พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ นิยาย บท 7

ส่งภาษามือว่าได้ยินแล้ว สองสามวันมานี้ต้าเหนิงหัดใช้ภาษามือในแบบของต้าเหนิงคนหล่อคนนั้นก็ยังพูดด้วยน้อยคำอย่าเรียกว่าพูดด้วยเลยเรียกว่าพูดลอยๆ จะดีกว่า เขามีปมอะไรกับต้าเหนิงจึงไม่ยอมพูดทำราวกับว่าต้าเหนิงเป็นหนอนบุ้งน่าขยะแขยงขนาดนั้น

“ท่านอ๋องหรือเจ้าค่ะแอบดูท่านอ๋องอีกแล้ว พระสนมก่อนนั้นเป็นอย่างไรก็เป็นแบบนั้นไม่เคยเปลี่ยน เมื่อก่อนเพื่อท่านอ๋องยอมทำทุกเรื่องเชียวเจ้าค่ะขอเพียงแค่ได้ยินว่าท่านอ๋องชอบ คุณหนูเอ่อในตอนนั้นยอมทำทุกทาง ข้าน้อยเองก็ไม่เข้าใจว่าพอท่านอ๋องกลับมาครั้งนี้ทำไมถึงมีท่าทีเปลี่ยนไปทั้งๆ ที่เป็นคนพาคุณหนูเอ่อมาเร้นกายหลบภัยที่นี่”

“ทำไมถึงหลบภัย” ส่งภาษามือถามคำถาม

“บ้านเอ่อถูกเผาวอดวายดีที่ท่านอ๋องในตอนนั้นกับหานจงไปช่วยท่านกับสาวใช้อีกคนไว้ได้”

ต้าเหนิงขมวดคิ้ว

“นอนเถิดเจ้าค่ะเรื่องราวมันผ่านไปแล้วตอนนี้พระสนมปลอดภัยอยู่ที่นี่แต่เสียอย่างเดียวบรรยากาศชื่นมื่นไม่กลับมาแล้วท่านอ๋องคงจะผิดหวังที่พระสนมยอมถวายตัวกับฝ่าบาท”

นั่นงัยแฟนเก่ากันนี่เองสายตาที่มองมาถึงเฉยชาน่าดู คนอะไรงอนอย่างกับผู้หญิง

ทิ้งตัวลงนอนสาวใช้ห่มผ้าให้ ต้าเหนิงนอนนิ่งคิดไปถึงอนาคตและสิ่งที่จะต้องพบเจอต่อไปนี้

“วังหลวง ฮ่องเต้สนม คนหล่อ ประเทศจีน ดีนะที่ยังพอพูดหรือเข้าใจภาษาจีนได้บางส่วนเฮ้อต้าเหนิงเอ๊ยต้าเหนิง จะเอาตัวรอดได้ไหมน้าาาา” หลับตานิ่งก่อนจะเผลอหลับไป

นานแค่ไหนไม่รู้รู้แต่ว่าได้ยินเสียงฝีเท้าคุ้นหูค่อยๆ เดินมาที่แท่นนอน หลับตานิ่งสนิท เสียงฝีเท้าของฉินเกอหลง

ไม่กล้าหายใจด้วยซ้ำ รอดูว่าฉินเกอหลงจะพูดว่าอย่างไรแต่เปล่าเขายืนนิ่งที่ข้างแท่นนอน ต้าเหนิงรับรู้ได้ถึงลมหายใจร้อนผะผ่าวที่ใกล้แค่เอื้อม ตั้งใจจะทำอะไรนะอย่าบอกว่าจะ…..จะจูบต้าเหนิง จื่อปากรอไว้ก่อน นับหนึ่งสองสามในใจ

เสียงถอนหายใจยาว ต้าเหนิงลืมตาขึ้น ยกมือสองข้างสอดที่ลำคอของฉินเกอหลงกดศีรษะของอ๋องฉินแล้วใช้ปากบางประกบปากอุ่นไว้แน่น

“จ๊วบบบบบบ”

“นี่เจ้า”

ฉินเกอหลงผลักร่างผอมลงไปนอนกับแท่นนอนตามเดิม ต้าเหนิงอมยิ้มปากนุ่มเป็นบ้า5555 แม่สาวน้อยทำไมเขินขนาดนั้นยกมือขึ้นเช็ดที่ปากตัวเอง ผิดกับต้าเหนิงที่ยิ้มแก้มปริ

“บังอาจ”

ต้าเหนิงเลิกคิ้วสูงทำตาโตเหมือนจะบอกว่า ไม่ได้สนใจคำกล่าวนั้น

“เจ้าช่างไม่สำนึกรู้ได้เลยหรือเจ้าเป็นสนมของฝ่าบาท เจ้าอย่าได้ทำแบบนี้อีกนะ ข้าในฐานะจวิ้นหวังขอสั่งเจ้าว่าอย่าทำแบบนี้อีกหากใครมาเห็นเข้าหรือหากเจ้าเผลอไปทำกิริยาแบบนี้ต่อหน้าใครเข้าคนที่ลำบากคือเจ้า” ต้าเหนิงยกเอาหมอนขึ้นมาปิดหูไว้

“นี่เจ้า ได้ยินแต่แสร้งว่าไม่ได้ยินใช่หรือไม่ ลุกขึ้นมาก่อนข้าที่มาเพื่อมาดูว่าเจ้าเรียบร้อยดีปลอดภัยดีไหมไม่ได้ตั้งมา …ทำอะไรแบบนั้นโปรดเข้าใจด้วยเพราะเจ้าคือสนมของฝ่าบาท”

ต้าเหนิงเบ้ปากก่อนจะหันมาส่งภาษามือด้วยนิ้วกลางให้ ไปให้สุด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน