ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 546
ภายในโรงอาหารหนานหยวนของมหาวิทยาลัยจินหลิง ฉินซั่วหยานยื่นนมสดร้อนหนึ่งแก้วให้ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า
“ครั้งนี้ทางโรงเรียนมีสถานที่เข้าร่วมการแข่งขันโต้วาทีระดับประเทศ ฉันแนะนำเธอไปแล้ว ”
กู้อันยื่นมือรับนมสดมาดื่ม แทบจะไม่มีความสนใจ
“ฉันไม่ไปแล้ว นายนำชื่อฉันเปลี่ยนเป็นรุ่นพี่สือหมินเถอะ ฉันได้ยินมาว่าเธอยุ่งอยู่กับการสมัครขอทุนปริญญาโท ได้รับรางวัลนี้มีประโยชน์กับเธอ”
ฉินซั่วหยวนสวมเสื้อคลุมสีเบจ ได้ยินดังนั้นร่างกายก็เอนไปด้านหลัง ไตร่ตรองคำพูดเล็กน้อยว่าจะพูดยังไง นานมากก็พูดอธิบายง่ายๆ
“สือหมินออกจากกลุ่มโต้วาทีแล้ว”
“อะไรนะ?”
คำพูดนี้มาอย่างกะทันหัน กู้อันไม่อยากจะเชื่อ
“เธอเป็นรองประธานของสมาคมโต้วาที ทำไมถึงออกไปแล้ว?”
ฉินซั่วหยวนพิจารณาถึงเรื่องที่ผ่านมา ช่วงนี้ยิ่งเชื่อว่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่KTVกู้อันไม่รู้ ถือโอกาสไม่เปิดโปง หาเหตุผลขอไปที
“เธอยุ่งกับเรื่องทบทวนการเรียนเถอะ ถ้าสมัครทุนปริญญาโทไม่ได้ ตัวเองก็ต้องสอบ ต้องทำทั้งสองเรื่องให้มั่นคง”
กู้อันไม่ได้กังวลเป็นพิเศษเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของเจียงสือหมิน ได้ยินก็พยักหน้า ไม่พูดตอบอีก
“วันนี้ในมหาวิทยาลัยแข่งขันร้องเพลงฉันเป็นพิธีกร ได้ยินว่าการแข่งขันปีนี้ยอดเยี่ยมเป็นพิเศษ เธอจะมาใช่ไหม?”
คำพูดของฉินซั่วหยวนมีความหมายหยั่งเชิง กู้อันเงยหน้า จึงมองเห็นเขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสวมเสื้อคลุมสีเบจ
“ไม่แน่นอน”เธอกังวล“ช่วงนี้เรื่องมากมายเกินไป ฉันยังมีวิทยานิพนธ์ที่ต้องเตรียมอีกหลายอย่าง อาจที่ปรึกษาเร่งรัด ถ้าหากฉันมีเวลาจะเข้าไป”
“ก็ได้ ถึงเวลานั้นฉันเหลือที่นั่งสองแถวให้เธอ เธอสามารถพาเพื่อนร่วมห้องมาได้”
“ได้ ขอบคุณ”
คำตอบของกู้อันขอไปที เดิมคำพูดก็มีแค่ข้ออ้าง เธอไม่มีความสนใจกับการแข่งขันร้องเพลง เดิมทีคิดจะหาเหตุผลขอไปที
ทั้งสองคนกินข้าวเสร็จแล้วยังต้องไปประชุม เวลาที่ลุกออกมาจากโรงอาหารด้วยกันตรงหน้าก็มีร่างสูงปิดบังสายตา กู้อันสายตาชะงัก ความตกใจในดวงตาถูกปกปิดอย่างรวดเร็ว
“ลุงกู้ คุณมาได้ยังไง?”
ประโยคที่เรียกว่า“ลุงกู้”ฉินซั่วหยวนก็ตาโตยืนอยู่ที่เดิม มองสังเกตผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า
เขาสวมชุดสูทสีดำสั่งทำชั้นสูง สีหน้าปรากฏความอ่อนโยน มือข้างหนึ่งล้วงอยู่ในกระเป๋ากางเกงสูท มืออีกข้างวางอยู่ข้างกาย ถึงแม้ว่าไม่พูด แต่กลิ่นอายบริเวณรอบกายทำให้เขาพูดไม่ออก
“ฉันหลายวันนี้โทรศัพท์มาหาเธอ”
เขาน้ำเสียงอ่อนโยน สายตามีความรักและทะนุถนอม กู้อันกลับหันหน้าไปทางอื่น
วันนั้นหลังจากที่ลิเลียนรับสายโทรศัพท์ของเธอ เธอก็ไม่รับสายโทรศัพท์ของกู้เจ๋ออีก ด้านหนึ่งมีความขุ่นเคืองในใจที่ถูกหลอกอยู่เสมอ อีกด้านหนึ่งก็ไม่กล้าถามว่าทำไมคนอื่นรับสายโทรศัพท์？
เธอกลัวว่ากู้เจ๋อจะบอกเธอ ว่าเขากับลิเลียนคืนดีกันแล้ว
นึกมาถึงตรงนี้สายตาของเธอก็เย็นชา ดึงแขนของฉินซั่วหยวนที่อยู่ด้านข้าง
“ฉันกับเพื่อนนักเรียนยังต้องไปประชุม ลุงกู้คุณกลับไปก่อนเถอะ”
กู้เจ๋อมองออกถึงความคิดของเธอ ยืนอยู่ตรงนั้นไม่มีความคิดจะหลบ เขาอดทนมากที่จะรับมือกับเธอ
“งั้นคืนนี้กินข้าวด้วยกัน”
“คืนนี้ฉันก็ไม่มีเวลา”
กู้อันรีบหยุดเขา จู่ๆก็คิดอะไรขึ้นมาได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน