ในขณะที่ประเทศจีนกำลังคึกคักในวันส่งท้ายปีเก่า...
ณ โรงพยาบาลฟื้นฟูสุขภาพแห่งหนึ่งในสหรัฐอเมริกา มีใครบางคนกำลังรู้สึกเบื่อเป็นอย่างมาก
แดดกำลังดี ถานซูจิ้งยืนพิงหน้าต่างพลางกินขนมด้วยความเบื่อหน่อย และอีกมือหนึ่งก็ปัดเวย์ปั๋วอย่างสบายๆ แทบไม่มีข่าวดังอะไรเลยในคืนวันส่งท้ายปี นอกจากคำอวยพรจากเหล่าศิลปินดารา ทำให้เธอรู้สึกเบื่อมาก
“ที่รัก คุณชอบอันนี้ไหม? ผมจะซื้อให้คุณ”
ข้อความวีแชตที่ส่งโดยเกาจ้านปรากฏขึ้นบนโทรศัพท์พร้อมรูปของหวาน
ถานซูจิ้งเหลือบมองอย่างรังเกียจและพิมพ์ว่า "ใครคือที่รักของนาย ไอ้บ้า"
เกาจ้านที่ออกไปซื้ออาหารแต่เช้า เขาส่งรูปภาพทุกอย่างให้เธอ การซื้อของแบบออนไลน์เช่นนี้เป็นการทำให้เธอมีส่วนร่วมราวว่าเธอกำลังไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ต ร้านขายเครื่องประดับ ห้างสรรพสินค้า และร้านขายขนม
แต่ถานซูจิ้งนั้นไม่ได้มีความรู้สึกอยากมีส่วนร่วมเลยแม้แต่น้อย มีแต่ทำให้เธอได้เห็นว่าเขามีอิสระแค่ไหนมากกว่า
สาเหตุของเหตุการณ์นี้คือเมื่อสัปดาห์ก่อนถานซูจิ้งพยายาม 'แหกคุก' และออกไปเดินเล่นช่วงคริสต์มาส แต่โดนหมอเจมส์สันจับเธอขังไว้ที่โรงพยาบาลฟื้นฟูสุขภาพ ด้วยเหตุนี้เธอจึงรู้สึกหดหู่ใจมาจนถึงตอนนี้ และเธอกำลังเพ้อฝันถึงโลกภายนอกทุกวัน
โรงพยาบาลฟื้นฟูสุขภาพเป็นสถานที่ปิด และไม่สามารถออกไปด้านนอกได้จนกว่าจะรักษาจนหายดี เธอใช้เวลาเกือบเดือนกับจิตแพทย์ตาสีฟ้าเพียงเพื่อจะได้ออกไปเที่ยวในวันคริสต์มาส ส่งผลให้ตาแก่เจมส์สันนิสัยไม่ดีคนนั้นโกรธมากและกัดไม่ยอมปล่อย
ขณะที่กำลังอ่านเว่ยปั๋วด้วยความเพลิดเพลิน สายตาก็ไปเจอกับข่าวร้อนแรง “นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงในเมืองจินหลิงเหมาพื้นที่เวิลด์เทรดเซนเตอร์เพื่อขอสาวแต่งงาน”
เมื่อถานซูจิ้งเห็นคำว่า 'เมืองจินหลิง' เธอก็รีบกดเข้าไปอ่านอย่างรวดเร็ว และหลังจากเห็นภาพต่างๆ ถุงมันฝรั่งทอดในมือของเธอก็ตกลงพื้น
“โอ้ พระเจ้า...”
เธอจ้องที่หน้าจอเป็นเวลานาน และหลังจากยืนยันว่าเธออ่านถูกต้องแล้ว เธอก็กดโทรศัพท์และเดินออกไป
เพื่อนสนิทของเธอถูกขอแต่งงาน แต่เธอกลับรู้จากอินเทอร์เน็ตเนี่ยนะ มันจะมากเกินไปแล้ว!
ไหนบอกว่าเพื่อนสนิทก็เป็นเหมือนแม่ยายยังไงล่ะ? อวี้หนานเฉิงยังไม่ผ่านด่านแม่ยายอย่างเธอเลยด้วยซ้ำ แล้วเขาจะได้เซิ่งอันหรานไปง่ายๆได้ยังไง !
เธอรู้สึกโกรธอย่างรุนแรง
“ขออภัยค่ะ เลขหมายที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ชั่วคราวค่ะ”
เสียงอัตโนมัติดังขึ้น หลังจากไม่มีใครรับสาย
จากนั้นเธอก็จำได้ว่าตอนนี้เป็นเวลาเช้าตรู่ของประเทศจีน ใครที่ไหนจะตื่นมารับสายเธอกัน
แค่คิดว่าเซิ่งอันหรานกำลังนอนอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชาย ถานซูจิ้งก็รู้สึกโกรธมากกว่าเดิม !
เธอก็ต้องการโดนเอาอกเอาใจเช่นกัน
ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น ข้อความจากเกาจ้านก็โผล่ขึ้นมาบนหน้าจอโทรศัพท์ “ที่รัก ชุดนี้ดูดีไหม? ผมจะซื้อให้ คุณชอบสีอะไร?”
เธอจ้องดูอยู่สักพัก ก่อนจะตอบกลับไปว่า “ฉันไม่ชอบ นายรีบกลับมาเถอะ ฉันง่วงแล้ว”
“ถ้าง่วงก็ไปนอนก่อนเลย ไม่ต้องรอผม”
สมองของพวกผู้ชายนี่มันทื่อจริงๆ ถานซูจิ้งดึงโรงพยาบาลของเธอ เปิดเผยไหล่ซ้าย เอียงโทรศัพท์ขึ้น 45 องศา กัดริมฝีปากเพื่อถ่ายเซลฟี่และกดส่งไปพร้อมกับข้อความ
“โอเค งั้นฉันจะนอนแล้ว”
หลังจากส่งออกไป เธอโยนโทรศัพท์มือถือและเดินไปที่ห้องน้ำพร้อมร้องเพลงโดยไม่สนใจว่าโทรศัพท์มือถือนั้นกำลังส่งเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง
เธอพนันได้ว่าเกาจ้านจะกลับมาภายในครึ่งชั่วโมงอย่างแน่นอน
——
ข่าวที่ประธานเซิ่งถังกรุปอย่างอวี้หนานเฉิงขอแต่งงานที่เวิลด์เทรดเซนเตอร์นั้นติดเทรนด์การค้นหาเป็นเวลาเกือบหนึ่งสัปดาห์
ถ้ายึดตามสไตล์การจัดการของเซิ่งถังกรุป ข่าวแบบนี้จะต้องถูกกำจัดออกไปนานแล้ว แต่ฝ่ายประชาสัมพันธ์กลับได้รับคำสั่งสั้นๆจากเบื้องบนว่า...ไม่ต้องสนใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน