ปลอบใจฉัน ด้วยรักเธอ นิยาย บท 1

ในช่วงบ่ายสองบ่ายสามของฤดูร้อน พระอาทิตย์ค่อนข้างโหดร้ายไปเสียหน่อย ในตอนที่หลานเสี่ยวถางกลับถึงบ้านมานั้น หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ เธอเช็ดมันออกอย่างลวก ๆ ครั้งหนึ่ง ก่อนจะหยิบกุญแจขึ้นมาเปิดประตู

เมื่อเปิดประตูเข้ามาแล้วก็มองเห็นชั้นผิวของโซฟาในห้องรับแขกทันที มันถูกกระเป๋าของผู้หญิงใบหนึ่งวางทับเอาไว้อยู่ มันเป็นกระเป๋าชาเนลรุ่นใหม่ล่าสุด กระเป๋าดูหรูหรามีระดับ ด้านในยังมีข้าวของเครื่องใช้ของผู้หญิงอีกด้วย!

ดูเหมือนว่าหลานเสี่ยวถางจะตกตะลึงไปเลยก็ไม่ปาน ใจลอยไปอยู่หลายวินาที

มีเรื่องราวบางอย่างที่เธอสามารถคาดเดาได้เกิดขึ้นภายในหัวใจ เธอไม่กล้าคิด แต่ทว่า เท้ากลับเดินมุ่งตรงขึ้นไปทางชั้นสองโดยไม่รู้ตัว

โถงทางเดินของชั้นสอง มีรองเท้าส้นสูงสีแดงตกระเกะระกะอยู่ข้างหนึ่งด้วย

หลานเสี่ยวถางรู้สึกว่าหัวใจของตนเองยิ่งเต้นก็ยิ่งเร็วขึ้น ราวกับว่ามีมือข้างหนึ่ง ค่อย ๆ เข้ามาคว้าจับเอาการหายใจของเธอเอาไว้อย่างไม่รู้ตัว ทำให้ร่างกายของเธอแปรเปลี่ยนเป็นเย็นเฉียบเพราะว่าเลือดเหลว ๆ ในกายของเธอหยุดชะงักไปแล้ว ภายในสมองเป็นเพราะว่าเลือดไปเลี้ยงเยอะมากจนเกินไป ดังนั้นจึงรู้สึกคล้ายจะลมจับขึ้นมาอยู่เล็กน้อย

เธอถูกแรงผลักให้เดินตรงต่อไปทางด้านหน้าอย่างไม่รู้ตัว จนกระทั่ง ได้ยินเสียงแหลมเล็กบาดเข้ามาในหู

"ที่รักครับ คุณแน่นมากเลย!" น้ำเสียงนั้นแหบพร่า ถึงแม้จะไม่ใช่น้ำเสียงในยามปกติ แต่ทว่าหลานเสี่ยวถางเมื่อได้ยินแล้วกลับรับรู้ได้ในทันที ว่ามันเป็นเสียงของสือเพ่ยหลินสามีของเธอ

"เป็นคุณนั่นแหละใหญ่เกินไปแล้ว ใส่เข้ามาจนเขาจะตายอยู่แล้วนะคะ......" ภายในตัวห้อง เสียงหวานหยดย้อยแฝงไปด้วยลมหายใจหนัก ๆ ไม่ต้องคิด ก็สามารถรับรู้ได้ว่าทั้งสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่

ฝีเท้าของหลานเสี่ยวถางหยุดชะงักอย่างคาดไม่ถึงมาก่อน ถึงแม้ว่าจะได้ยินกับหูด้วยตนเอง แต่ทว่า ก็ยังไม่กล้าที่จะเชื่ออยู่เลยว่ามันคือเรื่องจริง

เธอกับสือเพ่ยหลินหมั้นหมายกันเมื่อสองปีก่อน ก่อนคืนวันแต่งงานเขาประสบอุบัติเหตุอย่างไม่คาดฝัน นอนอยู่บนเตียงมาสองปี ตอนนี้เขาพึ่งจะฟื้นกลับสู่สภาพเดิมได้ไม่ถึงหนึ่งเดือน ทำไมถึงได้......

"ไม่พอใจที่ฉันใหญ่ไปงั้นหรือ?" สือเพ่ยหลินหายใจหอบไปพลาง อีกด้านหนึ่งก็หัวเราะเสียงต่ำไปพลาง "ถ้าอย่างนั้นแล้วฉันก็จะออกไปละนะ?"

"เกลียดจริงๆ! ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าคนเขาไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นเสียหน่อย!" ฝ่ายหญิงส่งเสียงไม่พอใจออกมาต่ำ ๆ ราวกับว่าจู่ ๆ ก็ถูกชนจนมึนงงเข้าอยู่ครู่หนึ่ง เธอส่งเสียงร้องออกมาเสียงแหลมครั้งหนึ่ง ก่อนที่ในลำดับต่อมาจะเป็นสือเพ่ยหลินที่บุกโจมตีอย่างดุเดือดแทน

ด้วยเหตุนี้เอง ภายในห้องนอน เสียงของฝ่ายหญิงก็ยิ่งถี่มากขึ้น แม้กระทั่ง หลานเสี่ยวถางที่อยู่ด้านนอกยังได้ยินเสียงกายที่กระทบกัน และมีเสียงน้ำเฉอะแฉะให้ได้ยินด้วย