“ตระกูลเกิ่งเป็นแบบนั้นจริงๆ หรือ” คิ้วของเฉินผิงขมวดเข้าหากันแน่น เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเกิ่งซานซานจะเป็นคนแบบนี้ ตอนที่เขาถูกจับกุม เกิ่งซานซานร้องห่มร้องไห้บอกว่าจะรอเขาออกมา แล้วก็จะแต่งงานกัน! แล้วทำไมถึงเปลี่ยนเป็นแบบนี้ไปได้ เฉินผิงตัดสินใจจะไปหาเกิ่งซานซานเพื่อถามให้รู้เรื่อง แต่ในขณะนั้นเอง ประตูบ้านก็ถูกกระแทกอย่างแรง แรงมากจนประตูแทบจะพัง สีหน้าของถังหงอิงซีดขาวทันทีเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู เห็นได้ชัดว่าเธอกลัวมาก! “แม่ ใครน่ะ” เมื่อเห็นท่าทางของถังหงอิง คิ้วของเฉินผิงขมวดขึ้น “ลูกไม่ต้องสนใจหรอก รีบเข้าไปในห้องเถอะ อย่าออกมาเด็ดขาด!” ถังหงอิงดันเฉินผิงเข้าไปในห้อง จากนั้นก็ไปเปิดประตูด้วยความตื่นตระหนก! ทันทีที่ประตูเปิดออก ชายหัวล้านคนหนึ่งเดินนำชายสี่ห้าคนที่มีใบหน้าดุร้ายและรอยสักเต็มตัวเข้ามาในบ้าน “เตรียมเงินเรียบร้อยหรือยัง” ชายหัวล้านเหลือบมองถังหงอิงและถามขึ้น “เตรียมไว้เรียบร้อยแล้วจ้ะพี่โล้น เตรียมเรียบร้อยแล้ว...” ถังหงอิงพยักหน้าหงึกๆ พลางเอื้อมมือคลำหาถุงผ้าที่อยู่มุมห้อง! ขณะนั้น เพื่อนบ้านหลายคนได้ออกมามุงดู แต่เมื่อเห็นกลุ่มชายหัวล้าน พวกเขาต่างยืนหลบอยู่ที่ไกลๆ “คนเหล่านี้มาเอาเงินทุกเดือนเลย จะบีบกันให้ตายหรือไง!” “จริงด้วย ไม่เกรงกลัวกฎหมายบ้างเลย!” “ชู่ว์ เบาๆ หน่อยสิ คนพวกนี้เป็นคนที่ตระกูลเซียวส่งมาเก็บเงินอยู่เป็นประจำนะ” เพื่อนบ้านหลายคนที่ยืนหลบอยู่ต่างวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างออกรสออกชาติ แต่กลับไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งสักคน! เวลานี้ ชายหัวล้านคว้าถุงผ้าจากมือของถังหงอิงมาเปิดออกดู “นี่มันอะไรกัน” ชายหัวล้านขมวดคิ้วพลางคว่ำถุงผ้า ธนบัตรเก่าๆ จำนวนหนึ่งตกลงมาบนพื้น มีทั้งแบงก์ร้อย แบงก์ห้าสิบ รวมถึงแบงก์หนึ่งหรือสองหยวน มีแม้กระทั่งเศษเหรียญสตางค์อีกจำนวนมาก! “เศษขยะพวกนี้จะมีถึงหนึ่งหมื่นหรือไง” ชายหัวล้านถามถังหงอิงเสียงดัง “มีหนึ่งหมื่นพอดีนะพี่โล้น พวกเรานับแล้ว ถ้าไม่เชื่อคุณลองนับดูก็ได้นะ” ถังหงอิงฉีกยิ้ม เธอพยักหน้าและโค้งตัว “เพ้อเจ้อ!” ชายหัวล้านเตะเข้าที่ท้องของถังหงอิงจนถังหงอิงจนล้มลงไปที่พื้น “ให้นับเหรอ ข้าไม่มีเวลาหรอก รีบไปเปลี่ยนเป็นแบงก์ร้อยมาเดี๋ยวนี้” “แม่!” เฉินผิงวิ่งออกมาจากห้อง รีบเข้าไปประคองถังหงอิงให้ลุกขึ้น! เขากวาดสายตาเย็นชาไปที่คนเหล่านั้น ดวงตาฉายแววแห่งความเย็นเยียบออกมา กลุ่มชายหัวล้านตะลึงไปครู่หนึ่ง ดวงตาของเฉินผิงทำให้ทุกคนสั่นเทา “เฉินผิง ใครให้ลูกออกมา รีบกลับเข้าไปในห้อง ไม่ต้องยุ่ง!” ถังหงอิงพยายามผลักให้เฉินผิงเข้าไปในห้อง! “แม่ ในเมื่อผมออกมาแล้ว เรื่องนี้ให้ผมจัดการเถอะครับ แม่นั่งลงก่อน!” เฉินผิงประคองถังหงอิงนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วหันมามองชายหัวล้านด้วยสายตาเย็นเฉียบ ชายหัวล้านเหลือบมองที่เฉินผิง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน “นี่มันไอ้หนุ่มที่เอาก้อนอิฐฟาดคุณชายเซียวแล้วก็ติดคุกสามปีใช่ไหมนั่น ไม่คิดว่าจะออกมาแล้ว” “ออกมาได้เหมาะเจาะจริงๆ วันนี้เป็นวันมงคลสมรสของแฟนแกกับคุณชายเซียวเลยนะ แฟนเก่าอย่างแกจะไม่ไปร่วมงานด้วยหรอกหรือ” “ไอ้เต่าเขางอก...” “ฮ่าๆๆ...” ชายหัวล้านหันไปพูดกับพรรคพวกของตน แล้วคนทั้งหมดก็หัวเราะลั่น “แกพูดอะไรนะ” เฉินผิงขมวดคิ้ว เขาไม่อยากจะเชื่อ “ฉันบอกว่าผู้หญิงที่แกยอมติดคุกเพื่อหล่อนน่ะ วันนี้กำลังจะแต่งงานกับคุณชายเซียวแล้ว งานแต่งงานจัดที่โรงแรมฟู่เหา หรูหราน่าดูเลย แกไม่ไปดูหน่อยหรือ” ชายหัวล้านมองเฉินผิงด้วยใบหน้าเย้ยหยัน คิ้วของเฉินผิงยิ่งขมวดขึ้น มือทั้งสองกำหมัดแน่น ถังหงอิงที่อยู่ด้านหลังหน้าเปลี่ยนสีเช่นกัน เธอเองก็โกรธจนตัวสั่น จะว่าไปแล้ว ลูกชายของเธอต้องถูกจองจำก็เพราะเกิ่งซานซาน คาดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะหันไปแต่งงานกับศัตรู “พวกแกคุกเข่า ขอโทษแม่ของฉันเดี๋ยวนี้ แล้วฉันจะไว้ชีวิตพวกแก” ความเยือกเย็นแว่บขึ้นในดวงตาของเฉินผิง รังสีอำมหิตในร่างกายพวยพุ่ง อุณหภูมิในห้องลดลงอย่างฉับพลัน และเสียงหัวเราะของกลุ่มชายหัวล้านก็หยุดลงทันที! ไม่นานนัก ชายหัวล้านจึงได้สติกลับมา เขาพูดด้วยความโกรธ “แกพูดว่าอะไรนะ จะให้ฉันก้มหัวขอโทษน่ะหรือ” ขณะที่พูด ก็ชูกำปั้นพุ่งเข้าหาเฉินผิง ด้วยรูปร่างที่ผอมบางของเฉินผิง หมัดนี้สามารถทำให้เฉินผิงล้มคว่ำจนลุกไม่ขึ้นได้! ตึง... แต่ใครจะคาดคิด ชายหัวล้านที่เพิ่งจะพุ่งตัวเข้าไป กลับถูกเฉินผิงเตะกระเด็น! ทันใดนั้น ชายหัวล้านมือกุมเป้าล้มลงกับพื้น เขาเจ็บจนเหงื่อท่วม และร้องครวญครางออกมาไม่หยุด “เฉินผิง ลูกจะมีเรื่องชกต่อยอีกไม่ได้นะ” เมื่อได้ยินเสียงครวญครางของชายหัวล้าน ถังหงอิงรีบร้องห้ามเฉินผิง เฉินผิงต้องติดคุกก็เพราะข้อหาทำร้ายร่างกาย แล้วนี่เพิ่งจะออกมา หากถูกส่งกลับเข้าไปด้วยเรื่องทะเลาะวิวาทอีก มันใช่เรื่องไหมล่ะ “จัดการมัน เอาให้ตาย...” ชายหัวล้านคำรามและจ้องเฉินผิงด้วยสายตาดุร้าย บรรดาลูกน้องของเขากรูกันเข้าไปหาเฉินผิง เฉินผิงเหลือบมองแม่ของตนก่อนที่มือทั้งสองจะสะบัด ลำแสงสีขาวหลายเส้นสว่างวาบขึ้นมาทันที คนเหล่านั้นรู้สึกว่าขาชาแล้วก็ล้มพับลงไปกับพื้นทั้งหมด คราวนี้ ชายหัวล้านตื่นตระหนกแล้ว เขามองไปที่เฉินผิงอย่างเหลือเชื่อ และความหนาวเหน็บก็ผุดออกมาจากก้นบึ้งหัวใจ เพื่อนบ้านด้านนอกที่เห็นเหตุการณ์ตรงหน้าต่างเบิกตาโพลงมองอย่างไม่เชื่อสายตา! “ขอโทษแม่ฉันเดี๋ยวนี้!” เสียงเย็นชาของเฉินผิงดังขึ้นอีกครั้ง! ชายหัวล้านลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่เมื่อเห็นสายตาเย็นชาของเฉินผิง เขาจำต้องคุกเข่าลง “ขอโทษ...” ชายหัวล้านนำขบวนลูกน้องขอโทษ! “ไปให้พ้น” เฉินผิงโบกมือไล่! เขาไม่อยากฆ่าคนต่อหน้าแม่และเพื่อนบ้าน หากเขาคิดจะฆ่าพวกอันธพาลกระจอกๆ พวกนี้แล้วละก็ มันก็เรื่องง่ายๆ เหมือนดีดนิ้วเท่านั้นเอง ลูกน้องช่วยกันประคองชายหัวล้านให้ลุกขึ้น เขาเหลือบมองเฉินผิงด้วยสายตาโหดเหี้ยม ก่อนจะเดินกะเผลกออกไป ชัดเจนว่าในใจของเขายังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ทว่า เฉินผิงก็ไม่ได้กลัวการแก้แค้นของชายหัวล้านเลยสักนิด