ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 655

เมื่อบูมๆไปด้วยเท้าทั้งสอง คนข้างในก็ตกตะลึงเช่นกัน แต่ไม่เคยเห็นการต่อสู้แบบนี้มาก่อน

จ้าวเจียนโหย่วยืนอยู่ในบ้านไม่กล้าที่จะออกไปหรือเปิดประตู ดังนั้นเขาจึงถามอยู่ที่ประตูว่า

“ใครกัน พวกคุณมาตามหาใคร?”

พี่เป้าหยิบใบแจ้หนี้ออกมาแล้วใส่เข้าไปในตาแมวแล้วพูดว่า

“คืนเงินมาซะ!”

การแสดงออกของจ้าวเจียนโหย่วเปลี่ยนไปทันที “นี่…นี่เป็นเงินที่ฉันเป็นหนี้กับเหล่าหวาง มันเกี่ยวอะไรกับพวกแก!”

พี่เป้าคำรามอย่างเย็นชา “ตอนนี้เงินนี้เป็นของฉัน เงินที่แกเป็นหนี้ฉัน ฉันจะให้เวลาแกแค่ครึ่งวัน ถ้าแกหาเงินมาคืนไม่ได้ แกก็เตรียมตัวตายได้!”

ใบหน้าของจ้าวเจียนโหย่วนั้นดูน่าเกลียดเล็กน้อย และเขาคิดไม่ถึงว่าเหล่าหวางคนนี้จะทำกล้าทำสิ่งมหัศจรรย์ได้ขนาดนี้!

“ฉันไม่คืน ฉันยืมใคร ฉันก็จะคืนให้คนนั้น และต่อให้ฉันจะคืนจริงๆ ฉันก็จะคืนให้เหล่าหวาง!”

พี่เป้าหัวเราะเยาะเย้ย “ยังไม่รู้อีก ได้ รอเดี๋ยว!”

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ลูกน้องสองสามคนของพี่เป้าก็นำเลือดสุนัขขนาดใหญ่สองถังมาเทใส่ประตู

จากนั้นไม่นาน กลิ่นเหม็นก็กระจายไปทั่วทางเดิน และทั้งหมดก็อยู่ในห้องของจ้าวเจียนโหย่วซึ่งรู้สึกไม่น่าพอใจเป็นอย่างยิ่ง

และเลือดสีแดงในทางเดินก็ดูน่ากลัวมากจริงๆ

พี่เป้าพูดอย่างเย็นชา “นี่เป็นเพียงคำเตือนเล็กน้อย แกยังมีเวลาอีกสองสามชั่วโมงในการหาเงิน เร็วๆเข้าล่ะ!”

หลังจากพูดจบ พี่เป้าก็พาคนออกไป

จ้าวเจียนโหย่วนั่งยองๆ อยู่ที่บ้าน และคนในครอบครัวสามคนของเขา ตอนนี้ก็ดูสีหน้าน่าเกลียดเล็กน้อย

“เหล่าจ้าวหรือว่าเราควรเอาเงินไปคืนเงินให้เหล่าหวางดี!”

จ้าวเจียนโหย่วกัดฟันของเขาและพูดว่า “ไม่! ทำไมฉันถึงต้องจ่ายเงินที่ยืมมาด้วย ทำไหมต้องคืน ห้าแสน! คุณยินดีที่จะจ่ายคืนงั้นเหรอ?”

ภรรยาและลูกชายของเหล่าจ้าวก็ลังเลเช่นกัน กี่ปีที่พวกเขาจะได้รับเงินห้าแสนหยวนนี้? แน่นอนว่าไม่อยากคืนหรอก

“อย่ากังวลไป พวกเขาแค่ขู่ให้กลัวและตกใจเท่านั้น ถ้ามันกลายเป็นเรื่องใหญ่ พวกเราก็จะย้าย ถ้าบ้านหลังนี้ถูกขายไปจะไม่มีใครหาเราเจอ!”

จ้าวเจียนโหย่วได้วางแผนหาทางหนีที่ไล่แล้ว และดูกันว่าใครจะเยี่ยมกว่ากัน!

。

เมื่อจ้าวเจียนโหย่วได้ยินว่าข้างนอกว่าไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ เขาจึงเปิดประตูอย่างเงียบ ๆ และเดินออกไปอย่างไม่แน่นอน จากนั้นนอกจากถังน้ำสองสามถัง ครอบครัวทั้งสามคนก็เริ่มจัดการกับเลือดสุนัขที่ด้านหน้าทางเดินออก

ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง เพื่อนบ้านคนหนึ่งก็ขึ้นมาจากด้านล่างและตกตะลึงเมื่อเห็นจ้าวเจียนโหย่วจัดของเหล่านั้น

“เหล่าจ้าว ยังคิดเรื่องนี้ได้อยู่อีกหรือ? ไร่แตงโมของคุณถูกทำลายหมดแล้ว รีบไปดูเร็ว!”

จ้าวเจียนโหย่วผงะไปครู่หนึ่ง “อะไรนะ!”

ไร่แตงโมนั้นก็เป็นงานหนักของครอบครัวเช่นกัน พวกเขากำลังจะซื้อ หลังจากลงทุนเงินไปมากมาย ผู้ชายกลุ่มนี้เข้าไปทำลายไร่แตงโมของเขาจริงหรือนี่?

“ปะลูก เรารีบไปดูกันเถอะ!”

จ้าวเจียนโหย่วลงไปชั้นล่างและเตรียมที่จะให้ลูกชายขับรถพาเขาไป

เมื่อลงบันไดไป พวกเขาก็ต้องตกใจอย่างมากเมื่อเห็นสภาพรถโตโยต้าของพวกเขา

กระจกทั้งหมดถูกทุบแตกกระจาย ล้อทั้งสี่ล้อก็หายไป เบาะหนังด้านในมีรอยขีดข่วนทั้งหมด ไฟด้านนอกแตกทั้งหมด และตัวรถก็มีรอยขีดข่วนทั้งหมด!

“รถของฉัน!”

ลูกชายของจ้าวเจียนโหย่วกรีดร้อง เขาทุกข์ระทมราวกับเลือดไหลออกมา นี่คือรถที่เขาซื้อด้วยการยืมธนาคาร และเขาเพิ่งซื้อรถใหม่นี้มาได้ไม่นานมานี้เอง!

ตอนนี้เขาทุกข์มาก จนรู้สึกลำบากใจมากแล้ว!

นี่เป็นรถคันเดียวในครอบครัว ซึ่งแพงที่สุดในตระกูล

เมื่อจ้าวเจียนโหย่วเห็นภาพเหล่านี้ ใบหน้าของเขาดูน่าเกลียดมากขึ้นๆ

“ไอ้เวร!”

ครอบครัวทั้งสามคนขับรถรถแทรกเตอร์มุ่งหน้าไปที่ไร่

เมื่อไปถึงที่ไร่ ก็พบว่าแตงโมถูกฉีกเป็นชิ้นแล้ว และมีแตงโมเสียหายกองอยู่บนพื้นมากมาย

เหล่าจ้าวทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความเกลียดชังในสายตาของเขา!

รถคันนั้นรวมทั้งแตงโมบนพื้นจะมีราคามากกว่า 100,000 หรือ 200,000 หยวน หัวใจของเหล่าจ้าวตอนนี้เหมือนมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด!

ในเวลานี้ มีชายหนุ่มสองสามคนเดินออกไปข้างๆ พร้อมแตงโมชิ้นหนึ่งอยู่ในมือ

เมื่อจ้าวเจียนโหย่วเห็นพี่เป้าและคนอื่น ๆ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขาก็ลุกขึ้นยืนและถอยไปสองสามก้าว

“ทำอะไร พวกแกจะทำอะไร!”