พยศรักซาตาน นิยาย บท 3
เสียงเคาะประตูทำให้นักการบัญชีสาว พัชรา เอกอุดม
เพื่อนสนิทหนึ่งในสองของกอหญ้าต้องเงยหน้าจากกองหนังสือมากมาย
“ใครมา แต่เช้าเนี่ย”
หญิงสาวร่างท้วมเดินไปเปิดประตู ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นหน้าเพื่อนสนิทที่มีร่องรอยการร้องไห้มาอย่างหนัก
“เฮ๊ยญ่าเป็นอะไร ใครทำอะไรให้”
กอหญ้าโผเข้ากอดเพื่อนสนิทหนึ่งในสองที่เธอมี หญิงสาวร้องไห้สะอึกสะอื้นร้องอย่างหนัก
พัชราหรือเพื่อนๆเรียก พัช ลูบไหล่เพื่อนรักเป็นเชิงปลอบใจ
“อยากร้องก็ร้องออกมา ร้องให้เต็มที่ เป็นอะไรเล่าได้ไหม”
กอหญ้าส่ายหน้าไปมาด้วยความเศร้าใจ พัชราส่ายศีรษะก่อนจะประคองเพื่อนสนิทไปนั่งที่โซฟา
“พัช เราขออาบน้ำหน่อยได้ไหม”
“ได้สิ เอาเลย”
กอหญ้าเดินหายเข้าไปในห้องน้ำนานแล้วท่ามกลางสายตาแห่งความสงสัยของเพื่อนสนิท
หญิงสาวเปิดฝักบัวแล้วผิงพนังห้องน้ำร้องไห้อย่างหนัก กอหญ้าใช้มือทุบฝาห้องน้ำอย่างรู้สึกเจ็บใจ
“ทำไม ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไมสิ่งเลวร้ายต้องเกิดกับฉัน นายกริชชัยฉันเกลียด เกลียดนายที่สุดในชีวิต”
สองวันต่อมา
บ้านพิพัฒนพงค์
“กรี๊ด .....” เสียงร้องแสดงความดีใจของต้นน้ำ
ทำให้สมาชิกภายในบ้านเหลียวตามเมื่อเห็นร่างสูงของพี่ชายปรากฏตัวต่อหน้าโดยไม่ทราบกำหนดการกลับมาก่อน
ต้นน้ำวิ่งเข้าไปหากริชชัยโดยชายหนุ่มกางแขนรับร่างน้องสาวคนเล็กด้วยความรักใคร่ ต้นน้ำโผเข้าซบที่อก
ธมกานต์และตรีรินทร์เดินไปสมทบใบหน้าแสดงความตื่นเต้น
“ กริชกลับมาเมื่อไหร่ ทำไมกริชไม่บอกว่าจะกลับ แม่จะได้ไปรับ” ตรีรินทร์น้ำตาไหลด้วยความดีใจ
ก่อนจะสวมกอดลูกชายด้วยความคิดถึง
“ผมมาถึงสองวันแล้วครับ แต่อยากให้ร่างกายปรับสภาพเข้ากับเวลาที่นี่เสียก่อน
ผมเอาความสำเร็จและความภูมิใจมาฝากพ่อกับแม่นะครับ ปริญญาทั้งสามใบของผม”
“ชื่นใจจริงๆ กริช ลูกแม่เก่งจริงๆ”
ธมกานต์ตบบ่าลูกชายเพียงคนเดียว ก่อนพูดด้วยความภาคภูมิใจว่า “ พ่อดีใจที่กริชทำสำเร็จ
พ่อภูมิใจในตัวลูกของพ่อมาก”
“ขอบคุณครับพ่อ”
“กริช เป็นยังไงบ้างลูกเจ็ทเลทไหม “
“ไม่ครับ” ปากพูดกับผู้เป็นแม่แต่สายตากวาดมองไปทั่วบ้าน หวังว่าจะเจอใครสักคนหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พยศรักซาตาน