พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ นิยาย บท 3

ตำหนักฮองเต้

“ฝ่าบาทฝ่าบาทเพฮะ จวิ้นหวังมาถึงนี่”

สีชมพูฮ่องเต้ ชายตามองขันทีข้างกาย

“แล้วอย่างไร” สีหน้าเบื่อหน่ายมีอะไรให้ตื่นเต้นกันละ

“จากทางเหนือมานี่ใช้เวลาไม่น้อยอ้างว่าบัญชาของไทฮองไทเฮาจากตำหนักเทียมฟ้า” กัวกั๋ว ยิ้มมุมปาก

“แล้วอย่างไรสนมคนนั้นข้าไม่ต้องการนางแล้วใครจะเอาไปไหนก็เรื่องของพวกเขาคนใบ้แล้วยังถือดีใครบังอาจส่งมาในตำแหน่งสนม” ขันทีป้องปาก

“แต่ จวิ้นหวังมาครั้งนี้เกรงว่าจะมีแรงกระทบเหล่าขุนนางและราษฎรอาจมีคนบางคน หาทางเข้าใกล้จวิ้นหวัง”

“เข้าใกล้แล้วอย่างไรเขาเองที่ร่างหนังสือสัญญายอมสละบัลลังก์ให้ข้าแล้วยังบอกว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องราชสำนักและการปกครองออกบวชที่วัดทางเหนือ ต่อไปเรียกเขาว่าไต้ซือจะดีไหม” หัวเราะเบาๆ ขันทีเองก็หัวเราเสียงดังลั่น

“พ่ะย่ะฮะไต้ซือ ก็ควรจะเป็นเช่นนั้นในเมื่อออกบวชแล้วก็ควรจะเป็นไต้ซือ

อ๋องฉินโบกมือให้เกี้ยวที่พาร่างไร้สติของต้าเหนิงนั่งมาด้วยจอดลงริมธารใส หานจงวิ่งเข้ามาวางเก้าอี้รองพื้นให้อ๋องฉินลงมาจากเกี้ยว

“เหตุใดต้องเลือกเส้นทางนี้”

“ทางสายหลักอันตรายยิ่ง นางมีคนปองร้ายมากหน้าข้าไม่อาจรับมือหรือคอยตามเช็ดสิ่งที่นางทำ นางสั่งสมความเกลียดชัง ใครบ้างในวังหลวงไม่อยากให้นางตาย”

หานจงยิ้ม

“พลบค่ำจึงจะถึงวิหารเทียมฟ้า ส่งคนส่งข่าวถึงเสด็จย่าหรือยัง”

“ขอรับไทฮองไทเฮาทรงปรุงยาสำหรับสนมเอ่อเรียบร้อยแล้ว” อ๋องฉินพยักหน้าแล้วถอนหายใจ

“หวางซื่อท่านหนักใจเรื่องใด” หานจงถามขึ้น

“บัญชาของเสด็จปู่ทำไมต้องเป็นข้าที่ต้องรับผิดชอบเพียงผู้เดียว”

“นั่นเพราะท่านอ๋องทรงเป็นที่โปรดปราน”

“ข้าออกบวชได้หนึ่งปีแล้วทิ้งเรื่องราวในวังหลวงไว้เพียงเท่านั้นหาได้ใส่ใจข้าจึงไม่ควรมายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก สนมเอ่อคนนี้ ข้าอยู่ถึงทางเหนือยังได้ยินเรื่องของนางร้ายกาจไม่เบา จนมีคนเกลียดชังในครั้งนี้พอนางป่วยไข้พวกเขาจึงหวังว่านางจะตาย แล้วเช่นไรเราต้องมาเห็นต่างจากคนอื่น”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน