พยศรักซาตาน นิยาย บท 5
กอหญ้ากลับมาที่คอนโดฯ พัชรา ท่ามกลางสายตาที่เป็นคำถามจากเพื่อนสนิท
“อ้าวไหนว่าจะไปทานข้าวบ้าน คุณย่าไง”
“ ไปแล้ว “
“ แล้วไม่ค้างเหรอ”
“อืม ไม่หรอก”
“แล้วนั่นจะทำอะไร”
“จะต้มมาม่ากิน”
“อ้าว แล้วไม่ได้กินข้าวเหรอ บ้านคุณย่านะ”
“อืม ไม่ได้กิน “
“อะไรของเขาเนี่ย “ พัชราเดินเกาศีรษะไปมา
สองวันผ่านไป บ้านกรณ์วิภาค อดิศร อดิศวร ฝาแฝดที่เกิดจากไข่ใบเดียวกัน กำลังนั่งเลือก
แบบบ้านที่ ถูกส่งให้มาให้เลือก อดิศร วิศวกร ผู้เป็นพี่ และ อดิศวร สถาปนิกหนุ่มไฟแรง
ทั้งสองทำงานสืบต่อกิจการ ของวิภาคกรณ์ มาหลายปีแล้ว ทั้งสองโดดเด่นในแวดวงสังคม
เพราะเป็นหนุ่มแฝดที่โสด และโปไฟล์พร้อม
“ พี่ศร วันนี้ยัยญ่าจะมาทานข้าวที่บ้านนะ “
“ จริงเหรอ คุณแม่ต้องดีใจแน่ๆ “
“นั่นไง พูดถึงก็มาพอดี “
เสียงวิ่งมาพร้อมน้ำเสียงสดใส ของน้องสาวนอกไส้ “ พี่ศร พี่ศวรคิดถึงจังเลย”
กอหญ้าวิ่งเข้ามากอดคอ และโอบกอดพี่ชาย ทั้งสองไว้ในอ้อมแขน สองหนุ่มกอดน้องสาวนอกไส้ กอดกันสามคนตัวกลม
“อ้าว เด็กๆ เสียงดังไปแปดบ้าน” เสียงอาร์มทักมาจากด้านหลัง ก่อนจะยิ้มกว้าง อ้าแขนรับ กอหญ้าที่วิ่งมากอดอย่างออดอ้อน
“ป้าอาร์ม คิดถึงจังเลย”
อาร์มค้อน ก่อนทำปากยื่น “ ปากหวานกับคนแก่ ไหนบอกว่าจะมาค้างกับป้า
ไม่เห็นมาสักที หลงแสงเสียงแล้วละมั้ง นางแบบคนสวย”
อาร์มลูบผม หญิงสาวลูกสาวคนสุดท้องของแม่บ้านคนสนิท ด้วยความรักใคร่เอ็นดู
ก่อนจะหอมที่หน้าผากอย่างที่ปฏิบัติมา
“ ชื่นใจ หลานป้า คืนนี้นอนที่นี่นะ มานอนคุยกันหน่อยสิ มีแฟนหรือยังฮะ”
กอหญ้าซบศีรษะ กับซอกไหล่อย่างออดอ้อน ก่อนหอมแก้ม เบาๆ
“คิดถึง ป้าอาร์มจังเลย คิดถึง คิดถึง ที่สุด”
“ ปากหวาน เอาล่ะ เดี๋ยวป้าไปเข้าครัว ทำของโปรดให้เรากิน ดีไหม”
“ ดีใจที่สุดเลย ค่ะ “
กอหญ้า นั่งดูแบบโครงการ คอนโดมีเนียม รุ่นใหม่ ข้างๆ อดิศวร ก่อนที่อดิสร จะเดินมาสมทบ พร้อมรูปเฟอร์นิเจอร์กองโต
“ เมื่อไหร่จะว่างมาช่วย งานพวกพี่ที่บริษัทบ้าง”
“ อย่าเลยค่ะ พี่สร ญ่าไม่มีความรู้เรื่อง อสังหาริมทรัพย์เลย ดูห่างๆดีกว่าค่ะ”
“ เข้ามาเที่ยวบ้าง ถ้าว่าง”
“ ค่ะ นี่ไง มาวันนี้ไงคืนนี้คงนอนคุยกับป้าอาร์มจนสว่าง เหมือนปกติ ขอยืมคุณแม่ของพวกพี่หน่อยนะคะ”
“ตามสบาย “ สองหนุ่ม ยิ้มและมองน้องสาว มารดาคนเดียวกัน แววตาที่มองของฝาแฝดต่างกัน คนหนึ่งมองอย่างรู้สึกว่าเป็นน้องสาวจริงๆ แต่อีกคน มองอย่างมีความรู้สึกพิเศษด้วย
“ของว่าง ค่ะ “ เสียงคนรับใช้ ก่อนจะวางถาดของว่าง
กอหญ้ารินน้ำชา สามถ้วย ก่อนจะหยิบคุ๊กกี้มารับประทาน ท่าทางสบายๆ
“อยากรู้จัง ป้าอาร์มจะทำอะไรให้ญ่ากิน”
“ แม่รู้ใจ ญ่า รับรองอร่อยแน่มื้อนี้ “
“ มีความสุขจังเลย มาบ้านนี้”
“มาบ่อยๆ สิ ญ่า ญ่ามาทีไร คุณแม่มีความสุขทุกที “ อดิศวรพูดก่อนมองน้องสาวแม่คนเดียวกัน แม้จะไม่ใช่น้องสาวในไส้ เพราะสำหรับตนเอง แม่ฝนก็เป็นเพียงแม่อุ้มบุญดังนั้น อดิศวรมักปลอบใจตัวเองเสมอว่า สิ่งที่ตนคิดกับ น้องสาวคนนี้ไม่ผิดศีลธรรมและสามารถทำได้
อดิศร มองน้องชายฝาแฝด แล้วแอบยิ้ม
เสียงโทรศัพท์มือถือ ดัง
“ฮัลโหล ศรพูดครับ “
“ อ้าว พี่กริช เป็นไงสบายดีไหมครับพี่ ได้ข่าวเหมือนกันว่าพี่กลับมาแล้ว “
“ ได้ สิครับ มาเลย กำลังอยู่พร้อมหน้า”
“ครับ ครับ เดี๋ยวเจอกัน “
กอหญ้ามองหน้า พี่ชายแฝด แล้วมีใบหน้าเครียด
“ใครจะมาค่ะ พี่ศร”
“ อ๋อ พี่กริช บอกว่าขับรถผ่านมาทางนี้ จะแวะมาดื่มด้วย “
“ ฮะ เขาจะมาที่นี่ เมื่อไหร่ค่ะ”
“ อีกยี่สิบนาที ก็ถึงแล้ว ญ่าถามทำไม”
“ ไม่ทำไมหรอกค่ะงั้น ญ่าไปก่อนดีกว่านะคะ พอดีลืมไปว่ามีธุระด่วน ฝากบอกป้าอาร์มด้วยนะคะ พี่ศร “
“ ไปนะคะ “ พูดจบ ร่างของกอหญ้าก็เดินเกือบวิ่งออกไป ท่ามกลางสายตามีคำถาม
ของฝาแฝด สองพี่น้องตระกูลกรณ์วิภาค
ยี่สิบนาทีผ่านไป
อดิศร และ อดิศวรก็ยังทำงานต่อไป เมื่อได้ยินเสียงรถ สองหนุ่มก็เดินออกไปต้อนรับ
“หวัดดีครับ พี่กริช โห หล่อจังเลยหว่ะ “ อดิศร ชกที่หัวไหล่ อย่างหยอกเย้า
“ หวัดดีครับ พี่กริช กลับมาได้หลายวันแล้วเหรอครับ “
“ แค่อาทิตย์เดียว ฉันมากวนพวกนายไหม กำลังทำอะไรอยู่”
“ เลือกแบบโครงการใหม่ นะพี่ นั่งก่อน นั่งก่อน พี่กริช เชิญครับ”
ผ่านไปสักครู่ อาร์มเดินออกมาจาก ห้องครัว พร้อมจานอาหารที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่น
“ อ้าว หนุ่มๆ ไปนั่งที่โต๊ะอาหารเลย อาหารพร้อมแล้ว “ อาร์มส่งเสียง ก่อนเบิกตากว้าง เมื่อมองเห็นบุตรชายของเพื่อนรัก
“ ตายแล้ว นั่นตากริชเหรอ ตายแล้ว ตายแล้วกลับมาเมื่อไหร่นี่ หล่อเชียว”
อาร์มเข้ามาสวมกอด อย่างเอ็นดู
“ กลับมาได้อาทิตย์กว่าแล้วครับ ป้าอาร์มสบายดีหรือครับ “
“ สบายดีจ๊ะ “ สายตาอาร์มกวาดไปทั่วห้อง ก่อนจะขมวดคิ้ว
“ ศร น้องล่ะลูกไปไหน”
“ กลับไปแล้วครับแม่ บอกว่ามีธุระด่วน”
“ อะไรกัน ไหนบอกว่าจะมานอนคุยกับแม่ ยัยญ่านะยัยญ่า ทำให้คนแก่เก้อ เจอคราวหน้าจะงอน ให้รู้สึกเชียว”
อาร์มเดินออกไปใบหน้าแสดงความผิดหวัง
กริชชัยขมวดคิ้ว ก่อนหันไปถาม แฝดน้อง “ ใคร จะมา จะไปศวร”
“ อ๋อ ยัยกอหญ้าไง สวนกับ กริชแค่เสี้ยวนาที “
“ เขามาบ้านนี้เหรอ”
“ฮือ ตอนแรกว่าจะค้าง แต่ไงไม่รู้ พรวดพราดออกไปเลย” อดิสรอธิบายพร้อมมมองอย่างให้กำลังใจน้องชาย ฝาแฝด
กริชชัย นั่งนิ่งก่อน ครุ่นคิด อย่างฉุนเฉียว “ยัยนี่ กะจะหลบหน้าเราหรือเปล่าว่ะ
แต่ ถ้าจะหลบ จะหลบทำไม” ชายหนุ่มครุ่นคิดจนปวดหัว
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ อดิศร และอดิศวร ก็ย้ายกันมาที่ห้องนั่งเล่น
ที่มี โทรทัศน์ กริชชัย เดินไปเรื่อยๆ ก่อนจะมาชะงัก ที่รูป ที่วางไว้บนโต๊ะ
ชายหนุ่มตัวชาไปทั้งร่าง เมื่อมองเห็นสาวสวยที่ตนเอง มีสัมพันธ์ลึกซึ้ง อยู่ในรูป
ซึ่งในรูป หญิงสาวสวมใส่ชุดครุย รับปริญญาในอ้อมกอดมีดอกไม้ ประกบข้างมีฝาแฝด
อดิศร และอดิศวร ใบหน้าหญิงสาวเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ชายหนุ่มจิกปลายเท้ากับพรม
“ ศร นี่ใคร นี่รูปใคร “ กริชชัยถามเสียงเหมือนละเมอ
“ อ๋อ กอหญ้าไง ยัยกระปุกตั้งฉ่ายของพี่กริชไง เป็นไง ตอนนี้เป็นสาวสวยแล้ว”
“ ใครนะ เขาเป็นใครนะ “ เสียงกริชชัย ละเมอ หัวใจเต้นแรงเกือบจะระเบิดออกมานอกร่าง
“ กอหญ้าไง ลูกแม่ฝน น้องสาวบุญธรรมของพี่ไง พี่กริช อะไร อยู่บ้านเดียวกัน ยังไม่เจอกันอีกเหรอ “
“ เมื่อกี้เขามาที่นี่ใช่ไหม “ น้ำเสียงสะกดไม่ให้สั่น
“ มาแล้ว ไปแล้ว ครับพี่กริช”
“เขารู้ไหม ว่าพี่จะมาที่นี่ “ กริชชัย เสียงสั่น จนต้องพยายามสะกดอารมณพลุ่งพล่าน
“ น่าจะรู้ ก็ตอนที่พี่โทรมา กอหญ้าก็นั่งอยู่ด้วย “
กริชชัย กำมือเป็นหมัด เพื่อระงับอารมณ์โกรธ ชายหนุ่มกัดฟัน ก่อนจะเอ่ยขอตัว
น้ำเสียงสั่น
“ เขาบอกว่าเขาจะไปไหน “
“ บอกว่า ไปดูแลคุณย่า นี่ครับ”
“ ตอแหล “ กริชชัยเผลอพูดออกมาเสียงดัง ก่อนจะรีบกลบเกลื่อน
“ ขอโทษที พี่พูดผิด”
“ พี่มีธุระกลับก่อนนะ ไว้วันหลังจะมาดื่มด้วย วันนี้มีเรื่องสำคัญต้องไปจัดการ”
กริชชัยเดินออกไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางสายตา สงสัย ของฝาแฝด พี่น้อง
กริชชัยกระชากรถเสียงดัง ขับรถเร็วปานพายุ ชายหนุ่มกัดฟันจนเจ็บกราม
“ ยัยกระปุกตั้งฉ่าย นี่เธอปั่นหัวฉันเล่น สนุกมากใช่ไหม คอยดูฉันจะเอาคืนให้สาสม “
กริชชัยขับรถไปด้วยความเร็ว ชายหนุ่มขับรถ ผ่านตึกใหญ่ มาที่ตึกเล็ก แววตามุ่งมั่น
สาวใช้วิ่งมาต้อนรับ “ มีใครอยู่บ้านบ้าง หวาน”
“คุณท่านไปบ้านคุณหญิงนฤมลกับนมอิ่มค่ะ สาวๆอีกสองคนไปจ่ายตลาดค่ะ เหลือแต่หวานกับคุณกอหญ้าค่ะ”
กริชชัย กำมือแน่น พยายามระงับอารมณ์ที่อัดแน่นในอก ก่อนจะพูดน้ำเสียงห้วน
“หวานไปบอกให้ ยัยกระ..เออ คุณกอหญ้าไปพบฉันที่หลังบ้านตรงสระว่ายน้ำ
บอกว่าฉันสั่ง เข้าใจไหม”
หวานพยักหน้าก่อนจะวิ่งขึ้นไป ชั้นบน กอหญ้านั่งร้อยดอกไม้ เพื่อเก็บเอาไว้ให้คุณหญิงมณีจันทร์ถวายพระ ในวันรุ่งขึ้น หวานกระหืดกระหอบขึ้นมาบอก เสียงสั่น
“ คุณกอหญ้าขา คุณกริช ให้ไปพบค่ะ บอกว่ามีเรื่องด่วนค่ะ”
กอหญ้าชะงักมือที่ร้อยดอกมะลิ ก่อนจะพูดน้ำเสียงเรียบว่า “ หวานไปบอกเขา
ว่าบ้านนี้ เจ้าของบ้านไม่อยู่ จะคุยธุระก็รอให้เจ้าของบ้าน กลับมาหรือ ฝากไว้กับหวาน
ก็ได้ เข้าใจไหม “
หวานพยักหน้า ยิ้มแหย่ ก่อนจะวิ่งลงบันได ไปบอกชายหนุ่มตามที่ กอหญ้าสั่ง
ด้วยอาการหวาดกลัว ทุกคนในบ้านรู้ดีว่า เวลากริชชัยโกรธจะมี อาการหน้ากลัวปานใด
หวานซึ่งอยู่มาหลายสิบปี ก็รู้ดีเช่นกัน
กริชชัย อัดบุหรี่ ด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน ภายใน เมื่อได้รับรายงานจากหวานสาวใช้
คนสนิทของนมอิ่ม ที่ได้รับหน้าที่ให้ ดูแลกอหญ้า ชายหนุ่มตาลุกโพลงด้วยแรงโทสะ
ก่อนจะหันไปสั่ง หวานเสียงเข้ม
“หวานกลับไป ที่เรือนพัก ไม่ต้องออกมาจนกว่า นมอิ่มจะกลับ เข้าใจไหม”
“ค่ะ “ หวานเดินก้มหน้าจากไป ด้วยอาการงุนงง
กริชชัยเดินจ้ำอ้าว ขึ้นมา ในส่วนห้องนั่งเล่นชั้นสอง สายตาสอดส่ายหา
ร่างของหญิงสาวที่ปั่นให้ ความรู้สึกของตนเองปั่นป่วน มาร่วมอาทิตย
“ นึกว่าจะหนีฉันพ้นงั้นเหรอ “ น้ำเสียงคมเข้มทำให้ กอหญ้าที่คิดอะไรเพลินๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พยศรักซาตาน