ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 361
ได้ฟัง อารมณ์ของกู้เจ๋อดูเหมือนจะไม่สูง เซิ่งอันหรานอยากจะปรับบรรยากาศให้เหมาะสม ตั้งใจเย้ยหยันเขา
“ฉันรู้ว่าเป็นคุณ หน้าจอโทรศัพท์ก็แสดงผล ถึงแม้ว่าจะทำเรื่องหย่าร้าง แต่พวกเราก็อยู่กันด้วยดีและจากกันด้วยดี”
กู้เจ๋อหัวเราะเยาะเย้ย“ใช่ อยู่กันด้วยดีและจากกันด้วยดี”
หลังจากที่เงียบไปหลายวินาที เขาพูดเสียงต่ำ“เรื่องที่ลิเลียนพาเธอไปสถานที่เธอเคยอยู่ก่อนหน้านี้ฉันรู้ อย่าเก็บมาใส่ใจ เธอทำเรื่องอะไรไม่นอกกรอบ”
“ไม่เป็นไร เธออาจจะคิดว่าฉันพักอยู่ทางนั้นค่อนข้างจะสะดวกเถอะ ฉันอยากรู้ก็คือ คุณคงจะไม่ลงโทษเธอเถอะ”
“อืม ให้เธอพักงานหนึ่งเดือนแล้ว”
“พี่ คุณมีความเห็นใจหน่อยได้ไหม?”เซิ่งอันหรานจับหน้าผาก“ลิเลียนเหมือนจะอยู่กับคุณมาเจ็ดแปดปีแล้ว เรื่องเล็กแบบนี้ทำไมถึงเข้มงวดขนาดนี้?”
“เธอยื่นคำขอเอง”
“หา?”
เซิ่งอันหรานยอมจริงๆ พูดบ่มพึมพำ“พูดจาโผงผางจนกลายเป็นแบบนี้ ใช้ได้จริงๆ”
หลังจากที่พูดคุยเรื่อยเปื่อยสองสามประโยค เซิ่งอันหรานก็ตัดสายโทรศัพท์ นั่งพิงหัวเตียงนึกถึงคำพูดที่กู้เจ๋อพูดเมื่อกี้ ถอนหายใจอย่างจนปัญญา
คนบางคนที่อยู่ในหน้าจอคอมพิวเตอร์ด้านข้างกำลังจ้องมองเธอ เห็นท่าทางก็พูดถาม
“เป็นอะไร?รับสายอดีตสามีก็รู้สึกเสียใจภายหลังแล้ว?”
เซิ่งอันหรานชะงักไปเล็กน้อย เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่ายังโทรวิดีโอ“คุณฟังมาโดยตลอด?”
“อืม”
อวี้หนานเฉิงพยักหน้า สีหน้าไม่พอใจ พูดชัดถ้อยชัดคำ“อยู่กันด้วยดีและจากกันด้วยดี?”
“ไม่งั้นล่ะ?”
เซิ่งอันหรานกลืนน้ำลาย“ไม่งั้นฉันกับกู้เจ๋อทะเลาะกันแล้วไปหน่วยงานราชการเหรอ?”
อวี้หนานเฉิงเงียบงันไม่พูด
เห็นเขาไม่พูด เซิ่งอันหรานหัวเราะออกมา“ไม่มีอะไรจะพูดแล้วเถอะ!ฉันคิดว่าคุณว่างจนลุกลี้ลุกลน ช่วงนี้บริษัทไม่ยุ่ง?”
“เตรียมประชุมประจำปี”
การประชุมประจำปีของเซิ่งถังกรุปทุกปีจะจัดขึ้นในวันที่ยี่สิบเก้าของเดือนสิบสอง ในตอนนั้นชั้นบนสุดของโรงแรมจะถูกปิด ที่ดึงดูดที่สุดคือ
ศิลปินดาราที่ถูกรับเชิญมาจำนวนมาก ถือว่าเป็นการตบตาโฆษณาของเซิ่งถังกรุป
เวลานี้น่าจะเป็นเวลาที่บริษัทยุ่งที่สุด ยังมีเวลามาว่างหึงอีก เซิ่งอันหรานยอมแล้วจริงๆ
เพื่อให้เขาสบายใจ เซิ่งอันหรานอธิบายเล็กน้อย“ฉันถอนหายใจเพราะว่าลิเลียน ลิเลียนอยู่ข้างกายกู้เจ๋อใกล้จะแปดปีแล้ว เธอกับกู้เจ๋อเรียนจบมหาวิทยาลัยเดียวกัน ตั้งแต่เรียนจบก็ติดตามกู้เจ๋อทำธุรกิจ ความจริงใครก็ดูออกความคิดของลิเลียน นอกจากกู้เจ๋อ”
“เส้นประสาทของผู้ชายไม่ได้ขรุขระเหมือนที่เธอคิด อาจจะดูออก”
ได้ฟัง เซิ่งอันหรานขมวดคิ้วมองอวี้หนานเฉิง“หรือว่าไม่ใช่ ฉันคิดว่ากู้เจ๋อไม่รู้จริงๆ ลิเลียนเป็นผู้ช่วยตัวน้อยของเขามานานเกินไปแล้ว ก็เพราะว่าทำทุกอย่างได้ราบรื่นไปหมด จึงไม่สะดุดตา คุณคิดว่าแก้วน้ำที่คุณดื่มน้ำเป็นประจำจะทำให้รู้สึกถึงความผูกพันไหม?”
อวี้หนานเฉิงเงียบไม่พูดจาหลายวินาที“เวลาที่สูญเสียไปก็อาจจะรู้สึก”
เซิ่งอันหรานชะงักไป ไม่รู้ว่าคิดอะไรขึ้นมาได้ จู่ๆก็มีสติกลับมา“ใช่แล้ว เวลาที่สูญเสีย…”
ตั้งแต่ลิเลียนลาหยุดหนึ่งเดือน นี้ทำให้เกิดความคิดที่ปราดเปรื่อง!
ในหน้าจอคอมพิวเตอร์ อวี้หนานเฉิงกำลังมองดูภรรยาของตัวเองท่าทางมีเรื่องในใจที่เก็บไว้ จู่ๆก็รู้สึกเจ็บปวด มาไกลขนาดนี้จริงๆต้องทำเรื่องหย่าร้าง ทำไมถึงยังชอบเป็นห่วงเรื่องคนอื่นล่ะ
กลางดึก หลังจากวิดีโอตัดสายไปแล้ว เขาโทรศัพท์ไปหาโจวฟัง
“นำเรื่องสองวันนี้เลื่อนออกไปก่อน ซื้อตั๋วเครื่องบินพรุ่งนี้”
“คุณจะไปที่ไหน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน