเจอเรื่องราวที่ซับซ้อนเขาจึงใช้วิธีวาดภาพมาอธิบายแทน

รูปแรกเป็นรูปผู้หญิงคนหนึ่งป้อนข้าวเด็กน้อย เด็กน้อยดีใจมาก มุมปากของเด็กน้อยยิ้มขึ้น

รูปที่สองเป็นรูปผู้หญิงจูงมือเด็กน้อย ทั้งสองคนเดินออกประตูอย่างมีความสุข ที่ข้างศีรษะของทั้งสองคนมีรูปก้อนเมฆอยู่ และในก้อนเมฆนั้นมีปราสาทสวนสนุกอยู่

รูปที่สามคือแชนเดอเรียคริสทัลสีทองตกลงบนพื้น ผู้หญิงอุ้มเด็กน้อย มือข้างหนึ่งถูกแชนเดอเรียทับไว้ มีเลือดสีแดงสดไหลออกมาเต็มไปหมด

“อืม....... ”อวี้จิ่งซีดึงอวี้หนานเฉิงไปข้างเตียงผู้ป่วย และชี้ไปที่หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง จากนั้นก็ชี้มาที่หญิงสาวบนรูปวาดของตัวเอง เพื่อบอกว่าเป็นคนเดียวกัน

อวี้หนานเฉิงลังเลครู่หนึ่งก่อนจะมองไปที่ผู้ป่วยบนเตียง หลังจากเห็นใบหน้าซีดเซียวนั้น สีหน้าของเขาก็นิ่งไปครู่หนึ่ง

เป็นเธอนี่เอง ?

ผู้หญิงคนนี้มีความกล้าที่จะสละชีวิตของตัวเองเพื่อช่วยจิ่งซี ?

เมื่อคิดถึงทัศนคติของตัวเองที่ไม่ดีกับเธอก่อนหน้านี้ สีหน้าของอวี้หนานเฉิงก็ดูสับสนเล็กน้อย

อวี้จิ่งซีดูเหมือนยังอยากจะบอกอะไร แต่เมื่อเห็นเกาหย่าเหวินที่ตามมาข้างหลังอวี้หนานเฉิง สีหน้าก็ซีดขาว

ผละมือออกจากอวี้หนานเฉิง และมุดตัวไปอยู่ที่เตียงผู้ป่วย

“จิ่งซี มีอะไรหรือเปล่า ?”

อวี้หนานเฉิงไม่ได้รู้สึกถึงสายตาที่แปลกไปของเขา เพียงแต่คิดว่าเด็กน้อยกำลังบ่นเขาที่ไม่ได้พาไปเที่ยวสวนสนุกจนทำให้เกิดเรื่องขึ้น ดังนั้นน้ำเสียงของเขาจึงอ่อนลงเล็กน้อย